Oorspronkelijk gepost door Maninne
Oorspronkelijk gepost door Maninne
Hier schrok ik ook een beetje van en direkt werd ik er ook mee bestreden, zie je wel dat het van jou niet echt is? Maar gelukkig toonde de Heere Zijn nabijheid direkt en mocht ik toch rusten in Zijn volbrachte werk.
De Heere zal in dit moeilijk leven,
Zijn volk een erfdeel nooit begeven!
Gelukkig maar want als het bij ons vandaan moest komen kwam er niks van terecht!
[Aangepast op 14/1/04 door Maninne]
Orckie zei:
nou het kan geen kwaad om het eens echt te onderzoeken hoor! En bestrijdingen die zo snel verdwenen zijn, daar mag ook een vraagteken bij gezet worden. De ouden zeiden altijd: hoe was je ervoor, tijdens en er na? Was het zomaar een gevoel van geruststelling (dat kan ook psychologisch zijn - jezelf maar snel gerust stellen, vrede vrede en geen gevaar) of was er een kennelijke sprake Gods?
Het komt er nauw op aan.
En bedankt Orckie, je hebt je oordeel nogal snel klaar, maar ter geruststelling, ik heb het misschien wat krom uitgedrukt maar dat antwoord kwam niet direkt, maar wel de vertwijfeling. En ik weet heel goed wat de ouden vroeger zeiden want ik heb heel vaak bij die gezelschappen gezeten. Anders zou ik denk ik niet zo schrikken. Anderzijds als je al dicht bij de Heere mag leven in periode's dan wil Hij ook wel eens Zijn nabijheid laten blijken door je uit Zijn eigen Woord te vertroosten.
Misschien is het een idee om eerst eens een u2u te sturen voordat je iemand publiekelijk aanvalt vóór dat je je een oordeel vormt.
Je hebt wel gelijk dat het geen kwaad kan om jezelf nauw te onderzoeken.
Sterker nog, ik doe momenteel niet anders dan worstelen om geloofszekerheid. Misschien kan dat je geruststellen?
En dan gaat het er niet om wat de ouden zeiden (al hadden ze vaak gelijk) maar wat GODS EIGEN WOORD mij te zeggen heeft!
Je maakt me erg verdrietig met je uitspraken.
[Aangepast op 14/1/04 door Maninne]
[Aangepast op 14/1/04 door Maninne] [/quote]
Jammer dat mijn posting zo vreselijk negatief geinterpreteerd wordt.
Wat er in staat is precies hetgeen een ouderling uit bijv. de Oud Gereformeerde Gemeenten je in alle liefde voor zou kunnen houden. Terecht is gewezen op de invloed van de gezelschappen. Alleen proef ik een zware veroordeling van personen die een dergelijke bevindelijk-gereformeerde leer voorstaan. Over oordelen gesproken!
Wie de posting goed naleest kan alleen vinden dat ter aanscherping gewezen wordt op het belang van zelfonderzoek. "Onderzoekt uzelven nauw, ja zeer nauw" (Zef. 2). Arglistig is het hart, meer dan enig ding.
Het is geschreven uit liefde.
Er wordt totaal niets in twijfel getrokken, noch geoordeeld.
Ook gelovigen, die van elkaar mogen geloven dat zij Christus kennen als persoonlijke Zaligmaker mogen en moeten elkaar telkens weer opscherpen en wijzen op de noodzaak van zelfonderzoek en het geen genoegen nemen met wat gevoelens.
Als hetgeen ik schreef hard of liefdeloos is overgekomen biedt ik daarvoor mijn verontschuldiging aan.
Tegelijk wil ik diegenen die dat erin gelezen hebben vragen of zij niet bij zichzelf te rade moeten gaan waarom zij zo scherp zijn als zelfonderzoek benadrukt worden en waarom ze alles best vinden als mensen alles hebben en bezitten.
Ik proef soms een gearriveerd christendom. Of mag op dat gevaar ook al niet gewezen worden? Er mag zeker alleen gewezen worden op het gevaar van een afwijken ter rechter zijde (te zwaar, te bevindelijk). Maar o wee, als je eens wijst op mogelijke gevaren ter linker zijde!