Weet ik ook niet. Maar dan moet je je weer in dat pak/ die jurk hijsen, de gasten weer (heel vroeg van te voren) uitnodigen. Wat een drukte...

Gijs83 schreef:

Mara schreef:Heb dit topic even naar voren gehaald.
Door omstandigheden (geroddel en achterklap, door de k.v. verkeerd behandeld) zijn wij niet in de kerk getrouwd, alleen op het gemeentehuis.
Wij kregen van mijn vader de trouwbijbel, dat was heel ontroerend trouwens.
Maar toch blijf ik, na al die jaren, het missen.
Dat komt met name naar voren als ik een huwelijksbevestiging bijwoon.
Soms brengt vader de bruid de kerk in, dan houd ik het niet droog.
Maar als ik het paar zo geknield zie en van de predikant de handen opgelegd krijg, doet het ook nog steeds pijn.
Dat hebben wij niet gekregen !

Mijn vraag is, zijn jullie allemaal wel in de kerk getrouwd, of bewust niet ? of ook om bepaalde reden niet ?
En heb je daar ook zo'n goede herinnering aan ? Mijn ouders hadden hun huwelijk door zo'n steun aan hun trouwtekst.

Ik vraag me af is niet mogelijk om later alsnog de zegen over het huwelijk te vragen in een kerkdienst?

Zo van....de eerste 10 jaar lukken wel zonder, en nu willen we graag voor de komende 50 jaar nog Uw zegen als het kan....
Het is toch mooi om je huwelijk met God te beginnen? Zelfs de eerste stappen kunnen niet zonder....

vlinder schreef:

Gijs83 schreef:

Mara schreef:Heb dit topic even naar voren gehaald.
Door omstandigheden (geroddel en achterklap, door de k.v. verkeerd behandeld) zijn wij niet in de kerk getrouwd, alleen op het gemeentehuis.
Wij kregen van mijn vader de trouwbijbel, dat was heel ontroerend trouwens.
Maar toch blijf ik, na al die jaren, het missen.
Dat komt met name naar voren als ik een huwelijksbevestiging bijwoon.
Soms brengt vader de bruid de kerk in, dan houd ik het niet droog.
Maar als ik het paar zo geknield zie en van de predikant de handen opgelegd krijg, doet het ook nog steeds pijn.
Dat hebben wij niet gekregen !

Mijn vraag is, zijn jullie allemaal wel in de kerk getrouwd, of bewust niet ? of ook om bepaalde reden niet ?
En heb je daar ook zo'n goede herinnering aan ? Mijn ouders hadden hun huwelijk door zo'n steun aan hun trouwtekst.

Ik vraag me af is niet mogelijk om later alsnog de zegen over het huwelijk te vragen in een kerkdienst?

Zo van....de eerste 10 jaar lukken wel zonder, en nu willen we graag voor de komende 50 jaar nog Uw zegen als het kan....
Het is toch mooi om je huwelijk met God te beginnen? Zelfs de eerste stappen kunnen niet zonder....

Nee, dat bedoel ik niet, als het bepaalde redenen niet gebeurt is maar je wilt het later alsnog.

Gijs83 schreef:Nee, dat bedoel ik niet, als het bepaalde redenen niet gebeurt is maar je wilt het later alsnog.

Ik vind het een heel goede en juiste vraag van Gijs. Mara, zou je aan de kerkenraad / je predikant dit eens voor kunnen leggen en je huwelijk alsnog laten bevestigen in de kerk.

Mijn vraag is, zijn jullie allemaal wel in de kerk getrouwd, of bewust niet ? of ook om bepaalde reden niet ?

Waar komt het 'kerkelijk huwelijk' eigenlijk vandaan?

Volgens mij werd er vroeger alleen in de kerk getrouwd, en dat de Staat daar later ook paperassen van wilde. Zodoende is volgens mij het burgerlijk huwelijk erin geslopen.

Bonny schreef:Volgens mij werd er vroeger alleen in de kerk getrouwd, en dat de Staat daar later ook paperassen van wilde. Zodoende is volgens mij het burgerlijk huwelijk erin geslopen.

Is het niet iets uit de Napoleonistische? tijd?

PvS schreef:

Mijn vraag is, zijn jullie allemaal wel in de kerk getrouwd, of bewust niet ? of ook om bepaalde reden niet ?

Waar komt het 'kerkelijk huwelijk' eigenlijk vandaan?

De kerk van na der reformatie was een groot voorstander van het huwelijk. Maar vond ook dat dit ordelijk diende te geschieden en heeft er daarom bij de overhied op aangedrongen om het huwelijk te voltrekken. Want uit de Bijbel blijkt dat het huwelijk een openbaar en burgerlijk aangelegenheid is. Zoals Ruth in de poort. Doordat het een openbare aangelegenheid is weet iedereen daardoor dat deze persoon gehuwd is.

