Ds. Moerkerken en een verlate reactie op Ds. Harinck?

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 06 jul 2005, 22:03

Leonius, dank je wel!

Gian · Bericht door **Gian** » 06 jul 2005, 22:08

Oorspronkelijk gepost door Leonius
Gian,

Het is anders toch wel belangrijk, omdat daarover veel misverstanden bestaan.

Natuurlijk is het belangrijk.
Maar waar zouden toch al die misverstanden vandaan komen?

Refojongere · Bericht door **Refojongere** » 07 jul 2005, 16:29

Nieuwelingen in de genade blijven eindeloos doorpuzzelen of het wel 'echt' is, en verzekerden weten toch van hun aandeel?
Of maken we op deze wijze ons een maatstaf voor de ander?
Ik weet het niet.

In discussies op OSW ergeren me een paar dingen telkens opnieuw:

* Als mensen wijzen op de noodzaak om 'zondaar voor God te worden' wordt er gezegd:

- Denk maar niet dat het een voorwaarde is hoor
- Bij Zacheus en Lydia lees je er niet van hoor
- Het is toch eenvoudig 'volgen'?
- Het is remonstrants, God neemt je zoals je bent (van nature ben je een hoogmoedige Farizeer en geen arme tollenaar denk ik dan)
- Zondekennis ontstaat pas bij het zien op Jezus (Christen (vd christenreis) verloor het zware pak van zijn zonden denk ik dan toen hij op Jezus zag)
- Zulk denken houd je alleen maar van Jezus af
- Het is toch eenvoudig aannemen, geloven en volgen? Wat doe je moeilijk met zondekennis

* Als mensen zeggen: Nou, je moet wel toetsen of je geloof echt is hoor, want er zijn velen die zich voor eeuwig wat inbeelden

- Welnee, je moet niet op jezelf zien, je moet op Jezus zien, dan twijfel je niet meer
- De duivel wil je graag aan het twijfelen brengen
- Zelfonderzoek is introspectie en derhalve ziekelijk
- Ach, dan krijg je een kenmerkjesgeloof met een kenmerkjesprediking, daar krijg je 'bekeerde' mensen mee die op hun kenmerken bouwen
- Weg met alle kenmerken, er is maar een kenmerk: Geloof je in Jezus (en we zijn terug bij af denk ik dan)

Dan tot slot een stuk van Charles Haddon Spurgeon. Waarom? Hij is bij ons allen geliefd (van OGG tot NHK).
Hij heeft het over de gelijkenis van de twee bouwers, de ene op de rots en de ander op het zand. Let op zijn bevindelijke lessen!

