kinderen geheiligd in Christus

[vlinder]

Hoe kun jij onderscheiden wat zelf doen is en levend geloof? Volgens mij is het levende geloof het enige wat de wil en de kracht heeft om aan die eis te voldoen.

Je moet natuurlijk niet het paard achter de wagen spannen: ik ga in eigen kracht aan de eis voldoen en dan concludeer ik, dat ik dat door het geloof doe. Zo werkt het niet.
Als je tot geloof komt, ben je daar echt wel bij. Kun je weten. Daarna pas de vrucht.

Maar waarom zou je op eigen kracht aan die eis willen voldoen? Omdat je geloofd wat er staat geschreven? Dan mag je ook geloven dat God je kracht zal geven om er aan te voldoen, want er staat immers geschreven dat niemand ter vergeefs zal geloven?

In datzelfde doopformulier staat: (...) tegen de duivel en zijn ganse rijk stijden EN OVERWINNEN mogen. (er staat niet strijden, en dan blijkt vanzelf wel dat uw kinderen dat niet kunnen)

[Miscanthus]

Nee, dat zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien. Waar ze op vertrouwen. Waar ze in geloven en de God die ze willen gehoorzamen en volgen.

En wie zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien?...

Zij, die geloven.

Dus... de gelovigen, degenen die bekeerd zijn!
(Een wat vreemde discussie. :roll:)

Nee hoor;

mijn zoontje zegt dat hij gelooft en van de Heere Jezus houdt, maar hij is nog niet bekeerd.
Dat leert hij van juffen die praten zoals jij....

[Miscanthus]

Ik was afgewezen nog een citaat schuldig over het optimisme van de opstellers van ons doopsformulier.
De Brès zegt namelijk dat de kinderen de spruit van het geloof hebben, nl de belofte die hen gedaan is, van dewelke het geloof mettertijd uitspruit. Klinkt inderdaad optimistisch.
Nu Calvijn: ...Daaruit volgt, dat ook de doop ...aan onze kinderen...gegeven wordt, wijl God zo goed is, dat hij om hunnentwil, de kinderen, die zij gewinnen hebben, tot Zijn volk wil gerekend hebben.
Calvijn bedoelt daarmee niet de wedergeboorte als hij schrijft: Want de Heere heeft hun oudtijds de besnijdenis niet waardig gekeurd zonder hen al die dingen deelachtig te maken, die toen door de besnijdenis werden betekend.

Art 20 van de Consensus Tigurinus ( de acte van overeenstemming tussen Bullinger en Calvijn) zegt: Want hen, die in hun prille jeugd gedoopt zijn wederbaart God in de knapenleeftijd of in de aanvang van de jongelingschap, soms ook in den ouderdom. Zo strekt zich de nuttigheid van den doop over heel den loop des levens uit...omdat de belofte die daarin vervat is, ten allen tijde haar geldigheid en kracht behoudt....

Brakel zegt: in Christus geheiligd zijn betekent: deel hebben aan Christus. We moeten kinderen uit kracht van Gods belofte voor Kinderen Gods houden, totdat zij het tegendeel vertonen (omdat wij ze niet kunnen onderscheiden).

Ten slotte wederom Calvijn: Hoewel de kinderen der gelovigen uit het verdorven geslacht van Adam zijn, evenwel neemt Hij ze aan door de kracht van dit verbond, om ze onder het getal van Zijn kinderen te rekenen.....En gelijk Hij beval, dat zij zouden besneden worden, zo heeft Hij ze voor Zijn kinderen gerekend en gezegd hun God te zijn, gelijk de God van hun vaderen.

Is de doop dan een zegel van God, dat die beloften waarachtig zijn en ook aan mij zijn geschonken? Heeft de doop mij en jou iets te zeggen? Als in de doop een sprake van God tot mij en jou komt, kunnen we daar dan onvoorwaardelijk op vertrouwen?
Het is erg ontwijkend door te zeggen dat de doop geen bewijs is dat je wederomgeboren bent. We weten allemaal dat niet alle gedoopten ook zalig worden. Het gaat er om of de doop ons ook en vaste grond geeft waarop we vertrouwen kunnen en dat we ons willen verlaten op Gods beloften, aan ons gedaan..
Als de doop nu alleen iets verzegelt wat in de lucht zweeft, en niet iets voor mij persoonlijk, waarom dan dopen? Als we denken dat de doop alleen iets te betekenen heeft voor uitverkoren wedergeborenen, waarom zouden we dan onze kinderen nog dopen?