Maar de overheid heeft daar geen gehoor aangegeven en vond het wel makkelijk dat de kerk, net zoals de roomse kerk, het bleef doen. Ondanks dat kerk er geen voorstander van was om de plaats en plicht en van de burgerlijke overheid in te nemen hebben ze het toch gedaan. De kerk ws van mening dat het huwelijk, ondanks dat het geen sacrement was, zo belangrijk was dat dit ordelijk diende te gebeuren.

Daarom heeft de kerk het huwelijksformulier opgesteld. Dit formulier is ontleend aan het formulier van de vluchtelingen (Hugenoten, Waldenzen of zoiets) in London.

Pas na Napoleon is het burgerlijk huwelijk zoals wij dat kennen ingesteld. Uiteindelijk heeft Napoleon bereikt hetgeen de kerk voorstond.

Dit is de vrije weergave zoals het verwoord staat in een boekje van Ds van Kooten.

Democritus schreef:

PvS schreef:

Mijn vraag is, zijn jullie allemaal wel in de kerk getrouwd, of bewust niet ? of ook om bepaalde reden niet ?

Waar komt het 'kerkelijk huwelijk' eigenlijk vandaan?

De kerk van na der reformatie was een groot voorstander van het huwelijk. Maar vond ook dat dit ordelijk diende te geschieden en heeft er daarom bij de overhied op aangedrongen om het huwelijk te voltrekken. Want uit de Bijbel blijkt dat het huwelijk een openbaar en burgerlijk aangelegenheid is. Zoals Ruth in de poort. Doordat het een openbare aangelegenheid is weet iedereen daardoor dat deze persoon gehuwd is.

Maar de overheid heeft daar geen gehoor aangegeven en vond het wel makkelijk dat de kerk, net zoals de roomse kerk, het bleef doen. Ondanks dat kerk er geen voorstander van was om de plaats en plicht en van de burgerlijke overheid in te nemen hebben ze het toch gedaan. De kerk ws van mening dat het huwelijk, ondanks dat het geen sacrement was, zo belangrijk was dat dit ordelijk diende te gebeuren.

Daarom heeft de kerk het huwelijksformulier opgesteld. Dit formulier is ontleend aan het formulier van de vluchtelingen (Hugenoten, Waldenzen of zoiets) in London.

Pas na Napoleon is het burgerlijk huwelijk zoals wij dat kennen ingesteld. Uiteindelijk heeft Napoleon bereikt hetgeen de kerk voorstond.

Dit is de vrije weergave zoals het verwoord staat in een boekje van Ds van Kooten.

Ik vond het antwoord net op deze website: http://members.home.nl/albertmetselaar/doopbek.htm

Hoe het ook moge zijn, de huwelijksvoltrekking in het gemeentehuis, heeft voor ons z'n bekroning mogen krijgen in de kerkelijke inzegening.
Met andere posters ben ik het eens dat de kerkelijke inzegening als meer waardevol aanvoelde dan de officiële huwelijksvoltrekking door een ambtenaar van de BS.

Ontroerd was ik toen de burgerlijke bevestiging plaatsvondt, maar in de kerk kwamen de tranen van verwondering pas los.
Ondanks de vijandschap van velen die onze verbintenis afkeurden.
We hebben rijkelijk en tot op heden vele jaren mogen ervaren dat de Heere deze verbintenis niet afkeurde.
Integendeel, God heeft ons samengebracht, ondanks (of juist dankzij) de tegenstand van mensen.

Daarom, meen ik, nee te moeten zeggen tegen het boterbriefje, integendeel, het was en is voor mij (en m'n wiefke) een onuitsprekelijke zegen geweest tot op de dag van vandaag, ondanks (of juist door) de eerste zin van het huwelijksformulier: Overmits......

Vergeef mij dat ik al te persoonlijk mijn emoties heb neergeschreven, maar ik wilde graag tonen dat de Heere, wars van alle omstandigheden, Zijn Waarheid gestand doet.

jvdg schreef:Hoe het ook moge zijn, de huwelijksvoltrekking in het gemeentehuis, heeft voor ons z'n bekroning mogen krijgen in de kerkelijke inzegening.
Met andere posters ben ik het eens dat de kerkelijke inzegening als meer waardevol aanvoelde dan de officiële huwelijksvoltrekking door een ambtenaar van de BS.

Ontroerd was ik toen de burgerlijke bevestiging plaatsvondt, maar in de kerk kwamen de tranen van verwondering pas los.
Ondanks de vijandschap van velen die onze verbintenis afkeurden.
We hebben rijkelijk en tot op heden vele jaren mogen ervaren dat de Heere deze verbintenis niet afkeurde.
Integendeel, God heeft ons samengebracht, ondanks (of juist dankzij) de tegenstand van mensen.

Daarom, meen ik, nee te moeten zeggen tegen het boterbriefje, integendeel, het was en is voor mij (en m'n wiefke) een onuitsprekelijke zegen geweest tot op de dag van vandaag, ondanks (of juist door) de eerste zin van het huwelijksformulier: Overmits......

Vergeef mij dat ik al te persoonlijk mijn emoties heb neergeschreven, maar ik wilde graag tonen dat de Heere, wars van alle omstandigheden, Zijn Waarheid gestand doet.

