• Open brief aan reformatorisch Nederland

"Ik wil hiermee geen keuze aangeven, wel geloof ik dat God dáár werkt waar Zijn Woord gepredikt wordt."
Jawel, als dan maar wel de Waarheid verkondigd wordt; en daar twijfel ik nogal aan. Niet bij allen, want 1) lichte accentsverschillen zullen er altijd wel zijn, 2) niet iedereen hoeft hetzelfde over deze zaken te denken en 3) een eenmaal ingenomen standpunt kan altijd fout blijken te zijn en bijstelling behoeven. En dat laatste kan natuurlijk voor hen, maar ook voor mij gelden.

Ik zie momenteel nog geen heil in het loslaten van mijn eigen kerkgenootschap. Maar mocht blijken dat er daadwerkelijk een gezuiverde Hervormde kerk ontstaat, dan ben ik verplicht om deze stap eerlijk te overwegen.

Na 300 jaar hebben de meeste het al een beetje vergeten. De ergste pijn is er af.

Trouwens ik vind het nog steeds vreemd dat juist die zo toen zo hard riepen, nu zo stil blijven. Waar blijft vanuit de 'afgescheiden' kant de sympathie met die broeders? Of is toch de eigen kerkmuur met cultuur té belangrijk om weg te doen. Zijn we toch te bang dat we onszelf dan weg moeten cijferen in het geheel?

Niek, De sympathie is er zeker, gezien de artikele in CGK kerkbodes die ik gelezen heb. De vraag is of de afgescheidenen zich nú al met de bezwaarden moeten bezighouden. Tot Mei zijn ze toch zeker nog Hervormd? Bovendien is het ongepast om vanuit de afgescheiden hoek alleen maar te roepen, dat de oude vaderlandse kerk toch alleen maar verdorven was en is, enz enz. Hoe gegrond de Afscheiding ook is, toch moeten we ons steeds voor Gods aangezicht afvragen of het de juiste weg was en onze juiste overtuiging is. Wij zijn toch ook verantwoordelijk voor de gescheidenheid?

Het zal een gat in mijn kerkhistorische geheugen zijn, maar wanneer riepen de afgescheidenen iets heel hard?

Herman

Uw stemming is abominabel

Als er iets is wat ik kan doen om dat te verbeteren (behalven m'n eigen van OSW verwijderen), laat het me weten. Thee, Koffie? De deur staat open.

Oorspronkelijk gepost door Pied
"Ik wil hiermee geen keuze aangeven, wel geloof ik dat God dáár werkt waar Zijn Woord gepredikt wordt."
Jawel, als dan maar wel de Waarheid verkondigd wordt; en daar twijfel ik nogal aan. Niet bij allen, want 1) lichte accentsverschillen zullen er altijd wel zijn, 2) niet iedereen hoeft hetzelfde over deze zaken te denken en 3) een eenmaal ingenomen standpunt kan altijd fout blijken te zijn en bijstelling behoeven. En dat laatste kan natuurlijk voor hen, maar ook voor mij gelden.

Ik zie momenteel nog geen heil in het loslaten van mijn eigen kerkgenootschap. Maar mocht blijken dat er daadwerkelijk een gezuiverde Hervormde kerk ontstaat, dan ben ik verplicht om deze stap eerlijk te overwegen.

Hoi Pied,

Er zit toch wel een tegenstelling in je antwoord.

Je geeft aan dat er accentsverschillen zijn. (welke?)

Aan de andere kant wil je alleen een zuivere NH kerk. Wat is zuiver? Passeer je hiermee geen labadistische grens?

