Liturgie: behouden of vernieuwen

[Zeeuw]

In kerken die alles doen om aan die belevingswereld aan te passen lopen mensen weg inderdaad. Je zou aan je puber kunnen vragen wat het maakt dat hij vindt dat elke preek een belevingspreek zou moeten zijn. Misschien als je een keer een andere dienst laat horen dat hij dat wel fijn vindt?

Het gaat niet om een belevingspreek. Het gaat om aansluiting zoeken bij een belevingswereld. Anders komt de boodschap niet aan. En de kerk van dit topic verliest in grote aantallen leden, dus vasthouden aan wat je hebt is zeker ook geen remedie om afhaken van mensen te voorkomen.

Ik denk overigens niet dat de kerk van dit topic mensen verliest door het niet aan te sluiten bij de belevingswereld, maar dat is een onderwerp waar ik verder mijn vingers niet aan ga branden.

[Zeeuw]

Ja, ik begrijp wat je zegt. Ik denk dat de preek qua inhoud zeker moet aansluiten, maar dat het nooit 'perfect' bij iedereen zal aansluiten.

Dat klopt. Je zult een gulden middenweg moeten vinden en voor afwisseling moeten zorgen.

En dan nog in biddend opzicht tot God verwachting van Hem hebben. Wat je anders ook doet aan verandering, het zal nooit kunnen concurreren met 'de wereld' om dat begrip maar eens te gebruiken.

[J.C. Philpot]

Ik ben het volledig eens als er gezegd wordt dat de kerkdienst begrijpbaar en uitleggend moet zijn, en de concrete werkelijkheid van ook de jongeren moet benoemen en daarbij moet aansluiten. Daar moet wel Gods Woord tegenover worden gezet, want onze belevingswereld staat onder de kritiek van Gods Woord. Niet waar wij behoefte aan hebben is de waarheid, maar wat Gods Woord zegt dat onze diepste behoefte is.

Maar om de liturgie op te leuken voor de nieuwe generatie, heeft op iets langere termijn nooit jongeren bij de kerk gehouden. De muziek van de wereld is uiteindelijk toch leuker. Als de kerk daar haar kaarten op zet, dan is het een verloren zaak. Gods Woord zal het moeten doen, en de kerk zal het met het Woord moeten doen.

Een uitspraak van Antoine Bodar: "Als de kerk met de tijdgeest trouwt, is zij snel weduwe." Daarnaast moet ik denken aan een uitspraak van professor Graafland, dat de kerk zich niet mooi moet maken voor de wereld, maar voor Christus.

[Ambtenaar]

Zingen jouw pubers mee?

Soms.

Je laatste punt ben ik het gerust mee eens. Je moet zeker wel nadenken, maar ook uitkijken voor het meegaan met allerhande veranderende meningen. Dan word je koers wel behoorlijk instabiel.

Ik zeg niet dat je met alle winden mee moet waaien. Je kunt ook best afwisseling bieden en koersvast zijn.

[Ambtenaar]

Ik denk overigens niet dat de kerk van dit topic mensen verliest door het niet aan te sluiten bij de belevingswereld, maar dat is een onderwerp waar ik verder mijn vingers niet aan ga branden.

Niet uitsluitend. Maar het speelt in mijn overtuiging zeker een rol.

[Zeeuw]

Zingen jouw pubers mee?

Soms.

Je laatste punt ben ik het gerust mee eens. Je moet zeker wel nadenken, maar ook uitkijken voor het meegaan met allerhande veranderende meningen. Dan word je koers wel behoorlijk instabiel.

Ik zeg niet dat je met alle winden mee moet waaien. Je kunt ook best afwisseling bieden en koersvast zijn.

Ik vind dat wel een interessante. Hoe zie je die afwisseling dan buiten wat je boven genoemd hebt? Want met wat meer zingen tussen punten etc bereik je m.i. niet zoveel. Dan is het een kwestie van wachten tot 'we zingen best veel/wat zingen we nog steeds te weinig' etc. Ik denk dat een goede binding tussen predikant/kerkenraad/ouders/jongeren veel meer helpt. Dat jongeren zich gezien voelen. Wat uiteraard niet wegneemt dat een preek begrijpelijk moet zijn, maar dat zijn ze bij ons eigenlijk altijd wel.

[Zeeuw]

Ik denk overigens niet dat de kerk van dit topic mensen verliest door het niet aan te sluiten bij de belevingswereld, maar dat is een onderwerp waar ik verder mijn vingers niet aan ga branden.

Niet uitsluitend. Maar het speelt in mijn overtuiging zeker een rol.

Ja, ik denk dat het een beetje afhangt van onze definitie van belevingswereld. Dan heb je wellicht ook wel gelijk.

[Herman]

Als je als ouders vol met opvattingen zit over hoe het anders moet, geef je aan de jeugd volop gelegenheid om ook hun eigen mening te vormen en die mening is dan wat radicaler dan die van de ouders namelijk 'we stoppen er wel helemaal mee'. Volgens mij is er dus in de opvoeding maar één mogelijkheid, en dat is op een positieve manier betrokken zijn op de kerk en de kerkdienst. Als je er kritisch ingaat, dan doen je kinderen dat ook, en het is de vraag waar dat toe leidt.

[Ambtenaar]

En dan nog in biddend opzicht tot God verwachting van Hem hebben. Wat je anders ook doet aan verandering, het zal nooit kunnen concurreren met 'de wereld' om dat begrip maar eens te gebruiken.

