Zonderling schreef:Voordat ik meer uitgebreid op ds. Engelsma's argumenten inga, wil ik je nog antwoorden op de vraag wanneer het huwelijk ontbonden werd onder het OT in geval van steniging: bij het overspel of bij de dood van de overspeler.
Ik weet dat jij houdt van een óf.. óf, maar mijn antwoord is anders:
- de overspeler verbreekt van zijn kant de band van het huwelijk door zijn overspel; echter: deze breuk hoeft nog niet defeinitief te zijn; herstel is nog mogelijk door berouw en verzoening;
- de band van het huwelijk werd echter definitief verbroken door het vonnis van de rechter/overheid die in plaats van God de overspeler tot de dood veroordeelt. Met dit vonnis is ook het huwelijk ontbonden en is de onschuldige partij vrij, binnen een betamelijke termijn (dus niet direct) opnieuw te trouwen.
- de voltrekking van het vonnis is de bevestiging van het voorgaande.
Dan geef ik nog een gedachte mee.
Het is God
alleen die het huwelijk ontbindt door de dood. Dus in het OT door voltrekking (dood)vonnis als straf op de zonde an overspel, wat een gruwel was in Zijn ogen, door de rechtelijke macht, door God aangesteld. Wordt dat vonnis niet voltrokken, is het huwelijk niet ontbonden door de dood.En dat is precies wat later gebeurde. Om allerlei menselijke redenen werd dat vonnis niet meer uitgevoerd.
Het is God die over leven en dood gaat. En niet de mens die doet alsof hij het vonnis van God uit voert.
Daarnaast is het voor mij moeilijk te geloven dat God genoegen neemt met een surrogaat oplossing van" alsof dood" gedachte bij zoiets heiligs als het huwelijk, waarvan Hij meerdere malen zegt dat het
alleen door de dood ( en dan heeft Hij het over de werkelijke dood) is ontbonden. Gisteren haalde je Deut. 24 aan. Ook daar zie je hoe God omgaat met zoiets heiligs als het huwelijk. De ene zonde na de andere. Niets wees op berouw, bekering. Men wilde zelfs weer opnieuw trouwen zonder bekering, zonder berouw, maar alsof of misschien alsof deden of ze de wil van God deden door weer bij elkaar te komen, om daarna weer een zonde erop te stapelen. Namelijk op een onheilige manier met het huwelijk blijven handelen. Toen zei de Heere het is genoeg. Stop. Het is klaar. Deze manier van omgaan met zoiets heiligs als het huwelijk, een instelling van Mij, moet stoppen. Het gaat hier niet om de vraag of het eerste huwelijk nog geldig was. Of dat er soms geen herstel meer mogelijk is, buiten de dood. Het gaat hier om dat er een einde komt aan dat God toelaat dat het huwelijk naar beneden wordt gehaald. Die zonde moest stoppen.
Wanneer wij doen alsof we het doodvonnis van het huwelijk voltrekken. Zijn we net zo bezig. We stalele zonde op zonde door na overspel van de dader, de verlatene ook overspel te laten bedrijven door te mogen hertrouwen ( en daar ook nog Gods zegen over vragen...)
Daarnaast is voor de grootste der zondaren vergeving. Ook voor de overspeler of speelster. Dus als hij of zij voor de uitvoering van het vonnis toen in OT tot bekering kwam of nu komt, is er vergeving. Maar dat maakt niet dat God niet meer de rechter is over leven en dood, en dat Hij bepaalt wanneer er het einde aan het huwelijk is.( God gaf geen gebod om de doodstraf niet uit te voeren, Hij liet het toe. Dat betekent niet dat Hij dan ook teruggekomen is op alleen de dood maakt scheiding, of wat Hij samengevoegd heeft scheidde de mens niet) We doen net of de mens rechter, of de mens overspeler bevoegd is scheiding te maken of te bepalen.
En dan ga ik nu ook in op jouw post direct.
De overspeler verbreekt band door overspel. Ik weet dat dit vaak zo gezegd wordt. Maar waar staat dat de daad overspel verbreekt? Het was zk'n gruwel, dat de doodstraf erop stond. Maar niet de daad, maar de dood verbreekt.
Dan hoef je ook niet ingewikkeld te doen met voorlopige breuk ( hoe lang is voorlopig?) En definitieve breuk.
In OT had de vrouw beschermig van het huwelijk nkdig. Wie bepaald wat een betamelijk termijn is. Was het niet zo dat dan de broer van de gedoodde dader die vrouw tot zich moest nemen? Nee de dood is geen bevestiging van de zonde. De dood is een gevolg van de zonde. Het is hdt einde van de genadetijd.