Popmuziek duivels?

[Mara]

De helft van die gasten ken ik niet Maar je wilt dus verschil maken tussen Golden Earring en Ronnie Tober, om maar 2 zijstraatjes te noemen. het 1 lijkt minder erg dan het ander, maar beiden zooooo oppervlakkig !
Tijdens het luisteren naar popmuziek, denk je toch niet aan je zondige hart ? Nee je hoort de gitaren, vindt de melodie mooi en de tekst spits. ALLES wat buiten God om gaat, is van de satan ! Of je dit nu wilt of niet. Dus ook Strauss met zn walsriedeltjes, puur werelds, want het zijn dansen.
En veel van die componisten leidden ook veelal een zondig leven. Maar zoals ik zei, in feite zijn ze te vergelijken met een hedendaagse componist.
Ik kan ook ontroerd worden door Yehudi Menuhin, (viool) maar is dit tot eer van de Heere ?

[Marnix]

Ja je KUNT overal naar toe gaan. Soms nog verantwoord ook, als je het zo bekijkt.
Maar je mist het punt denk ik, popmuziek komt van populair ! Popmuziek is altijd werelds.
Dan kunnen er liedjes zijn die "nog wel gaan" qua tekst en muziek, maar toch is het van de wereld, dus van de duivel !
Alles wat niet ter ere van God is, is van de duivel. Zo radicaal is het eigenlijk.

Oke. En hoe zit dat met die uitvoering van dat orkest? En alle klassieke stukken die niet door chirstenen zijn geschreven? Daar kan je ook niet naar luisteren want dat is van de duivel? Ik probeer je denkwijze even helemaal te snappen. En hoe zit dat met boeken van niet-christelijke schrijvers? En met kaas van een niet-christelijke kaasboer?

Ik weet niet of gospelmuziek bijvoorbeeld ook onder populair valt? Je roept dat popmuziek altijd werelds is. Hoe kom je daarbij? Volgens mij bestaat er christelijke popmuziek die wel degelijk tot eer van God is.

En leg mij eens uit, waarom kan ik niet naar een neutraal liedje luisteren? Hoe word in zo'n tekst de satan geëerd?

Het klinkt heel geinteresseerd, deze manier van discussieren. Maar in feite is dit een heel vervelende manier van discussieren. Want je "probeert de denkwijze van Mara niet even helemaal te snappen" maar je probeert die denkwijze onderuit te halen. Je bent net als dat kind, dat heel de tijd zo dicht mogelijk langs de afgrond wilde lopen. Maar ik loop toch nog niet op het randje van de afgrond? Er is toch nog nooit iemand van deze plek in de afgrond gestort. Ja, pa en ma, ik probeer jullie denkwijze te begrijpen, waarom zou ik hier niet mogen lopen?

En vervolgens ga je extreme voorbeelden gebruiken die niet op deze situatie passen. Dat is helaas een beproefde tactiek, waar een nieuwe forummer als Mara invalt. Maar kaas van een niet christelijke kaasboer heeft natuurlijk geen overeenkomst met popmuziek, hoe graag je dat ook zou willen.

Ik probeer niks onderuit te halen. Ik discussieer hier en als ik het met een stelling niet eens ben geef ik daar argumenten voor. Dat is ook de bedoeling van een forum. (In tegenstelling tot zeggen: Ik ken een paar foute popliedjes dus het hele genre is fout en als je het luistert zoek je de afgrond op en probeer je goed te praten wat krom is). Daar ben ik tegenin gegaan.

En ik probeerde helder te krijgen wat dan wel goed is en wat niet. Vandaar dat ik van "zwaarder" naar "lichter" (kaas-voorbeeld). Waarmee ik niet heb willen zeggen dat je als je kaas van een onchristelijke kaasboer koopt, je alles wat onchristelijke mensen doen ook wel kan doen).

En ik denk dat je dan wel kan genieten van een muziekstuk, ook al geloven degenen die het uitvoeren niet. Of van een boek, ook al gelooft de schrijver niet. Of van een schilderij, ook al gelooft de schilder niet. Ik kan er naar kijken, het lezen en denken: Mooi, knap. Zonder dat ik daarmee satan vereer. En ik denk dat dat bij bepaalde popmuziek ook kan. Er is ook popmuziek waarbij dat niet kan omdat wat er wordt gezongen in strijd is met de Bijbel.