[ego flos]

Hier raken de uitersten elkaar.

"De doop zegt me niets", wordt gezegd door verlaters van de kerk en de mensen die 'het heel nauw nemen'.

[Eva]

En wie zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien?...

Zij, die geloven.

Dus... de gelovigen, degenen die bekeerd zijn!
(Een wat vreemde discussie. :roll:)

Nee hoor;

mijn zoontje zegt dat hij gelooft en van de Heere Jezus houdt, maar hij is nog niet bekeerd.
Dat leert hij van juffen die praten zoals jij....

Als het goed is kan je zoontje daar meer over vertellen en mag jij daarop doorvragen. Waarom heeft hij de Heere Jezus lief en wat gelooft hij dan?

[Miscanthus]

Zij, die geloven.

Dus... de gelovigen, degenen die bekeerd zijn!
(Een wat vreemde discussie. :roll:)

Nee hoor;

mijn zoontje zegt dat hij gelooft en van de Heere Jezus houdt, maar hij is nog niet bekeerd.
Dat leert hij van juffen die praten zoals jij....

Als het goed is kan je zoontje daar meer over vertellen en mag jij daarop doorvragen. Waarom heeft hij de Heere Jezus lief en wat gelooft hij dan?

Nee hoor, ik ga niet doorvragen. Ik ga Hem onderwijzen in wat het betekent om in Christus geheiligd te zijn. Ik ga hem niet al te zeer leren dat hij in zichzelf moet gaan kijken wat hij niet heeft, maar ik wil Hem leren omhoog te zien naar Jezus, die de weg, de waarheid en het leven is. Dat hij zijn oude Daan doden moet en dat HIj in Christus mag opstaan tot een nieuw Godzalig leven.

[Afgewezen]

Dan vrees ik het ergste voor jouw zoontje, Miscanthus. Want dan wordt hem geleerd om met zijn oude natuur werken der godzaligheid voort te brengen.
Maar ik hoop dat hij goed naar zijn juffen luistert.

[Miscanthus]

Dan vrees ik het ergste voor jouw zoontje, Miscanthus. Want dan wordt hem geleerd om met zijn oude natuur werken der godzaligheid voort te brengen.
Maar ik hoop dat hij goed naar zijn juffen luistert.

We praten misschien een beetje langs elkaar heen.....
Als je goed oplet wat God ons verzegelt in de doop, kun je me misschien begrijpen. Alles uit Hem!
Als hij alleen maar hoort dat hij bekeerd moet worden ben ik bang dat hij gaat wachten tot er iets gaat gebeuren.
En dan kun je soms lang moeten wachten en in het ongewisse sterven....
Terwijl dat helemaal niet nodig is, als je Gods verbond als je schat beschouwt en dat betracht. Natuurlijk niet in eigen kracht....
(dacht dat je dat wel wist).

[Afgewezen]

Art 20 van de Consensus Tigurinus ( de acte van overeenstemming tussen Bullinger en Calvijn) zegt: Want hen, die in hun prille jeugd gedoopt zijn wederbaart God in de knapenleeftijd of in de aanvang van de jongelingschap, soms ook in den ouderdom. Zo strekt zich de nuttigheid van den doop over heel den loop des levens uit...omdat de belofte die daarin vervat is, ten allen tijde haar geldigheid en kracht behoudt....

Inderdaad, óf in de knapenleeftijd, óf in de aanvang van de jongelingschap, soms ook in de ouderdom. Lijkt mij logisch. En ik denk dat er ook kinderen zijn (zoals Johannes de Doper bijv.) die nog vroeger wedergeboren zijn.
Het gaat er bij de doop om dat de belofte ons verzegeld wordt, en niet dat er inwendige genade aan ons verzegeld wordt. God zegt in de doop Wie Hij voor ons wil zijn, maar als wij van onze kant het verbond verbreken (en dat doen we van nature altijd), dan betekent het toch echt dat we ons bekeren moeten en zo tot geloof komen.
Jij maakt ervan gedoopt = kind van God zijn zonder dat er bekering nodig is.

[Afgewezen]

Natuurlijk niet in eigen kracht....

