Oorspronkelijk gepost door Marjan
Ik moet zeggen dat ik ook kriebels kreeg toen ik het voor de eerste keer las.
Beetje flauw om de oorspronkelijke brede en smalle weg zo te verbouwen.
Ik vind het in ieder geval volstrekt niet overtuigend of indrukwekkend. Op deze manier geeft de schrijver allerlei mensen een draai om de oren.
En iedereen die het leest vindt dat het voor een ander bedoeld is. Die ander, die loopt op de andere smalle weg, die heeft het bij het verkeerde eind.

Weet je dat ik me indit stuk heel goed herken? en dan ook nog op de bredeweg!!!!

Hoe bedoel je? Dat je op die brede weg loopt?

Nu mag ik door genade zien dat dat bijzaken zijn.
Ook zijn het dingen die vanzelf op zijn plaats vallen als je door God omgekeerd ben.
Dan nog ligt de lijn voor iedereen verschillend omdat je ook altijd je opvoeding meeneemt.

Waar leiden discussies over Heere en Here, broek of rok, kort of lang haar ons naar toe?
Brengen ons die naar de voet van het kruis?
Of zetten zulke discussies ons juist verder van God af.

Gaat het in deze discussies alleen om bijzaken? Gaat het niet veel om de geloofsbeleving?
Ik geloof dat veel mensen met het badwater van bijzaken ook het kind van de wezenlijke zaken weggooien. Dat vertroebelt de discussie. Het lijkt of er maar twee mogelijkheden zijn: óf je bent zwaar, doorgezakt en overal tegen en je opteert vooral voor ellendekennis, óf je hebt al die 'ballast' overboord gegooid en zalig worden is ook al geen enkel probleem meer.

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Nu mag ik door genade zien dat dat bijzaken zijn.
Ook zijn het dingen die vanzelf op zijn plaats vallen als je door God omgekeerd ben.
Dan nog ligt de lijn voor iedereen verschillend omdat je ook altijd je opvoeding meeneemt.

Waar leiden discussies over Heere en Here, broek of rok, kort of lang haar ons naar toe?
Brengen ons die naar de voet van het kruis?
Of zetten zulke discussies ons juist verder van God af.

Gaat het in deze discussies alleen om bijzaken? Gaat het niet veel om de geloofsbeleving?
Ik geloof dat veel mensen met het badwater van bijzaken ook het kind van de wezenlijke zaken weggooien. Dat vertroebelt de discussie. Het lijkt of er maar twee mogelijkheden zijn: óf je bent zwaar, doorgezakt en overal tegen en je opteert vooral voor ellendekennis, óf je hebt al die 'ballast' overboord gegooid en zalig worden is ook al geen enkel probleem meer.

Je moet natuurlijk ook geen karikatuur maken van mensen die moeite hebben met bepaalde zaken in de bevindelijke kringen.
Een deel van de criticasters verlangt misschien wel naar een scherpere prediking van Wet en Evangelie. Je kan die mensen toch niet verwijten dat ze ellendekennis onder de grond willen schoffelen?

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
zalig worden is ook al geen enkel probleem meer.

Juist! Idd!

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Nu mag ik door genade zien dat dat bijzaken zijn.
Ook zijn het dingen die vanzelf op zijn plaats vallen als je door God omgekeerd ben.
Dan nog ligt de lijn voor iedereen verschillend omdat je ook altijd je opvoeding meeneemt.

Waar leiden discussies over Heere en Here, broek of rok, kort of lang haar ons naar toe?
Brengen ons die naar de voet van het kruis?
Of zetten zulke discussies ons juist verder van God af.

Gaat het in deze discussies alleen om bijzaken? Gaat het niet veel om de geloofsbeleving?
Ik geloof dat veel mensen met het badwater van bijzaken ook het kind van de wezenlijke zaken weggooien. Dat vertroebelt de discussie. Het lijkt of er maar twee mogelijkheden zijn: óf je bent zwaar, doorgezakt en overal tegen en je opteert vooral voor ellendekennis, óf je hebt al die 'ballast' overboord gegooid en zalig worden is ook al geen enkel probleem meer.