Ja je KUNT overal naar toe gaan. Soms nog verantwoord ook, als je het zo bekijkt.
Maar je mist het punt denk ik, popmuziek komt van populair ! Popmuziek is altijd werelds.
Dan kunnen er liedjes zijn die "nog wel gaan" qua tekst en muziek, maar toch is het van de wereld, dus van de duivel !
Alles wat niet ter ere van God is, is van de duivel. Zo radicaal is het eigenlijk.

Oke. En hoe zit dat met die uitvoering van dat orkest? En alle klassieke stukken die niet door chirstenen zijn geschreven? Daar kan je ook niet naar luisteren want dat is van de duivel? Ik probeer je denkwijze even helemaal te snappen. En hoe zit dat met boeken van niet-christelijke schrijvers? En met kaas van een niet-christelijke kaasboer?

Ik weet niet of gospelmuziek bijvoorbeeld ook onder populair valt? Je roept dat popmuziek altijd werelds is. Hoe kom je daarbij? Volgens mij bestaat er christelijke popmuziek die wel degelijk tot eer van God is.

En leg mij eens uit, waarom kan ik niet naar een neutraal liedje luisteren? Hoe word in zo'n tekst de satan geëerd?

Marnix, ik zeg niet dat het niet kan, ik doe het zelf ook ! Maar het gaat erom of het FOUT is en dat is het helaas, ik kan het niet anders zien. Er is geen popmuziek ter ere van God, dat is een tegenstelling. Waar gospelmuziek precies onder valt, weet ik eerlijk gezegd niet. Het is niet zo mijn smaak, maar dat is wat anders.
De klassieke stukken worden in het christelijk gedachtengoed gedeeltelijk geaccepteerd, maar ergens is dat onzin want destijds was het moderne, dus in feite, popmuziek
En wat is nu precies een neutraal liedje ? Marco B? De Dijk ? Bonny St Cl
Feit is wel dat als ik bij AH loop met die achtergrondmuziek erbij, het binnen de kortste keren in mn hoofd zit en loop ik het soms ongemerkt en ongewild te neurien thuis.
Zo snel zit het dus tussen je oren En bovengenoemde artiesten, zingen die ter ere van God ?
Zouden ze in de schaduw kunnen staan van het engelenkoor denk je ?

Je blijft maar roepen dat het fout is, maar ik mis argumentatie. Ik kan daar dus niks mee. Gospelmuziek is vaak ook gewoon popmuziek, maar dan met teksten tot eer van God.

Klassieke muziek was ooit inderdaad ook populair. Toch zegt niemand: Het is allemaal fout, ook als de teksten tot eer van God zijn, want het genre was populair en dus van de wereld. Er wordt soms volgens mij wel met twee maten gemeten. Ik merk in ieder geval dat er wel gospelpop, rock, soul enz. is waarin God wordt groot gemaakt en waar ik graag naar mag luisteren. Ik hoop dat men in de strijd tegen rotzooi mensen niet hele mooie dingen, die tot Gods eer zijn, gaan onthouden.

[Marnix]

De helft van die gasten ken ik niet Maar je wilt dus verschil maken tussen Golden Earring en Ronnie Tober, om maar 2 zijstraatjes te noemen. het 1 lijkt minder erg dan het ander, maar beiden zooooo oppervlakkig !
Tijdens het luisteren naar popmuziek, denk je toch niet aan je zondige hart ? Nee je hoort de gitaren, vindt de melodie mooi en de tekst spits. ALLES wat buiten God om gaat, is van de satan ! Of je dit nu wilt of niet. Dus ook Strauss met zn walsriedeltjes, puur werelds, want het zijn dansen.
En veel van die componisten leidden ook veelal een zondig leven. Maar zoals ik zei, in feite zijn ze te vergelijken met een hedendaagse componist.
Ik kan ook ontroerd worden door Yehudi Menuhin, (viool) maar is dit tot eer van de Heere ?

Waarom kan je daar niet tot eer van God naar luisteren? Of waren kan je niet genieten van een walsriedeltje van Straus? (Dansen is niet per definitie wereld, anders deed het volk van God dat ook niet). En ik vraag me af of het wel tot eer van God is als je alle tijd die je hebt wil besteden aan het denken aan je zondige hart.

[Erasmiaan]

Marnix, zie je het dan zelf niet? GOSPELPOP! Evangelie populair...!

