Eens @ Zeeuw, die ervaring heb ik ook... Nachten dat ik wakker heb gelegen....

Zeeuw schreef:

-DIA- schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Zoals bekend, gingen Ds. Koelman en meerdere puriteinen al in tegen deze uitwas in de leer.
Maar jah sommige lijken dwaalwegen te koesteren boven de hoofdweg...
mogelijk ook omdat de hoofdweg te radicaal is.

Durft u dit als uitwas te bestempelen, en dat voor een alwetend, zieldoorgrondend God?
Als we ook denken aan de verschrikkelijke dingen die gezegd worden over Psalm 116.
Wat is het dan, even voor de duidelijkheid nu berijmd, gekneld te liggen in de banden van de dood enz?

Ik begrijp eigenlijk niet JGW waar je hier naar toe wilt. Ik kan DIA in deze goed begrijpen. Als we (nog) niet weten dat de Heere Jezus onze Redder is, dan kan deze angst ons (mij in ieder geval in het verleden zeer veel) ontzettend aangrijpen.

Dat bedoeld JWG juist, je bent in Christus of buiten Christus, in je armoede lopen ed kan soms het werk van God zijn, maar heeft geen eeuwigheidswaarde.

Bertiel schreef:maar het toestemmen dat God je met recht zou verdoemen is wat anders @Zeeuw
Daarnast wordt dit in veel preken wel als standaard bepaald en erbij gezegd, och mocht het nog eeens gebeuren...
Een heilige onrust is ook niet voor iedereen weggelegd, Levi zat in het tolhuis en werd geroepn, that's it. Christinne van Bunyan had ook een andere weg.
Maar dit is een rotonde die we al vele keren hebben gehad op dit forum.
Ik zou zeggen, lees A Brakel en lees Guthrie hierover.
En lees ook Hellenbroek in z'n vragenboekje over de uitgaande daad van het geloof (het wezen)!

Volgens mij begon DIA met het feit dat er velen in de geschiedenis waren die soms niet durfden te gaan slapen, om bang te zijn wakker te worden in de eeuwige verdoemis. Dit stukje ben ik bijgevallen. Veder niet. Ik heb geen standaard bepaald of iets dergelijks.

Ik vind je voorbeeld van Levi niet sterk. Je kent zijn levensgeschiedenis verder helemaal niet, dus weet niet wat deze man in zijn leven voor en na het stuk uit de Bijbel mee heeft gemaakt.

We hebben dus weer een nieuw kenmerk (het nachtelijk uur van Gods spreken) gecreëerd?
Och, och.
En ondertussen proppen we God, Zijn werk en Zijn volk heerlijk in onze zelfbedachte structuren, schema's, tijden, hokjes... al passend en metend komen we er wel uit. Niet beseffend dat een enorme mal gecreëerd voor elkaar en mensen hun eigen leven (on)bewust gaan afvinken aan de hand van al die zelfbedachte kenmerken.

Ik citeer een kort stukje van Jodocus van Lodenstein:
"Weet, erken en overdenk toch goed, mijn ziel, dat het aan deze zijde geleerd moet zijn dat de leer van de evangelische genade tegen de opinie van de hele wereld ingaat. De wet en de maatregelen ervan zijn hun in het hart gegraveerd en daarom willen zij altijd zus en zo zijn of doen, voordat zij tot Christus durven komen. Daardoor worden óf de wet en wil van God verdraaid en gemakkelijker gemaakt dan ze zijn, óf wordt de mens verwaand of wanhopig."

Zeeuw schreef:

Bertiel schreef:maar het toestemmen dat God je met recht zou verdoemen is wat anders @Zeeuw
Daarnast wordt dit in veel preken wel als standaard bepaald en erbij gezegd, och mocht het nog eeens gebeuren...
Een heilige onrust is ook niet voor iedereen weggelegd, Levi zat in het tolhuis en werd geroepn, that's it. Christinne van Bunyan had ook een andere weg.
Maar dit is een rotonde die we al vele keren hebben gehad op dit forum.
Ik zou zeggen, lees A Brakel en lees Guthrie hierover.
En lees ook Hellenbroek in z'n vragenboekje over de uitgaande daad van het geloof (het wezen)!

Volgens mij begon DIA met het feit dat er velen in de geschiedenis waren die soms niet durfden te gaan slapen, om bang te zijn wakker te worden in de eeuwige verdoemis. Dit stukje ben ik bijgevallen. Veder niet. Ik heb geen standaard bepaald of iets dergelijks.

Ik vind je voorbeeld van Levi niet sterk. Je kent zijn levensgeschiedenis verder helemaal niet, dus weet niet wat deze man in zijn leven voor en na het stuk uit de Bijbel mee heeft gemaakt.

Ik vind dat juist wél sterk, Levi in het tolhuis, de plaats delict, wat hij ervoor gedaan heeft weten we niet, als het zo belangrijk was, was het vast opgeschreven, maar er staat, het tolhuis, dat vind ik heel treffend, hij was niet half bekeerd, of liep in zijn ellende oid, nee hij was gewoon aan het werk.

als het nodig was geweest dat we over de bekering van Levi meer hadden moeten weten dan had het wel in de bijbel gestaan.
Zoals ds. P. Visser zei, de langste bekeringsgeschiedenis in de bijbel is die van Paulus; 3 dagen!