Dergelijke uitdrukkingen worden altijd gebruikt als 'doekje voor het bloeden': nee, we kunnen het niet zelf. Maar intussen doen we het wel zelf.

[Miscanthus]

Natuurlijk niet in eigen kracht....

Dergelijke uitdrukkingen worden altijd gebruikt als 'doekje voor het bloeden': nee, we kunnen het niet zelf. Maar intussen doen we het wel zelf.

Tja, dan zijn we uitgepraat...
Dan dan was dat voor Petrus en Johannes zeker ook zo?:

Hnd 3:12 ¶ En Petrus, [dat] ziende, antwoordde tot het volk: Gij Israelietische mannen, wat verwondert gij u over dit, of wat ziet gij [zo] sterk op ons, alsof wij door onze eigen kracht of godzaligheid dezen hadden doen wandelen?

[Miscanthus]

Art 20 van de Consensus Tigurinus ( de acte van overeenstemming tussen Bullinger en Calvijn) zegt: Want hen, die in hun prille jeugd gedoopt zijn wederbaart God in de knapenleeftijd of in de aanvang van de jongelingschap, soms ook in den ouderdom. Zo strekt zich de nuttigheid van den doop over heel den loop des levens uit...omdat de belofte die daarin vervat is, ten allen tijde haar geldigheid en kracht behoudt....

Inderdaad, óf in de knapenleeftijd, óf in de aanvang van de jongelingschap, soms ook in de ouderdom. Lijkt mij logisch. En ik denk dat er ook kinderen zijn (zoals Johannes de Doper bijv.) die nog vroeger wedergeboren zijn.
Het gaat er bij de doop om dat de belofte ons verzegeld wordt, en niet dat er inwendige genade aan ons verzegeld wordt. God zegt in de doop Wie Hij voor ons wil zijn, maar als wij van onze kant het verbond verbreken (en dat doen we van nature altijd), dan betekent het toch echt dat we ons bekeren moeten en zo tot geloof komen.
Jij maakt ervan gedoopt = kind van God zijn zonder dat er bekering nodig is.

Ik maak er niks meer van dan hier geciteerd is.
Aangezien we van een klein kind niet kunnen zien of er sprake is van wedergeboorte mogen we slechts oordelen met het oordeel der liefde en er van uitgaan de God deze kinderen in genade aangenomen heeft.
Bekering is dagelijks van node, geloof ontvang je eenmaal, wat echter wel dagelijks gevoed en gesterkt moet worden.
God roept ons op om ons te bekeren en het evangelie te geloven. Dat is een aktiviteit van de mens, gewerkt door Gods onzichtbare en onnaspeurlijke Geest.
Willen we Gods verbond houden, zullen we ons dagelijks moeten keren tot God en Zijn genade en afkeren van boze wegen. Die genade wil Hij ons schenken.

[Afgewezen]

Miscanthus,
Volgens mij geeft jij een overladen betekenis aan de uitdrukking dat God de kinderen in genade aangenomen heeft (Calvijn). Dit zegt namelijk niets over het feit of die kinderen nu wel of niet wedergeboren zijn of niet. Iemand als Calvijn maakt wel degelijk onderscheid tussen degenen die uitwendig in het verbond zijn en diegenen die waarlijk in het verbond zijn.
Ook jouw kind zal er achter moeten komen, dat het zonder God is en zonder Christus, geen hoop hebbende, en dat het feit dat hij in het verbond geboren is hem zonder geloof en zonder bekering geen enkel nut zal doen. Dat jij daar moeite mee hebt en je eigenlijk afvraagt of de doop dan voor niet-uitverkorenen wel nut heeft, doet daar niets aan af. Dan redeneer je net als Cannabis, die vindt dat de prediking van het Evangelie geen nut heeft voor de niet-uitverkorenen, omdat ze dat toch niet aan kunnen nemen. Dan redeneer je in feite als een hypercalvinist.
Het is te betreuren dat jij hem op wilt voeden in een ijdel betrouwen op uitwendige verbondsheiligheid. Een gebouw van godzaligheid optrekken op de verdorven vleselijke natuur, dat zal niet gaan. De Geest zal er aan te pas moeten komen om zo'n gebouw tot aan de fundamenten toe af te breken.