"Van die twee huizen was het ene ongetwijfeld met veel minder moeite gebouwd dan het andere. Gelijk ik reeds gezegd heb: fondamenten graven in harde rotsen kost heel veel tijd, maar het brengt ook zeer veel arbeid mee. Zeer dikwijls moest die voorzichtige bouwer eens stilstaan om zich het zweet van het voorhoofd te wissen. Zeer dikwijls begaf hij zich uitgeput van vermoeienis na de volbrachte arbeid ter ruste. En nog was er geen enkele steen zichtbaar boven de grond. Zijn buurman aan de overzijde had zijn muren reeds hoog opgetrokken en was al bijna tot het dak genaderd, voordat nauwelijks een voet zichtbaar was boven de grond van het huis van de voorzichtige bouwer. "O", zei de man van het zandfondament, "uw arbeid is overtollig. En gij hebt er geen voldoening van, want gij kunt er niets van vertonen. Zie hoe snel mijn muren verrezen zijn. En toch heb ik veel minder gewerkt en gezwoegd dan gij. Ik maak het mij niet moeilijk. Ik kwel mij niet met in rotsen te graven. En zie hoe ver ik al ben met mijn huis en hoe goed en fraai het er uitziet! Uw ouderwetse manieren zijn bespottelijk. Gij graaft en hamert daar in de diepte, alsof gij tot het middenpunt van de aarde wilt doordringen. Waarom gebruikt gij uw gezond verstand niet en zet gij niet, evenals ik, spoed achter het werk? Weg met uw zuchten en kermen. Doe als ik doe en verheugt u terstond. Angst en kommer zullen u doden." Op die wijze zijn waarlijk ontwaakte zielen "verachte fakkels, naar de mening van degene die gerust is." Iemand komt met een sprong, als het ware, tot vrede en roemt zich veilig. Doch of zijn vertrouwen al of niet juist is, daarover bekommert hij zich niet, daar vraagt hij niet naar. Hij gevoelt zich veel te behaaglijk om tijd te vinden om daarnaar een onderzoek in te stellen. De bezitting is schoon, waartoe dient het zich te kwellen over de bewijzen van eigendom? De maaltijd is kostelijk, waartoe de tijd verspild met eerst het bruiloftskleed aan te trekken? Indien een twijfeling opkomt zal de vleselijk geruste haar aan satan toeschrijven. En haar van zich afzetten terwijl het zijn eigen consciëntie is en de waarschuwende stem van de hemel die hem vermaant acht te geven en zich zelf niet te misleiden. Het gebed dat de Heere hem zal doorgronden, zijn hart en zijn nieren zal proeven, heeft hij nooit in oprechtheid gebeden. Zo iemand houdt niet van zelfonderzoek. En kan het niet verdragen als men hem zegt, dat er vruchten moeten zijn, der bekering waardig. Hij neemt de dingen op de gis af, komt tot roekeloze gevolgtrekkingen en sluit zijn ogen voor onaangename feiten. Hij beeldt zich in rijk en verrijkt te zijn en aan geen ding gebrek te hebben, terwijl hij in werkelijkheid arm, en naakt, en ellendig is. Helaas! Welk een ontwaken zal er voor hem komen! Zijn ernstiger metgezel die tegelijk met hem ontwaakt is, is oneindig meer beschroomd. En wantrouwt zich zelf. Als hij bidt, gaat er een zuchten op uit zijn hart tot God. Toch bevangt hem de vrees, dat hij niet recht zal bidden. En nooit staat hij voldaan over zich zelf van zijn knieën op. Hij is niet zo spoedig zeker van de werkelijkheid van zijn geloof als de ander. "Misschien is het met dat al toch niet het geloof van Gods uitverkorenen" zegt hij. Hij onderzoekt zich zelf of hij in het geloof is. Hij beeft bij de gedachte dat hij de gedaante der godzaligheid heeft, zonder de kracht er van te kennen. Hij is bevreesd voor hetgeen nagemaakt is. En wenst goud te kopen dat in het vuur beproefd is. Ben ik er zeker van", zegt hij "dat mijn bekering wezenlijk een verafschuwen is van de zonde als zonde. Of heb ik slechts enige tranen gestort onder de invloed van een opwekkingspreek? Is mijn natuur werkelijk vernieuwd door het werk van de Heilige Geest in mij, of is het slechts een poging van mij zelf om mijn leven te verbeteren? Gij ziet, dat deze mens door veel zielenstrijd heengaat. Hij arbeidt om tot rust te komen. Hij heeft vele aanvechtingen, veel bekommerdheid; hij onderzoekt dikwijls zijn eigen hart omdat hij oprecht is en vreest zich zelf te bedriegen. Door hem wordt het koninkrijk der hemelen geweld aangedaan. Hij bevindt, dat de poort eng en de weg nauw is en dat de rechtvaardigen nauwelijks zalig worden.

Wat is dan de zaak, waar het op aankomt? Het is dit. Mijn hoorder, indien gij wilt bouwen op de rots, ziet toe, dat gij een waar besef hebt van zonde. Ik zeg niet, dat het besef van zonde een toebereiding is voor Christus. En dat wij de mensen van het Evangelie moeten terughouden, tot dat zij hun zonden gevoelen. Maar wel geloof ik dat alwaar een oprecht geloof is in Jezus, een diepe afschuw van de zonde zal worden gevonden. Geloof, zonder berouw over de zonde, is een dood, waardeloos geloof. Als ik christenen ontmoet die lichtvaardig spreken over de zonde, dan ben ik er van overtuigd, dat zij zonder fondament hebben gebouwd Indien zij ooit het wondend en dodend zwaard van de Geest van de overtuiging van zonde gevoeld hadden, zij zouden vluchten voor de zonde, zoals zij voor een leeuw of beer vluchten. Zondaars, die waarlijk begenadigd zijn, vrezen de schijn van het kwaad, zoals gebrande kinderen het vuur vrezen. Een oppervlakkige bekering leidt tot een zorgeloos leven. Het geloof dat nooit door tranen van het berouw werd bevochtigd, zal nooit de bloemen der heiligheid voortbrengen. Bidt ernstig om een verbroken hart. Gedenk, dat het een verslagen hart is, waarin God een welbehagen heeft. Gelooft niet, dat gij grond kunt hebben om u te verblijden, indien gij nooit een reden hebt gezien om te treuren. De beloofde vertroosting is alleen voor hen, die treurenden geweest zijn. (Matth. 5: 4.)

