Mister schreef:

Afgewezen schreef:

Lourens schreef:Laatste jaar een aantal maal geconfronteerd met collega's en gemeenteleden die op relatief jonge leeftijd last van hun prostaat kregen.

Ik weet dat nu op mijn werk collega's naar de huisarts gaan voor, zoals zij het noemen, een APK-keuring, om op tijd te zijn bijvoorbeeld bij prostaatkanker.

Ik zit er zelf ook aan te denken om zo'n afspraak te maken.

Tomaten eten!

Tomaten ook als puree of in de ketchup zijn idd uitstekend om de PSA laag te houden. (volgens mij is er een uroloog uit Groningen op gepromoveerd)

Willem schreef:

Mara schreef:Je zou eens moeten weten wat je per jaar kost.
Hoef je niet eens echt ernstig ziek te zijn.
Is de premie in feite nog belachelijk laag
1 ligdag in een ziekenhuis = 1.500 euro
idd ritje in een ambulance, een heel luxe taxirit
1 zwangerschap, begeleiding bij verloskundige, thuisbevalling, kraamdagen.
Het hoeft maar een beetje verkeerd te gaan en het wordt een ziekenhuisbevalling met gynaecoloog !
Je moet liggende gelden hebben, wil je dat zelf allemaal kunnen betalen.

Of een God die voor je zorgt.

Dat is wel heel kort door de bocht !
Als je niet verzekerd bent en er gebeurt iets dramatisch in je gezin, waardoor de kosten in de tonnen gaan lopen (en dat kan zomaar gebeuren) heb je ook andere mensen nodig die je financieel bijspringen. En die stuurt God volgens jou op je pad ? Hoe weten die dan dat je het nodig hebt ?
Het "ziekenfonds" (zo heette dat vroeger) is opgezet uit solidariteit met elkaar. Een ieder betaalt hetzelfde, de 1 heeft niks nodig, de ander heel veel, omdat hij een kwetsbare gezondheid heeft.
Je hebt mensen die verzekeren zich voor van alles en nog wat. Voetballers verzekeren hun benen, Wibi Soerjadi heeft zijn handen verzekerd, en waar krijgt hij last van ? Zijn gehoor ! Dus je kunt je nooit 100% indekken tegen alle kosten. Dat hoeft ook niet !
Maar volgens mij kun je niet eens een hypotheek krijgen als je geen brandverzekering hebt.

Willem schreef:

Mara schreef:Je zou eens moeten weten wat je per jaar kost.
Hoef je niet eens echt ernstig ziek te zijn.
Is de premie in feite nog belachelijk laag
1 ligdag in een ziekenhuis = 1.500 euro
idd ritje in een ambulance, een heel luxe taxirit
1 zwangerschap, begeleiding bij verloskundige, thuisbevalling, kraamdagen.
Het hoeft maar een beetje verkeerd te gaan en het wordt een ziekenhuisbevalling met gynaecoloog !
Je moet liggende gelden hebben, wil je dat zelf allemaal kunnen betalen.

Of een God die voor je zorgt.

Inderdaad.
Wie op Hem vertrouwen zullen niet beschaamd worden. Of het nu over 1 euro gaat of over duizenden.

Mara schreef:

Willem schreef:

Mara schreef:Je zou eens moeten weten wat je per jaar kost.
Hoef je niet eens echt ernstig ziek te zijn.
Is de premie in feite nog belachelijk laag
1 ligdag in een ziekenhuis = 1.500 euro
idd ritje in een ambulance, een heel luxe taxirit
1 zwangerschap, begeleiding bij verloskundige, thuisbevalling, kraamdagen.
Het hoeft maar een beetje verkeerd te gaan en het wordt een ziekenhuisbevalling met gynaecoloog !
Je moet liggende gelden hebben, wil je dat zelf allemaal kunnen betalen.

Of een God die voor je zorgt.