Daar ben ik tegenin gegaan.

Je doet (tenminste, zo komt het op mij over) net alsof je er niet tegen in gaat maar of je wil begrijpen wat de ander zegt.

En ik denk dat je dan wel kan genieten van een muziekstuk, ook al geloven degenen die het uitvoeren niet. Of van een boek, ook al gelooft de schrijver niet. Of van een schilderij, ook al gelooft de schilder niet. Ik kan er naar kijken, het lezen en denken: Mooi, knap. Zonder dat ik daarmee satan vereer.

Helemaal eens.

En ik denk dat dat bij bepaalde popmuziek ook kan.

Ik kan het me niet voorstellen. Geef eens wat voorbeelden.

[Mara]

De helft van die gasten ken ik niet Maar je wilt dus verschil maken tussen Golden Earring en Ronnie Tober, om maar 2 zijstraatjes te noemen. het 1 lijkt minder erg dan het ander, maar beiden zooooo oppervlakkig !
Tijdens het luisteren naar popmuziek, denk je toch niet aan je zondige hart ? Nee je hoort de gitaren, vindt de melodie mooi en de tekst spits. ALLES wat buiten God om gaat, is van de satan ! Of je dit nu wilt of niet. Dus ook Strauss met zn walsriedeltjes, puur werelds, want het zijn dansen.
En veel van die componisten leidden ook veelal een zondig leven. Maar zoals ik zei, in feite zijn ze te vergelijken met een hedendaagse componist.
Ik kan ook ontroerd worden door Yehudi Menuhin, (viool) maar is dit tot eer van de Heere ?

Waarom kan je daar niet tot eer van God naar luisteren? Of waren kan je niet genieten van een walsriedeltje van Straus? (Dansen is niet per definitie wereld, anders deed het volk van God dat ook niet). En ik vraag me af of het wel tot eer van God is als je alle tijd die je hebt wil besteden aan het denken aan je zondige hart.

Nee Marnix, dat meen je niet Het dansen van de walsjes vergelijken met het huppelen van zielevreugd van Gods volk !
Jongen, dan ben je toch afgedwaald ! Ik kan voor mezelf heel veel redenen verzinnen om naar bepaalde muziek te luisteren, maar dat is om het goed te praten ! Maar dat is het niet.
En die EO deuntjes, zal ik het maar even noemen, dat is gewoon poppy-klinkende muziek met een vroom sausje. Niks meer en niks minder. Gelukkig vinden onze kinderen dat helemaal niks. Ik vind dat nog gevaarlijker dan een gewone oppervlakkige tekst.
Ik hou van jou en blijf alsjeblieft bij me, kan ik dan nog beter vatten dan: steekt U mijn lichtje aan, dan ga ik licht verspreiden.

[MarthaMartha]

Ik hou van jou en blijf alsjeblieft bij me, kan ik dan nog beter vatten dan: steekt U mijn lichtje aan, dan ga ik licht verspreiden.

[Mara]

Tja, ik kreeg het blaadje van de andere kerken weer, daarin stonden liedteksten die geoefend moesten worden.
De strekking was dat God ons lichtje aan moet steken opdat wij het kunnen verspreiden. Ik snapte het ook niet.
Arm, als je zo in de kerk moet zitten en deze nietszeggende tekstjes moet zingen. Ik zou het er niet onder uithouden

[albion]

Klassieke muziek was ooit inderdaad ook populair. Toch zegt niemand: Het is allemaal fout, ook als de teksten tot eer van God zijn, want het genre was populair en dus van de wereld. Er wordt soms volgens mij wel met twee maten gemeten. Ik merk in ieder geval dat er wel gospelpop, rock, soul enz. is waarin God wordt groot gemaakt en waar ik graag naar mag luisteren. Ik hoop dat men in de strijd tegen rotzooi mensen niet hele mooie dingen, die tot Gods eer zijn, gaan onthouden.

