-DIA- schreef:Schrijven kan soms wel een ontspannende bezigheid zijn. Soms is een beetje spelen met taal ook wel leuk.


CLARA GRIJPT HAAR KANS.
(ons kort verhaal)

Op die bewuste morgen werd Clara met een schok wakker. Huh? Hoorde ze wat? Ze schoot rechtop in bed...
greep naar naar haar hoofd... Nee, dat kon niet. dat was het niet! Maar wat dan wel!?
Haar handen waren klam en op haar voorhoofd parelden enkele druppeltjes zweet. Ze moest weten en zou weten
of het écht was. en wàt het eigenlijk was. Angstig klopte haar hart in haar keel...
Zo zat ze even stil, rechtop op haar bed, rillend van angst en de kou... Ze was verward.Wat kon dát nu zijn?!
In haar verwarring merkte ze niet dat de deur was opengaan...
"Clara, meid, wat is er!" Moeder zag haar oudste dochter als versteend op bed zitten. "Lieverd, wat is er gebeurd?"
"Cláára!!"
Maar Clara reageerde niet... En toen... toen... en toen... tja, en hoe nu verder?

Ik zal even helpen strepen...

-DIA- schreef:Schrijven kan soms wel een ontspannende bezigheid zijn. Soms is een beetje spelen met taal ook wel leuk.


CLARA GRIJPT HAAR KANS.
(ons kort verhaal)

Clara werd met een schok wakker. Huh? Hoorde ze wat? Ze schoot rechtop in bed...
greep naar naar haar hoofd... Nee, dat was het niet! Maar wat dan wel!?
Ze was nat van het zweet.
Ze moest en zou weten of het écht was. Haar hart bonkte in haar keel...
Zo zat ze even stil, rechtop op haar bed, rillend. Wat kon dát nu zijn?!
In haar verwarring merkte ze niet dat de deur was opengaan...
"Clara, meid, wat is er!" Moeder zag haar oudste dochter als versteend op bed zitten. "Lieverd, wat is er gebeurd?"
"Cláára!!"
Maar Clara reageerde niet... En toen... toen... en toen...
tja, en hoe nu verder?

En toen werd Clara wakker.

refo schreef:Ik zal even helpen strepen...

-DIA- schreef:Schrijven kan soms wel een ontspannende bezigheid zijn. Soms is een beetje spelen met taal ook wel leuk.


CLARA GRIJPT HAAR KANS.
(ons kort verhaal)

Clara werd met een schok wakker. Huh? Hoorde ze wat? Ze schoot rechtop in bed...
greep naar naar haar hoofd... Nee, dat was het niet! Maar wat dan wel!?
Ze was nat van het zweet.
Ze moest en zou weten of het écht was. Haar hart bonkte in haar keel...
Zo zat ze even stil, rechtop op haar bed, rillend. Wat kon dát nu zijn?!
In haar verwarring merkte ze niet dat de deur was opengaan...
"Clara, meid, wat is er!" Moeder zag haar oudste dochter als versteend op bed zitten. "Lieverd, wat is er gebeurd?"
"Cláára!!"
Maar Clara reageerde niet... En toen... toen... en toen...
tja, en hoe nu verder?

En toen werd Clara wakker.

En klaar was Clara maar het was nog niet klaar in haar hoofd klaagde zij en zo klaarde zij de zaak klaar op.

Democritus schreef:

refo schreef:Ik zal even helpen strepen...

-DIA- schreef:Schrijven kan soms wel een ontspannende bezigheid zijn. Soms is een beetje spelen met taal ook wel leuk.


CLARA GRIJPT HAAR KANS.
(ons kort verhaal)

Clara werd met een schok wakker. Huh? Hoorde ze wat? Ze schoot rechtop in bed...
greep naar naar haar hoofd... Nee, dat was het niet! Maar wat dan wel!?
Ze was nat van het zweet.
Ze moest en zou weten of het écht was. Haar hart bonkte in haar keel...
Zo zat ze even stil, rechtop op haar bed, rillend. Wat kon dát nu zijn?!
In haar verwarring merkte ze niet dat de deur was opengaan...
"Clara, meid, wat is er!" Moeder zag haar oudste dochter als versteend op bed zitten. "Lieverd, wat is er gebeurd?"
"Cláára!!"
Maar Clara reageerde niet... En toen... toen... en toen...
tja, en hoe nu verder?