[Miscanthus]

Miscanthus,
Volgens mij geeft jij een overladen betekenis aan de uitdrukking dat God de kinderen in liefde en genade aangenomen heeft. Dit zegt namelijk niets over het feit of die kinderen nu wel of niet wedergeboren zijn of niet. Iemand als Calvijn maakt wel degelijk onderscheid tussen degenen die uitwendig in het verbond zijn en diegenen die waarlijk in het verbond zijn.
Ook jouw kind zal er achter moeten komen, dat het zonder God is en zonder Christus, geen hoop hebbende, en dat het feit dat hij in het verbond geboren is hem zonder geloof en zonder bekering geen enkel nut zal doen.
Het is te betreuren dat jij hem op wilt voeden in een ijdel betrouwen op uitwendige verbondsheiligheid. Een gebouw van godzaligheid optrekken op de verdorven vleselijke natuur, dat zal niet gaan. De Geest zal er aan te pas moeten komen om zo'n gebouw tot aan de fundamenten toe af te breken.

Je maakt onderscheidingen en tegenstellingen die er niet zijn:

1. Calvijn maakt nergens onderscheid tussen uitwendig en inwendig verbond. Er is 1 verbond en de kinderen van gelovige ouders, zijn in dat verbond en in de Gemeente van Christus begrepen en dienen derhalve gedoopt te wezen. Als jij zegt dat geheiligd zijn alleen een uitwendig verbond betreft, stelt het dus niks voor.
2. Aan de Gemeente is de Heilige Geest gegeven, dus ook aan onze kinderen, hoewel daarmee nog niet gezegd wil zijn dat alle gedoopten wederomgeboren zijn.
Ijdel betrouwen op Gods beloften die Hij ook aan mijn kinderen verzegelt heeft bestaat niet. Welzalig allen die op U betrouwen. (Ps 84).
3. Onze kinderen hebben een verdorven natuur, nochthans wil God ze als Zijn kinderen aannemen. Als jij zegt dat dat niet kan, maak je God tot een leugenaar en is de kinderdoop een schertsvertoning.
4. Christus bouwt Zijn kerk en we worden gebouwd op het fundament Christus, niet op onze vernieuwde natuur of zoiets.
5. Ik leer mijn kind niet bouwen op verdorven natuur, maar bouwen op onze God en Zijn beloften. Ik mag verwachting hebben voor mijn kinderen, krachtens Gods beloften en toezegging.1Co 3:11 ¶ Want niemand kan een ander fondament leggen, dan hetgeen gelegd is, hetwelk is Jezus Christus.
6. Je lijkt de grond te zoeken in iets wat God in de mens werkt, maar daar gaat het hier niet over. Het gaat er in de doop om wat God voor ons doet.

[Marnix]

Toch blijf ik met een probleem zitten, Marnix. Want als die kinderen, voor wie de beloften gelden, er nu bij het opgroeien er blijk van geven géén kinderen van God te zijn, hoe zit het dan met die beloften? Zijn die dan waar of niet?

Ik ben wezen zoeken in de Bijbel, en ik vind Leviticus 26 hier mooi bij aansluiten. Het is een flinke lap, maar wel het lezen waard.