Dat is wel heel kort door de bocht !
Als je niet verzekerd bent en er gebeurt iets dramatisch in je gezin, waardoor de kosten in de tonnen gaan lopen (en dat kan zomaar gebeuren) heb je ook andere mensen nodig die je financieel bijspringen. En die stuurt God volgens jou op je pad ? Hoe weten die dan dat je het nodig hebt ?
Het "ziekenfonds" (zo heette dat vroeger) is opgezet uit solidariteit met elkaar. Een ieder betaalt hetzelfde, de 1 heeft niks nodig, de ander heel veel, omdat hij een kwetsbare gezondheid heeft.
Je hebt mensen die verzekeren zich voor van alles en nog wat. Voetballers verzekeren hun benen, Wibi Soerjadi heeft zijn handen verzekerd, en waar krijgt hij last van ? Zijn gehoor ! Dus je kunt je nooit 100% indekken tegen alle kosten. Dat hoeft ook niet !
Maar volgens mij kun je niet eens een hypotheek krijgen als je geen brandverzekering hebt.

Inderdaad staat in elke hypotheekofferte dat het huis vanaf het moment van het tekenen van de akte verzekerd moet zijn tegen brand en storm.
Trouwens, als je vandaag bij de notaris een koopakte en hypotheekakte ondertekenen gaat dan is het huis pas de volgende dag je eigendom, omdat het dan pas in de registers ingeschreven worden gaat. Als er niet een verklaring overlegd worden kan door de hypotheekadviseur dat het pand verzekerd is gaat de hele zaak alsnog niet door.

helma schreef:

Willem schreef:

Mara schreef:Je zou eens moeten weten wat je per jaar kost.
Hoef je niet eens echt ernstig ziek te zijn.
Is de premie in feite nog belachelijk laag
1 ligdag in een ziekenhuis = 1.500 euro
idd ritje in een ambulance, een heel luxe taxirit
1 zwangerschap, begeleiding bij verloskundige, thuisbevalling, kraamdagen.
Het hoeft maar een beetje verkeerd te gaan en het wordt een ziekenhuisbevalling met gynaecoloog !
Je moet liggende gelden hebben, wil je dat zelf allemaal kunnen betalen.

Of een God die voor je zorgt.

Inderdaad.
Wie op Hem vertrouwen zullen niet beschaamd worden. Of het nu over 1 euro gaat of over duizenden.

Sorry, maar dat is makkelijk gezegd als iedereen in het gezin gezond is.
Wie chronisch zieke kinderen, zieke man, of zieke vrouw heeft, weet heel goed dat het dan onmogelijk is onverzekerd door het leven te gaan. Dat gaat echt niet ! Want dan moet je toch bij de diaconie aankloppen. Die van ons heeft toevallig zelf geldgebrek, dus hoe zou ik moeten verantwoorden daar aan te kloppen om ons een tonnetje (of meer !) te geven of te lenen ?
We moeten sowieso al steeds vaker een eigen bijdrage doen. Of medicatie zelf betalen. Prima, maar het moet wel allemaal verdiend worden eerst.

helma schreef:

gertje schreef:

MarthaMartha schreef:Hoe ik gezondheid in de gaten hou?

Nou, zolang ik niks voel of constateer doe ik niks.
Als ik wel wat voel denk ik: 'gaat wel weer over'.
Als het blijft duren denk ik: 'ik kijk het nog even aan'.
als het nog langer duurt en de gedachte aan de huisarts boven komt bedenk ik: hij zal wel zeggen 'we kijken het nog even aan'.
En als het dan nóg niet overgaat zijn we een paar weken verder en ga ik eens naar de huisarts ofzo...

hoe herkenbaar...

daar moet je niet om lachen!!
Ze gaat altijd veel te laat. Soms bijna té laat....

Ik lachte om de herkenning, uiteraard vind ik ook dat MM niet verstandig is

gertje schreef:

helma schreef:

gertje schreef:

MarthaMartha schreef:Hoe ik gezondheid in de gaten hou?

Nou, zolang ik niks voel of constateer doe ik niks.
Als ik wel wat voel denk ik: 'gaat wel weer over'.
Als het blijft duren denk ik: 'ik kijk het nog even aan'.
als het nog langer duurt en de gedachte aan de huisarts boven komt bedenk ik: hij zal wel zeggen 'we kijken het nog even aan'.
En als het dan nóg niet overgaat zijn we een paar weken verder en ga ik eens naar de huisarts ofzo...

hoe herkenbaar...

daar moet je niet om lachen!!
Ze gaat altijd veel te laat. Soms bijna té laat....

Ik lachte om de herkenning, uiteraard vind ik ook dat MM niet verstandig is

Tssss...

MarthaMartha schreef:Tssss...

MarthaMartha schreef:Hoe ik gezondheid in de gaten hou?

