https://youtu.be/CqrzmdevQSI

Ik luister graag naar dit stuk, niet in het minst door de originele uitvoering met piano en harmonium.

Het is een Mis. Hoe moet ik dergelijke muziek zien, in relatie tot het reformatorisch beginsel? Ik weet nooit zo goed hoe ik daarmee om moet gaan.

Maanenschijn schreef:https://youtu.be/CqrzmdevQSI

Ik luister graag naar dit stuk, niet in het minst door de originele uitvoering met piano en harmonium.

Het is een Mis. Hoe moet ik dergelijke muziek zien, in relatie tot het reformatorisch beginsel? Ik weet nooit zo goed hoe ik daarmee om moet gaan.

Luisteren en genieten, heb er geen bezwaren tegen eerlijk gezegd.

Maanenschijn schreef:Het is een Mis. Hoe moet ik dergelijke muziek zien, in relatie tot het reformatorisch beginsel? Ik weet nooit zo goed hoe ik daarmee om moet gaan.

Ik begrijp denk ik wel wat je bedoelt.

Er ervaar iets soortgelijks als ik deze muziek beluister:
https://youtu.be/cHw4GER-MiE

Enerzeids vind ik het erg indrukwekkende muziek. Maar het gaat wel over de toorn van God. Kan ik hier dan wel zo naar kijken en luisteren? Ik weet ook niet goed hoe ik daar mee om moet gaan.

Hetzelfde ervaar ik met requiem muziek, waarin voor overledenen word gebeden. Prachtige muziek, maar achter de tekst kun je soms niet staan. Wat doe je saar dan mee?

Herkenbaar. Ik heb een poosje op een christelijke oratorium koor gezeten. ( niet hoogdravend, gewoon woonplaats gebonden. ) In de loop van de tijd werd er steeds meer, missen en ook reqium gezongen. Viel op dat maar weinig wisten wat we precies zongen. Tot de tekst vertaald werd door iemand. Een deel zei, zie het als kunstvorm. En zing gewoon.. Persoonlijk kon ik die stap niet maken. Behalve de ontzettend mooie muziek, wat meesleept. Besefte ik dat ik merkte dat je deze muziek ook met je hart moet zingen. (Persoonlijke mening hoor) En daar ging het mis bij mij. Ik kon dat niet. Het streed met alle gereformeerde beginselen zullen we maar zeggen. Ben gestopt.

Bij luisteren.... werkt dat misschien ook zo?

Heb ik ook!
Een ave maria is het heel duidelijk. Een requiem is het al minder doorzichtig.
Ik probeer het vaak veilig te houden. Deutsches Requiem. Of Hohe Messe.
Maar moet ook eerlijk bekennen dat bij Verdi’s dies Irae de volume stand in de auto vrij hoog is

J.C. Philpot schreef:

Maanenschijn schreef:Het is een Mis. Hoe moet ik dergelijke muziek zien, in relatie tot het reformatorisch beginsel? Ik weet nooit zo goed hoe ik daarmee om moet gaan.

Ik begrijp denk ik wel wat je bedoelt.

Er ervaar iets soortgelijks als ik deze muziek beluister:
https://youtu.be/cHw4GER-MiE

Enerzeids vind ik het erg indrukwekkende muziek. Maar het gaat wel over de toorn van God. Kan ik hier dan wel zo naar kijken en luisteren? Ik weet ook niet goed hoe ik daar mee om moet gaan.

Hetzelfde ervaar ik met requiem muziek, waarin voor overledenen word gebeden. Prachtige muziek, maar achter de tekst kun je soms niet staan. Wat doe je saar dan mee?

Sinds mijn jeugd (toen ik mijn vrouw, nog voor ons trouwen eens thuisbracht) is het Requim van Joseph Eybler in mijn muzikale geheugen gegrift. Het prachtige Hostias en Benedictus kan ik dromen. Op zichzelf staand, ook wat betreft tekst, voor zover ik het latijn kan vertalen, niet per se verkeerd. Maar een Requiem blijft een dodenmis. Ik vind het best lastig om daarmee om te gaan.

Ik luister naar een Requiem en realiseer me dat het woorden uit een andere cultuur zijn. Een doorleefd gezongen Ave Maria kan me raken, meer dan de technisch meest perfecte uitvoering daarvan. Wat Lilian schrijft kan ik me wel indenken; als je goed wilt zingen, doe je dat niet alleen met je stembanden. Voor mij is dat niet voorbehouden aan teksten uit een Requiem. Ik heb ‘De steppe zal bloeien’ ook een tijdje niet (mee) kunnen zingen.