En toen werd Clara wakker.

En klaar was Clara maar het was nog niet klaar in haar hoofd klaagde zij en zo klaarde zij de zaak klaar op.

Vooral toen, ze die middag het glorierijke bericht had vernomen dat De Partij zou worden aangepakt.
Ze had van vreugde niet meer aan haar krakende benen en gewrichten gedacht, maar begon spontaan
een vreugdedans. "Dat moet gevierd worden!" juichde ze! Ze brak een fles whisky open! En meteen verzond ze
20.000 sms'jes naar haar vrienden en vriendinnen. En toen... Oh ja, er is ook nog Facebook! Dat is een prachtig
idee om snel een gigafeest te organiseren! Binnen één dag was het feest al in volle gang. De plaatselijke Koninklijke
Fanfare van de Hollandse Revolutie, blies een vrolijk deuntje mee...

Maar toen ineens... Midden in het feestgedruis... Huh? Hoorde ze wat? Ze spitste haar oren... Ze dook ineen!
Een onbestemd gevoel overviel haar. Angstig sprong in de droge sloot naast het Grtote Feestterrein. Daar zag
de ceremoniemeester haar niet. Even bijkomen.... Een vreemd gevoel overviel haar plotseling.
Ze had dat eerder gekend.... Maar wanneer wist ze niet meer...

Ze greep naar naar haar hoofd... Nee, dat kon niet. dat was het niet! Maar wat dan wel!?
Haar handen waren klam en op haar voorhoofd parelden enkele druppeltjes zweet. Ze moest weten en zou weten
of het écht was. en wàt het eigenlijk was. Angstig klopte haar hart in haar keel... En toen... en toen...
Tja... hoe nu verder?

Zit je ook aan de whisky, DIA?
Je verhalen worden steeds wilder.

Afgewezen schreef:Zit je ook aan de whisky, DIA?
Je verhalen worden steeds wilder.

Afgewezen schreef:Zit je ook aan de whisky, DIA?
Je verhalen worden steeds wilder.

Dat is een soort syndroom, RWF-Syndroom: Run Wild Fantasy

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Zit je ook aan de whisky, DIA?
Je verhalen worden steeds wilder.

Dat is een soort syndroom, RWF-Syndroom: Run Wild Fantasy

Is dat ernstig?

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Zit je ook aan de whisky, DIA?
Je verhalen worden steeds wilder.

Dat is een soort syndroom, RWF-Syndroom: Run Wild Fantasy

Is dat ernstig?

Neuh... valt best mee te leven. Alleen krijg je soms achteraf wel een soort kater.
Dan denk je: Wat heb ik nu weer gezegd und so weiter...

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Zit je ook aan de whisky, DIA?
Je verhalen worden steeds wilder.

Dat is een soort syndroom, RWF-Syndroom: Run Wild Fantasy

Is dat ernstig?

Neuh... valt best mee te leven. Alleen krijg je soms achteraf wel een soort kater.
Dan denk je: Wat heb ik nu weer gezegd und so weiter...

Dan wordt het nu kinderbedtijd, DIA!

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:
Dat is een soort syndroom, RWF-Syndroom: Run Wild Fantasy

Is dat ernstig?

Neuh... valt best mee te leven. Alleen krijg je soms achteraf wel een soort kater.
Dan denk je: Wat heb ik nu weer gezegd und so weiter...

Dan wordt het nu kinderbedtijd, DIA!

Neeeee papa, nog éventjes! Asjeblieft! *kijkt Hendrikus met grote onschulige smekende oogjes aan*

-DIA- schreef:

Democritus schreef:

refo schreef:Ik zal even helpen strepen...

-DIA- schreef:Schrijven kan soms wel een ontspannende bezigheid zijn. Soms is een beetje spelen met taal ook wel leuk.