En streeft dan ook naar waar geloof. Er is veel dat de mensen geloof noemen en dat niet het dierbaar geloof is van Gods uitverkorenen. Een oprecht betrouwen in Jezus Christus wordt op duizenderlei wijze nagebootst. En soms zó nauwkeurig dat alleen door een streng zelfonderzoek het bedrog ontdekt wordt. Gij moet geheel uitgestrekt liggen op Christus, de Rots. Gij moet geheel en al van Hem afhankelijk zijn. Al uw hoop en al uw betrouwen moet in Hem zijn gevestigd. Indien gij gelooft met het hart, en niet bloot in naam, dan zult gij zalig worden, maar anders ook niet. Gij moet waar berouw en een oprecht geloof hebben, of gij bent dwaze bouwers."

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 07 jul 2005, 16:54

Helemaal mee eens RJ.
Het is goed om zo'n preek eens te horen, maar het moet geen wekelijkse kost zijn, want voedzaam is het niet.
We moeten het niet tegenover elkaar zetten. Het hoort naast elkaar. De oproep tot geloof in Jezus moet niet tegelijk teruggenomen worden met een waarschuwing voor bedrog. Daar is een ander moment voor.

Daarnaast roeme -degene die roemen wil-alleen in de Heere en niet in Zijn zondekennis. Want Hij is ons tot rechtrvaardiging, heiligmaking en verlossing. (1 Kor 1:30-31)
Dat zelfonderzoek gebeurt in de binnenkamer en niet op een forum.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 07 jul 2005, 19:20

Dat zelfonderzoek gebeurt in de binnenkamer en niet op een forum.

Dat lijkt me nogal logisch. Een beetje flauw, Miscanthus.

Refojongere,
Dank voor je bijdrage.

[Aangepast op 7/7/05 door Afgewezen]

Gian · Bericht door **Gian** » 07 jul 2005, 19:51

Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Nieuwelingen in de genade blijven eindeloos doorpuzzelen of het wel 'echt' is, en verzekerden weten toch van hun aandeel?
Of maken we op deze wijze ons een maatstaf voor de ander?
Ik weet het niet.
In discussies op OSW ergeren me een paar dingen telkens opnieuw:

RJ, ik plaats deze opmerking op OSW. Een forum waar redelijk onderlegde mensen discuseren over schijn of zijn. Een onderwerp wat mijn inziens in de rechterkant van de gereformeerde gezindte overbelicht is. Wat ik al zei, de terminologie en het vastleggen van allerlei bevindingen in een dogmatiek geven zoveel verwarring, dat het er niet duidelijker op wordt.

M.a.w. op het ronduit forum van de EO zal ik mensen juist proberen aan te sporen om hun geloof te beproeven.

Leonius · Bericht door **Leonius** » 07 jul 2005, 21:20

Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Nieuwelingen in de genade blijven eindeloos doorpuzzelen of het wel 'echt' is, en verzekerden weten toch van hun aandeel?
Of maken we op deze wijze ons een maatstaf voor de ander?
Ik weet het niet.
In discussies op OSW ergeren me een paar dingen telkens opnieuw:

* Als mensen wijzen op de noodzaak om 'zondaar voor God te worden' wordt er gezegd:

- Denk maar niet dat het een voorwaarde is hoor
- Bij Zacheus en Lydia lees je er niet van hoor
- Het is toch eenvoudig 'volgen'?
- Het is remonstrants, God neemt je zoals je bent (van nature ben je een hoogmoedige Farizeer en geen arme tollenaar denk ik dan)
- Zondekennis ontstaat pas bij het zien op Jezus (Christen (vd christenreis) verloor het zware pak van zijn zonden denk ik dan toen hij op Jezus zag)
- Zulk denken houd je alleen maar van Jezus af
- Het is toch eenvoudig aannemen, geloven en volgen? Wat doe je moeilijk met zondekennis

