Het is helemaal niet de vraag of ouderen van jongeren moeten leren of jongeren van ouderen. Je mag van elkaar leren.... jongeren van ouderen omdat ze zoveel levenservaring hebben en wijsheid, ouderen van jongeren omdat ze energiek zijn, minder vastzitten aan allerlei dingen. De hand kan niet tegen de voet zeggen: Ik heb je niet nodig... en de voet kan dat niet tegen de hand zeggen. Als oud en jong heb je elkaar nodig, en waarom wordt er met die kwaliteiten van jongeren vaak zo weinig gedaan?Afgewezen schreef:Tsja. Het is maar de vraag of de jongeren van de ouderen moeten leren of de ouderen van de jongeren.
Het eerste lijkt mij een bijbelse lijn, het tweede niet.
Wat overigens wel betekent dat op de opvoeders (in de ruimste zin van het woord) de plicht rust hun geloofsgoed, hun normen en hun waarden werkelijk 'over te dragen', zodat jongeren die zich ook werkelijk 'eigen' kunnen maken.
En wat het dragen van rokken en het zingen van hele noten betreft: ook hierover kunnen de 'ouderen' wellicht zinvolle dingen doorgeven aan de generatie die na hen volgt.
Je bent samen kerk... dat houdt ook in dat je rekening met elkaar houdt, jongeren met ouderen, maar ook andersom. Er is niet 1 groep die goed is (ouderen) en die andere groep (jongeren) moet net zo worden als hen. Kijk je er wel zo tegenaan, dan zie je jongeren dus als een nog onontwikkelde (of onderontwikkelde) groep waar je pas later wat aan hebt. Waarom worden ze dan zo weinig ingezet en aangesproken... net alsof ze er eigenlijk gewoon nog niet bijhoren? Ze moeten zich maar aanpassen aan stijlen en vormen die ze totaal onbekend zijn, aan taal die ze nooit spreken... aan muziek die ze niet waarderen... en krijgen telkens te horen: Later ga je dat ook wel waarderen. Gek he, dat jongeren soms zo moedeloos worden van de kerk en dat zovelen het er niet uithouden.
Vergeet niet dat ouderen ook van jongeren kunnen leren. Niet zozeer als het gaat om kennis... maar wel om hoe met dingen om te gaan. Ouderen zitten vaak vaster in tradities en geschiedenis dan jongeren bijvoorbeeld... willen vaak ontzettend lang over dingen vergaderen en ze evalueren etc. waar jongeren alles snel willen veranderen. Wat kan je dan van elkaar leren? Jongeren kunnen van ouderen leren niet overhaast dingen te doen, ouderen kunnen van jongeren leren niet tot in de treure te blijven praten zonder iets te veranderen. Hou je rekening met elkaar, dan kom je ergens in het goede midden uit. Zo moeten jongeren en ouderen met elkaar omgaan.... maar we komen momenteel totaal niet in het midden uit want er wordt langs elkaar geleefd, niet naar elkaar geluisterd. (En dat is de andere kant van wat je zegt over wat ouderen jongeren kunnen vertellen over tradities. Dat kunnen ze zeker en dat is ook goed, maar wordt er ook geluisterd naar jongeren waarom ze dat niet zo superbelangrijk vinden en niet altijd met die traditie meegaan? Momenteel is het pas goed als ze die tradities volledig overnemen... anders is er iets grondig mis.