Groeten,

Oorspronkelijk gepost door Herman
Trouwens ik vind het nog steeds vreemd dat juist die zo toen zo hard riepen, nu zo stil blijven. Waar blijft vanuit de 'afgescheiden' kant de sympathie met die broeders? Of is toch de eigen kerkmuur met cultuur té belangrijk om weg te doen. Zijn we toch te bang dat we onszelf dan weg moeten cijferen in het geheel?
Niek, De sympathie is er zeker, gezien de artikele in CGK kerkbodes die ik gelezen heb. De vraag is of de afgescheidenen zich nú al met de bezwaarden moeten bezighouden. Tot Mei zijn ze toch zeker nog Hervormd? Bovendien is het ongepast om vanuit de afgescheiden hoek alleen maar te roepen, dat de oude vaderlandse kerk toch alleen maar verdorven was en is, enz enz. Hoe gegrond de Afscheiding ook is, toch moeten we ons steeds voor Gods aangezicht afvragen of het de juiste weg was en onze juiste overtuiging is. Wij zijn toch ook verantwoordelijk voor de gescheidenheid?

Het zal een gat in mijn kerkhistorische geheugen zijn, maar wanneer riepen de afgescheidenen iets heel hard?

Hoi Herman,

Misschien ben ik ook iets te voorbarig, dus nu is het afwachten én verwachten.

Dat de Afscheiding gegrond was, wil ik je nog niet nazeggen Herman. Heeft ook hier hét Woord niet het laatste woord? God werkt toch waar Zijn Woord gepredikt wordt?

Met dat roepen bedoel ik eigenlijk meer rondom de Doleantie en dan Dr. A. Kuyper. Misschien moeten we ze ook in eigen kring zoeken.

Groeten,

Ik zit nog steeds bij de vergelijking tussen Israel en Juda, Donselaar. Dat in het oog houdend, past het niet om te zeggen dat er bij de 'ander' geen godvrezende mensen gevonden worden. Tegelijkertijd wordt vastgehouden aan de toch wel sterke verschil.

BERKENWOUDE - Het bestuur van het Contactorgaan Gereformeerde Gezindte (COGG) heeft een open brief gestuurd aan een aantal hervormde en gereformeerde instanties die zijn betrokken bij het Samen op Weg-proces. Met de brief wil het COGG laten weten mee te leven.
.
Het contactorgaan stelt vast dat de verwarring na de besluiten van 12 december 2003 groter is geworden. De brief is gezonden aan het moderamen van de triosynode, het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond, de Confessionele Vereniging, het Comité tot Behoud van de Nederlandse Hervormde Kerk, Het Gekrookte Riet en het bestuur van het Confessioneel Gereformeerd Beraad.
.
â€žHet past ons nietâ€

Oorspronkelijk gepost door Pied
Ik zit nog steeds bij de vergelijking tussen Israel en Juda, Donselaar. Dat in het oog houdend, past het niet om te zeggen dat er bij de 'ander' geen godvrezende mensen gevonden worden. Tegelijkertijd wordt vastgehouden aan de toch wel sterke verschil.

Past het ons Pied, om nú deze vergelijking te maken? Is de situatie niet geheel anders? Gaat deze vergelijking niet voorbij aan de nood van predikanten (zie bv. Ds. Vernooij in het RD van vanavond) die niet wegkunnen.

Groeten,

Ik vind deze vergelijking juist voor dergelijke predikanten tot steun.

Met deze vergelijking spreken we dan niet tóch een oordeel uit? Tien of twee stammen zit toch wel een oordeel in.

Is het dan niet beter te spreken over de ballingschap? Daniël ging mee naar Babel, maar er bleven er ook achter.

Groeten,

Beste mensen,

Ik heb getracht eea in briefvorm te verwerken, echter schrijven is niet echt mn hobby, en het resultaat kon me niet echt bevallen. Misschien is er hier iemand die wat meer kaas heeft gegeten van het schrijven van brieven? Ik wil graag helpen bij het schrijven van de brief, maar helaas is het me niet vergunt om mooie zinnen uit mn digitale pen te laten vloeien...

Memento

Dat er een oordeel in zit, valt moeilijk te ontkennen. Het oordeel is voor zowel het twee- als het tienstammenrijk tot groot verdriet. De scheuring is een straf van de Heere, vergeet dat niet!