
Misschien is ergeren niet het goede woord, maar het maakt me echt verdrietig

Helaas, dat gebeurt, heel herkenbaar.Orchidee schreef:Ik kan me groen en geel ergeren aan mensen die ik al bijna mijn hele leven, (en zij mij) hebben gekend...heel veel dingen samen hebben beleefd...leuke en vervelende dingen..., en ze mij nu geen blik meer waardig keuren, omdat ik niet met hun "niveau" ben mee gegroeid, of ooit van kerk ben veranderd![]()
Misschien is ergeren niet het goede woord, maar het maakt me echt verdrietig
Volgens mij vergeet je er nog één en een heel belangrijke: de bestuurder.*girly* schreef:van die halfronde keien die ze op de hoek van een stoepje zetten, en kids die vechten op de achterbank (Deze combi kan je 1500 euro lichter maken)
I know, ik deed het zelf, ik had 3x aan die kei gedacht, ik stap in de auto, die kleintjes beginnen te vechten op de achterbank, en ik vergeet op slag die kei, en gooide iets te snel m'n stuur om...Ja oer-stom, ik weet 't...Maar daarom baal ik er nog niet minder vanrefo schreef:Volgens mij vergeet je er nog één en een heel belangrijke: de bestuurder.*girly* schreef:van die halfronde keien die ze op de hoek van een stoepje zetten, en kids die vechten op de achterbank (Deze combi kan je 1500 euro lichter maken)
dat is toch geen probleem? gewoon aan tafel gaan zitten, zou ik zeggenZita schreef:dat mijn lunch nog op de keukentafel ligt.
Ze zit vast op school..Hendrikus schreef:dat is toch geen probleem? gewoon aan tafel gaan zitten, zou ik zeggenZita schreef:dat mijn lunch nog op de keukentafel ligt.
Die van mij is al een uur op.Zita schreef:dat mijn lunch nog op de keukentafel ligt.
mijn lunch wacht inderdaad nog enige uren. Tijd voor een cupasoepie.refo schreef:Die van mij is al een uur op.Zita schreef:dat mijn lunch nog op de keukentafel ligt.
Tijd voor een cupasoupie