G.J De Bruin, ik reageerde op deze zin:

"Zelf heb ik moeite om bijvoorbeeld om kennis en gevoel der ellende en ontdekkend licht te bidden" (geschreven door ejvl)

Toen heb ik geschreven dat het oude Volk dat wel durfde.

Refiosi schreef: Dan ben je wel een stuk wijzer dan het oude Volk ,dat vaak niet verder kon komen dan biddend om ontdekkend licht.

Dat is niet best als het niet verder komt..
Het gaat om de ware verlossing, niet hoe je gevoel aangaande ellende moet zijn. God weet daarin wel wat goed voor ons is.

Refiosi schreef:G.J De Bruin, ik reageerde op deze zin:

"Zelf heb ik moeite om bijvoorbeeld om kennis en gevoel der ellende en ontdekkend licht te bidden" (geschreven door ejvl)

Toen heb ik geschreven dat het oude Volk dat wel durfde.

Maar waarom is dat dan 'het oude volk'?
Dat is dan ook maar een oordeel op basis van eigenlijk niets.

Ik snap Refiosi wel in die zin dat het 'oude volk' vaak missende mensen waren die elke keer weer ontdekkend licht nodig hadden. (Ontdekkend: zichzelf leren kennen in hun doemwaardigheid en Christus leren kennen in Zijn schoonheid). Tegenwoordig bezit het volk vaak alles en wordt er nog wel gegrepen naar termen maar het leven is er uit. Dus vroeger een missend volk, nu een bezittend volk. En dat komt niet goed. Het is Bijbels om in de stand van het leven telkens kleiner te worden en meer schoonheid in Christus te leren zien.

En om deze laatste zin is het voor mij soms moeilijk om levensbeschrijvingen te lezen. Dat telkens kleiner worden laat zich moeilijk beschrijven en het kennen van Christus in Zijn schoonheid is zo persoonlijk dat we dat maar niet moeten gaan beschrijven voor een ander én de hoofdpersonen komen vaak op een voetstuk, het tegenovergestelde effect dus.

ejvl schreef:

Refiosi schreef: Dan ben je wel een stuk wijzer dan het oude Volk ,dat vaak niet verder kon komen dan biddend om ontdekkend licht.

Dat is niet best als het niet verder komt..
Het gaat om de ware verlossing, niet hoe je gevoel aangaande ellende moet zijn. God weet daarin wel wat goed voor ons is.

Zlef komen ze niet verder maar God leidt ze verder. Het is een zaak om kleine gedachten te hebben van jezelf dat hebben we van naturen niet

In de Bijbel zie ik juist geschetst, een volk van gelovigen, die alles in zichzelf missen, maar in Christus alles bezitten,
en de Koning te rijk zijn. Niets in ons, alles in Hem, dat mag de lofzang van de gelovige zijn.

Of wel missend, en bezittend.

ejvl schreef:

Refiosi schreef: Dan ben je wel een stuk wijzer dan het oude Volk ,dat vaak niet verder kon komen dan biddend om ontdekkend licht.

Dat is niet best als het niet verder komt..
Het gaat om de ware verlossing, niet hoe je gevoel aangaande ellende moet zijn. God weet daarin wel wat goed voor ons is.

Dat is ook zo, maar bidden om ontdekkend licht of om wijsheid is volgens mij niet verkeert.

Johann Gottfried Walther schreef:In de Bijbel zie ik juist geschetst, een volk van gelovigen, die alles in zichzelf missen, maar in Christus alles bezitten,
en de Koning te rijk zijn. Niets in ons, alles in Hem, dat mag de lofzang van de gelovige zijn.

Of wel missend, en bezittend.

Juist, JGW!
Laten we maar huiverig zijn voor mensen die de honger even groot achten als de verzadiging.

Refiosi schreef:

ejvl schreef:

Refiosi schreef: Dan ben je wel een stuk wijzer dan het oude Volk ,dat vaak niet verder kon komen dan biddend om ontdekkend licht.

Dat is niet best als het niet verder komt..
Het gaat om de ware verlossing, niet hoe je gevoel aangaande ellende moet zijn. God weet daarin wel wat goed voor ons is.

