jvdg schreef:Oké, off-topic, maar ik daag je toch uit om de kerk en de onderneming met elkaar te vergelijken, om dan tot een conclusie te komen of je ze al dan niet gelijk kunt stellen.

Niet nodig. Want vergelijken doe je niet altijd bewust, in de zin van dat je er echt voor gaat zitten met pen en papier. Als jij stelt dat kerk en onderneming twee heel verschillende grootheden zijn, ben ik dat volledig met je eens. Maar waar is dat standpunt op gebaseerd? Juist, op een vergelijking die we, bewust of onbewust, van die twee hebben gemaakt, door middel van ervaringen, literatuur etc.

jvdg schreef:Als men filosofie niet ten dienste stelt van de bijbelse waarheden is men op een heilloze weg.

Zoiets schreef ds. A. Hellenbroek ook al eens:

De rook van ydele en losse vonden, de stoute wijsheid van eene windige Wysgeerte, en heerschappyzoekende Reden, breekt zo door aan alle hoeken van de kerk, dat'er de vaste Waarheid en wezendlyke Godvrucht onder dreigen te verslenteren. Daar komt de algemeene Wind by van eene alles overstroomende ydele Wereld; die het gansche wezen der kerke zo wechneemt, dat zy naar geen hof van Jezus meer gelykt; en haar met zo veele stinkende dampen van allerlei Godloosheden vervult

Dat’er de Heilige Geest Gods niet langer in kan duuren, en dat’er de specerijgeur der genade geheel onder word verstikt. Men ziet de kerk vol menschen daar wel wind bij is, en niet dan al te veel, maar ’t is een wind van trotsheid, van eerzugt, van ydelheid; Waterlooze wolken, die van de winden gedreven worden, Judas vers 12, Liefhebbers van zichzelven, laatdunkig, hovaardig, opgeblazen. Woudezels bij menigte, gewend in de woestyne, die naar den lust harer ziele den wind scheppen.

Menschen zo vol winds van ydelheid, dertelheid, ongebondenheid, dat men er met reden ook van zeggen moge, dat het is alsof een wind haar gebonden heeft in zyne vleugelen, die niet als wind zaaien, en ook niet als eenen wervelwind maaien, weidende, als Efraïm, zig met wind, en jagende den oostenwind na.

caprice schreef:

jvdg schreef:Als men filosofie niet ten dienste stelt van de bijbelse waarheden is men op een heilloze weg.

Zoiets schreef ds. A. Hellenbroek ook al eens:

De rook van ydele en losse vonden, de stoute wijsheid van eene windige Wysgeerte, en heerschappyzoekende Reden, breekt zo door aan alle hoeken van de kerk, dat'er de vaste Waarheid en wezendlyke Godvrucht onder dreigen te verslenteren. Daar komt de algemeene Wind by van eene alles overstroomende ydele Wereld; die het gansche wezen der kerke zo wechneemt, dat zy naar geen hof van Jezus meer gelykt; en haar met zo veele stinkende dampen van allerlei Godloosheden vervult

Dat’er de Heilige Geest Gods niet langer in kan duuren, en dat’er de specerijgeur der genade geheel onder word verstikt. Men ziet de kerk vol menschen daar wel wind bij is, en niet dan al te veel, maar ’t is een wind van trotsheid, van eerzugt, van ydelheid; Waterlooze wolken, die van de winden gedreven worden, Judas vers 12, Liefhebbers van zichzelven, laatdunkig, hovaardig, opgeblazen. Woudezels bij menigte, gewend in de woestyne, die naar den lust harer ziele den wind scheppen.

Menschen zo vol winds van ydelheid, dertelheid, ongebondenheid, dat men er met reden ook van zeggen moge, dat het is alsof een wind haar gebonden heeft in zyne vleugelen, die niet als wind zaaien, en ook niet als eenen wervelwind maaien, weidende, als Efraïm, zig met wind, en jagende den oostenwind na.

Vertaal dat eerst in het Nederlands, voordat je met oud-nederlandse teksten komt aansjouwen......

je kickt er, geloof ik, wel op hé, die oud-nederlandse teksten??

Rens schreef:

caprice schreef:Zoiets schreef ds. A. Hellenbroek ook al eens:

De rook van ydele en losse vonden, de stoute wijsheid van eene windige Wysgeerte, en heerschappyzoekende Reden, breekt zo door aan alle hoeken van de kerk, dat'er de vaste Waarheid en wezendlyke Godvrucht onder dreigen te verslenteren. Daar komt de algemeene Wind by van eene alles overstroomende ydele Wereld; die het gansche wezen der kerke zo wechneemt, dat zy naar geen hof van Jezus meer gelykt; en haar met zo veele stinkende dampen van allerlei Godloosheden vervult

Dat’er de Heilige Geest Gods niet langer in kan duuren, en dat’er de specerijgeur der genade geheel onder word verstikt. Men ziet de kerk vol menschen daar wel wind bij is, en niet dan al te veel, maar ’t is een wind van trotsheid, van eerzugt, van ydelheid; Waterlooze wolken, die van de winden gedreven worden, Judas vers 12, Liefhebbers van zichzelven, laatdunkig, hovaardig, opgeblazen. Woudezels bij menigte, gewend in de woestyne, die naar den lust harer ziele den wind scheppen.

Menschen zo vol winds van ydelheid, dertelheid, ongebondenheid, dat men er met reden ook van zeggen moge, dat het is alsof een wind haar gebonden heeft in zyne vleugelen, die niet als wind zaaien, en ook niet als eenen wervelwind maaien, weidende, als Efraïm, zig met wind, en jagende den oostenwind na.

Vertaal dat eerst in het Nederlands, voordat je met oud-nederlandse teksten komt aansjouwen......

je kickt er, geloof ik, wel op hé, die oud-nederlandse teksten??

Nou, dit is toch wel te begrijpen? Omdat het niet zo vlot wegleest dwingt het je wel tot nadenken over de tekst. Ik vind het eerlijk gezegd wel een prachtig stuk proza. (maar dat komt misschien omdat ik wel hou van Nederlands, het vak dan)