Gij zult ulieden geen afgoden maken; noch gesneden beeld, noch opgericht beeld zult gij u stellen, noch gebeelden steen in uw land zetten, om u daarvoor te buigen; want Ik ben de HEERE, uw God!
2 Mijn sabbatten zult gij houden, en Mijn heiligdom zult gij vrezen; Ik ben de HEERE! 3 Indien gij in Mijn inzettingen wandelen, en Mijn geboden houden, en die doen zult; 4 Zo zal Ik uw regens geven op hun tijd; en het land zal zijn inkomst geven, en het geboomte des velds zal zijn vrucht geven;
5 En de dorstijd zal u reiken tot den wijnoogst, en de wijnoogst zal reiken tot den zaaitijd; en gij zult uw brood eten tot verzadiging toe, en gij zult zeker in uw land wonen. 6 Ook zal Ik vrede geven in het land, dat gij zult te slapen liggen, en niemand zij, die verschrikke; en Ik zal het boos gedierte uit het land doen ophouden, en het zwaard zal door uw land niet doorgaan.
7 En gij zult uw vijanden vervolgen; en zij zullen voor uw aangezicht door het zwaard vallen.
8 Vijf uit u zullen honderd vervolgen, en honderd uit u zullen tien duizend vervolgen; en uw vijanden zullen voor uw aangezicht door het zwaard vallen. 9 En Ik zal Mij tot u wenden, en zal u vruchtbaar maken, en u vermenigvuldigen; en Mijn verbond zal Ik met u bevestigen.
10 En gij zult het oude, dat verouderd is, eten; en het oude zult gij vanwege het nieuwe uitbrengen.
11 En Ik zal Mijn tabernakel in het midden van u zetten; en Mijn ziel zal van u niet walgen. 12 En Ik zal in het midden van u wandelen, en zal u tot een God zijn, en gij zult Mij tot een volk zijn.
13 Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land der Egyptenaren uitgevoerd heb, opdat gij hun slaven niet zoudt zijn; en Ik heb de disselbomen van uw juk verbroken, en heb u doen rechtop staan.
14 Maar indien gij Mij niet zult horen, en al deze geboden niet zult doen; 15 En zo gij Mijn inzettingen zult smadelijk verwerpen, en zo uw ziel van Mijn rechten zal walgen, dat gij niet doet al Mijn geboden, om Mijn verbond te vernietigen;
16 Dit zal Ik u ook doen, dat Ik over u stellen zal verschrikking, tering en koorts, die de ogen verteren en de ziel pijnigen; gij zult ook uw zaad te vergeefs zaaien, en uw vijanden zullen dat opeten.
17 Daartoe zal Ik Mijn aangezicht tegen ulieden zetten, dat gij geslagen zult worden voor het aangezicht uwer vijanden; en uw haters zullen over u heerschappij hebben, en gij zult vlieden, als u iemand vervolgt.
18 En zo gij Mij tot deze dingen toe nog niet horen zult, Ik zal nog daar toedoen, om u zevenvoudig over uw zonden te tuchtigen.
19 Want Ik zal de hovaardigheid uwer kracht verbreken, en zal uw hemel als ijzer maken, en uw aarde als koper.
20 En uw macht zal ijdellijk verdaan worden; en uw land zal zijn inkomsten niet geven, en het geboomte des lands zal zijn vrucht niet geven.
21 En zo gij met Mij in tegenheid wandelen zult, en Mij niet zult willen horen, zo zal Ik over u, naar uw zonden, zevenvoudig slagen toedoen.
22 Want Ik zal onder u zenden het gedierte des velds, hetwelk u beroven, en uw vee uitroeien, en u verminderen zal; en uw wegen zullen woest worden.
23 Indien gij nog door deze dingen Mij niet getuchtigd zult zijn, maar met Mij in tegenheid wandelen;
24 Zo zal Ik ook met u in tegenheid wandelen, en Ik zal u ook zevenvoudig over uw zonden slaan. 25 Want Ik zal een zwaard over u brengen, dat de wraak des verbonds wreken zal, zodat gij in uw steden vergaderd zult worden; dan zal Ik de pest in het midden van u zenden, en gij zult in de hand des vijands overgegeven worden.
26 Als Ik u den staf des broods zal gebroken hebben, dan zullen tien vrouwen uw brood in één oven bakken, en zullen uw brood bij het gewicht wedergeven; en gij zult eten, maar niet verzadigd worden.
27 Als gij ook hierom Mij niet horen zult, maar met Mij wandelen zult in tegenheid;
28 Zo zal Ik ook met u in heetgrimmige tegenheid wandelen, en Ik zal u ook zevenvoudig over uw zonden tuchtigen.
29 Want gij zult het vlees uwer zonen eten, en het vlees uwer dochteren zult gij eten. 30 En Ik zal uw hoogten verderven, en uw zonnebeelden uitroeien, en zal uw dode lichamen op de dode lichamen uwer drekgoden werpen; en Mijn ziel zal aan u walgen. 31 En Ik zal uw steden een woestijn maken, en uw heiligdommen verwoesten; en Ik zal uw liefelijken reuk niet rieken.
32 Ja, Ik zal dat land verwoesten; dat uw vijanden, die daarin zullen wonen, zich daarover ontzetten zullen.
33 Daartoe zal Ik u onder de heidenen verstrooien; en een zwaard achter u uittrekken; en uw land zal woest, en uw steden zullen een woestijn zijn.
34 Dan zal het land aan zijn sabbatten een welgevallen hebben, al de dagen der verwoesting, en gij zult in het land uwer vijanden zijn; dan zal het land rusten, en aan zijn sabbatten een welgevallen hebben.
35 Al de dagen der verwoesting zal het rusten, overmits het niet rustte in uw sabbatten, als gij daarin woondet.
36 En aangaande de overgeblevenen onder u, Ik zal in hun hart een wekigheid in de landen hunner vijanden laten komen; zodat het geruis van een gedreven blad hen jagen zal, en zij zullen vlieden, gelijk men vliedt voor een zwaard, en zullen vallen, waar niemand is, die jaagt.
37 En zij zullen de een op den ander als voor het zwaard vallen, waar niemand is, die jaagt; en gij zult voor het aangezicht uwer vijanden niet kunnen bestaan.
38 Maar gij zult omkomen onder de heidenen, en het land uwer vijanden zal u verteren.
39 En de overgeblevenen onder u zullen om hun ongerechtigheid in de landen uwer vijanden uitteren; ja, ook om de ongerechtigheden hunner vaderen zullen zij met hen uitteren.
40 Dan zullen zij hun ongerechtigheid belijden, en de ongerechtigheid hunner vaderen met hun overtredingen, waarmede zij tegen Mij overtreden hebben, en ook dat zij met Mij in tegenheid gewandeld hebben.
41 Dat Ik ook met hen in tegenheid gewandeld, en hen in het land hunner vijanden gebracht zal hebben. Zo dan hun onbesneden hart gebogen wordt, en zij dan aan de straf hunner ongerechtigheid een welgevallen hebben;
42 Dan zal Ik gedenken aan Mijn verbond met Jakob, en ook aan Mijn verbond met Izak, en ook aan Mijn verbond met Abraham zal Ik gedenken, en aan het land zal Ik gedenken;
43 Als het land om hunnentwil zal verlaten zijn geweest, en aan zijn sabbatten een welgevallen gehad hebben, wanneer het om hunnentwil verwoest was, en zij aan de straf hunner ongerechtigheid een welgevallen zullen gehad hebben; daarom, en omdat zij Mijn rechten hadden verworpen, en hun ziel van Mijn inzettingen gewalgd had.
44 En hierenboven is dit ook; als zij in het land hunner vijanden zullen zijn, zal Ik hen niet verwerpen, noch van hen walgen, om een einde van hen te maken, vernietigende Mijn verbond met hen; want Ik ben de HEERE, hun God!
45 Maar Ik zal hun ten beste gedenken aan het verbond der voorouderen, die Ik uit Egypteland voor de ogen der heidenen uitgevoerd heb, opdat Ik hun tot een God ware; Ik ben de HEERE!
46 Dit zijn die inzettingen, en die rechten, en die wetten, welke de HEERE gegeven heeft, tussen Zich en tussen de kinderen Israëls, op den berg Sinaï, door de hand van Mozes.

