memento schreef:1. Waarom worden getallen en perioden door 'ons' zo vaak symbolisch of figuurlijk genomen (duizendjarig rijk, bv.), maar moet de zesdaagse schepping wel letterlijk genomen worden?
Het interpreteren van getallen is altijd gebonden aan de symbolische betekenis die zo'n getal in de taal waarin het gesproken is, gehad heeft. Er zijn aanleidingen om op basis daarvan het getal 1000 te zien als 'erg veel' of 'erg lang', terwijl mij zo'n uitleg van het getal 6 niet bekend is.
Dat ben ik niet met je oneens, toch zouden er meerdere symbolische uitleggen van een symboliek van het getal 6 mogelijk zijn.
- Allereerst 'kort' (zoals de ene dat waarin de antichrist regeert met de koningen, in Openbaring)
- Het kan een symbolische opsomming zijn van een veel complexere chronologie, dus: de complexiteit van de schepping van het heelal (complexiteit voor ons, niet voor God) is eenvoudig in zes hapklare brokken verdeeld.
- De (beroemde) poetische vertelling van de schepping. Een lied of een gedicht beschrijft wat niet met zakelijke woorden beschreven kan worden.
- De zesdaagse werkweek moet vooral gezien worden vanuit de wetgeving en sabbatsviering van Israel. (Mozes schreef ook Gen1). Door op deze manier duidelijk te maken dat de 6-daagse werkweek en sabbatsviering een scheppingsorde is. (dus opnieuw symboliek voor een feitelijke zaak)
2. Als God buiten de tijd staat, waarom willen wij dan tijd aan hem opdringen?
Ik heb al vaker betoogd dat ik me ernstig afvraag of God wel tijdloos is. Het idee van tijdloosheid is voornamelijk bekend uit de filosofie van Plato, welke Augustinus overgenomen heeft voor een groot deel. Plato's 'god' was echter een onpersoonlijke, niet handelend wezen. De God van de bijbel handeld echter wel. Om te kunnen handelen is er tijd nodig; neem bv de schepping: er was een tijd dat de aarde niet was, er is een tijd dat de aarde er is, en er komt een tijd dat de aarde er niet meer is.
Dit wordt een philosophisch debat, wat an sich ook interessant is

Ik denk dat 'tijd' een onderdeel is van de schepping. Tijd is 'slechts' de eenheid die we gebruiken om de verandering van materie waar te nemen. Zonder beweging is er geen tijd (even heel kort gezegd).
Daarmee kun je zeggen dat er heelal-technisch een pre-heelal tijd is, nl het 'moment' dat het heelal er nog niet was.
Als God onderhevig aan de tijd zou zijn dan zou er dus verandering zijn in God. Maar God is juist zonder verandering omdat hij buiten de tijd staat. De tijd is door hem geschapen, het is een dimentie waar God wel in kan breken (Hij is de heer van zijn schepping) maar waar hij zelf niet onder staat.
Dat heeft wat mij betreft niets met Plato's zienswijze te maken.
3. Probeert Genesis 1 een chronologisch natuurkundig verslag te geven van de schepping, of geeft het een (veel belangrijker) heilshistorisch verslag.
Ik zie Genesis 1 als verslag van wat er gebeurt is, even heel kort verteld. Het gaat om de feiten, de resultaten, niet over de vraag 'hoe'. Het verhaal doet zich voor als chronologisch, heel sterk zelfs door duidelijk te stellen 'dit is er op deze dag gebeurt', en 'God zag alles wat Hij (deze dag) gemaakt had, en het was goed'.
Maar waarom blijft voor jou dan 'dit is op die dag' gebeurt overeind staan? Waarom niet 'dit is gebeurd' en kan de vorm (een week) niet als middel om de boodschap te brengen worden gezien?
Vanuit de heilshistorie is Genesis 1 m.i. slechts een inleiding. De heilshistorie begint m.i. bij de val (moederbelofte). Alles wat daarvoor gebeurt is nodig om de heilshistorie te begrijpen, maar maakt er geen onderdeel van uit. God schiep de mens immers om gelukkig te zijn in het paradijs, niet om te vallen...
Qua 'heilshistorie' wellicht niet, omdat het heilsplan nog niet 'nodig' was op het moment van de schepping. Toch is de schepping wel van wezenlijk belang voor de heilshistorie. Welk recht van spreken heeft God? Alle recht, want hij heeft ons geschapen.
6. Het standpunt dat we God buiten de wetenschap moeten houden is m.i. legitiem. Ik geloof dat God een totaal systeem heeft geschapen. Niets in dit heelal gebeurd (tenzij er ingegrepen wordt door God) door aansturing van buiten (mechanisch gezien, de heilshistorie is uiteraard een inmening van God van buitenaf).
De baan van de planeten, de baan van de electronen, de weerpatronen, het groeien en reproduceren van het leven, de seizoenen, etc. etc. Het is allemaal geschapen door God als een compleet systeem.
Niet mee eens. De wetenschap hoort te staan in dienst van God. Daarmee stel ik dat wetenschap zich ten dienste moet stellen voor het goede van de mens, en niet strijdig met Gods geboden. Hiermee wijs ik dus dure onderzoeken in de ruimte af, net als veel onderzoek naar nieuwe vernietigings-wapens.
Wat jij zegt is niet strijdig met wat ik zei.
Dat er verspillende wetenschap is die onwenselijk is staat los van mijn mening dat de wetenschap (die de schepping doorzoekt) antwoorden moet zoeken binnen de schepping (die volledig is) en het moeilijk of onverklaarbare niet met de hand van God moet verklaren. (als het over het 'zijn' van de schepping gaat, niet als het over de 'wording' van de schepping)
Onze God is geen 'god of the gaps', zoals de goden van de hindus, de batavieren en de grieken. Goden binnen de schepping.