Werp al uw zorgen op Hem en Hij zal u rust geven. Zalig worden is dankzij Jezus geen probleem meer, want Hij is de oplossing ervoor. Dat wil niet zeggen dat we ons niet met leer hoeven bezig te houden, maar het komt als het goed is wel op de tweede plaats. De leer maakt je niet zalig maar het offer van Jezus en geloof daarin. Of iemand nou bevindelijk is of niet. Daarom heb je maar twee groepen mensen:

- Hen die zich verlost weten door het bloed van Jezus Christus.
- Hen die dit niet weten / willen weten.

Dat is niet kort door de bocht of vergemakkelijkt. Het is de bijbelse lijn voor behoud en de bijbelse relativering van dogmatische probleemstukker die buiten dit offer om gaan. (dus bijvoorbeeld niet van een vraag als: Is Jezus wel de Zoon van God want als Hij dat niet was zou Zijn bloed ons ook niet kunnen redden)

Oorspronkelijk gepost door AfgewezenHet lijkt of er maar twee mogelijkheden zijn: óf je bent zwaar, doorgezakt en overal tegen en je opteert vooral voor ellendekennis, óf je hebt al die 'ballast' overboord gegooid en zalig worden is ook al geen enkel probleem meer.

Weet je wat er gebeurt als jij je nickname verandert van afgewezen in "aangenomen"en je dankt hier God voor Zijn onuitsprekelijke weldaad aan jou bewezen, dat Hij Zich ook om en voor jouw zonden in de dood overgaf en dat je daar zo geweldig blij en dankbaar vor bent dat je je hele leven lang zou willen zingen van Gods goedertierenheden?
Dat je veel te lang bij Hem vandaan gebleven bent en dat je zou willen dat iedereen hier vanavond nog naar Hem toegaat om genade te onvangen, omdat ook jij weet dat Hij gezegd heeft: wie tot Mij komt zal Ik geenszins uitwerpen.

[Aangepast op 19/8/05 door Miscanthus]

Afgewezen? Zal ik je ff aan een quote helpen?

"Sommigen kunnen zo boos worden, wanneer zij van deze dingen horen. "Kenmerkenprediking", zeggen zij dan. "Zo werpt ge een mens terug op zichzelf; Christus moet ge prediken!"
Ik vrees dat de wortel van al dit opponeren vaak een bezef is van eigen geestelijke armoede. 't Valt niet mee, wanneer wij er in een trein op betrapt worden dat wij zonder kaartje reizen; dan is het begin niet goed geweest; wij zijn als een dief op de trein gestapt."
Ds. A. Moerkerken - Genadeleven en Genadeverbond

We doen het dus toch weer zelf en maken zelf wel uit wat de Heere aan ons moet doen.
Ik denk dat de Heere helemaal niets moet, maar dat het pure genade is als Hij ons wil aannemen.

Oorspronkelijk gepost door Jelle
We doen het dus toch weer zelf en maken zelf wel uit wat de Heere aan ons moet doen.

Waar maak je dat uit op Jelle? God roept toch ook jou : Laat u met God verzoenen! Kus de Zoon, opdat Hij niet toorne?
Of denk je dat dat alleen voor anderen is? Of geloof je dat alleen als God nog eens uit de hemel komt om het jou te zeggen? Jezus zegt; zalig zijn zij die niet gezien, en nochthans geloofd zullen hebben.
En door God gewerkt en getrokken geloven we inderdaad zelf. Dat doet de Heilige Geest niet voor ons, dat doen we Zelf, zoals we er bij zitten of staan. Dan zien we dat God de geouwe is, die niet liegt. dan zijn we overtuigd van de Waarheid van Gods gehele Woord, omdat Hij de Waarheid is.

[Aangepast op 19/8/05 door Miscanthus]

Nee, het is een gebrek aan evangelieprediking en een gebrek aan het geloof in die evangelieprediking. En men is vergeten wat sola fide inhoud.

Oorspronkelijk gepost door Ariene

Sorry, ik vind het een irritant stukje. Gescheven door iemand die natuurlijk precies weet hoe 't zit en precies de gulden middenweg houdt en links en rechts vegen moet geven.

Afgewezen, natuurlijk mag jij je mening hebben, maar kan je die mischien voor mij iets meer onderbouwen?

Afgewezen, je reageert wel verder op mijn latere postings maar ik wil hier nog graag antwoord op

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Nu mag ik door genade zien dat dat bijzaken zijn.
Ook zijn het dingen die vanzelf op zijn plaats vallen als je door God omgekeerd ben.
Dan nog ligt de lijn voor iedereen verschillend omdat je ook altijd je opvoeding meeneemt.