* Als mensen zeggen: Nou, je moet wel toetsen of je geloof echt is hoor, want er zijn velen die zich voor eeuwig wat inbeelden

- Welnee, je moet niet op jezelf zien, je moet op Jezus zien, dan twijfel je niet meer
- De duivel wil je graag aan het twijfelen brengen
- Zelfonderzoek is introspectie en derhalve ziekelijk
- Ach, dan krijg je een kenmerkjesgeloof met een kenmerkjesprediking, daar krijg je 'bekeerde' mensen mee die op hun kenmerken bouwen
- Weg met alle kenmerken, er is maar een kenmerk: Geloof je in Jezus (en we zijn terug bij af denk ik dan)

Dan tot slot een stuk van Charles Haddon Spurgeon. Waarom? Hij is bij ons allen geliefd (van OGG tot NHK).
Hij heeft het over de gelijkenis van de twee bouwers, de ene op de rots en de ander op het zand. Let op zijn bevindelijke lessen!

"Van die twee huizen was het ene ongetwijfeld met veel minder moeite gebouwd dan het andere. Gelijk ik reeds gezegd heb: fondamenten graven in harde rotsen kost heel veel tijd, maar het brengt ook zeer veel arbeid mee. Zeer dikwijls moest die voorzichtige bouwer eens stilstaan om zich het zweet van het voorhoofd te wissen. Zeer dikwijls begaf hij zich uitgeput van vermoeienis na de volbrachte arbeid ter ruste. En nog was er geen enkele steen zichtbaar boven de grond. Zijn buurman aan de overzijde had zijn muren reeds hoog opgetrokken en was al bijna tot het dak genaderd, voordat nauwelijks een voet zichtbaar was boven de grond van het huis van de voorzichtige bouwer. "O", zei de man van het zandfondament, "uw arbeid is overtollig. En gij hebt er geen voldoening van, want gij kunt er niets van vertonen. Zie hoe snel mijn muren verrezen zijn. En toch heb ik veel minder gewerkt en gezwoegd dan gij. Ik maak het mij niet moeilijk. Ik kwel mij niet met in rotsen te graven. En zie hoe ver ik al ben met mijn huis en hoe goed en fraai het er uitziet! Uw ouderwetse manieren zijn bespottelijk. Gij graaft en hamert daar in de diepte, alsof gij tot het middenpunt van de aarde wilt doordringen. Waarom gebruikt gij uw gezond verstand niet en zet gij niet, evenals ik, spoed achter het werk? Weg met uw zuchten en kermen. Doe als ik doe en verheugt u terstond. Angst en kommer zullen u doden." Op die wijze zijn waarlijk ontwaakte zielen "verachte fakkels, naar de mening van degene die gerust is." Iemand komt met een sprong, als het ware, tot vrede en roemt zich veilig. Doch of zijn vertrouwen al of niet juist is, daarover bekommert hij zich niet, daar vraagt hij niet naar. Hij gevoelt zich veel te behaaglijk om tijd te vinden om daarnaar een onderzoek in te stellen. De bezitting is schoon, waartoe dient het zich te kwellen over de bewijzen van eigendom? De maaltijd is kostelijk, waartoe de tijd verspild met eerst het bruiloftskleed aan te trekken? Indien een twijfeling opkomt zal de vleselijk geruste haar aan satan toeschrijven. En haar van zich afzetten terwijl het zijn eigen consciëntie is en de waarschuwende stem van de hemel die hem vermaant acht te geven en zich zelf niet te misleiden. Het gebed dat de Heere hem zal doorgronden, zijn hart en zijn nieren zal proeven, heeft hij nooit in oprechtheid gebeden. Zo iemand houdt niet van zelfonderzoek. En kan het niet verdragen als men hem zegt, dat er vruchten moeten zijn, der bekering waardig. Hij neemt de dingen op de gis af, komt tot roekeloze gevolgtrekkingen en sluit zijn ogen voor onaangename feiten. Hij beeldt zich in rijk en verrijkt te zijn en aan geen ding gebrek te hebben, terwijl hij in werkelijkheid arm, en naakt, en ellendig is. Helaas! Welk een ontwaken zal er voor hem komen! Zijn ernstiger metgezel die tegelijk met hem ontwaakt is, is oneindig meer beschroomd. En wantrouwt zich zelf. Als hij bidt, gaat er een zuchten op uit zijn hart tot God. Toch bevangt hem de vrees, dat hij niet recht zal bidden. En nooit staat hij voldaan over zich zelf van zijn knieën op. Hij is niet zo spoedig zeker van de werkelijkheid van zijn geloof als de ander. "Misschien is het met dat al toch niet het geloof van Gods uitverkorenen" zegt hij. Hij onderzoekt zich zelf of hij in het geloof is. Hij beeft bij de gedachte dat hij de gedaante der godzaligheid heeft, zonder de kracht er van te kennen. Hij is bevreesd voor hetgeen nagemaakt is. En wenst goud te kopen dat in het vuur beproefd is. Ben ik er zeker van", zegt hij "dat mijn bekering wezenlijk een verafschuwen is van de zonde als zonde. Of heb ik slechts enige tranen gestort onder de invloed van een opwekkingspreek? Is mijn natuur werkelijk vernieuwd door het werk van de Heilige Geest in mij, of is het slechts een poging van mij zelf om mijn leven te verbeteren? Gij ziet, dat deze mens door veel zielenstrijd heengaat. Hij arbeidt om tot rust te komen. Hij heeft vele aanvechtingen, veel bekommerdheid; hij onderzoekt dikwijls zijn eigen hart omdat hij oprecht is en vreest zich zelf te bedriegen. Door hem wordt het koninkrijk der hemelen geweld aangedaan. Hij bevindt, dat de poort eng en de weg nauw is en dat de rechtvaardigen nauwelijks zalig worden.