Dat is ook zo, maar bidden om ontdekkend licht of om wijsheid is volgens mij niet verkeert.

Nee dat is zeker niet verkeerd. In tegendeel: het is en blijft nodig, ook na ontvangen genade. Want in ons is geen licht en geen wijsheid. We moeten het telkens weer krijgen. Van het Licht der wereld, van de Opperste Wijsheid zelf.
Het is nodig om daar achter te komen.

Luther schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:In de Bijbel zie ik juist geschetst, een volk van gelovigen, die alles in zichzelf missen, maar in Christus alles bezitten,
en de Koning te rijk zijn. Niets in ons, alles in Hem, dat mag de lofzang van de gelovige zijn.

Of wel missend, en bezittend.

Juist, JGW!
Laten we maar huiverig zijn voor mensen die de honger even groot achten als de verzadiging.

Zaig zijn die hongeren.

Anker schreef:

Luther schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:In de Bijbel zie ik juist geschetst, een volk van gelovigen, die alles in zichzelf missen, maar in Christus alles bezitten,
en de Koning te rijk zijn. Niets in ons, alles in Hem, dat mag de lofzang van de gelovige zijn.

Of wel missend, en bezittend.

Juist, JGW!
Laten we maar huiverig zijn voor mensen die de honger even groot achten als de verzadiging.

Zaig zijn die hongeren.

Dat is een halve waarheid.

6 * Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.

En deze tekst kun je niet zomaar uit het verband lichten en apart zetten. Dan doe je geen recht aan dit hoofdstuk.

Anker schreef:

Luther schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:In de Bijbel zie ik juist geschetst, een volk van gelovigen, die alles in zichzelf missen, maar in Christus alles bezitten,
en de Koning te rijk zijn. Niets in ons, alles in Hem, dat mag de lofzang van de gelovige zijn.

Of wel missend, en bezittend.

Juist, JGW!
Laten we maar huiverig zijn voor mensen die de honger even groot achten als de verzadiging.

Zalig zijn die hongeren.

Als je in het natuurlijke echt honger hebt, ben je pas tevreden met eten.
Zo is het toch ook in het geestelijke?

Ik denk wel dat je kunt stellen dat honger naar Gods Woord, naar Zijn gerechtigheid, groot is ten opzichte van onverschilligheid, hardheid, etc. Maar voor jezelf kun je toch onmogelijk tevreden zijn met honger?

Anker schreef:

Luther schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:In de Bijbel zie ik juist geschetst, een volk van gelovigen, die alles in zichzelf missen, maar in Christus alles bezitten,
en de Koning te rijk zijn. Niets in ons, alles in Hem, dat mag de lofzang van de gelovige zijn.

Of wel missend, en bezittend.

Juist, JGW!
Laten we maar huiverig zijn voor mensen die de honger even groot achten als de verzadiging.

Zaig zijn die hongeren.

En waarom zijn zij zalig? Niet omdat ze nog nooit verzadigd zijn, of niets hebben gezien van die verzadiging. Juist omdat zij missen waarmee ze reeds bekend gemaakt zijn.
Nergens in de Bijbel, ook niet in Mattheüs 5, wordt geestelijke honger zo'n beetje voor de verzadiging gezien.
Ik ben weleens bang dat velen deze tekst opvatten als: "Gelukkig, ik ben hongerig naar de gerechtigheid, dus ben ik reeds zalig." Het is echter geen aansporing om te rusten in de honger, in het gemis, en daar een vlag op te zetten. De Statenvertalers verwijzen niet voor niets naar Jesaja 55: 1, waarin het gaat om de verzadiging met het hemelse brood, en de lessing van de dorst door het water des levens.

Bovendien staat er: Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid. Ik kan niet hongeren en dorsten naar iets dat ik niet ken. Zij kennen die hemelse gerechtigheid in Christus al reeds en begeren haar opnieuw en elke dag weer.

Ik kreeg gisteravond dit boek te leen van iemand:


Ze kan prachtig schrijven, maar jammer weer van die bastaardvloek op bladzijde 3.
Onnodig.