Eppie schreef:

Afgewezen schreef:Ik ben het wel met ds. Huisman eens, maar ik vind de manier waarop hij het een en ander verwoordt, nogal agressief t.a.v. een bepaalde stroming in de GG.
Hij kan die dingen toch zeggen zonder steeds uit te halen naar iemand die het misschien verkeerd verwoordt of anders ziet?

Er wordt m.i. al teveel rekening gehouden met bepaalde stromingen [o.m. in de GG] Terwijl die stromingen wel vanaf de kansel medebroeders mogen uitmaken voor satansknechten. Men wil vanaf de 'linkerzijde' altijd maar voorzichtig zijn, daarbij vergetend dat zachte heelmeesters stinkende wonden achterlaten en Christus juist het lauwe uitspuugd!

We moeten in alles het Woord aan het woord laten. Als het Woord veroordeelt is dat genoeg.

In de Bijbel staat ook zoiets als zeventig maal zeven maal.

ndonselaar schreef:

Eppie schreef:

Afgewezen schreef:Ik ben het wel met ds. Huisman eens, maar ik vind de manier waarop hij het een en ander verwoordt, nogal agressief t.a.v. een bepaalde stroming in de GG.
Hij kan die dingen toch zeggen zonder steeds uit te halen naar iemand die het misschien verkeerd verwoordt of anders ziet?

Er wordt m.i. al teveel rekening gehouden met bepaalde stromingen [o.m. in de GG] Terwijl die stromingen wel vanaf de kansel medebroeders mogen uitmaken voor satansknechten. Men wil vanaf de 'linkerzijde' altijd maar voorzichtig zijn, daarbij vergetend dat zachte heelmeesters stinkende wonden achterlaten en Christus juist het lauwe uitspuugd!

We moeten in alles het Woord aan het woord laten. Als het Woord veroordeelt is dat genoeg.

In de Bijbel staat ook zoiets als zeventig maal zeven maal.

afwijkingen in de leer 7 x 70 keer met de mantel der liefde bedekken geeft wel een beerput van jewelste hoor denk je daar aan!

De visionaire beleving van een 4-schaar is verwerpelijk.

??

Afgewezen schreef:

De visionaire beleving van een 4-schaar is verwerpelijk.

??

Zoals beschreven in afwachten of verwachten.

m.n. die van ene ds du Marchie van Voorthuizen.

Maar eerlijk gezegd moet ik ook niet veel hebben van de uiteenzetting van ds P Blok. Ik vind dat goochelen met de Schrift.

Er is maar 1 stand in het genadeleven en dat is 'zondaar zijn voor God'. Als we daar bovenuit komen zijn we van onze plaats.

Pim schreef:Er is maar 1 stand in het genadeleven en dat is 'zondaar zijn voor God'. Als we daar bovenuit komen zijn we van onze plaats.

Het lijkt me, eerlijk gezegd, wel de bedoeling om daar uiteindelijk bovenuit te komen. In Christus - dus als we echt op onze plaats zijn - zijn we toch geen zondaar voor God? Ik durf de stelling aan dat er maar 1 stand is in het genadeleven: gerechtvaardigd in en door het bloed van Christus. Als we daar onderuit komen zijn we van onze plaats.

wim schreef:

Pim schreef:Er is maar 1 stand in het genadeleven en dat is 'zondaar zijn voor God'. Als we daar bovenuit komen zijn we van onze plaats.

Het lijkt me, eerlijk gezegd, wel de bedoeling om daar uiteindelijk bovenuit te komen. In Christus - dus als we echt op onze plaats zijn - zijn we toch geen zondaar voor God? Ik durf de stelling aan dat er maar 1 stand is in het genadeleven: gerechtvaardigd in en door het bloed van Christus. Als we daar onderuit komen zijn we van onze plaats.

Daar kan ik mee instemmen.
Wij zijn in dit alles meer dan overwinnaars door Hem, die ons liefgehad heeft.

wim schreef:

Pim schreef:Er is maar 1 stand in het genadeleven en dat is 'zondaar zijn voor God'. Als we daar bovenuit komen zijn we van onze plaats.

Het lijkt me, eerlijk gezegd, wel de bedoeling om daar uiteindelijk bovenuit te komen. In Christus - dus als we echt op onze plaats zijn - zijn we toch geen zondaar voor God? Ik durf de stelling aan dat er maar 1 stand is in het genadeleven: gerechtvaardigd in en door het bloed van Christus. Als we daar onderuit komen zijn we van onze plaats.

Interessante antithese. Alleen heb jij het over de staat van de gelovige denk ik.

Uiteraard was de door mij geponeerde stelling niet van mezelf, maar van Kohlbrugge. Ik ken hem (zijn werken) maar een klein beetje, maar ik denk dat dit Kohlbrugge ten voeten uit is.

Wij komen niet uit boven het zondaar-zijn (Rom 7:24). Los daarvan roemen we in Christus en Zijn kruisverdienste, maar ik blijf een zondaar, daar doet dat roemen niets aan toe of af. En ik denk dat dit ook in lijn is met 'Hij moet wassen en ik minder worden'. Kohlbrugge was dan ook wars van termen als 'afsterven van de oude mens'. We zijn overwinnaars, zeker, maar door Hem, Die ons heeft liefgehad. (Rom 8:37)

Kohlbrugge heeft veel vrucht gehad op zijn prediking. En door de scherpte ervan en het sterke onderscheid tussen Wet en Evangelie, werden juist bestreden Christenen getroost en onderwezen. Omdat hij alles wat van de mens was afsneed. En dan kom je van het punt: 'ik mag niets van mezelf bijdragen' op een punt dat je zegt: 'gelukkig hoef ik niets te doen' en om dan te zeggen door de kracht van de Heilige Geest: 'Abba Vader' (Rom 8:15)

Bij Luther en Kohlbrugge stond, bij ons ook?, het perfectum op Golgotha centraal: Crucifixus etiam pro nobis. Hij is om ons gekruisigd. Daar is het heil verworven.