Waar het mis gaat, is dat we over 2 verschillende dingen praten:
DIA begon dat er mensen zijn die wakker liggen omdat zij niet voor God kunnen bestaan. Ik denk dat niemand dat zal ontkennen. Hoewel ik zelf een blijmoedig en vrolijk christen ben, ken ik deze ervaring ook. Alleen dan vóórdat ik de Heere Jezus leerde kennen.
Maar toen begon hij over het recht toevallen en instemmen met je verdoemenis en dat is wat JGW afdoet als een uitwas. DIA weet heel goed dat die theologie maar in een heel klein stukje van de kerk-van-alle-tijden-en-plaatsen wordt geleerd, maar hij begint al bij voorbaat te zeggen dat men dat wel niet zal (willen) begrijpen.
Dat "wakker liggen" een kenmerk van Gods volk wordt, komt omdat veel kinderen van God onder een dergelijke prediking nooit tot zekerheid komen. Ja, dan zou ik ook wakker liggen.
Sowieso is er maar één kenmerk of je kind van God bent of niet: Wat dunkt u van de Christus?

samanthi schreef:

Zeeuw schreef:

Bertiel schreef:maar het toestemmen dat God je met recht zou verdoemen is wat anders @Zeeuw
Daarnast wordt dit in veel preken wel als standaard bepaald en erbij gezegd, och mocht het nog eeens gebeuren...
Een heilige onrust is ook niet voor iedereen weggelegd, Levi zat in het tolhuis en werd geroepn, that's it. Christinne van Bunyan had ook een andere weg.
Maar dit is een rotonde die we al vele keren hebben gehad op dit forum.
Ik zou zeggen, lees A Brakel en lees Guthrie hierover.
En lees ook Hellenbroek in z'n vragenboekje over de uitgaande daad van het geloof (het wezen)!

Volgens mij begon DIA met het feit dat er velen in de geschiedenis waren die soms niet durfden te gaan slapen, om bang te zijn wakker te worden in de eeuwige verdoemis. Dit stukje ben ik bijgevallen. Veder niet. Ik heb geen standaard bepaald of iets dergelijks.

Ik vind je voorbeeld van Levi niet sterk. Je kent zijn levensgeschiedenis verder helemaal niet, dus weet niet wat deze man in zijn leven voor en na het stuk uit de Bijbel mee heeft gemaakt.

Ik vind dat juist wél sterk, Levi in het tolhuis, de plaats delict, wat hij ervoor gedaan heeft weten we niet, als het zo belangrijk was, was het vast opgeschreven, maar er staat, het tolhuis, dat vind ik heel treffend, hij was niet half bekeerd, of liep in zijn ellende oid, nee hij was gewoon aan het werk.

Ik zeg nergens dat 's nachts wakker zijn een kenmerk van het ware is. Maar wel dat het volgens mij vaak voorkwam/voorkomt.
Ik ken eigenlijk niet 1 persoon in mijn omgeving die, net als Levi, op een dag gewoon aan het werk was en ineens, net als Levi, zo krachtig werd geroepen, zonder dat hier ook maar iets aan vooraf ging of achteraan kwam.

John Galt schreef:Waar het mis gaat, is dat we over 2 verschillende dingen praten:
DIA begon dat er mensen zijn die wakker liggen omdat zij niet voor God kunnen bestaan. Ik denk dat niemand dat zal ontkennen. Hoewel ik zelf een blijmoedig en vrolijk christen ben, ken ik deze ervaring ook. Alleen dan vóórdat ik de Heere Jezus leerde kennen.
Maar toen begon hij over het recht toevallen en instemmen met je verdoemenis en dat is wat JGW afdoet als een uitwas. DIA weet heel goed dat die theologie maar in een heel klein stukje van de kerk-van-alle-tijden-en-plaatsen wordt geleerd, maar hij begint al bij voorbaat te zeggen dat men dat wel niet zal (willen) begrijpen.
Dat "wakker liggen" een kenmerk van Gods volk wordt, komt omdat veel kinderen van God onder een dergelijke prediking nooit tot zekerheid komen. Ja, dan zou ik ook wakker liggen.
Sowieso is er maar één kenmerk of je kind van God bent of niet: Wat dunkt u van de Christus?

Ik denk dat dit een goede samenvatting is. Ik ging alleen op die eerste regels in in mijn afgelopen posts.

Bertiel schreef:als het nodig was geweest dat we over de bekering van Levi meer hadden moeten weten dan had het wel in de bijbel gestaan.
Zoals ds. P. Visser zei, de langste bekeringsgeschiedenis in de bijbel is die van Paulus; 3 dagen!