Toch ben ik het niet helemaal met je eens. Wij mochten ook geen klassiek. De walsen van Strauss waren uit den 'boze'. Maar met de ervaring van een ander kan je het niet doen, zei ik weleens tegen mijn moeder als ze me weer waarschuwde. Toch, nu achteraf, heeft ze veel meer gelijk gehad dan wij (de kinderen) dachten. En nu zeggen we het weleens tegen elkaar: Wat hebben wij een gezellig en fijn thuis gehad ondanks al die 'verboden', maar centraal stond bij ons Gods Woord en de rest was maar bijzaak. Alles werd afgewogen aan Gods Woord en dat viel voor ons niet altijd mee. Mijn moeder was zeer radicaal. Als wij een spelletje (durfden) te spelen op zondag werd dat zonder pardon in de kachel gegooid of buiten in de vuilnisbak. Verscheurd en wel. Mijn broer is heel wat Monopoly geld daardoor 'verloren'.
Bij ons kwamen de vrienden van mijn vader ontzettend graag schaken zaterdagsavonds, maar toen mijn moeder omgezet werd moest alle spelletjes de deur uit. Daardoor zijn mijn ouders veel vrienden kwijtgeraakt. Wij wisten gewoon waar wij aan toe waren. En daar werd niet mee gesjoemeld. En dat werd niet met een : 'omdat ik het zeg' of dat 'mag niet', nee, daar werd met je over gepraat met Gods Woord als leidraad. Het was niet wat wij vinden of wij zeggen, nee, wat zegt Gods Woord hierover. Maar om je kinderen zo op te voeden moet je ook overtuigd zijn dat waar je ze in groot brengt je kinderen opgroeit naar Gods Woord.

[oesterschelpje]

Ik herken wel dingen die je schrijft, Albion!
Bij ons waren spelletjes met dobbelstenen en geld op zondag verboden.
Dus monopoly was zowiezo onbespreekbaar op zondag.

Zo ook met muziek, er werden veel bandjes en lp's gedraaid met orgelmuziek, koormuziek, e.d.
Toch voelde je je ongemakkelijk als je stiekum toch luisterde naar de e.o of andere zenders.
Vroeger zongen ze op de e.o; kindje ga je mee met mij, in de wolkenwagen.Er is nog een plaats voor mij, in de wolkenwagen, enz.
Toch voelde je dat dat niet klopte, je geweten sprak en helemaal als je stiekum naar popmuziek luisterde.
Ik voel me opgejaagd als onze kinderen luisteren naar muziek, waarvan ik voel, daar kan ik niet naar luisteren.
Al heeft het duizend keer een vroom sausje en moet het door gaan als reli-pop of gospel, of hoe je het ook wilt noemen.
Waarschuwen en voorleven, maar o, wat is dat moeilijk!!
Als ik wel eens niet kan slapen, zet ik heel zachtjes een cd aan en luister met mijn koptelefoontje.
Als je dan mag sluimeren met psalmen op de achtergrond of 'snachts wakker mag worden met een psalm in je gedachten, mag er wel eens een rijke troost in liggen.
Dat heb ik nooit ervaren in al die jaren dat ik mezelf vergiftigde met gospel, pop, enz.

[Marnix]

Marnix, zie je het dan zelf niet? GOSPELPOP! Evangelie populair...!

Je moet niet krom praten wat niet krom is. Gospelpop betekent gewoon: Muziek met Bijbelse boodschap, op populaire muziek (een muziekstroming met muziek die in deze tijd populair is, vaak met gitaar, drumstel en andere instrumenten.

En in feite deden een hoop klassieke componisten hetzelfde, alleen heet die stijl nu klassiek, of barok, en was het toen populair.

Je doet (tenminste, zo komt het op mij over) net alsof je er niet tegen in gaat maar of je wil begrijpen wat de ander zegt.

Beiden. Daarom geef ik argumenten en wil ik ook graag argumenten van anderen horen.

Ik kan het me niet voorstellen. Geef eens wat voorbeelden.

Waarom kan het bij die schilderijen wel en hier niet? Wat voorbeelden betreft, ik denk bijvoorbeeld aan de al genoemde gospelpop. Voorbeelden genoeg. Ik luister zelf niet zoveel popmuziek, maar een band als U2 mag ik bijvoorbeeld wel graag af en toe naar luisteren. Pink Martini vind ik bijvoorbeeld ook wel erg leuk, coveren oude popliedjes.