Wat is dan de zaak, waar het op aankomt? Het is dit. Mijn hoorder, indien gij wilt bouwen op de rots, ziet toe, dat gij een waar besef hebt van zonde. Ik zeg niet, dat het besef van zonde een toebereiding is voor Christus. En dat wij de mensen van het Evangelie moeten terughouden, tot dat zij hun zonden gevoelen. Maar wel geloof ik dat alwaar een oprecht geloof is in Jezus, een diepe afschuw van de zonde zal worden gevonden. Geloof, zonder berouw over de zonde, is een dood, waardeloos geloof. Als ik christenen ontmoet die lichtvaardig spreken over de zonde, dan ben ik er van overtuigd, dat zij zonder fondament hebben gebouwd Indien zij ooit het wondend en dodend zwaard van de Geest van de overtuiging van zonde gevoeld hadden, zij zouden vluchten voor de zonde, zoals zij voor een leeuw of beer vluchten. Zondaars, die waarlijk begenadigd zijn, vrezen de schijn van het kwaad, zoals gebrande kinderen het vuur vrezen. Een oppervlakkige bekering leidt tot een zorgeloos leven. Het geloof dat nooit door tranen van het berouw werd bevochtigd, zal nooit de bloemen der heiligheid voortbrengen. Bidt ernstig om een verbroken hart. Gedenk, dat het een verslagen hart is, waarin God een welbehagen heeft. Gelooft niet, dat gij grond kunt hebben om u te verblijden, indien gij nooit een reden hebt gezien om te treuren. De beloofde vertroosting is alleen voor hen, die treurenden geweest zijn. (Matth. 5: 4.)

En streeft dan ook naar waar geloof. Er is veel dat de mensen geloof noemen en dat niet het dierbaar geloof is van Gods uitverkorenen. Een oprecht betrouwen in Jezus Christus wordt op duizenderlei wijze nagebootst. En soms zó nauwkeurig dat alleen door een streng zelfonderzoek het bedrog ontdekt wordt. Gij moet geheel uitgestrekt liggen op Christus, de Rots. Gij moet geheel en al van Hem afhankelijk zijn. Al uw hoop en al uw betrouwen moet in Hem zijn gevestigd. Indien gij gelooft met het hart, en niet bloot in naam, dan zult gij zalig worden, maar anders ook niet. Gij moet waar berouw en een oprecht geloof hebben, of gij bent dwaze bouwers."

Beste Refojongere,

Ik geloof niet dat hier de noodzaak om zondaar voor God te worden ontkend wordt. Maar…het is maar hoe je die noodzaak voor het voetlicht brengt in de preek (of hoe dan ook). Nu is het helaas zo dat het gevaar de laatste tijd groot is dat het wel degelijk als voorwaarde gezien wordt. Je mag er dan best wel tegen het misbruik ervan waarschuwen.