Ja? Niet die van Manasse?
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Maar ik denk dat je dan weer moet uitkijken dat je al die voorbeelden weer niet als 'standaard' gaat nemen. Laten we gewoon de Heere vrijlaten in hoe Hij Zijn werk doet.

eens met het laatste Zeeuw
Nog eens in herinering brengen:
https://www.geloofstoerusting.nl/videos ... -geworden/

Zeeuw schreef:

samanthi schreef:

Zeeuw schreef:

Bertiel schreef:maar het toestemmen dat God je met recht zou verdoemen is wat anders @Zeeuw
Daarnast wordt dit in veel preken wel als standaard bepaald en erbij gezegd, och mocht het nog eeens gebeuren...
Een heilige onrust is ook niet voor iedereen weggelegd, Levi zat in het tolhuis en werd geroepn, that's it. Christinne van Bunyan had ook een andere weg.
Maar dit is een rotonde die we al vele keren hebben gehad op dit forum.
Ik zou zeggen, lees A Brakel en lees Guthrie hierover.
En lees ook Hellenbroek in z'n vragenboekje over de uitgaande daad van het geloof (het wezen)!

Volgens mij begon DIA met het feit dat er velen in de geschiedenis waren die soms niet durfden te gaan slapen, om bang te zijn wakker te worden in de eeuwige verdoemis. Dit stukje ben ik bijgevallen. Veder niet. Ik heb geen standaard bepaald of iets dergelijks.

Ik vind je voorbeeld van Levi niet sterk. Je kent zijn levensgeschiedenis verder helemaal niet, dus weet niet wat deze man in zijn leven voor en na het stuk uit de Bijbel mee heeft gemaakt.

Ik vind dat juist wél sterk, Levi in het tolhuis, de plaats delict, wat hij ervoor gedaan heeft weten we niet, als het zo belangrijk was, was het vast opgeschreven, maar er staat, het tolhuis, dat vind ik heel treffend, hij was niet half bekeerd, of liep in zijn ellende oid, nee hij was gewoon aan het werk.

Ik zeg nergens dat 's nachts wakker zijn een kenmerk van het ware is. Maar wel dat het volgens mij vaak voorkwam/voorkomt.
Ik ken eigenlijk niet 1 persoon in mijn omgeving die, net als Levi, op een dag gewoon aan het werk was en ineens, net als Levi, zo krachtig werd geroepen, zonder dat hier ook maar iets aan vooraf ging of achteraan kwam.

Dat klopt evenzo toch is er een punt, als je je overgeeft aan de Heere Jezus. Dat tobben komt door ongeloof en onkunde.

John Galt schreef:Maar toen begon hij over het recht toevallen en instemmen met je verdoemenis

Ik lees bij DIA "en dan vanzelf niet dat zo'n mens vraagt om de hel" en "God toevallen: Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig". Het is volkomen bijbels om Gods recht toe te vallen, en hartelijk te gaan erkennen: Heere, het zou rechtvaardig zijn als U mij verdoemt.

Het toestemmen en berusten om verloren te gaan, is daarintegen onbijbels. Maar ik kan uit zijn posting niet opmaken of hij dat met "instemmen met Gods rechtvaardig oordeel" bedoelt. Misschien is het beter om dat eerst aan hem te vragen, voordat we hier verder op reageren.

John Galt schreef:Sowieso is er maar één kenmerk of je kind van God bent of niet: Wat dunkt u van de Christus?

Dat vind ik net iets te kort door de bocht. Dat is inderdaad het hoofdkenmerk, maar er staan in de schrift ook nog wel meer kenmerkingen van Gods kinderen. Hieronder enkele kenmerken uit 1 Johannes:
* In het licht wandelen (1 Johannes 1: Maar als wij in het licht wandelen, zoals Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkaar, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.)
* Het erkennen / belijden van onze zonden (Johannes 1: ls wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons. Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.)
* Gods geboden in acht nemen (1 Johannes 2: En hierdoor weten wij dat wij Hem kennen, namelijk als wij Zijn geboden in acht nemen.
Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet. Maar ieder die Zijn woord in acht neemt, in hem is werkelijk de liefde van God volmaakt geworden. 5Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn.)
* Niet in de zonde leven en volharden (Johannes 3: Ieder die in Hem blijft, zondigt niet; ieder die zondigt, heeft Hem niet gezien en heeft Hem niet gekend.)
* Liefde tot Gods kinderen (Johannes 4: Geliefden, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde is uit God; en ieder die liefheeft, is uit God geboren en kent God. Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde.)
* Dat de Heilige Geest in ons is komen wonen (Johannes 4: Hieraan weten wij dat wij in Hem blijven en Hij in ons, doordat Hij ons van Zijn Geest gegeven heeft.)

samanthi schreef: Dat klopt evenzo toch is er een punt, als je je overgeeft aan de Heere Jezus. Dat tobben komt door ongeloof en onkunde.

Helaas is mijn ervaring dat ook na dit punt, waarin Hij mij verzekerde, het niet gedaan is met mijn tobben.

Zeeuw schreef:

samanthi schreef: Dat klopt evenzo toch is er een punt, als je je overgeeft aan de Heere Jezus. Dat tobben komt door ongeloof en onkunde.

Helaas is mijn ervaring dat ook na dit punt, waarin Hij mij verzekerde, het niet gedaan is met mijn tobben.

Heel herkenbaar, toch is het verkeerd, je kijkt naar de golven en niet naar de Borg.