Mag ik iets nuanceren?Oorspronkelijk gepost door MiscanthusDit vind ik een vreemde uitspraak voor een Christen. Het gebed is het krachtigste wapen van een christen.Oorspronkelijk gepost door JongereMaar bidden kan nooit kwaad.
Je bedoelt 't misschien niet zo, maar het klinkt alsof je de intenties van allen die vóór deze studenten het gesprek -of zo je wilt: de discussie- hebben willen aangaan over de koers van de GerGem in twijfel trekt.Oorspronkelijk gepost door Jongere
Ik weet niet of een website mijn manier zou zijn, maar ik ben er idd van overtuigd dat hun intenties goed zijn. En wat dat betreft is dat eindelijk eens een goed teken in een oeverloze discussie. Ik hoop dat de gebruikmakers van de website dezelfde intenties blijven hebben.
Beste Anemoon waarom het een doen en het ander niet laten? Bidden voor de wereld wil toch niet zeggen dat je je gezin moet vergeten? Zo mag je voor je eigen gemeente, voor je eigen kerkgenootschap bidden en tevens voor de kerk wereld wijd. Of ben je soms bang dat je gebed te lang wordt?Oorspronkelijk gepost door anemoonik ook nietOorspronkelijk gepost door Pim
Kijk eens aan:
http://www.biddenvoordegg.nl/
Weet (nog) niet wat ik er van moet vinden.....
maar ik heb er wel een gevoel bij
en dat gevoel zegt me: er klopt iets niet
maar wat?
mijn gevoel heeft er moeite mee, dat er specifiek voor 1 bepaalde kerk gebeden zou moeten worden
een kerk of gemeente, behoort niet los te staan van de andere kerken/gemeenten
als het goed is, zijn ze allen, dwars door alle muren en verschillen heen, toch 1
daarom is bidden voor de wereldwijde kerk beter, bijbelser, christelijker
Als je het goed leest kun je zien wat Anemoon precies bedoelt.Oorspronkelijk gepost door Egbert
Ik vind het een hele positieve site, ben dan ook van plan om me aan te melden.
Het zal even wennen zijn voor de GG om met concrete punten in gebed te gaan [algemeenheden is wat makkelijker] en het zal voor de saambinder wel weer een punt zijn om negatief over internet te denken w.s. worden de initiatief nemers wel van het avondmaal geweerd vanwege onrust in de gemeenten [of ben ik nu te negatief?]
Beste Anemoon waarom het een doen en het ander niet laten? Bidden voor de wereld wil toch niet zeggen dat je je gezin moet vergeten? Zo mag je voor je eigen gemeente, voor je eigen kerkgenootschap bidden en tevens voor de kerk wereld wijd. Of ben je soms bang dat je gebed te lang wordt?Oorspronkelijk gepost door anemoonik ook nietOorspronkelijk gepost door Pim
Kijk eens aan:
http://www.biddenvoordegg.nl/
Weet (nog) niet wat ik er van moet vinden.....
maar ik heb er wel een gevoel bij
en dat gevoel zegt me: er klopt iets niet
maar wat?
mijn gevoel heeft er moeite mee, dat er specifiek voor 1 bepaalde kerk gebeden zou moeten worden
een kerk of gemeente, behoort niet los te staan van de andere kerken/gemeenten
als het goed is, zijn ze allen, dwars door alle muren en verschillen heen, toch 1
daarom is bidden voor de wereldwijde kerk beter, bijbelser, christelijker
enOorspronkelijk gepost door gravo
Men kan, wil of mag kennelijk niet meer via de geeigende kanalen de eigen mening inbrengen. [...] Maar kennelijk functioneert dat niet meer ten aanzien van dergelijke problemen.
Achteraan beginnen: macht lijkt inderdaad een kernbegrip te zijn, men denkt sterk autoritair. Maar machtsdenken is in de kerk niet op z'n plaats! Toch blijkt steeds weer dat mensen met een eigen mening worden gezien als bedreigend, als een aantasting van het gezag (de macht) van de kerkelijke leidslieden.Oorspronkelijk gepost door gravo
Toch zie ik er het zoveelste teken in, dat de top de macht over de basis aan het verliezen is.
Als je er bijvoorbaat een weg van ''kritiek geven'' in ziet wordt het alweer moeilijk.Oorspronkelijk gepost door Pim
Punt van Gravo (in ieder geval mijn punt) is dat deze vorm van moedige (?) kritiek wel onder de vlag van gebed wordt gebracht.
En dat vind ik discutabel.