Wat de kwestie ‘Lydia-Zacheus’ betreft, gold dat ik vond dat de predikant iets legde in de preek van Paulus wat niet letterlijk terug te vinden is in Gods Woord. Ik vind dan dat je dat als predikant er niet bij mag fantaseren. Er zijn overigens in de Bijbel verschillende bekeringen te lezen die allemaal verschillend zijn. Daaruit mag je dan concluderen dat God een ieder op Zijn eigen ondoorgrondelijke wijsheid trekt. Maar dat laat onverlet dat zondekennis, de diepte zij verschillend, aanwezig zal zijn.

Natuurlijk neemt God zoals je bent, namelijk een hoogmoedige, ongelovige zondaar!! God vraagt niet eerst van je om jezelf op te poetsen. Ik snap niet wat daar remonstrants aan is. Juist niet remonstrants, want er is hier sprake van een eenzijdig godswerk en niet van een eigen wil.

Ik heb vroeger op catechisatie (volgens de boekjes van Ledeboer en Hellenbroek) altijd geleerd: Godskennis-zelfkennis-Christuskennis…..

Het is inderdaad zo dat als je een diepe mate van zondekennis als voorwaarde stelt om tot Christus überhaupt te mogen gaan dat je een obstakel creëert om daadwerkelijk naar Hem toe te gaan. Maar nogmaals: het gaat telkens om het misbruik van de noodzaak van de ellendekennis, en niet om de ontkenning ervan. Zelfbeproeving is dan ook uiterst noodzakelijk. De apostel roept niet voor niets op om je roeping en verkiezing vast te maken. Mensen die dit ontkennen gaan regelrecht in tegen de Bijbel en ook tegen wat de oudvaders altijd hebben gepreekt. Zij noemden weliswaar kenmerken, maar legden daar niet de grond in. Tegenwoordig gebeurt dit echter veel te veel. Men gaat dan rusten op gronden die geen gronden zijn. Het is daarom nodig om aan te dringen op opwas in de kennis en de genade van onze Heere Jezus Christus. Gronden leggen in twijfel is ziekelijk en onbijbels. Het gaat dus opnieuw om het misbruik van ‘kenmerken/zelfbeproeving’.

Je reactie is dus naar twee kanten toe duidelijk tekort door de bocht….

Hart. Gr.,

Kaw · Bericht door **Kaw** » 07 jul 2005, 21:53

Ware ellendekennis drijft de mens uit naar Christus. Waar geloof is het geloof in Christus. Ware vruchten van het geloof zijn de werken van dankbaarheid. Ware zekerheid ligt in het geloof in Christus.

Ware ellendekennis zoekt zijn eer niet in openbare uitingen van die ellendekennis. Waar geloof is niet het bezig zijn met die ellendekennis. Ware vruchten van het geloof is niet dat zwarte pak. Ware zekerheid vind je niet in eigenschappen.

Ware wijsheid vind je in de bijbel. De ware weg is Jezus Christus. De ware liefde vind je bij God de Vader. De ware troost is de Heilige Geest.

Ware wijsheid vind je niet in boeken over de bijbel. De ware weg is geen allesomvattende methode. De ware liefde vind je niet in aardse wijsheid. De ware troost is niet die bevinding.

De ware rechtzinnigheid is het preken van het evangelie en het leven daar naar. De ware rechtzinnigheid is niet die enorme versmalling van de weg tot behoud.

En nee, ik win het niet meer van de logica in de dogmatie en de oneindige voorraad citaten van belangerijke oudvaders. Ik ben gezakt tot het niveau van de bijbel en grappig genoeg vind ik het wel best zo, want de bijbel verteld me dingen waar de dominee nog nooit van gehoord heeft. Ik heb heel veel zaklantarens uitgeprobeerd, maar de bijbel is de enige lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad die me waarlijk thuis brengt.