CLARA GRIJPT HAAR KANS.
(ons kort verhaal)

Clara werd met een schok wakker. Huh? Hoorde ze wat? Ze schoot rechtop in bed...
greep naar naar haar hoofd... Nee, dat was het niet! Maar wat dan wel!?
Ze was nat van het zweet.
Ze moest en zou weten of het écht was. Haar hart bonkte in haar keel...
Zo zat ze even stil, rechtop op haar bed, rillend. Wat kon dát nu zijn?!
In haar verwarring merkte ze niet dat de deur was opengaan...
"Clara, meid, wat is er!" Moeder zag haar oudste dochter als versteend op bed zitten. "Lieverd, wat is er gebeurd?"
"Cláára!!"
Maar Clara reageerde niet... En toen... toen... en toen...
tja, en hoe nu verder?

En toen werd Clara wakker.

En klaar was Clara maar het was nog niet klaar in haar hoofd klaagde zij en zo klaarde zij de zaak klaar op.

Vooral toen, ze die middag het glorierijke bericht had vernomen dat De Partij zou worden aangepakt.
Ze had van vreugde niet meer aan haar krakende benen en gewrichten gedacht, maar begon spontaan
een vreugdedans. "Dat moet gevierd worden!" juichde ze! Ze brak een fles whisky open! En meteen verzond ze
20.000 sms'jes naar haar vrienden en vriendinnen. En toen... Oh ja, er is ook nog Facebook! Dat is een prachtig
idee om snel een gigafeest te organiseren! Binnen één dag was het feest al in volle gang. De plaatselijke Koninklijke
Fanfare van de Hollandse Revolutie, blies een vrolijk deuntje mee...

Maar toen ineens... Midden in het feestgedruis... Huh? Hoorde ze wat? Ze spitste haar oren... Ze dook ineen!
Een onbestemd gevoel overviel haar. Angstig sprong in de droge sloot naast het Grtote Feestterrein. Daar zag
de ceremoniemeester haar niet. Even bijkomen.... Een vreemd gevoel overviel haar plotseling.
Ze had dat eerder gekend.... Maar wanneer wist ze niet meer...

Ze greep naar naar haar hoofd... Nee, dat kon niet. dat was het niet! Maar wat dan wel!?
Haar handen waren klam en op haar voorhoofd parelden enkele druppeltjes zweet. Ze moest weten en zou weten
of het écht was. en wàt het eigenlijk was. Angstig klopte haar hart in haar keel... En toen... en toen...
Tja... hoe nu verder?

Toen bedacht Clara een list.
"Leg nu eens uit waar het Partijstandpunt op is gebaseerd!", zo sprak zij, "maar wees eensgezind. Ik wil niet dat er ergens leden van uw Partij zijn die dat dan weer anders voelen."

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Zit je ook aan de whisky, DIA?
Je verhalen worden steeds wilder.

Dat is een soort syndroom, RWF-Syndroom: Run Wild Fantasy

Is dat ernstig?

belangrijker nog, zijn er pilletjes voor?

Simon schreef:

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Zit je ook aan de whisky, DIA?
Je verhalen worden steeds wilder.

Dat is een soort syndroom, RWF-Syndroom: Run Wild Fantasy

Is dat ernstig?

belangrijker nog, zijn er pilletjes voor?

Ja hoor, slaappillen helpen prima!

-DIA- schreef:Schrijven kan soms wel een ontspannende bezigheid zijn. Soms is een beetje spelen met taal ook wel leuk.


CLARA GRIJPT HAAR KANS.
(ons kort verhaal)

Op die bewuste morgen werd Clara met een schok wakker. Huh? Hoorde ze wat? Ze schoot rechtop in bed...
greep naar naar haar hoofd... Nee, dat kon niet. dat was het niet! Maar wat dan wel!?
Haar handen waren klam en op haar voorhoofd parelden enkele druppeltjes zweet. Ze moest weten en zou weten
of het écht was. en wàt het eigenlijk was. Angstig klopte haar hart in haar keel...
Zo zat ze even stil, rechtop op haar bed, rillend van angst en de kou... Ze was verward.Wat kon dát nu zijn?!
In haar verwarring merkte ze niet dat de deur was opengaan...
"Clara, meid, wat is er!" Moeder zag haar oudste dochter als versteend op bed zitten. "Lieverd, wat is er gebeurd?"
"Cláára!!"
Maar Clara reageerde niet... En toen... toen... en toen... tja, en hoe nu verder?

Ik vrees dat dit begin niet tot een meesterwerk gaat uitgroeien..