Wel een hele lelijke kansel in zo’n mooie kerk.

Ik vind de kansel wel mooi.

Maar dat iemand zijn kind een hele nacht buiten laat liggen, dat vind ik toch wel echt absurd. Dat was niet de dominee, maar wel iemand die christelijk zou zijn.

Refokippenhok brengt jongeren in verwarring

Veel refojongeren ervaren het geloof als een grote warboel. En de gereformeerde gezindte is in hun beleving een soort kippenhok. Iedereen roept iets anders en is er vast van overtuigd dat hij gelijk heeft. En de jongeren zelf? Die staan er stilletjes bij met grote vraagtekens in hun ogen. Ze hebben geen idee wie er nou gelijk heeft en waar ze in vredesnaam de Waarheid moeten vinden.

Overdreven? Dit beeld komt wel naar voren uit de artikelenserie ‘Leven met God’. Voor deze serie spraken we met een heel aantal (refo)jongeren. Zij zeiden onder andere:
“Met God leven? Ik zou gewoon niet weten hoe dat moet. Zo veel verschillende mensen zeggen de waarheid in pacht te hebben rondom de juiste bekeringsweg.”
“Wat moet ik doen om zalig te worden? Dat is mijn grote vraag. Het lijkt simpel, maar ik weet het niet. Ik moet alles geven om me te bekeren, maar ik kan mezelf niet bekeren.”
“Het lijkt alsof de oudere generatie maar al te goed weet hoe het zit. Maar omdat ze stuk voor stuk andere visies en overtuigingen hebben, laten ze jongeren in verwarring achter.”

Eigen schuld?
Intussen zet de kerkverlating door, zeker onder jongeren. Eigen schuld van die ‘afvalligen’? Dat is te simpel. Een paar jaar geleden zei ds. Uitslag: “We spreken vaak van een jongerenprobleem, maar misschien is er ook wel een ouderenprobleem: zijn we wel identificatiefiguren?”

Goeie vraag. Hoe vaak ontmoeten jongeren ouderen die leesbare brieven van Christus zijn? Die laten zien: geloven is oneindig veel meer dan droge, ingewikkelde theorie. Het is leven van onverdiende genade. Dag na dag. Met vallen en opstaan, achter Hem aan. En ook: je verwonderen over Zijn liefde voor zondaren.

Schrijver Johan Frinsel vertelde er een paar jaar geleden over in een interview. “Zolang we leven, is er genadetijd. Dat zie je bij de moordenaar aan het kruis. Hij zegt nog niet eens: ‘Ik heb U lief’ of ‘Wilt U mij vergeven?’. Er hoeft geen formulier bij te komen. De Heere Jezus zegt niet: ‘Eerst maar de Heidelberger Catechismus lezen…’ Nee, die man hoeft alleen te zeggen: ‘Denk aan me.’ Die huilende stem in zijn hart, die hoort de Heere Jezus. God is er niet op uit om ons verloren te laten gaan. Ik ontmoet ze ook wel, die mensen die heel zwaar willen zijn. ‘Dat gaat zomaar niet’, zeggen ze dan. Nee, het is ook niet zomaar gegaan. Daar heeft iemand aan het kruis gehangen, opengeslagen tot het bot, bebloed, vol etter. ‘Want alzo lief heeft God…’ Die liefde van God is zo groot. Want wie heeft het bedacht om zondaars te redden? Dat is God!”
Deze column is eerder gepubliceerd door het Landelijk Contact Jeugdwerk. Gertjan de Jong is medewerker bij jongerenorganisatie LCJ.

https://www.geloofstoerusting.nl/artike ... erwarring/

De rechtvaardigmaking geschiedt buiten de mens in Gods vierschaar, Micha 2 : 18 en 19, nadat de Heere op hem zag als hij dood was. De heiligmaking geschiedt binnen de mens, als God het stenen hart wegneemt en hem een vlezen hart geeft, Ez. 36:20,26.
De rechtvaardigmaking is de vrijsprekende genade Gods, Rom 8:33, de heiligmaking is daarvan het zeker gevolg en het zeker bewijs, volgens 1 Kor. 1:30 en Rom. 8:30.
...
Is het nuttig om dat onderscheid in het stuk van de rechtvaardigmaking te kennen?
Och ja, dat leert de ondervinding, dat zoveel wedergeboren zielen eerst jarenlang om genade en om gerechtvaardigd te worden bidden en zuchten, en dat zij lang aan Gods zijde gerechtvaardigd konden zijn, hoewel zij noch licht nog kracht hebben om het zich door verzekerd geloof toe te eigenen.