Nee Marnix, dat meen je niet Het dansen van de walsjes vergelijken met het huppelen van zielevreugd van Gods volk !
Jongen, dan ben je toch afgedwaald ! Ik kan voor mezelf heel veel redenen verzinnen om naar bepaalde muziek te luisteren, maar dat is om het goed te praten ! Maar dat is het niet.
En die EO deuntjes, zal ik het maar even noemen, dat is gewoon poppy-klinkende muziek met een vroom sausje. Niks meer en niks minder. Gelukkig vinden onze kinderen dat helemaal niks. Ik vind dat nog gevaarlijker dan een gewone oppervlakkige tekst.
Ik hou van jou en blijf alsjeblieft bij me, kan ik dan nog beter vatten dan: steekt U mijn lichtje aan, dan ga ik licht verspreiden.

Ik ken wel eenhoop mensen die het best fijn vinden als je zegt dat je van ze houdt. Wat dansen betreft, daar denken we duidelijk anders over. Maar dat heeft vooral met de reformatorische subcultuur te maken. Op mijn bruiloft hebben we bijvoorbeeld wel gedanst... en op een wals van Strauss mag je ook best dansen. Maar goed, sommige mensen schijnen te denken dat je in dit leven nergens van mag genieten, dat je dan heel vroom bent. Je zou eens een bruiloft in de tijd van de Bijbel mee moeten maken... zoals die in Kana. Je hebt vast het idee dat iedereen maar op zijn stoeltje zat, met elkaar te praten en het daarbij bleef... En je anti-gospel-verhaal laat ik maar even voor wat het is. Liederen waarin God wordt geprezen en aanbeden.... waar jij wel even je oordeel over klaar hebt... sorry, normaal kan ik doorgaans goed met je praten maar je slaat nu erg met dingen die je vast heel vroom bedoelt, maar het volgens mij niet zijn.

Tja, ik kreeg het blaadje van de andere kerken weer, daarin stonden liedteksten die geoefend moesten worden.
De strekking was dat God ons lichtje aan moet steken opdat wij het kunnen verspreiden. Ik snapte het ook niet.
Arm, als je zo in de kerk moet zitten en deze nietszeggende tekstjes moet zingen. Ik zou het er niet onder uithouden

Toch is het niet eens zo verkeerd denk ik. Als we gaan kijken naar licht in de Bijbel zien we een aantal dingen:

1. God is licht.
2. Jezus is het licht dat naar de wereld kwam
3. Jezus noemt ons het licht van de wereld.
4. Jezus roept ons op ons licht te laten schijnen zodat mensen God de eer geven.

(zie je de volgorde? Licht, licht komt naar de aarde, en Hij verlicht ons, zodat wij ook licht mogen geven. Voor een kinderlied is dit wel mooi en eenvoudig verwoord dan... en volkomen Bijbels. Jammer dat je het al hebt afgekeurd en de andere kerken al weer als arm hebt bestempeld... je staat snel klaar met je oordelen vandaag, kijk daar alsjeblief mee uit)

[Marnix]

Toch ben ik het niet helemaal met je eens. Wij mochten ook geen klassiek. De walsen van Strauss waren uit den 'boze'. Maar met de ervaring van een ander kan je het niet doen, zei ik weleens tegen mijn moeder als ze me weer waarschuwde. Toch, nu achteraf, heeft ze veel meer gelijk gehad dan wij (de kinderen) dachten. En nu zeggen we het weleens tegen elkaar: Wat hebben wij een gezellig en fijn thuis gehad ondanks al die 'verboden', maar centraal stond bij ons Gods Woord en de rest was maar bijzaak. Alles werd afgewogen aan Gods Woord en dat viel voor ons niet altijd mee. Mijn moeder was zeer radicaal. Als wij een spelletje (durfden) te spelen op zondag werd dat zonder pardon in de kachel gegooid of buiten in de vuilnisbak. Verscheurd en wel. Mijn broer is heel wat Monopoly geld daardoor 'verloren'.
Bij ons kwamen de vrienden van mijn vader ontzettend graag schaken zaterdagsavonds, maar toen mijn moeder omgezet werd moest alle spelletjes de deur uit. Daardoor zijn mijn ouders veel vrienden kwijtgeraakt. Wij wisten gewoon waar wij aan toe waren. En daar werd niet mee gesjoemeld. En dat werd niet met een : 'omdat ik het zeg' of dat 'mag niet', nee, daar werd met je over gepraat met Gods Woord als leidraad. Het was niet wat wij vinden of wij zeggen, nee, wat zegt Gods Woord hierover. Maar om je kinderen zo op te voeden moet je ook overtuigd zijn dat waar je ze in groot brengt je kinderen opgroeit naar Gods Woord.

