Orchidee schreef: het idee alleen al dat alles daar perfect uit zou zien

Niet gek hoor... Zoiets gebeurt meer. Als men op mijn oude werkplek wist dat de er bezoek kwam
van een Hoge Piet uit Zaamdam, dan was het de taak van een ieder: Zorg ervoor dat de winkel er
netjes uitziet! Een extra controlebeurt was dan ook heel gewoon.

-DIA- schreef:

Orchidee schreef: het idee alleen al dat alles daar perfect uit zou zien

Niet gek hoor... Zoiets gebeurt meer. Als men op mijn oude werkplek wist dat de er bezoek kwam
van een Hoge Piet uit Zaamdam, dan was het de taak van een ieder: Zorg ervoor dat de winkel er
netjes uitziet! Een extra controlebeurt was dan ook heel gewoon.

Je kunt je kinderen ook gewoon leren op te ruimen.

Luther schreef:

-DIA- schreef:

Orchidee schreef: het idee alleen al dat alles daar perfect uit zou zien

Niet gek hoor... Zoiets gebeurt meer. Als men op mijn oude werkplek wist dat de er bezoek kwam
van een Hoge Piet uit Zaamdam, dan was het de taak van een ieder: Zorg ervoor dat de winkel er
netjes uitziet! Een extra controlebeurt was dan ook heel gewoon.

Je kunt je kinderen ook gewoon leren op te ruimen.

Ja opruimen moet je leren, maar daar was niets op te ruimen, de kinderen waren thuis en waren niet aan het spelen, ze keutelde wat heen en weer een paar zaten buiten in een speeltuintje in de straat, letterlijk zaten.
Waar kinderen zijn moet er toch iets zijn om te spelen, lekker een berg rommel.

samanthi schreef:Ja opruimen moet je leren, maar daar was niets op te ruimen, de kinderen waren thuis en waren niet aan het spelen, ze keutelde wat heen en weer een paar zaten buiten in een speeltuintje in de straat, letterlijk zaten.
Waar kinderen zijn moet er toch iets zijn om te spelen, lekker een berg rommel.

Natuurlijk, als kinderen spelen kan het een bende zijn. Hoewel we altijd nog proberen aan te leren dat ze eerst het ene moeten opruimen, voordat het volgende gepakt wordt. Sommigen hebben daar aanleg voor, andere kinderen wat minder. Maar echt een berg rommel.... nee, daar knapt niemand van op.

huisman schreef:

helma schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

helma schreef:Ik ben moeder

Ziet u dat als werk? Of als roeping? Dat moeder zijn veel werk kost staat buiten twijfel.

Ik zie het als roeping. En als werk.
En ik geniet ervan.

Het is dat ik niet zo goed kon leren anders was ik ook moeder geworden.....

Een mooiere dagtaak is er m.i. niet en dat vind mijn vrouw ook.

Nou wat let u, doe uw naam eer aan zou ik zeggen

Luther schreef:

samanthi schreef:Ja opruimen moet je leren, maar daar was niets op te ruimen, de kinderen waren thuis en waren niet aan het spelen, ze keutelde wat heen en weer een paar zaten buiten in een speeltuintje in de straat, letterlijk zaten.
Waar kinderen zijn moet er toch iets zijn om te spelen, lekker een berg rommel.

Natuurlijk, als kinderen spelen kan het een bende zijn. Hoewel we altijd nog proberen aan te leren dat ze eerst het ene moeten opruimen, voordat het volgende gepakt wordt. Sommigen hebben daar aanleg voor, andere kinderen wat minder. Maar echt een berg rommel.... nee, daar knapt niemand van op.

Dat probeer ik ze nu ook aan te leren. Eerst opruimen dan wat anders. Maar ik denk dat onze kinderen een leerprobleem hebben op dat gebied.

Ook hebben ze ondanks herhaaldelijke uitleg en voorbeelden een ietwat andere definitie van opruimen dan ik... ( bij ons Is het dus achter de deurtjes van hun kast op hun kamertje niet als om door een ringetje te halen, moeten we een kromme liniaal gebruiken om het netjes erlangs te kunnen leggen. )
Hangen her en der door het huis schots en scheefgeplakte kunstwerken...
En inderdaad is er bij ons ook het schoenenprobleem. Alleen liggen zij niet op een hoop... Maar is er een soort van spoor door het huis te ontdekken. Een tas bij de voordeur, een beker op het aanrecht. Een schoen halverwege de gang. Soms nog eentje boven. En de jas ligt in de buurt van de kapstok op de grond...

Nee, steriel is het geenszins!

Toen wij op de cursus zaten ivm met adoptie, werd gevraagd welk beeld je voor ogen had als je deur van je huis opendeed over een poosje... ( ons huis was altijd erg netjes zo met zijn tweetjes, te netjes bijna)
Ik weet nog dat ik dacht. Ik " hoop" dan te struikelen over een treinbaan of zoiets... Wat lijkt me dat heerlijk!
Nu denk ik nog wel eens aan dat beeld terug als ik inwendig loop te mopperen op de rommel. En denk ik, wat zijn we eigenlijk toch gezegend! En dan stop ik maar snel met mopperen.

samanthi schreef:Ik ben echt een poetser, maar alleen als er niemand onder lijdt, wat hebben de kinderen er aan als ze later kunnen zeggen, nou mijn ma kon goed poetsen en opruimen.
De aandacht voor de kids stonden/staan bij mij bovenaan.
.

Een paar uurtjes per week werk ik in de thuiszorg, daarnaast ben ik er voor kind en man. O ja en het huishouden. En de nodige afspraken.