Ik vind het leerzaam en leuk om deze discussie te lezen. Persoonlijk doet het onbegrijpelijke mij slechts verwonderen: hoe groots is de schepping wel niet, en wat ligt er nog in besloten dat wij nu nog niet eens ontdekt hebben. Bedenk wel alle toekomstige ontdekkingen (de mens noemt ze arrogant uitvindingen alsof zij het bedacht hebben) liggen al vast in de schepping. Ze wachten om ontdekt te worden, ik kan mij slechts verwonderen.

Boertje schreef:Ik vind het leerzaam en leuk om deze discussie te lezen. Persoonlijk doet het onbegrijpelijke mij slechts verwonderen: hoe groots is de schepping wel niet, en wat ligt er nog in besloten dat wij nu nog niet eens ontdekt hebben. Bedenk wel alle toekomstige ontdekkingen (de mens noemt ze arrogant uitvindingen alsof zij het bedacht hebben) liggen al vast in de schepping. Ze wachten om ontdekt te worden, ik kan mij slechts verwonderen.

Je verwoordt het zoals ik het ook zie, Gods handelingen zowel in schepping als herschepping is voor ons maar ten dele te bevatten. Wij zien in een spiegel als in een duistere rede (raadsel)
'Hoe groot zijt Gij' .

Ik lees nu pas deze discussie.

Volgens mij is de volgorde in het scheppingsverhaal juist essentieel. Ik denk dat Calvijn daar een mooie gedachte over heeft aangereikt. Misschien klopt het, misschien niet, maar in ieder geval staat het niet toevallig zoals het er staat.

Wat Valcke zegt, verbaast mij erg. Ik heb nooit anders gehoord dan dat de duisternis en de afgrond en de wateren staan voor de nare oervloed en voor de onherbergzaamheid, alles waar je niet wilt zijn, en zeker niet voor het goede.

Mara schreef:De schepping lezen wij als een logische chronologische volgorde, toch?
Maar hoe is dit dan verklaarbaar?
Vers 3: En God zei: Laat er licht zijn! En er was licht.

Vers 16: En God maakte de twee grote lichten: het grote licht om de dag te beheersen en het kleine licht om de nacht te beheersen; en ook de sterren.
17: En God plaatste ze aan het hemelgewelf om licht te geven op de aarde,
18: om de dag en de nacht te beheersen en om scheiding te maken tussen het licht en de duisternis.

Het is zo wonderlijk! Er was dus eerst licht, maar nog geen zon en maan.
Ik heb hier tot nu toe overheen gelezen en ook niet in een preek gehoord.

God toont hier ons (onder meer iets van) Zijn Almacht en Majesteit. Zijn grootheid.
Gods Woord begint met 'in den beginnen'. Hij is de Alpha en de Omega.
Hij schiep in den beginnen de hemel en de aarde. Het Woord is aan ons mensen gericht en omdat wij de aarde bewonen staat er niet veel over de hemel in het scheppingsverslag. Dus een woeste, lege aarde, en duisternis op den afgrond.
Gods Geest zweefde op de wateren. God gaat een prachtige schepping maken van en op de aarde.

Eerst zegt God: ''Daar zij licht, en toen werd het licht''. Hij toont hier gelijk aan dat voor Hem alle duisternis moet wijken.
Dit gaat dan om geestelijke duisternis, want God heeft geen natuurlijk licht nodig.
God is licht en er is in Hem geen spoor van duisternis staat er in 1 Johannes 1:6.
God is geestelijk licht en eeuwig en schept natuurlijk licht. Hij toont hiermee dus ook aan dat Hij niet afhankelijk is van natuurlijke middelen. Zijn middel is Zijn spreken. Het Woord. Door Zijn Woord en Geest. Hij schept iets uit niets door de kracht van Zijn Woord en door de kracht van Zijn spreken maakte Hij scheiding tussen duisternis en licht. En dan schept Hij later uit niets de middelen (zon, maan en sterren) om Zijn schepping te voorzien van licht.

In vers 4 wordt ook aangetoond dat God van licht houdt en dat licht en duisternis geen gemeenschap met elkaar kunnen hebben.
Vandaar de scheiding. Laat ons dan in Zijn Licht wandelen (Johannes 3:19-21)

Wat gedachten.