Re: Columns
Geplaatst: 16 okt 2013, 12:05
Dit is volgens mij de kern...Mara schreef: Anderzijds hoor je klagen over eenzaamheid. Misschien is internet wel een schijnoplossing.
Dit is volgens mij de kern...Mara schreef: Anderzijds hoor je klagen over eenzaamheid. Misschien is internet wel een schijnoplossing.
Mara schreef:Ik vind het vreselijk om te zien hoe velen verkleefd zijn met hun mobiel. Ik heb een mobieltje dat meestentijds uitstaat, ik zit niet op twitter en FB.Hendrien schreef: Echt een zorgelijke ontwikkeling; zie het zelfs al op de basisschool in de buurt bij het buitenspelen van de kinderen. De jufs zijn gewoon bezig met hun mobieltje!! Ik hoorde van een schoolleider dat het op veel meer scholen gebeurt.
Ik moet zelf ook echt beter op gaan passen; ik zit ook weleens achter de laptop als de kinderen thuis komen...
Eerst dacht ik dat het een generatiekloof zou zijn, maar ik zie veel ouderen ook continue met dat ding in hun hand of aan hun oor.
Ik liep in de bouwmarkt en om me heen hoor ik alleen maar ringtones, je hoort iemand praten zonder dat er een antwoord hoorbaar is.
Het viel me mee dat de caissiere nog niet met dat ding zat.
Je krijgt per mail uitnodigingen voor twitter van allerlei mensen.
Zijn die groepen vrienden die mensen op hun FB account hebben, niet één grote zeepbel?
Men condoleert elkaar zelfs via twitter.![]()
Een gesprek van hart tot hart, wanneer vindt dat plaats? Dan moet je misschien eerst vragen om dat mobieltje eens neer te leggen.
Anderzijds hoor je klagen over eenzaamheid. Misschien is internet wel een schijnoplossing.
Ik weet het niet. Het is wel goed dat er van tijd tot aandacht aandacht aan wordt besteed, zoals bijv. in deze column.
Bedankt voor het plaatsen Helma.
Nee dat zeg ik niet. Toen ik jong was, zat de telefoon aan een draadje, hij stond in de kamer, dus iedereen kon meeluisteren. Was wel eens niet fijn, dan zochten we de telefooncel op.Dodo schreef:Het is een valse tegenstelling, alsof het óf goede-gesprekken-onder-vier-ogen is, óf op facebook, twitter of RF zitten. Het kan allebei, zoals Helma laat zien.
En dat mensen zoveel met hun mobiel bezig zijn, is denk ik deels te verklaren doordat werk vaak doorgaat na vijven. Ik zie aan mijn zoons hoe vaak ze nog na werktijd gebeld en geappt worden.
Verder is het heel gewoon dat je bank / rijwielhersteller / verzekeraar / noem maar op ook je mobiele nummer heeft. Dus die bellen je ook als er wat is.
En dan zullen er ook wel leutergesprekken zijn ja. Die deden we vroeger langs een draadje, en nu kan het ook als we de hond uitlaten.
Sommige mensen willen alleen maar digitaal contact. Die sluiten hermetisch hun privéleven af voor hun digitale vrienden.Mara schreef:Nee dat zeg ik niet. Toen ik jong was, zat de telefoon aan een draadje, hij stond in de kamer, dus iedereen kon meeluisteren. Was wel eens niet fijn, dan zochten we de telefooncel op.Dodo schreef:Het is een valse tegenstelling, alsof het óf goede-gesprekken-onder-vier-ogen is, óf op facebook, twitter of RF zitten. Het kan allebei, zoals Helma laat zien.
En dat mensen zoveel met hun mobiel bezig zijn, is denk ik deels te verklaren doordat werk vaak doorgaat na vijven. Ik zie aan mijn zoons hoe vaak ze nog na werktijd gebeld en geappt worden.
Verder is het heel gewoon dat je bank / rijwielhersteller / verzekeraar / noem maar op ook je mobiele nummer heeft. Dus die bellen je ook als er wat is.
En dan zullen er ook wel leutergesprekken zijn ja. Die deden we vroeger langs een draadje, en nu kan het ook als we de hond uitlaten.
Mijn kinderen kunnen ook niet meer zonder hun smartphone, als hij op ligt te laden, gaan ze ook nog geregeld kijken.
Ik geef vrijwel niemand mijn mobiele nummer, ik geef eigenlijk altijd het huisnummer.
Tuurlijk zullen er mooie contacten kunnen ontstaan via de social media.