Tja, kan zijn, maar de Bijbel leert niet dat je geen spelletje mag spelen, zelfs niet op de zondag. En al helemaal niet door de week. Leuke regels, maar het zijn wel eigen wetten. Nou mogen mensen best allerlei regels bedenken, maar het zijn geen Bijbelse regels. Ik speel graag een spelletje schaken, ik wil dat ook best een keer op zondag doen. De Bijbel verbiedt het niet (tenzij iemand zegt dat het niet mag en dat vanuit de Bijbel aan kan tonen). Anders zal ik het niet doen als hij er bij is, maar als hij weg is gerust wel. Het zelfde geldt voor dansen op Strauss. Nou ben ik niet zo'n enorme danser, maar de Bijbel verbiedt het niet, in de Joodse cultuur was het bijvoorbeeld heel gewoon en het wordt nergens verboden.... maar sommige mensen bedenken van alles omdat genieten van een spelletje of een dans voor hen al verdacht is... en dat zie je inderdaad vooral in de rechtse kringen, waar de nadruk op ellende ligt.... de kleren donker zijn etc.). Ik denk dat we moeten waken voor wetticisme en schijnvroomheid op basis van die bedenksels, en dat meen ik uit de grond van mijn hart, en zeg ik net zo liefdevol als jullie me waarschuwen voor dansen op Strauss enzo.

Als je dan mag sluimeren met psalmen op de achtergrond of 'snachts wakker mag worden met een psalm in je gedachten, mag er wel eens een rijke troost in liggen.
Dat heb ik nooit ervaren in al die jaren dat ik mezelf vergiftigde met gospel, pop, enz.

Ik ervaar dat anders. Misschien voelde het niet goed omdat het in je cultuur, door je ouders enz verboden werd, er altijd erg voor werd gewaarschuwd? Je gevoel wordt heel erg bepaald door je opvoeding, als je altijd hoort dat iets verkeerd is voelt het ook niet goed als je het vervolgens wel doet. Want volgens al die mensen om je heen is het slecht. Ik luister Psalmen maar ook gezangen, gospel.... en God gebruikt ze allemaal om me te troosten, dankbaar of klein te maken, naar Hem toe te trekken.

Ik kan dus niet zoveel met dit soort verhalen, de Bijbel is mijn leidraad.

[Erasmiaan]

Marnix, zie je het dan zelf niet? GOSPELPOP! Evangelie populair...!

Je moet niet krom praten wat niet krom is. Gospelpop betekent gewoon: Muziek met Bijbelse boodschap, op populaire muziek (een muziekstroming met muziek die in deze tijd populair is, vaak met gitaar, drumstel en andere instrumenten.

Wordt deze wereld niet gelijkvormig. Dat geldt ook voor muziek. Ik snap niet dat je dat niet ziet.

Ik kan het me niet voorstellen. Geef eens wat voorbeelden.

Waarom kan het bij die schilderijen wel en hier niet? Wat voorbeelden betreft, ik denk bijvoorbeeld aan de al genoemde gospelpop. Voorbeelden genoeg. Ik luister zelf niet zoveel popmuziek, maar een band als U2 mag ik bijvoorbeeld wel graag af en toe naar luisteren. Pink Martini vind ik bijvoorbeeld ook wel erg leuk, coveren oude popliedjes.

Als ik zie wat voor liedjes een band als U2 heeft, dan kun je daar echt niet naar luisteren. Ik zag de songtekst van dit lied: U2 - Wake up dead man. Daar staat gewoon een vloek in! En dat moet dan ook nog zogenaamd christelijk zijn.

[Erasmiaan]

maar sommige mensen bedenken van alles omdat genieten van een spelletje of een dans voor hen al verdacht is... en dat zie je inderdaad vooral in de rechtse kringen, waar de nadruk op ellende ligt.... de kleren donker zijn etc.). Ik denk dat we moeten waken voor wetticisme en schijnvroomheid op basis van die bedenksels, [...]Ik kan dus niet zoveel met dit soort verhalen, de Bijbel is mijn leidraad.

Het is toch verschrikkelijk, dat je een teer en aangebonden leven verwart met wetticisme en zelfs als schijnvroomheid benoemd...