Geref. Gemeenten en kritiek - een verklaring
15 januari 2005
Het omgaan met kritiek in de Gereformeerde Gemeenten wordt gestempeld door de wil hun eigen identiteit vast te houden en door hun andere wijze van theologie bedrijven. In het Het Katern van 14 januari geeft Jan Zwemer een schets van de manier waarop de leiders van de Gereformeerde Gemeenten met kritiek omgaan.
door Wouter Pansier
De volgende dag lezen we op de opiniepagina een weerlegging van de hand van ds. W. Visscher, en in het hoofdredactioneel commentaar wordt erop gewezen dat deze vorm van bejegening wel meer en niet alleen bij Gereformeerde Gemeenten voorkomt. Wat is hier aan de hand?
Voor een goed begrip is wat kennis van de geschiedenis van Gereformeerde Gemeenten onontbeerlijk, en vooral een poging het eigene van dit kerkgenootschap te formuleren. In het profileren van het nog jonge kerkverband (vooral ten opzichte van de christelijke gereformeerden) heeft ds. G.H. Kersten als typerend voor de Gereformeerde Gemeenten aangegeven dat de kring van het verbond identiek is aan de kring van de uitverkorenen. Dat heeft verstrekkende consequenties, vooral voor de doop. Immers, de gedoopte wordt niet beschouwd als verbondskind, maar als iemand die geboren wordt op het erf van het verbond. Of het ook tot het verbond behoort, is afwachten, dat weet je niet.
Het tweede typisch eigene van de Gereformeerde Gemeenten is de idee dat je wedergeboren kunt zijn en het geloof dus 'bezit', zonder dat je daar zelf weet van hebt. Er kan dus een tijd zitten tussen wedergeboorte en de verzekerdheid van het geloof. Dit is geen vinding van ds. A. Moerkerken, maar van Alexander Comrie. Verder valt nog te noemen dat de groei van geloof (of anders gezegd, de 'standen' ) een route volgt die te traceren valt met de christelijke feestdagen. De gelovige beleeft zijn Kerst, Goede Vrijdag, Pasen en wellicht Pinksteren. Zo de Borg, zo de kerk.
Kritiek
Geregeld wordt op een en ander kritiek op geoefend. Soms door eigen dominees (indirect vaak), meestal door gemeenteleden. Voorbeelden zijn Blaauwendraad en Van der Zwaag. Zij toetsen het bijbelse gehalte en gaan na of het beroep op de oude schrijvers klopt. Vooral Van der Zwaag gaat met wetenschappelijke precisie te werk. Zwemer schrijft terecht: critici krijgen nul op rekest en worden niet echt serieus genomen. De boeken worden wel gerecenseerd. Maar dat gaat in de trant van: a) het wijkt af van wat de Gereformeerde Gemeenten leren en b) we zullen nog eens uiteenzetten wat we als Gereformeerde Gemeenten leren. Nergens wordt gesteld dat de critici tegen Schrift of belijdenis ingaan. De discussie wordt niet echt aangegaan. Zoals het hoofdredactioneel commentaar aangeeft, treft veel critici dit lot. Denk aan de behandeling van ds. Hendrik de Cock in de Ned. Hervormde Kerk, aan de wijze waarop dr. J.G. Woelderink in de Gereformeerde Bond is aangepakt en aan de 'dialoog' tussen K. Schilder en de gereformeerde synode in de jaren veertig. Hoe komt dit?
Gezelschappen
Met ds. Visscher mogen we ervan uitgaan dat de Gereformeerde Gemeenten van harte kerk willen zijn op basis van de Bijbel en de belijdenisgeschriften. Toch weten ze critici niet van 'repliek' te dienen. De oorzaak ligt - naast een paar sociaal-culturele zaken die Zwemer noemt - in het ontbreken van een theologische traditie binnen Gereformeerde Gemeenten. Te wijzen is op:
- de Gereformeerde Gemeenten zijn ontstaan vanuit geestelijk gedachtegoed van de aloude gezelschappen. Deze waren doorgaans wars van degelijke exegese.
- In dit licht is ook de moeite te verstaan die ds. Kersten ondervond bij de oprichting van een predikantenopleiding. Lang niet iedereen vond dit nodig; dat leverde maar dode letterknechten op.
- De publicaties zijn beknopt en eenvoudig. Voorbeelden: de dogmatiek van ds. Kersten is helder en overzichtelijk, maar aanmerkelijk korter dan die van Van Genderen en Velema, die al beknopt heet. De onderbouwing van een cruciaal (want kerkscheidend) leerstuk, zoals het samenvallen van verbond en uitverkiezing, wordt in een boekje van nog geen 100 pagina's afgedaan (Genadeleven en genadeverbond). De publicatie Bethel en Pniël, die schriftuurlijke onderbouwing moet geven van de sluimertijd tussen wedergeboorte en geloofszekerheid, is een klein boekje met grote letter van 72 bladzijden. Na de perikelen rond Blaauwendraad is van synodewege alles nog eens op een rij gezet in Louter Genade: ook weer een werkje van zo'n 75 bladzijden. Tegenover dit staan boeken als van Van der Zwaag en ds. C. Harinck. Wie ze leest in vergelijking met het hiervoor genoemde, ontdekt dat dit een geheel andere soort theologie bedrijven is. Andere golflengte.