Uit : der vromen ondervinding op de weg naar de Hemel van Lambertus Myseras

John Piper schreef: Een van de geweldige fucties van Twitter en Facebook is dat het op de laatste dag bewijst dat biddeloosheid geen gebrek aan tijd was.

Confronterend. Hoewel ik bijna niet op Twitter en Facebook zit geld het misschien ook wel voor refoforum.

Bruna schreef:De rechtvaardigmaking geschiedt buiten de mens in Gods vierschaar, Micha 2 : 18 en 19, nadat de Heere op hem zag als hij dood was. De heiligmaking geschiedt binnen de mens, als God het stenen hart wegneemt en hem een vlezen hart geeft, Ez. 36:20,26.
De rechtvaardigmaking is de vrijsprekende genade Gods, Rom 8:33, de heiligmaking is daarvan het zeker gevolg en het zeker bewijs, volgens 1 Kor. 1:30 en Rom. 8:30.
...
Is het nuttig om dat onderscheid in het stuk van de rechtvaardigmaking te kennen?
Och ja, dat leert de ondervinding, dat zoveel wedergeboren zielen eerst jarenlang om genade en om gerechtvaardigd te worden bidden en zuchten, en dat zij lang aan Gods zijde gerechtvaardigd konden zijn, hoewel zij noch licht nog kracht hebben om het zich door verzekerd geloof toe te eigenen.

Uit : der vromen ondervinding op de weg naar de Hemel van Lambertus Myseras

Wat zou Calvijn bedoelen met de volgende woorden?
Maar men moet onthouden wat ik reeds gezegd heb, dat de genade der rechtvaardigmaking niet gescheiden wordt van de wedergeboorte,ook al zijn het onderscheidene zaken.

Je hoort ook wel eens zeggen dat er leven is voor de rechtvaardigmaking? Wat bedoelen ze dan precies?
Leert de Bijbel ons dit? Kunnen we dit vinden bij Calvijn en Luther?
Wie kan mij helpen?

CvdW schreef:

Bruna schreef:De rechtvaardigmaking geschiedt buiten de mens in Gods vierschaar, Micha 2 : 18 en 19, nadat de Heere op hem zag als hij dood was. De heiligmaking geschiedt binnen de mens, als God het stenen hart wegneemt en hem een vlezen hart geeft, Ez. 36:20,26.
De rechtvaardigmaking is de vrijsprekende genade Gods, Rom 8:33, de heiligmaking is daarvan het zeker gevolg en het zeker bewijs, volgens 1 Kor. 1:30 en Rom. 8:30.
...
Is het nuttig om dat onderscheid in het stuk van de rechtvaardigmaking te kennen?
Och ja, dat leert de ondervinding, dat zoveel wedergeboren zielen eerst jarenlang om genade en om gerechtvaardigd te worden bidden en zuchten, en dat zij lang aan Gods zijde gerechtvaardigd konden zijn, hoewel zij noch licht nog kracht hebben om het zich door verzekerd geloof toe te eigenen.

Uit : der vromen ondervinding op de weg naar de Hemel van Lambertus Myseras

Wat zou Calvijn bedoelen met de volgende woorden?
Maar men moet onthouden wat ik reeds gezegd heb, dat de genade der rechtvaardigmaking niet gescheiden wordt van de wedergeboorte,ook al zijn het onderscheidene zaken.

Je hoort ook wel eens zeggen dat er leven is voor de rechtvaardigmaking? Wat bedoelen ze dan precies?
Leert de Bijbel ons dit? Kunnen we dit vinden bij Calvijn en Luther?
Wie kan mij helpen?

Je vind het dus bij Myseras en bij andere oudvaders, zoals Hellenbroek bijvoorbeeld. Ik heb dat wel eens genoemd hier, meen ik.
Je ziet wel dat een bepaald onderscheid in de leer der rechtvaardigmaking oude papieren heeft. Dat we er tegenwoordig bijna wiskundig mee omgaan in bijvoorbeeld de GG, is wat anders. Alsof het een formule is. Dat kan natuurlijk niet.

Heel zinnig schrijft ds. Heemskerk in het RD van gisteren over geloofszekerheid.

Bedankt voor de reactie.
Artikel van ds. van Heemskerk hoop ik vanavond te lezen, maar waar kan ik het vinden bij ds. Hellenbroek.