Dat argument wordt vaak misbruikt als excuus om niet te hoeven nadenken of hetgeen aangeboden wordt wel voedingsbodem vindt. Ik vind het daarom een slecht excuus, hoe waar je uitspraak ook is.

[Zeeuw]

En dan nog in biddend opzicht tot God verwachting van Hem hebben. Wat je anders ook doet aan verandering, het zal nooit kunnen concurreren met 'de wereld' om dat begrip maar eens te gebruiken.

Dat argument wordt vaak misbruikt als excuus om niet te hoeven nadenken of hetgeen aangeboden wordt wel voedingsbodem vindt. Ik vind het daarom een slecht excuus, hoe waar je uitspraak ook is.

Als het daarvoor wordt gebruikt is het niet goed. Maar het is wel heel erg waar. Wat je ook aanpast, zonder Gods zegen, kun je blijven aanpassen tot je een ons weegt.

[Ambtenaar]

Als je als ouders vol met opvattingen zit over hoe het anders moet, geef je aan de jeugd volop gelegenheid om ook hun eigen mening te vormen en die mening is dan wat radicaler dan die van de ouders namelijk 'we stoppen er wel helemaal mee'. Volgens mij is er dus in de opvoeding maar één mogelijkheid, en dat is op een positieve manier betrokken zijn op de kerk en de kerkdienst. Als je er kritisch ingaat, dan doen je kinderen dat ook, en het is de vraag waar dat toe leidt.

Ik heb niet perse de opvatting dat het anders moet, noch uit ik openlijk kritiek. Ik constateer slechts dat e.e.a. onvoldoende aansluit, en dat baart mij zorgen.

[Zeeuw]

Als je als ouders vol met opvattingen zit over hoe het anders moet, geef je aan de jeugd volop gelegenheid om ook hun eigen mening te vormen en die mening is dan wat radicaler dan die van de ouders namelijk 'we stoppen er wel helemaal mee'. Volgens mij is er dus in de opvoeding maar één mogelijkheid, en dat is op een positieve manier betrokken zijn op de kerk en de kerkdienst. Als je er kritisch ingaat, dan doen je kinderen dat ook, en het is de vraag waar dat toe leidt.

Dat denk ik ook. Daarom nemen we dominee, kerkenraad, het geheel van de gemeente, vaak mee in het gebed aan tafel. Wat niet wegneemt dat kinderen en wijzelf echt wel vragen mogen stellen als we iets vinden van zaken.

[Ambtenaar]

Wat je ook aanpast, zonder Gods zegen, kun je blijven aanpassen tot je een ons weegt.

Absoluut. Maar dingen doen omdat er ze al tientallen of honderden jaren zo gedaan worden, vind ik een slecht argument om dingen te laten zoals ze zijn.

[J.C. Philpot]

Wat je ook aanpast, zonder Gods zegen, kun je blijven aanpassen tot je een ons weegt.

Absoluut. Maar dingen doen omdat er ze al tientallen of honderden jaren zo gedaan worden, vind ik een slecht argument om dingen te laten zoals ze zijn.

Dat vind ik juist een heel goed argument.

Uit een interview met Ds. C.P. de Boer (CGK):

Zingen ze daar dan nog wel uit de Psalmberijming van 1773?

„Wat mij betreft wel. Aanpassing van de liturgie geeft altijd herrie in de kerk, dat wist Augustinus al. Continuïteit in de liturgie is belangrijk, die verbindt met het voorgeslacht en onze traditie. Dat is de kracht van bijvoorbeeld de Syrisch-Orthodoxe Kerk en de Koptische Kerk. Daar leeft sterk het besef: wij bestaan sinds de eerste eeuw na Christus en dat willen we ook in de liturgie tot uitdrukking laten komen. Die gaan we niet veranderen. Voor deze christenen is 1773 kort geleden.”

Zal de jonge generatie reformatorische christenen er ook zo over denken?

„Dat zou me niet verbazen. Mijn ervaring is dat de wens om de liturgie aan te passen vaak afkomstig is van ouderen die daarvoor de jongeren misbruiken. Vraag je de jongeren zelf er klip en klaar naar, dan krijg je meer dan eens een totaal ander antwoord. Voor onze jeugd heb ik veel verwachting. In mijn eigen omgeving, en niet alleen daar, zie ik een sterke betrokkenheid op de dingen van God en Zijn koninkrijk. Veel meer dan in mijn jeugd. Daardoor ben ik nog meer overtuigd geraakt van de kracht van prediking, pastoraat en catechese. Daar moeten we niet aan morrelen.

[CvdW]

Als je als ouders vol met opvattingen zit over hoe het anders moet, geef je aan de jeugd volop gelegenheid om ook hun eigen mening te vormen en die mening is dan wat radicaler dan die van de ouders namelijk 'we stoppen er wel helemaal mee'. Volgens mij is er dus in de opvoeding maar één mogelijkheid, en dat is op een positieve manier betrokken zijn op de kerk en de kerkdienst. Als je er kritisch ingaat, dan doen je kinderen dat ook, en het is de vraag waar dat toe leidt.

Zouden de ouders van Maarten Luther ook kritisch geweest zijn? Maarten schreef in ieder geval de 95 stellingen en het heeft geleid dat Gods Woord zijn kracht deed hier in West-Europa.
Laten we bidden dat er zo'n reformatie weer komt.