Maar je gaat op twitter of Fb niet allerlei intiemere zaken bespreken?
Wat vinden jullie van een blog, dus waar alle ziektes, zeertes en zorgen in worden tentoongespreid? Voor iedereen te lezen dus.
Zou het troost bieden aan de achterblijvenden, als iemand overleden is, of juist de pijn verergeren?
Er heeft een verandering plaatsgevonden, ergens, je trekt agenda's om een visiteafspraak te maken, de app/mail/twitter staat altijd paraat, dag en nacht.
Spontane bezoekjes worden steeds minder.
Veel predikanten kunnen niet meer waarschuwen, omdat ze zelf op FB en/of twitter actief zijn.
Met welke reden?Afgewezen schreef: Sommige mensen willen alleen maar digitaal contact. Die sluiten hermetisch hun privéleven af voor hun digitale vrienden.
Ja dat merk ik ook wel eens bij die of gene. Dat vind ik wel zorgelijk.Afgewezen schreef:Sommige mensen willen alleen maar digitaal contact. Die sluiten hermetisch hun privéleven af voor hun digitale vrienden.Mara schreef:Nee dat zeg ik niet. Toen ik jong was, zat de telefoon aan een draadje, hij stond in de kamer, dus iedereen kon meeluisteren. Was wel eens niet fijn, dan zochten we de telefooncel op.Dodo schreef:Het is een valse tegenstelling, alsof het óf goede-gesprekken-onder-vier-ogen is, óf op facebook, twitter of RF zitten. Het kan allebei, zoals Helma laat zien.
En dat mensen zoveel met hun mobiel bezig zijn, is denk ik deels te verklaren doordat werk vaak doorgaat na vijven. Ik zie aan mijn zoons hoe vaak ze nog na werktijd gebeld en geappt worden.
Verder is het heel gewoon dat je bank / rijwielhersteller / verzekeraar / noem maar op ook je mobiele nummer heeft. Dus die bellen je ook als er wat is.
En dan zullen er ook wel leutergesprekken zijn ja. Die deden we vroeger langs een draadje, en nu kan het ook als we de hond uitlaten.
Mijn kinderen kunnen ook niet meer zonder hun smartphone, als hij op ligt te laden, gaan ze ook nog geregeld kijken.
Ik geef vrijwel niemand mijn mobiele nummer, ik geef eigenlijk altijd het huisnummer.
Tuurlijk zullen er mooie contacten kunnen ontstaan via de social media.
Maar je gaat op twitter of Fb niet allerlei intiemere zaken bespreken?
Wat vinden jullie van een blog, dus waar alle ziektes, zeertes en zorgen in worden tentoongespreid? Voor iedereen te lezen dus.
Zou het troost bieden aan de achterblijvenden, als iemand overleden is, of juist de pijn verergeren?
Er heeft een verandering plaatsgevonden, ergens, je trekt agenda's om een visiteafspraak te maken, de app/mail/twitter staat altijd paraat, dag en nacht.
Spontane bezoekjes worden steeds minder.
Veel predikanten kunnen niet meer waarschuwen, omdat ze zelf op FB en/of twitter actief zijn.
Bomans, Carmiggelt, die konden er wat van.Mara schreef:Hebben jullie een favoriete column?
Wij hebben jarenlang de columns van prof. Smalhout in de zaterdageditie van de Telegraaf gelezen.
Waar moet een goede column aan voldoen?
Eens met ds. Van Kooten en SGP-Menno, niet met ds. Beens. Jammer dat ds. Huijgen is moeten stoppen in RD, die kon een echte column schrijven.jakobmarin schreef:Bomans, Carmiggelt, die konden er wat van.Mara schreef:Hebben jullie een favoriete column?
Wij hebben jarenlang de columns van prof. Smalhout in de zaterdageditie van de Telegraaf gelezen.
Waar moet een goede column aan voldoen?
Ds. Beens, Ds. Belder en Van Kooten, die doen het erg leuk in REFDAG, evenals Jan van Klinken.
De hedendaagse Topper vind ik onze SGP voorlichter Menno de Bruine!!
Dat is zo'n beetje het enige wat ik lees in het SGP blad....
Column moet voldoen aan: humor, prikkelen, taboes bespreken, nooit kwetsend of beledigend.
Hij stopte omdat de termijn waaraan hij zich gecommitteerd had, verstreken was.DDD schreef:Waarom moest hij stoppen? Dat moet ik misschien nog lezen...