Oorspronkelijk gepost door memento
Kenmerkenprediking is noodzakelijk in deze tijd omdat velen roepen dat ze geloven maar de kenmerken van het ware geloof niet vertonen. Dus moet op de kenmerken gewezen worden en moet dat niet afgedaan worden als navelstaren of de grond van behoud in de mens leggen.
Ik denk dat we evenwichtig moeten blijven:
1) Er is een christendom wat niet de kenmerken heeft maar wel zegt te geloven
2) Er is ook een christendom wat zowel de kenmerken doet en ook zegt te geloven, alleen de liefde mist
Áls we kenmerken willen prediken, laten we dan niet op uiterlijkheden blijven hangen, maar juist wijzen op de kenmerken die niet te 'faken' zijn, zoals geloof, hoop en liefde.
Echter, we moeten heel erg oppassen dat de kenmerken geen rustpunten worden, zo van: ik heb alle items van mn checklist dús ik ben behouden. Laten we liever kijken naar of de begeerte van ons hart uitgaat naar Christus. Want je kan alle kenmerken hebben, maar zonder een hartelijke begeerte naar Christus is het maar dode schijn.
Ik vroeg me even af of kenmerkenprediking met syllogisme te maken heeft.
En dan denk ik toch van wel, omdat je uit een aantal premissen een conclusie trekt.
Pas heb ik een kenmerkenpreek gehoord.
Het ging over Johannes 15, over de vruchten van de wijnstok.
En toch vond ik die preek wel verhelderend omdat werd uitgelegd wat de vruchten nu precies zijn. En dat hoor ik niet vaak. Maar om een conclusie te trekken uit de beschrijving van die vruchten, dat lukte me toch niet.