Waar leiden discussies over Heere en Here, broek of rok, kort of lang haar ons naar toe?
Brengen ons die naar de voet van het kruis?
Of zetten zulke discussies ons juist verder van God af.

Gaat het in deze discussies alleen om bijzaken? Gaat het niet veel om de geloofsbeleving?
Ik geloof dat veel mensen met het badwater van bijzaken ook het kind van de wezenlijke zaken weggooien. Dat vertroebelt de discussie. Het lijkt of er maar twee mogelijkheden zijn: óf je bent zwaar, doorgezakt en overal tegen en je opteert vooral voor ellendekennis, óf je hebt al die 'ballast' overboord gegooid en zalig worden is ook al geen enkel probleem meer.

Ik bedoelde de bijzaken uit het stuk, en wat betreft de voorbeelden die ik noemde zijn dat echt bijzaken.
Als ik een broek draagt, kan ik dan niet in God geloven?
Als ik kort haar heb, ben ik dan geen christen, heb ik dan ook Christus veracht?

Ik geloof niet dat er alleen maar mensen met rok zalig zullen worden.
Mischien zijn we wel heel verbaasd wie er straks wel en niet binnen mogen.

Oorspronkelijk gepost door Jelle

Oorspronkelijk gepost door Mister
Ariene, wat een mooie inhoud geef je aan ons, ter overdenking. Sluit goed aan. Waar heb je het vandaan?

een stuk uit OSW, maar het ging nog verder

Heb je de stukken nog ergens voor mij?

Oorspronkelijk gepost door appie
Natuurlijk zijn wij verplicht om direct, zonder uitstel, nu naar Christus te gaan. Absoluut!

Maar wat ik wel ontzettend mis bij velen op dit forum die Christus hebben gevonden en aangenomen als hun Heere en Heiland, dat zij die andere mensen, die mensen die niet gaan, die niet komen, die in zichzelf blijven zoeken, niet kunnen begrijpen.

Wat deden zij voordat zij tot Christus kwamen? Is het dank zij hun komen dat zij tot Christus kwamen?
Het zoeken en het vinden van Christus in hun leven was dat geen krachtigdadig werk Gods?

Ik ken kinderen van God. Als die over hun bekering spreken, merk ik zo'n verwondering dat God naar hen heeft omgezien. Dat zij zelf juist niet wilden komen maar dat God hun ziel liefelijk heeft overwonnen.

Weet je, juist omdat ik ook zo was probeer ik ervan te getuigen (God overtuigd) dat je alleen door Christus zalig kan worden.
Ik bleef maar naar mijzelf kijken,
ik had nog niet genoeg last van mijn zonden,
ik deed nog teveel "foute" dingen,
er moest nog zoveel gebeuren voordat ik kon zeggen dat ik een kind van God zou kunnen worden.

Toen kwam ik in gesprek met twee vriendinnen die aan het Avondmaal gingen,
en ik vroeg hun hoe zij dat konden.
Door dat gesprek heeft de Heere mijn hart laten branden. Mijn ene vriendin kwam de volgende dag met het boek "Komen tot Jezus Christus"
Daar las ik uiteindelijk in wat mij tot dan toe tegen had gehouden.
Er stond "Je kan ook jezelf in de weg staan" en dat was nou precies wat ik deed.
Ik moest nog aan zoveel voorwaarden voldoen voor ik tot Christus kon komen, maar dat is onbijbels!
Toen heeft echt de Heilige Geest tot mij "gesproken"
Ik mocht twee handen ervaren en er werd "gezegd" Je mag je handen in mijn handen leggen en volg Mij maar.

Toen mocht het voor mij duidelijk woren dat ik al die tijd voor Jezus uit had gelopen, af en toe keek ik om en vroeg: "Doe ik het zo goed?""

Daarom wil ik mensen nu duidelijk maken dat ze niet op zichzelf en op allerlei regels moeten letten, maar Jezus Christus moeten zoeken.

De tijd erna is een heel bijzondere tijd geweest, waar ik merkte dat Gods geboden ook echt in je hart gelegd worden.
Mijn leven is veranderd, ook al was ik een keurig kerkmens, maar de liefde van God maakt je anders!

Door dit te schrijven hoop ik dat mijn motivatie om dingen te schrijven wat duidelijker is geworden.