Fijn om dit te lezen !
Ik weet natuurlijk niet waardoor de vijandschap kwam, voor haar als persoon of vanwege een (ander) kerkverband (of niet, kan natuurlijk ook).
Wanneer zegent de Heere je huwelijk ? Als je alleen maar voorspoed ontvangt ?
Als de tegenheden komen, kan men dan zeggen: zie je wel, je had niet met haar moeten trouwen.
Wij hebben met veel tegenslagen te kampen, wij konden niet in de kerk trouwen (zie eerder topic, vanwege laster) komt het dan daardoor zou je kunnen zeggen, extreem gezegd ?
Ik zie het anders, we hebben veel verdriet en tegenslag, maar ik sta nog op mn pootjes, de Heere heeft UIT en DOORgeholpen.
We mochten geen zegen over ons huwelijk ontvangen, toch geloof ik dat Hij er van weet.

Mara schreef:

jvdg schreef:Hoe het ook moge zijn, de huwelijksvoltrekking in het gemeentehuis, heeft voor ons z'n bekroning mogen krijgen in de kerkelijke inzegening.
Met andere posters ben ik het eens dat de kerkelijke inzegening als meer waardevol aanvoelde dan de officiële huwelijksvoltrekking door een ambtenaar van de BS.

Ontroerd was ik toen de burgerlijke bevestiging plaatsvondt, maar in de kerk kwamen de tranen van verwondering pas los.
Ondanks de vijandschap van velen die onze verbintenis afkeurden.
We hebben rijkelijk en tot op heden vele jaren mogen ervaren dat de Heere deze verbintenis niet afkeurde.
Integendeel, God heeft ons samengebracht, ondanks (of juist dankzij) de tegenstand van mensen.

Daarom, meen ik, nee te moeten zeggen tegen het boterbriefje, integendeel, het was en is voor mij (en m'n wiefke) een onuitsprekelijke zegen geweest tot op de dag van vandaag, ondanks (of juist door) de eerste zin van het huwelijksformulier: Overmits......

Vergeef mij dat ik al te persoonlijk mijn emoties heb neergeschreven, maar ik wilde graag tonen dat de Heere, wars van alle omstandigheden, Zijn Waarheid gestand doet.

We mochten geen zegen over ons huwelijk ontvangen, toch geloof ik dat Hij er van weet.

Jij bedoelt hier zeker dat je huwelijk niet kerkelijk ingezegend is?

Ja.
Van een trouwambtenaar ontvang je immers niet de zegen.
We hadden wel een aardige vrouw, die behoorlijk wat moeite had gedaan om persoonlijke dingen te achterhalen.

Ik ben hier echt in de kerk getrouwd en ik vond het een ervaring .. echt zoveel meer.. heel moeilijk uit te duiden!! Dat je echt voor God en gemeente in de echt verbonden word.. er word nu nog over gepraat , hoe emotioneel ik was en dat ik een paar maal niet adequaat reageerde..Voor mij was het zo speciaal.. hier werd het huwelijk echt gesloten voor Zijn Aangezicht,

vlinder schreef:

Gijs83 schreef:

Mara schreef:Heb dit topic even naar voren gehaald.
Door omstandigheden (geroddel en achterklap, door de k.v. verkeerd behandeld) zijn wij niet in de kerk getrouwd, alleen op het gemeentehuis.
Wij kregen van mijn vader de trouwbijbel, dat was heel ontroerend trouwens.
Maar toch blijf ik, na al die jaren, het missen.
Dat komt met name naar voren als ik een huwelijksbevestiging bijwoon.
Soms brengt vader de bruid de kerk in, dan houd ik het niet droog.
Maar als ik het paar zo geknield zie en van de predikant de handen opgelegd krijg, doet het ook nog steeds pijn.
Dat hebben wij niet gekregen !

Mijn vraag is, zijn jullie allemaal wel in de kerk getrouwd, of bewust niet ? of ook om bepaalde reden niet ?
En heb je daar ook zo'n goede herinnering aan ? Mijn ouders hadden hun huwelijk door zo'n steun aan hun trouwtekst.

Ik vraag me af is niet mogelijk om later alsnog de zegen over het huwelijk te vragen in een kerkdienst?

Zo van....de eerste 10 jaar lukken wel zonder, en nu willen we graag voor de komende 50 jaar nog Uw zegen als het kan....
Het is toch mooi om je huwelijk met God te beginnen? Zelfs de eerste stappen kunnen niet zonder....

Bij ons zijn er in een korte tijd twee mensen getrouwd in de kerk tijdens de zondagsdienst in de gemeente. Het 1e stel was twee jaar geleden getrouwd, maar waren toen niet gelovig. Zijn wel in het gemeentehuis getrouwd maar wilde graag de zegen ontvangen (een al wat ouder stel, 65+). Het tweede stel kwamen al een tijd bij ons in de gemeente en zijn op zondag tijdens de dienst getrouwd (ook de zegen mee gekregen) en zijn op een andere dag in het gemeentehuis getrouwd. Toch bijzonder om zoiets mee te maken tijdens een dienst op zondag.