Nou, zolang ik niks voel of constateer doe ik niks.
Als ik wel wat voel denk ik: 'gaat wel weer over'.
Als het blijft duren denk ik: 'ik kijk het nog even aan'.
als het nog langer duurt en de gedachte aan de huisarts boven komt bedenk ik: hij zal wel zeggen 'we kijken het nog even aan'.
En als het dan nóg niet overgaat zijn we een paar weken verder en ga ik eens naar de huisarts ofzo...

Eigenlijk zit ik hier ook om te grinniken, want voor mij is dit ook heel herkenbaar!
Ik moest even een paar bladzijden terug lezen, vandaar mijn wat late reactie.

Afgelopen weken heb ik zelf "gedokterd" en nadat mijn vriendin (werkzaam in de zorg) haar zorg uitsprak dat ze nu toch echt twijfelde of het wel goed ging, ben ik uiteindelijk toch naar de dokter gegaan.
Dokter heeft verschrikkelijk gelachen en kon eerst niet geloven dat ik een "ingreep" bij mezelf had verricht.
Volgens hem zag het er heel goed uit en mocht ik verder gaan met mijn gedokter.
Volgende week moet ik wel even terugkomen voor een check, maar hij vertrouwt het volledig aan mij toe.

Natuurlijk weet ik zelf ook wel tot hoever ik kan gaan.
Maar ik ben absoluut geen type die snel op de stoep zal staan.
Als ik dan bel, mag ik bijna altijd direct komen op het spreekuur.

Maar even een andere vraag.
Ik heb me bij onze vorige huisarts naar geergerd als ik aan een assistente moest vertellen waarom ik op het spreekuur wilde komen.
Dan gebeurde het wel eens dat zij zei, kom over 2 dagen dan en dan maar op het spreekuur.
Hier hebben we weer een ouderwetse huisarts, die van het standpunt uitgaat, de patient belt niet voor niks.
Laat maar komen.
Zijn spreekuren zitten ook vol, maar toch neemt hij alle tijd voor zijn patienten.
Iedereen roemt daar over, terwijl in de andere dokterspraktijk heel veel moppers te horen waren, van mensen die zich afgewezen voelden door de assistentes.
Ik heb me nooit laten afschepen, stelde het euvel heel dramatisch voor als ik echt op spreekuur wilde gaan op die dag.
Maar anderen die niet zo mondig zijn (zoals mijn ouders) moeten soms dagen wachten voordat ze kunnen.
Hoe gaan jullie hier mee om?

MarthaMartha schreef:

gertje schreef:

helma schreef:daar moet je niet om lachen!!
Ze gaat altijd veel te laat. Soms bijna té laat....

Ik lachte om de herkenning, uiteraard vind ik ook dat MM niet verstandig is

Tssss...

Om dit soort fouten mag idd niet gelachen worden. Het is ook niet stoer of zo. Maar zo ontzettend dom. En ook nog eens zondig. Het kan ook mensenlevens kosten.

Willem schreef:

MarthaMartha schreef:

gertje schreef:

helma schreef:daar moet je niet om lachen!!
Ze gaat altijd veel te laat. Soms bijna té laat....

Ik lachte om de herkenning, uiteraard vind ik ook dat MM niet verstandig is

Tssss...

Om dit soort fouten mag idd niet gelachen worden. Het is ook niet stoer of zo. Maar zo ontzettend dom. En ook nog eens zondig. Het kan ook mensenlevens kosten.

Wie praat er hier over stoer?
Zo komt de posting van MM in ieder geval helemaal niet over.

Ontzettend dom....
Zondig......

Er zijn mensen die om welke reden dan ook, niet snel naar de dokter zullen gaan, de zgn "langwachters".
Er zijn mensen die als het nodig is denken een goede reden te hebben om te gaan en gaan dus, de zgn "gemiddelde" patienten.
Er zijn echter ook mensen die om welke reden dan ook voor ieder wissewasje naar de dokter zullen rennen, de zgn "klagers".
Een dokter zal iemand uit de laatste groep minder snel serieus nemen dan iemand uit de eerste groep.

Een zelfde oordeel zou dus ook op zijn plaats zijn voor de (soms psychisch minder sterke) klagers, niet stoer, zo ontzettend dom, zondig en het kan je leven kosten...!