Ad Anker schreef:

CvdW schreef:

Bruna schreef:De rechtvaardigmaking geschiedt buiten de mens in Gods vierschaar, Micha 2 : 18 en 19, nadat de Heere op hem zag als hij dood was. De heiligmaking geschiedt binnen de mens, als God het stenen hart wegneemt en hem een vlezen hart geeft, Ez. 36:20,26.
De rechtvaardigmaking is de vrijsprekende genade Gods, Rom 8:33, de heiligmaking is daarvan het zeker gevolg en het zeker bewijs, volgens 1 Kor. 1:30 en Rom. 8:30.
...
Is het nuttig om dat onderscheid in het stuk van de rechtvaardigmaking te kennen?
Och ja, dat leert de ondervinding, dat zoveel wedergeboren zielen eerst jarenlang om genade en om gerechtvaardigd te worden bidden en zuchten, en dat zij lang aan Gods zijde gerechtvaardigd konden zijn, hoewel zij noch licht nog kracht hebben om het zich door verzekerd geloof toe te eigenen.

Uit : der vromen ondervinding op de weg naar de Hemel van Lambertus Myseras

Wat zou Calvijn bedoelen met de volgende woorden?
Maar men moet onthouden wat ik reeds gezegd heb, dat de genade der rechtvaardigmaking niet gescheiden wordt van de wedergeboorte,ook al zijn het onderscheidene zaken.

Je hoort ook wel eens zeggen dat er leven is voor de rechtvaardigmaking? Wat bedoelen ze dan precies?
Leert de Bijbel ons dit? Kunnen we dit vinden bij Calvijn en Luther?
Wie kan mij helpen?

Je vind het dus bij Myseras en bij andere oudvaders, zoals Hellenbroek bijvoorbeeld. Ik heb dat wel eens genoemd hier, meen ik.
Je ziet wel dat een bepaald onderscheid in de leer der rechtvaardigmaking oude papieren heeft. Dat we er tegenwoordig bijna wiskundig mee omgaan in bijvoorbeeld de GG, is wat anders. Alsof het een formule is. Dat kan natuurlijk niet.

Heel zinnig schrijft ds. Heemskerk in het RD van gisteren over geloofszekerheid.

En in de praktijk is het zo dat ieder mens verloren gaat wanneer Christus niet gekend wordt als Middelaar, wanneer men niet gerechtvaardigd is.
Los van wanneer de levendmaking, wedergeboorte of heiligmaking nu precies begint.
En wij hebben met de praktijk te maken.

Wij weten helemaal niet wie er verloren gaan.

Maar los daarvan is de prediking duidelijk, en hoe alle stadia heten is voor de praktijk van het geloofsleven niet zo van belang. Al is het ook goed om alle gelovigen, ook de kleinen in de genade, mee te nemen.

CvdW schreef:Je hoort ook wel eens zeggen dat er leven is voor de rechtvaardigmaking? Wat bedoelen ze dan precies?
Leert de Bijbel ons dit? Kunnen we dit vinden bij Calvijn en Luther?
Wie kan mij helpen?

Calvijn bedoelt met de wedergeboorte wat later ook wel genoemd werd de de wedergeboorte of bekering in ruimere zin. Dus de heiligmaking.
Als je dit verwart met de wedergeboorte in engere zin, als zijnde het eerste begin van het leven waar het geloof (rechtvaardiging!) wordt geboren, keer je de (volg)orde van de reformatie om.
Calvijn schrijft dat de wedergeboorte/heiligmaking wordt gebouwd OP de rechtvaardiging. Heiligmaking/wederboorte volgens Luther en Calvijn komt voort UIT Christus die in het geloof wordt aangegrepen. Calvijn kan daarom ook zeggen dat de wedergeboorte uit het geloof geboren wordt. Daarmee ligt het centrum bij de reformatoren bij de rechtvaardiging en niet bij de wedergeboorte in engere zin. Dat is hooguit een theologisch thema zonder praktische uitwerking, laat staan een uitgewerkte visie op de toepassing van de wedergeboorte in engere zin. Dat dateert vooral uit de 18e eeuw.

CvdW schreef:Bedankt voor de reactie.
Artikel van ds. van Heemskerk hoop ik vanavond te lezen, maar waar kan ik het vinden bij ds. Hellenbroek.