Daarom is niet te verwachten dat over de centrale leerstukken van de Gereformeerde Gemeenten een open discussie mogelijk is. De twee redenen zijn simpel: a) het zet de eigen identiteit op het spel en b) er is geen traditie op wetenschappelijke wijze theologie te bedrijven.
Reageren
Vraag is dan: hoe moeten we als christenen, niet behorend tot de Gereformeerde Gemeenten, daar tegenover staan? Zwemer vraagt een bidstond. Nu kan het nooit kwaad voor mensen te bidden.J. Douma heeft een pleidooi gevoerd voor een gereformeerde federatie, waarbij hij nadrukkelijk ook aan de Gereformeerde Gemeenten denkt. Grond voor zijn pleidooi is dat de Gereformeerde Gemeenten van harte op dezelfde belijdenis staan als de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt).
Met ds. Visscher moeten we ook bedenken dat geen enkele kerk volmaakt is. De Geest doet zijn bekeringswerk op wijzen en plaatsen die we niet kunnen narekenen. Van de eigen, vrijgemaakte geschiedenis menen we nu ook wat zwakke momenten te kunnen aanwijzen: de veronderstelde wedergeboorte, de ware kerk- annex doorgaande-reformatiegedachte. Toch zullen we niet beweren dat het in die tijden onmogelijk was geworden voor de Geest mensen te bekeren. Deze gedachte lijkt me door te trekken naar de Gereformeerde Gemeenten.
Douma schrijft in het door ds. Visscher aangehaalde boekje dat hem de ernst bij Gereformeerde Gemeenten telkens trof. Diezelfde ernst vinden we terug in het artikel van ds. Visscher in de krant van zaterdag. Die ernst lezen we ook bij dr. A.N. Hendriks waar hij in De Reformatie waarschuwt tegen afnemend schuldbesef (8 januari). Douma zegt ook dat ons meer bindt dan verdeelt.
Resumerend: de trekjes die Zwemer beschrijft, zijn zeker wel aan te wijzen. Met hun critici zullen de leiders van Gereformeerde Gemeenten nooit echt in discussie gaan, hoe terecht en onderbouwd die kritiek ook is. En de onderscheidende Gereformeerde-Gemeentenkenmerken zullen ze niet gemakkelijk opgeven, hoe klemmend ook aangetoond kan worden dat het bijbelse fundament ontbreekt. Maar laten we er niet te zwaar over vallen. Dat doet het gros van de leden van Gereformeerde Gemeenten ook niet.
De grootste criticus op Gereformeerde Gemeenten, J.A. van Ruler, heeft eens gezegd dat sommige authentiek gereformeerde elementen waarschijnlijk het best bewaard zijn gebleven in de Gereformeerde Gemeenten (artikel in Wapenveld, 1971). Na enkele decennia van wat eenzijdig rationeel theologiseren zijn vrijgemaakt-gereformeerden nu weer op zoek naar vulling van de belevingskant en worden op grote schaal evangelische trekken geïmporteerd. Het kan geen kwaad te kijken of de eigen gereformeerde traditie in de loop der eeuwen ook niet op te delven valt. Met oog voor de klippen, maar die zijn overal.
Drs. W. Pansier woont in Ermelo.
©Nederlands Dagblad
't is inderdaad wel suggestief....Oorspronkelijk gepost door BarryvrouwZo'n posting, zo afsluiten. Suggestief. Dat moeten we nu juist voorkomen.Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
een initiatief waarvan inderdaad te vrezen is dat het in de Saambinder zal worden uitgelegd als de zoveelste "aanval".
RvP,Oorspronkelijk gepost door RvP't is inderdaad wel suggestief....Oorspronkelijk gepost door BarryvrouwZo'n posting, zo afsluiten. Suggestief. Dat moeten we nu juist voorkomen.Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
een initiatief waarvan inderdaad te vrezen is dat het in de Saambinder zal worden uitgelegd als de zoveelste "aanval".
Wel wil ik zeggen dat het jammer is dat gelijk zo gedacht wordt. Zegt wel iets over....
Evenwel..... We kunnen beter zelf iets doen, want alleen zo kritiek geven (en op een vaak verkeerde manier) is niet nuttig.
Met vriendelijke groet,
RvP