Bovenstaand kritiek getuigt mijns inziens dan ook niet van enig gevoel van empathie!

oesterschelpje schreef:
Er zijn mensen die om welke reden dan ook, niet snel naar de dokter zullen gaan, de zgn "langwachters".
Er zijn mensen die als het nodig is denken een goede reden te hebben om te gaan en gaan dus, de zgn "gemiddelde" patienten.
Er zijn echter ook mensen die om welke reden dan ook voor ieder wissewasje naar de dokter zullen rennen, de zgn "klagers".
Een dokter zal iemand uit de laatste groep minder snel serieus nemen dan iemand uit de eerste groep.

Een arts moet je wel goed kennen om het onderscheid te kunnen maken. En tegenwoordig is het erg modieus om te suggereren dat fysieke klachten 'tussen je oren zitten'. Sowieso is het erg storend dat er door 'men' vaak gedacht wordt dat iemand psychische problemen heeft.

Zita schreef: Sowieso is het erg storend dat er door 'men' vaak gedacht wordt dat iemand psychische problemen heeft.

Andersom is ook errug storend

Zita schreef:

oesterschelpje schreef:
Er zijn mensen die om welke reden dan ook, niet snel naar de dokter zullen gaan, de zgn "langwachters".
Er zijn mensen die als het nodig is denken een goede reden te hebben om te gaan en gaan dus, de zgn "gemiddelde" patienten.
Er zijn echter ook mensen die om welke reden dan ook voor ieder wissewasje naar de dokter zullen rennen, de zgn "klagers".
Een dokter zal iemand uit de laatste groep minder snel serieus nemen dan iemand uit de eerste groep.

Een arts moet je wel goed kennen om het onderscheid te kunnen maken. En tegenwoordig is het erg modieus om te suggereren dat fysieke klachten 'tussen je oren zitten'. Sowieso is het erg storend dat er door 'men' vaak gedacht wordt dat iemand psychische problemen heeft.

Zeker, maar een arts heeft dit al snel genoeg in de gaten tot welke categorie mensen zijn patient behoort!
Zeker een arts die al jaren dezelfde praktijk heeft en dus een jarenlange relatie met zijn patienten heeft.

Wie is er volgens jou "men"? De dokters, de omgeving, de.......?

oesterschelpje schreef:

Willem schreef:

MarthaMartha schreef:

gertje schreef:Ik lachte om de herkenning, uiteraard vind ik ook dat MM niet verstandig is

Tssss...

Om dit soort fouten mag idd niet gelachen worden. Het is ook niet stoer of zo. Maar zo ontzettend dom. En ook nog eens zondig. Het kan ook mensenlevens kosten.

Wie praat er hier over stoer?
Zo komt de posting van MM in ieder geval helemaal niet over.

Ontzettend dom....
Zondig......

Er zijn mensen die om welke reden dan ook, niet snel naar de dokter zullen gaan, de zgn "langwachters".
Er zijn mensen die als het nodig is denken een goede reden te hebben om te gaan en gaan dus, de zgn "gemiddelde" patienten.
Er zijn echter ook mensen die om welke reden dan ook voor ieder wissewasje naar de dokter zullen rennen, de zgn "klagers".
Een dokter zal iemand uit de laatste groep minder snel serieus nemen dan iemand uit de eerste groep.
Een zelfde oordeel zou dus ook op zijn plaats zijn voor de (soms psychisch minder sterke) klagers, niet stoer, zo ontzettend dom, zondig en het kan je leven kosten...!
Bovenstaand kritiek getuigt mijns inziens dan ook niet van enig gevoel van empathie!

Daar komt het woord "empathie" weer, het is blijkbaar de nieuwste rage. Ik heb juist heel veel empathie met de mensen die te laat actie ondernemen en daarmee hun doodvonnis ondertekenen. En ik wil mensen erop attenderen dat sommige dingen niet genegeerd mogen worden, ook als de klachten nog best uit te houden zijn. Veel ziekten beginnen rustig en kabbelen langdurig voort met klachten die best te dragen zijn of met huis- tuin en keukenmiddeltjes onder controle gehouden kunnen worden.
En idd, hetzelfde geld voor de zogenaamde "klagers" hoewel die vaak nog wel een excuus kunnen hebben van psychische belasting waardoor ze zich allerlei muizenissen in hun hoofd halen. En die muizenissen kunnen wel erg belastend zijn. Vandaar dat ik voorzichtig ben in mijn oordeel over deze groep.