Ik was van plan om hem te luisteren, het is er niet van gekomen. Van de week probeer ik het nog. Interessant, eens kijken hoe Ds. daar tegenover staat.

Zelf heb ik zoiets van: ik voel me vrij. Vrij om uit komen voor het geloof. Dat is de belangrijkste. En ook ' welk een voorrecht is het dat ik altijd vrij tot God mag gaan' met alles. Vrijheid van de verlossing van de zonden door het bloed van de Heere Jezus.

Verder schud ik me weleens wat van me af. Interpretatie die ik niet zie in de Bijbel. Inconsequent. Moet ik weleens lachen. Maar het is ook weleens zoeken en realiseren, ben ik dan wel consequent. Doe ik volgens dat hele hoofdstuk alles en zie ik het in de context, of citeer ik ook zomaar een tekstvers en interpreteer het zo ten positieve van mijn mening?

Ik ben benieuwd!

Wat is provocerend gedrag, of wat is gedrag waar anderen aanstoot aan kunnen nemen?
De ander moet daarvoor eerst een standpunt hebben ingenomen, anders kan iemand zich niet ergeren.
Dat standpunt, waar is dat op gebaseerd, op de bijbel, of gewoonte/cultuur?

In het eerste geval heeft iemand zeker recht van spreken, in het 2e geval is het afhankelijk als iemand bewust iets doet om te provoceren.

Als je in de oud ger gem zit (zoals ik) is het niet de gewoonte dat een man een korte broek aandoet als hij naar de kerk gaat.
Stel dat een vreemde binnenkomt met een korte broek omdat hij daar geen kwaad inziet maar niet op de hoogte is van die plaatselijke gemeente waar hij binnenkomt, dan is dat geen provoceren of iemand ergeren.
Stel dat hij lidmaat van die kerk word en nog steeds een korte broek aandoet, vind ik dit wel provoceren.
Maar als diezelfde man lidmaat is en thuis in de tuin een korte broek aandoet, is het weer geen provoceren.

Alles hangt er vanaf of je het met opzet doet denk ik.

helma schreef:Vanmorgen preek geluisterd van Ds H van de Belt over Romeinen 14:7 (christelijke vrijheid)
(Prekensite) Echt om nog eens goed over na te denken.

Deze preek lijkt me zeer interessant.
link?

ejvl schreef:Wat is provocerend gedrag, of wat is gedrag waar anderen aanstoot aan kunnen nemen?
De ander moet daarvoor eerst een standpunt hebben ingenomen, anders kan iemand zich niet ergeren.
Dat standpunt, waar is dat op gebaseerd, op de bijbel, of gewoonte/cultuur?

In het eerste geval heeft iemand zeker recht van spreken, in het 2e geval is het afhankelijk als iemand bewust iets doet om te provoceren.

Als je in de oud ger gem zit (zoals ik) is het niet de gewoonte dat een man een korte broek aandoet als hij naar de kerk gaat.
Stel dat een vreemde binnenkomt met een korte broek omdat hij daar geen kwaad inziet maar niet op de hoogte is van die plaatselijke gemeente waar hij binnenkomt, dan is dat geen provoceren of iemand ergeren.
Stel dat hij lidmaat van die kerk word en nog steeds een korte broek aandoet, vind ik dit wel provoceren.
Maar als diezelfde man lidmaat is en thuis in de tuin een korte broek aandoet, is het weer geen provoceren.

Alles hangt er vanaf of je het met opzet doet denk ik.

wat is er principieel op tegen dat een man een korte broek draagt? En op welke leeftijd is die grens? 6, 12, 15, 18? En hoe is dat gebaseerd op de Schrift?

(gewijzigd, ik meende dat het maar, daar het onderwerp 'christelijke vrijheid' is, is het on-topic.)

Ik zou het niet weten Bert, misschien heeft het met eerbaarheid te maken?
Volgens mij komt het niet veel voor, maar ik kan er naast zitten.

Sola Scriptura schreef:

helma schreef:Vanmorgen preek geluisterd van Ds H van de Belt over Romeinen 14:7 (christelijke vrijheid)
(Prekensite) Echt om nog eens goed over na te denken.

Deze preek lijkt me zeer interessant.
link?

je kijkt op de website "prekensite"
je zoekt Ds van de Belt op en kijkt bij de tekst Romeinen 14: 7

Heel simpel

Bert Mulder schreef: wat is er principieel op tegen dat een man een korte broek draagt? En op welke leeftijd is die grens? 6, 12, 15, 18? En hoe is dat gebaseerd op de Schrift?

(gewijzigd, ik meende dat het maar, daar het onderwerp 'christelijke vrijheid' is, is het on-topic.)

Ik vind er principieel niets op tegen, integendeel.
Maar als je in dit geval lidmaat van de oud ger gem zou willen worden, dan weet je van tevoren dat dit niet gewaardeerd word en dat dit niet de gewoonte en cultuur in de oud ger gem is.
Om het dan wel te doen (in de kerk dan) vind ik provocerend en tot ergenis verleiden.

helma schreef:

Sola Scriptura schreef:

helma schreef:Vanmorgen preek geluisterd van Ds H van de Belt over Romeinen 14:7 (christelijke vrijheid)
(Prekensite) Echt om nog eens goed over na te denken.

Deze preek lijkt me zeer interessant.
link?

je kijkt op de website "prekensite"
je zoekt Ds van de Belt op en kijkt bij de tekst Romeinen 14: 7

Heel simpel

Dank!