Hellenbroek schrijft dit in het boek Nuttige Mengelstoffen (1742). De preek handelt over Job 19. In de reveilserie is 't ie uitgegeven onder nr. 515 of 517. Ik kan hem echter even niet vinden. Dus, ik moet je een citaat schuldig blijven.

Hellenbroek schrijft over de zekerheid van het geloof (Ik weet, mijn Verlosser leeft) terwijl hij in de preek ingaat op mensen die die zekerheid niet of in mindere mate in dit leven ervaren. Hij schrijft dan zoiets dat mensen zonder die zekerheid sterven maar dat de eeuwigheid lang genoeg is om te genieten van die zekerheid. Ik zeg het nu in eigen woorden.

GJdeBruijn schreef:

CvdW schreef:Je hoort ook wel eens zeggen dat er leven is voor de rechtvaardigmaking? Wat bedoelen ze dan precies?
Leert de Bijbel ons dit? Kunnen we dit vinden bij Calvijn en Luther?
Wie kan mij helpen?

Calvijn bedoelt met de wedergeboorte wat later ook wel genoemd werd de de wedergeboorte of bekering in ruimere zin. Dus de heiligmaking.
Als je dit verwart met de wedergeboorte in engere zin, als zijnde het eerste begin van het leven waar het geloof (rechtvaardiging!) wordt geboren, keer je de (volg)orde van de reformatie om.
Calvijn schrijft dat de wedergeboorte/heiligmaking wordt gebouwd OP de rechtvaardiging. Heiligmaking/wederboorte volgens Luther en Calvijn komt voort UIT Christus die in het geloof wordt aangegrepen. Calvijn kan daarom ook zeggen dat de wedergeboorte uit het geloof geboren wordt. Daarmee ligt het centrum bij de reformatoren bij de rechtvaardiging en niet bij de wedergeboorte in engere zin. Dat is hooguit een theologisch thema zonder praktische uitwerking, laat staan een uitgewerkte visie op de toepassing van de wedergeboorte in engere zin. Dat dateert vooral uit de 18e eeuw.

Bedankt voor de reactie, maar er is geen touw aan vast te knopen.

Ad Anker schreef:Hellenbroek schrijft dit in het boek Nuttige Mengelstoffen (1742). De preek handelt over Job 19. In de reveilserie is 't ie uitgegeven onder nr. 515 of 517. Ik kan hem echter even niet vinden. Dus, ik moet je een citaat schuldig blijven.

Hellenbroek schrijft over de zekerheid van het geloof (Ik weet, mijn Verlosser leeft) terwijl hij in de preek ingaat op mensen die die zekerheid niet of in mindere mate in dit leven ervaren. Hij schrijft dan zoiets dat mensen zonder die zekerheid sterven maar dat de eeuwigheid lang genoeg is om te genieten van die zekerheid. Ik zeg het nu in eigen woorden.

Uit het vragenboek van H.:

V. Kunnen en moeten de gelovigen verzekerd zijn van de oprechtheid huns geloofs?
A. Zij kunnen. 2 Tim. 1 : 12b. Want ik weet, Wie ik geloofd heb. En moeten daarnaar staan. 2 Cor. 13 : 5. Onderzoekt u zelven of gij in het geloof zijt, beproeft u zelven.

Posthoorn schreef:

Ad Anker schreef:Hellenbroek schrijft dit in het boek Nuttige Mengelstoffen (1742). De preek handelt over Job 19. In de reveilserie is 't ie uitgegeven onder nr. 515 of 517. Ik kan hem echter even niet vinden. Dus, ik moet je een citaat schuldig blijven.

Hellenbroek schrijft over de zekerheid van het geloof (Ik weet, mijn Verlosser leeft) terwijl hij in de preek ingaat op mensen die die zekerheid niet of in mindere mate in dit leven ervaren. Hij schrijft dan zoiets dat mensen zonder die zekerheid sterven maar dat de eeuwigheid lang genoeg is om te genieten van die zekerheid. Ik zeg het nu in eigen woorden.

Uit het vragenboek van H.:

V. Kunnen en moeten de gelovigen verzekerd zijn van de oprechtheid huns geloofs?
A. Zij kunnen. 2 Tim. 1 : 12b. Want ik weet, Wie ik geloofd heb. En moeten daarnaar staan. 2 Cor. 13 : 5. Onderzoekt u zelven of gij in het geloof zijt, beproeft u zelven.

Mooie aanvulling inderdaad