[helma]

Tja, kan zijn, maar de Bijbel leert niet dat je geen spelletje mag spelen, zelfs niet op de zondag. En al helemaal niet door de week. Leuke regels, maar het zijn wel eigen wetten. Nou mogen mensen best allerlei regels bedenken, maar het zijn geen Bijbelse regels. Ik speel graag een spelletje schaken, ik wil dat ook best een keer op zondag doen. De Bijbel verbiedt het niet (tenzij iemand zegt dat het niet mag en dat vanuit de Bijbel aan kan tonen). Anders zal ik het niet doen als hij er bij is, maar als hij weg is gerust wel. Het zelfde geldt voor dansen op Strauss. Nou ben ik niet zo'n enorme danser, maar de Bijbel verbiedt het niet, in de Joodse cultuur was het bijvoorbeeld heel gewoon en het wordt nergens verboden.... maar sommige mensen bedenken van alles omdat genieten van een spelletje of een dans voor hen al verdacht is... en dat zie je inderdaad vooral in de rechtse kringen, waar de nadruk op ellende ligt.... de kleren donker zijn etc.). Ik denk dat we moeten waken voor wetticisme en schijnvroomheid op basis van die bedenksels, en dat meen ik uit de grond van mijn hart, en zeg ik net zo liefdevol als jullie me waarschuwen voor dansen op Strauss enzo.


Ik ervaar dat anders. Misschien voelde het niet goed omdat het in je cultuur, door je ouders enz verboden werd, er altijd erg voor werd gewaarschuwd? Je gevoel wordt heel erg bepaald door je opvoeding, als je altijd hoort dat iets verkeerd is voelt het ook niet goed als je het vervolgens wel doet. Want volgens al die mensen om je heen is het slecht. Ik luister Psalmen maar ook gezangen, gospel.... en God gebruikt ze allemaal om me te troosten, dankbaar of klein te maken, naar Hem toe te trekken.

Ik kan dus niet zoveel met dit soort verhalen, de Bijbel is mijn leidraad.

Niet alle regels die je thuis hebt en die niet perse zo in de Bijbel staan hoeven toch wettisch te zijn?
Er staat inderdaad nergens dat je op zondag geen spelletje zou nogen doen.
Wél dat de zondag een dag is; de Heere toegewijd
En dan mag daar voor mij een grote plaats ingeruimd worden voor samen met het gezin iets doen
Dan bouw je aan een goede verhouding binnen het gezin en dat is (volgens mij) juist iets wat de Heere wil.
Dus een spel doen wij juist op zondag weleens; omdat je er op een doordeweekse dag haast niet aan toe komt.
Als we maar niet uit het oog verliezen dat de zondag toch een andere dag is (mag zijn!) dan alle andere dagen. heerlijk tot rust komen. Lichamelijk maar bovenal in Gods huis.

Monopoly vind ik ook geen fijn spel voor de zondag. Kopen en verkopen hoort m.i. niet bij een afgezonderde dag voor de Heere. Bovendien is Monopoly een spel wat nogal eens uitloopt in ruzie
Dat is meer een gevoelsargument dan dat je zegt: het mag niet want het staat in de Bijbel.
Als ik deze dingen aan mijn kinderen uitleg dan begrijpen ze dat en respecteren het.
Er blijven nog zat andere leuke spellen over.
Ben ik dan wettisch bezig? Zelf denk ik van niet; maar daar kan je natuurlijk anders over denken.
Dat maakt me trouwens niet eens zoveel uit. Omdat ik mijn kinderen moet opvoeden en ik daarin afweeg: wat wil de Heere. En ik zelf daarin verantwoordelijk ben naar de Heere toe.

En dan maak ik regelmatig dezelfde keuzes als mijn ouders vroeger; ook al zag ik daar toen niet altijd het nut van.

[MarthaMartha]

Tja, ik kreeg het blaadje van de andere kerken weer, daarin stonden liedteksten die geoefend moesten worden.
De strekking was dat God ons lichtje aan moet steken opdat wij het kunnen verspreiden. Ik snapte het ook niet.
Arm, als je zo in de kerk moet zitten en deze nietszeggende tekstjes moet zingen. Ik zou het er niet onder uithouden

Ik bedoel eigenlijk dat ik het een prachtige regel vind....

Als God inderdaad het licht van Zijn genade in ons ontsteekt dan gaat we licht verspreiden, dat weet ik zeker!

Dan prefereer ik die regel boven de andere die je aanhaalde uit een "gewoon liefdesliedje".