Wou er geen nieuw topic aan wijden, zeker niet omdat het enigzins onder deze noemer viel wat ik wou delen.
Er is een nieuwe wind/stroming die de laatste jaren door Amerika trekt wat direct de reformed (gereformeerd) church en theology raakt.
Op dit forum zie ik wel eens vlagen en vingerwijzingen over die dingen, maar kan er nog geen echt topic over vinden.

De wat behoudende reformed christenen kijken met waakzame terughoudendheid naar alle ontwikkelingen.
Op theologisch gebied:

http://en.wikipedia.org/wiki/New_Calvinism

En levenstijl-praktijk:

http://www.gty.org/blog/B110720

Dus leer en leven. Met veel belangstelling volg ik deze ontwikkelingen, en voor beiden kampen kan wat gezegd worden.
En de door sommigen hier niet zo geliefde John Macarthur staat dichter bij jullie dan je denkt:

http://www.youtube.com/watch?v=xYhmo5ga ... re=related

Wat vinden jullie van al deze dingen?

ejvl schreef:Wat is provocerend gedrag, of wat is gedrag waar anderen aanstoot aan kunnen nemen?
De ander moet daarvoor eerst een standpunt hebben ingenomen, anders kan iemand zich niet ergeren.
Dat standpunt, waar is dat op gebaseerd, op de bijbel, of gewoonte/cultuur?

In het eerste geval heeft iemand zeker recht van spreken, in het 2e geval is het afhankelijk als iemand bewust iets doet om te provoceren.

Als je in de oud ger gem zit (zoals ik) is het niet de gewoonte dat een man een korte broek aandoet als hij naar de kerk gaat.
Stel dat een vreemde binnenkomt met een korte broek omdat hij daar geen kwaad inziet maar niet op de hoogte is van die plaatselijke gemeente waar hij binnenkomt, dan is dat geen provoceren of iemand ergeren.
Stel dat hij lidmaat van die kerk word en nog steeds een korte broek aandoet, vind ik dit wel provoceren.
Maar als diezelfde man lidmaat is en thuis in de tuin een korte broek aandoet, is het weer geen provoceren.

Alles hangt er vanaf of je het met opzet doet denk ik.

Als ik een korte broek zou aantrekken, provoceer ik per definitie.... Maar dat heeft meer met mijn benen dan met mijn kerkverband te maken.

Memento schreef o.a. over dit topic: In deze topic kunnen we verder gaan met de discussie rondom christelijke vrijheid. Wat behelst het, wat niet? Wat zijn de Schriftuurlijke gronden, en noemt de Schrift ook uitzonderingen? Wat hebben onze oudvaders hierover geschreven?
Ik wil me daar graag aan houden.
Ik las over de christelijke vrijheid van Ds. Petrus van der Hagen in zijn prekenbundel Ware Boetvaardigheid uitgegeven in 1693: Over Psalm 32:5 "Mijne zonde maakte ik U bekend, en mijn ongerechtigheid bedekte ik niet" het volgende:
Zulke lieden die voor het vlees pleiten, en advocaten van de satan, en van het rijk der duisternis zijn, die de christelijke vrijheid, die zeer groot is, echter het te wijd uittrekken, en overbrengen tot ongebondenheid, Jesaja zegt dat het zulke mensen zijn, die het kwade goed heten, en de duisternis tot licht stellen (Jesaja 5:20). Zulke die haar doen rechtvaardigen, omdat zij het met goede meningen hebben gedaan, en er niets kwaads voor gehad hebben. Of gij een Saul hoorde spreken, die zijn ongehoorzaamheid verdedigt, 1 Samuël 15:15 omdat het gespaarde vee geschikt is ten brandoffer. Of gelijk diegenen die de apostelen doden zouden, zouden menen God een dienst te doen, Joh. 16:2. Hij bedekt ook zijn zonde die dezelve verkleint en minder maakt, of door de omstandigheden de schuld geven, of de zonde maar tot een beuzeling maakt. Zo gebruiken zij allerlei dekmantels om de zonde wat goed te maken.

Totdusverre Ds. Petrus van der Hagen over de christelijk vrijheid in deze preek.

Ik denk dat hoe meer men ontdekt wordt aan zonde en schuld, hoe meer geloofsoog men krijgt voor Christus verzoening door voldoening door dat bittere heilige lijden en sterven, etc. we meer in ons geweten de vraag stellen: Heere als ik dit wel of niet van plan ben te doen, laat het geschieden dat dit door het geloof gedaan mag worden, en dat Gij daarvan de eer mag ontvangen.

Sola Scriptura schreef:
Wat vinden jullie van al deze dingen?

point well taken!

No one is truly Reformed who is not constantly reforming.

In all candor, some of the ideas YRRs seem most obsessed with—starting with their standard methods for reaching the unchurched and “redeeming culture”—seem to be holdovers from the pragmatism that dominated their parents’ generation. If we profess theology that recognizes and honors the sovereignty, majesty, and holiness of God, our practice ought to be consistent with that.

It is a wonderful thing to come to grips with the doctrines of grace, and it is a liberating realization when we acknowledge the impotence of the human will. But embracing those truths is merely an initial step toward authentic reformation. We still have a lot of reforming to do.

And let’s face it: the besetting sin of young Calvinists is a brash failure to come to grips with that reality.

I’ll elaborate more on these points in the days to come.

http://www.gty.org/blog/B110720#.TqrU10Mg_lY

Ah! iemand heeft het bekeken, mijn post was niet voor niks.
Tnx voor de feedback Meneer Mulder.