Bij deze stop ik dus met de discussies waarbij de bijbel uitgerangeerd is. Dit is ook zo'n discussie dat als de bijbel een appel is, we hier niets anders kunnen zeggen dan dat het een peer is. Het klopt tot in de kleinste naatjes, maar het lijkt in de verste verte niet op het beeld die de bijbel ons geeft.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 07 jul 2005, 22:41

Leonius, wat Refojongere schrijft is niet te kort door de bocht, maar heeft een andere spits dan jij nu aangeeft.
Het gaat RJ m.i. om een oppervlakkige geloofsvisie binnen refokringen (!), terwijl jíj je juist meer keert tegen mensen die blijven steken in allerlei bevindingen.
Zo praat je natuurlijk langs elkaar heen.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 07 jul 2005, 23:27

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Het gaat RJ m.i. om een oppervlakkige geloofsvisie binnen refokringen (!),

Wat is dat nou weer?
Ik ben een beetje simpel en ik ken alleen het geloof van Zoindag 7.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 07 jul 2005, 23:35

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Het gaat RJ m.i. om een oppervlakkige geloofsvisie binnen refokringen (!),
Wat is dat nou weer?
Ik ben een beetje simpel en ik ken alleen het geloof van Zoindag 7.

Zo kan ik niet met je praten.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 07 jul 2005, 23:37

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Het gaat RJ m.i. om een oppervlakkige geloofsvisie binnen refokringen (!),
Wat is dat nou weer?
Ik ben een beetje simpel en ik ken alleen het geloof van Zoindag 7.
Zo kan ik niet met je praten.

Waarom niet?
Leg eens uit wat je met een oppervlakkige geloofsvisie bedoelt?

RJ doet alleen maar mee aan de polarisatie door weer een eenzijdig stuk te posten.
Ergeren hoeft niet, het is niet meer dan logisch....

[Aangepast op 7/7/05 door Miscanthus]

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 07 jul 2005, 23:45

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Het gaat RJ m.i. om een oppervlakkige geloofsvisie binnen refokringen (!),
Wat is dat nou weer?
Ik ben een beetje simpel en ik ken alleen het geloof van Zoindag 7.
Zo kan ik niet met je praten.
Waarom niet?
Leg eens uit wat je met een oppervlakkige geloofsvisie bedoelt?

RJ doet alleen maar mee aan de polarisatie door weer een eenzijdig stuk te posten.
Ergeren hoeft niet, het is niet meer dan logisch....

Jij weet heel goed wat ik met een oppervlakkige geloofsvisie bedoel. Én via postings én via de U2U hebben we het hier al over gehad.

[Aangepast op 7/7/05 door Afgewezen]

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 08 jul 2005, 00:06

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus Wat is dat nou weer?
Ik ben een beetje simpel en ik ken alleen het geloof van Zoindag 7.
Zo kan ik niet met je praten.
Waarom niet?
Leg eens uit wat je met een oppervlakkige geloofsvisie bedoelt?

RJ doet alleen maar mee aan de polarisatie door weer een eenzijdig stuk te posten.
Ergeren hoeft niet, het is niet meer dan logisch....
Jij weet heel goed wat ik met een oppervlakkige geloofsvisie bedoel. Én via postings én via de U2U hebben we het hier al over gehad.

[Aangepast op 7/7/05 door Afgewezen]

Ja, weet je,

toch baal ik best van dat gekwalificeer van andermans geloof. (Ik neem tenminste aan dat je het niet telkens tegen jezelf hebt).
Volgens mij valt dat onder het gebod van onze Heere Jezus: "Oordeelt niet."

[Aangepast op 7/7/05 door Miscanthus]

Refojongere · Bericht door **Refojongere** » 08 jul 2005, 15:53

"Natuurlijk neemt God zoals je bent, namelijk een hoogmoedige, ongelovige zondaar!!"

Ik lees in Gods Woord heel, heel wat anders:
"maar op dezen zal Ik zien, op den arme en verslagene van geest, en die voor Mijn woord beeft." (Jesaja 66:2)

"Ik woon in de hoogte en in het heilige, en bij dien, die van een verbrijzelde en nederigen geest is, opdat Ik levend make den geest der nederigen, en opdat Ik levend make het hart der verbrijzelden." (Jes. 57:15)

Verder over het ongeloof. Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken.

Hoe neemt God mensen?
Ik lees dan in de Schrift:
'jezelf vernederen / bekeren' en 'geloven in Jezus Christus'.

Er is maar 1 weg tot God en dat is de weg van geloof en bekering.

Maar ik hoop dat je dit bedoelt:
Als je bekeerd wordt, dan ga je je hoogmoed en ongeloof zien en als schuld belijden. O, en God laat zulken nooit en te nimmer staan!