Oorspronkelijk gepost door memento
Oorspronkelijk gepost door Jelle
het is alleen jammer dat er van de ouden niemand zal zijn die zich thuis zal voelen met de NBV opschoot.
Ik heb hem niet en ik wil hem niet hebben , maar ik heb wel via het internet en de diverse media het nodige gelezen.
Ik zeg er eerlijk bij, als ik het lees heb ik niet het gevoel dat ik in de Bijbel zit te lezen.
waar een eenvoudige ziel zich thuis kon voelen in het vertrouwde Woord van God wordt men hier opgezadeld met een boek wat meer lijkt op het lezen van een roman dan van een Bijbel.
Oude vertrouwde teksten zijn omgeschommeld tot niets zeggen, en mij soms afvragende woorden van wat betekend dat nu weer.
We zijn van de ene moeilijke vertaling overgegaan naar een andere net zo moeilijke vertaling.
Als ik de Bijbel lees verwacht ik er Gods Woord in te lezen en dat mag ik zeggen dat ik dat ook mag doen met zegen.
Maar helaas van deze vertaling lopen alleen de rillingen van jammer en ellende over mijn rug, van wat ze er van hebben gemaakt. En dan geen rillingen van een heilig vrezen maar rillingen van een grote droefheid over hoe het zover heeft kunnen komen dat men zo is omgegaan met Gods Woord.
Ondanks alles wat ik er over hoor en lees kan ik er geen positief geluid over laten horen, ik hou me maar vast aan Gods Woord in onze oude vertrouwde Statenvertaling, daarmee ben ik opgegroeid en daarmee hoop ik te mogen sterven.
Jelle, velen zullen de herkenbaarheid van teksten gaan missen. Het oude Nederlands heeft ongemerkt toch de klank gekregen als 'taal van de bijbel'. Maar daarbij moeten we ons toch eens afvragen of toen de bijbel geschreven werd, en dan mn. het NT, welke taal men toen gebruikte. Hoge, verheven taal, of gewoon de taal van het volk? Wat waren de disipelen ook alweer, hooggeletterden of simpele vissers?
Toch moest ik het veranderen van woorden meteen denken aan de discussie die ooit bij de invoering van de herziene King James Version (NKJV) is gevoerd, nl. over de tekst 'geloof, hoop, en liefde'. De King James heeft daar 'charity' voor 'liefde' in die tekst, terwijl de NKJV er gewoon 'love' leest. Maar 'love' was een foute vertaling pleitte men, WANT de KJV had 'charity'.
Ik hoop dat de strekking van het voorbeeld duidelijk is. De vertrouwdheid met een bepaalde uitspraak zegt niets over juistheid van de vertaling. Met name de SV gaat vaak de fout in door uitdrukkingen zó letterlijk te vertalen dat ze in onze taal betekenisloos zijn. Een bekend voorbeeld is Jer 29:11
SV: Want Ik weet de gedachten, die Ik over u denk, spreekt de HEERE, gedachten des vredes, en niet des kwaads, dat Ik u geve het einde en de verwachting
NBV: Mijn plan met jullie staat vast – spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik zal je een hoopvolle toekomst geven."
Een gemiddelde Nederlander denkt bij 'gedachten denken' niet aan plannen maken, maar aan iets overdenken. Zo zullen er ook weinigen zijn die bij 'einde' aan 'toekomst' denken, en bij 'verwachting' aan 'hoop'.
Nu kan je met een hoop goede wil en creativiteit, samen met de kanttekeningen, wel komen tot het verstaan van zo'n tekst. Maar het is niet de meest voor de hand liggende lezing. Zo zijn er, als je gaat zoeken, vele teksten die in de SV een raadsel zijn, simpelweg door té letterlijk te vertalen.
Daarom kan ik iedereen aanraden de SV náást de NBV te lezen (er is al een parallelbijbel beschikbaar). Ik weet zeker dat je verrast zal komen te staan door de eenvoud en rijkdom die in sommige teksten verstopt zit. Lees de bijbel onbevangen, zonder gehecht te zijn aan een vertrouwde uitleg. Lees de bijbel zoals het er staat, wetende dat elke vertaling fouten bevat. Daarom, lees gewoon 2 of meerdere vertalingen naast elkaar en onderzoek hetgeen de Geest tot jou te zeggen heeft! Of zijn we zó orthodox dat we dat niet willen weten, als het niet in verouderd Nederlands is?
)