Wij zelf blijven heel ons leven zondaar. We komen inderdaad nooit boven Romeinen 7,14 uit. We blijven vleselijk. Het heil ligt dan ook buiten ons [extra nos].

Heerlijke woorden: pro nobis, extra nos [voor ons, buiten ons].

Niets meer te hoeven doen. We mogen naar Hem toe zoals we zijn: vuil en melaats door onze zonden.

Dat is toch het zoetste Evangelie.

Pim schreef: Wij komen niet uit boven het zondaar-zijn (Rom 7:24). Los daarvan roemen we in Christus en Zijn kruisverdienste, maar ik blijf een zondaar, daar doet dat roemen niets aan toe of af. En ik denk dat dit ook in lijn is met 'Hij moet wassen en ik minder worden'. Kohlbrugge was dan ook wars van termen als 'afsterven van de oude mens'. We zijn overwinnaars, zeker, maar door Hem, Die ons heeft liefgehad. (Rom 8:37)

Zondaar zijn en blijven we allemaal. Begenadigd of niet. Het is dus net zo goed een stand van het los van God leven als een stand in het genadeleven. Als je een stand wilt noemen die met genade te maken heeft, dan moet dat een andere stand zijn dan die iedereen al van nature heeft. Wat heeft het anders voor zin om het uberhaubt te benoemen?

Negeert Kohlbrugge de heiligmaking?

Kohlbrugge negeert de heiligmaking niet, maar hij zal die vruchten nooit bij zichzelf opmerken.

De gelovige mens komt nooit boven Romeinen 7,14 uit. Hij is en blijft vleselijk en zondaar.

Dat betekent niet dat er geen vruchten zijn. De boom brengt vruchten voort. Dat zijn geen eigen vruchten, maar dat zijn geloofsvruchten uit Christus. Wanneer de gelovige mag wijzen op Christus, dan is dat een geloofsvrucht. Als hij mag steunen op het volbrachte werk van Christus dan is dat een geloofsvrucht. Als hij weldadigheid mag doen aan de naaste dan is dat een geloofsvrucht. Deze vruchten merkt zijn naaste op. Het is nooit zo dat de gelovige hier zelf wat mee worden kan.

jacob schreef:De visionaire beleving van een 4-schaar is verwerpelijk.

De eis in iedergeval. Een mogelijke visionaire beleving zou ik niet verwerpelijk durven te noemen.

Kaw schreef:

jacob schreef:De visionaire beleving van een 4-schaar is verwerpelijk.

De eis in iedergeval. Een mogelijke visionaire beleving zou ik niet verwerpelijk durven te noemen.

Juist. Ook hier geldt weer: wat bedoelt iemand precies.

ndonselaar schreef:Kohlbrugge negeert de heiligmaking niet, maar hij zal die vruchten nooit bij zichzelf opmerken.

De gelovige mens komt nooit boven Romeinen 7,14 uit. Hij is en blijft vleselijk en zondaar.

Dat betekent niet dat er geen vruchten zijn. De boom brengt vruchten voort. Dat zijn geen eigen vruchten, maar dat zijn geloofsvruchten uit Christus. Wanneer de gelovige mag wijzen op Christus, dan is dat een geloofsvrucht. Als hij mag steunen op het volbrachte werk van Christus dan is dat een geloofsvrucht. Als hij weldadigheid mag doen aan de naaste dan is dat een geloofsvrucht. Deze vruchten merkt zijn naaste op. Het is nooit zo dat de gelovige hier zelf wat mee worden kan.

De gelovige zal nooit zeggen: Ik functioneer als gelovige en dat is mijn geloofszekerheid.

Visionair, bron van zekerheid?

Wat bedoelen mensen met een visioen? Als mensen het noemen als bron van zekerheid, zitten we fout [vgl. de DL]. De bron van ons zekerheid ligt in het gelovig aanvaarden van Gods Woord en Zijn beloften.

Zelf denk ik wel eens dat een visioen een speciale status heeft gekregen. Het is een soort zegel geworden. Als je dit zegel ontvangen hebt, dan is je bekering compleet. Daar kun je dan mee voor de dag komen.

We lezen natuurlijk wel in Gods Woord van een aantal visioenen / visionaire ervaringen. We kunnen dan denken aan Paulus onderweg naar Damaskus. Het sprak natuurlijk niet tot Paulus' voordeel dat God dit middel nodig had. Paulus was onderwezen / doorwrocht in de Schriften, maar dat was nu juist het probleem met Paulus. Hij las de Schrift verkeerd. God heeft Hem stilgezet op de weg naar Damaskus. Daar werd Hem de Christus der Schriften geopenbaard. Als we deze ervaring mogen hebben, dan is dat groot. Ik bedoel met groot, dat we een Godsontmoeting gehad hebben. Dat is dan niet een Godsontmoeting die als een soort nadere weldaad functioneert en waarmee ik wat word, nee dat is een Godsontmoeting die de HEERE gebruikte om mij stil te zetten op bij voorbeeld mijn godsdienstige vrome levenspad. Dat is de andere kant: we moesten deze ervaring hebben.

Nooit kan het zo zijn dat de visionaire beleving nodig is om onze bekering te voltooien. Het heeft denk ik heel veel te maken met de rechtvaardiging van de vrome.