Wat uit deze tekst kunnen halen.

1. Gods verbond met Israel en zijn opdrachten voor hen. (1 verbond)
2. Gods beloften als ze Zijn opdrachten uitvoeren.
3. Gods straf als ze het verbond verbreken en Zijn opdrachten niet doen.
4. Gods verbreekt het verbond niet, wie afgedwaald zijn maar zich bekeren kunnen altijd weer bij Hem terecht, en God zal Zijn verbond gedenken.

Dit gold voor Israel en dus voor de besnedenen. De doop is in bplaats van de besnijdenis gekomen. Deze bovenstaande vier punten kunnen we denk ik ook toepassen op gedoopte kinderen. Om dus je vraag te beantwoorden: Gods beloften zijn er voor hen, maar als ze het verbond met Hem verbreken en niets met Hem te maken willen hebben, hebben ze geen deel aan de beloften. Toch vergeet God het verbond met ze niet, en als ze zich bekeren (en God zal hen daar zeker toe oproepen door zijn Woord en Geest) zal Hij het verbond met hen zeker gedenken. Dat is het enige verbond, de bijbel maakt geen onderscheidt tussen 2 verbonden, maar tussen hen die in het verbond blijven en het met blijdschap aannemen, en hen die er niets van willen weten. Dat leert dit prachtige, en tegelijk waarschuwende bijbelhoofdstuk ons.