Symfonie 1 van Antonin Dvorak (1841-1904)

Charles schreef:

Zomaar een vraag, ik zocht even wat omdat het plaatje me een ongemakkelijk gevoel gaf. Ook al is het klassieke muziek, dan is toch nog steeds de inhoud bepalend of we dit willen luisteren?
We zijn erg kritisch op bv opwekking enz maar zo gauw het de naam klassieke muziek heeft, lijken we andere maatstaven te hebben.
Ik vind het inconsequent eerlijk gezegd.
Hoe zien jullie dat?

Terri schreef:

Charles schreef:

Zomaar een vraag, ik zocht even wat omdat het plaatje me een ongemakkelijk gevoel gaf. Ook al is het klassieke muziek, dan is toch nog steeds de inhoud bepalend of we dit willen luisteren?
We zijn erg kritisch op bv opwekking enz maar zo gauw het de naam klassieke muziek heeft, lijken we andere maatstaven te hebben.
Ik vind het inconsequent eerlijk gezegd.
Hoe zien jullie dat?

Interessante gedachte. Kun je aangeven wat precies in deze symphonie volgens jou een grens passeert?

https://www.operaweetjes.nl/ladamnation ... 0weggelegd.

Ik las dit......
En een lied wordt strak beoordeelt of bv ellende, verlossing en dankbaarheid er op theologische verantwoorde wijze in voor komt en als ik dan dit hierboven lees......

Terri schreef:https://www.operaweetjes.nl/ladamnation ... 0weggelegd.

Ik las dit......
En een lied wordt strak beoordeelt of bv ellende, verlossing en dankbaarheid er op theologische verantwoorde wijze in voor komt en als ik dan dit hierboven lees......

Verschillende mensen die kritisch staan tegenover opwekkingsliederen staan ook kritisch hier tegenover. Zelf vind ik vaak de tekst van opwekkingsliederen niet direct verkeerd maar vind ik de muziek gewoon onder de maat.

Terri schreef:https://www.operaweetjes.nl/ladamnation ... 0weggelegd.

Ik las dit......
En een lied wordt strak beoordeelt of bv ellende, verlossing en dankbaarheid er op theologische verantwoorde wijze in voor komt en als ik dan dit hierboven lees......

Ik herken inderdaad een soort van dubbele moraal. Ik bemerk die ook wel bij mijzelf. Vandaar ook mijn vraag/overweging eerder in dit draadje.

Wat betreft religieuze muziek zoals Stabat Maters, Requiems etc. heb ik geen enkele terughoudendheid. Het zijn nota bene christelijke teksten. En ja, dat het niet helemaal overeenkomt met ons reformatorisch gedachtengoed zal waar zijn. De christelijke kerk wereldwijd is breed dus er is veel wat niet overeenkomt met ons gedachtegoed (waar je ook een heleboel vragen bij kunt zetten).

Er zijn echter klassieke muziekstukken die dubieus zijn. Eén van de eerste is Symfonie Fantastique van Berlioz vanwege het 5e deel van de symfonie. Terughoudendheid heb ik ook m.b.t. Richard Strauss en Wagner. Ik ervaar die als antichristelijk. Wat je van Berlioz nog niet kan zeggen - die schreef nog kerkmuziek.

Ooit was ik bij een lezing waarbij de spreker zei dat de eerste wereldoorlog een vernietigend effect had op het christelijk geloof in Europa. Jongeren haakten massaal af na de verschrikkingen die ze aan het front meegemaakt hadden. Plus dat een enorme generatie christelijke jongeren was weggemaaid. Gevolg was dat je cultuur Christendom overhield.
Iemand uit de zaal vroeg daarop of WO1 al niet het gevolg was van cultuurchristendom? Spreker was het daar niet mee eens. Maar ik ben steeds meer gesterkt in de overtuiging dat dat wel zo is. De ontkerkelijking is niet iets vanaf de jaren 60 van de 20e eeuw. Hoe meer ik lees over 19e eeuw hoe meer ik zie dat inhoud van christendom snel wegviel. Schrijvers, dichters, componisten; in snel tempo werd het allemaal erg agnostisch. Haydn, Mozart, Beethoven waren allemaal katholiek en in meer of mindere mate gelovige mensen. Berlioz, Brahms waren agnosten. En zo ontwikkelde zich dat verder. Uiteraard met uitzonderingen zoals een zeer gelovige Bruckner. Een componist als Shostakovich was atheist maar kun je desondanks prima horen. De man was zeker niet vijandig. Hij vond het bijvoorbeeld prima dat de christelijke pianiste Maria Yudina hem voorlas uit de Bijbel.

Over Maria Yudina gesproken. Lees dit adembenemende verhaal:
https://www.classicfm.com/discover-musi ... na-stalin/