TSD schreef:

Wijk schreef:Een ring uitzoeken bij de plaatselijke juwelier

Vanavond ook uit eten

Dat klinkt alsof er iets te vieren valt, Wijk?

EDIT: en gefeliciteerd natuurlijk, Zeeuw!

Niet wat je denkt dat het is Het is voor haar verjaardag;)

Wijk schreef:

TSD schreef:

Wijk schreef:Een ring uitzoeken bij de plaatselijke juwelier

Vanavond ook uit eten

Dat klinkt alsof er iets te vieren valt, Wijk?

EDIT: en gefeliciteerd natuurlijk, Zeeuw!

Niet wat je denkt dat het is Het is voor haar verjaardag;)

Ik had mijn vermoeden bewust niet uitgesproken .
Er was dus wel iets te vieren, gefeliciteerd nog!

Carrie schreef:

Jantje schreef:Bijzonder. Ik ervaar juist altijd dat het zo vaak om onze eigen eer te doen is en dat wij ten diepste de eer van God niet (willen) bedoelen.

Hoe ga jij dan om met je scheppingsdoel?

Dat scheppingsdoel hebben wij sinds Genesis 3 moed- en vrijwillig verkwanselt. Wij kunnen van onszelf de eer van God niet meer bedoelen, zie ook Romeinen 3. Zelfs onze beste werken zijn met zonde bevlekt.

Wij kunnen uit onszelf ook niet fietsen.

Maar wij mogen gewoon de middelen waarnemen, en door Gods genade gaan we dan -uitzonderingen daargelaten- gewoon vooruit.

DDD schreef:Wij kunnen uit onszelf ook niet fietsen.

Maar wij mogen gewoon de middelen waarnemen, en door Gods genade gaan we dan -uitzonderingen daargelaten- gewoon vooruit.

Maar wie worden er dan bedoelt met 'we'? En welke soort genade zorgt daar dan voor? Zeker, Gods kinderen leren hier op aarde bij ogenblikken reeds al de eer des Heeren te bedoelen. Maar ze ervaren juist nog steeds dat er een tweemens in hen woont. En daardoor moeten ze ook steeds weer belijden dat zelfs het beste werk met zonde bevlekt is en de eer van God hier alleen door Gods Geest gegeven kan worden.

Dat doet allemaal niets af aan wat Carrie schreef.

DDD schreef:Wij kunnen uit onszelf ook niet fietsen.

Maar wij mogen gewoon de middelen waarnemen, en door Gods genade gaan we dan -uitzonderingen daargelaten- gewoon vooruit.

Ik moet denken aan deze teksten 12 Alzo dan, mijn geliefden, gelijk gij te allen tijd gehoorzaam geweest zijt, niet als in mijn tegenwoordigheid alleen, maar veelmeer nu in mijn afwezen, werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven;

13 Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.

Vanavond was het 'aannemingsavond'. Een van onze dochters hoopt Eerste Paasdag belijdenis te doen. (Groot)ouders waren uitgenodigd om het tweede deel van de avond aanwezig te zijn. Dit was nieuw voor ons. Was een bijzondere avond waar jongeren getuigden van Gods werk in hun leven. Puur en ongekunstelde verhalen gehoord.

helma schreef:Vanavond was het 'aannemingsavond'. Een van onze dochters hoopt Eerste Paasdag belijdenis te doen. (Groot)ouders waren uitgenodigd om het tweede deel van de avond aanwezig te zijn. Dit was nieuw voor ons. Was een bijzondere avond waar jongeren getuigden van Gods werk in hun leven. Puur en ongekunstelde verhalen gehoord.

Dat is inderdaad mooi. Ik dacht zo (al mag, kan en wil ik niet oordelen), of alle belijdende leden tot de ware Kerk (met een hoofdletter) horen? Ik geloof dat dit een verschijnsel is dat steeds meer voor lijkt te komen. Verder mag en kan en wil ik er niets van zeggen.

Dat kan je niet uit mijn stukje opmaken toch? (ik kan en wil daar niet over oordelen)

helma schreef:Dat kan je niet uit mijn stukje opmaken toch? (ik kan en wil daar niet over oordelen)

Ik bedoelde dat we daar niet voetstoots van uit kunnen en mogen gaan. Dat is wat we wel mogen zeggen.

-DIA- schreef:

helma schreef:Dat kan je niet uit mijn stukje opmaken toch? (ik kan en wil daar niet over oordelen)

Ik bedoelde dat we daar niet voetstoots van uit kunnen en mogen gaan. Dat is wat we wel mogen zeggen.

Uiteraard. Maar ook dat heeft @helma niet gezegd. Boverdien gaat het niet om anderen, maar onszelf. We hebben al meer dan genoeg aan ons eigen boze hart. Dus je moet er heel erg mee oppassen om over anderen, die je niet eens kent, zo'n oordeel en twijfel uit te spreken.

-DIA- schreef:

helma schreef:Vanavond was het 'aannemingsavond'. Een van onze dochters hoopt Eerste Paasdag belijdenis te doen. (Groot)ouders waren uitgenodigd om het tweede deel van de avond aanwezig te zijn. Dit was nieuw voor ons. Was een bijzondere avond waar jongeren getuigden van Gods werk in hun leven. Puur en ongekunstelde verhalen gehoord.

Dat is inderdaad mooi. Ik dacht zo (al mag, kan en wil ik niet oordelen), of alle belijdende leden tot de ware Kerk (met een hoofdletter) horen? Ik geloof dat dit een verschijnsel is dat steeds meer voor lijkt te komen. Verder mag en kan en wil ik er niets van zeggen.

Vind jij dan dat bij het afleggen van belijdenis des geloofs , het oordeel der liefde niet geldt?

De DL leren toch anders? : "Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend."

Jantje schreef:

-DIA- schreef:

helma schreef:Dat kan je niet uit mijn stukje opmaken toch? (ik kan en wil daar niet over oordelen)

Ik bedoelde dat we daar niet voetstoots van uit kunnen en mogen gaan. Dat is wat we wel mogen zeggen.

Uiteraard. Maar ook dat heeft @helma niet gezegd. Boverdien gaat het niet om anderen, maar onszelf. We hebben al meer dan genoeg aan ons eigen boze hart. Dus je moet er heel erg mee oppassen om over anderen, die je niet eens kent, zo'n oordeel en twijfel uit te spreken.

Ik geloof dat het weer niet begrepen werd. Ik bedoelde te wijzen op een manier van spreken (die in feite wezensvreemd is aan het reformatorisch denken en belijden) nu algemeen ingang lijkt te vinden in kerken die vanouds anders spraken. Als we elkaar daar in liefde (en niet in hardheid of onverschilligheid) op wijzen zou dat toch moeten kunnen lijden. Ik zoek het goede, maar dat wordt, zo aan de reacties te zien, niet begrepen, en juist tegenovergesteld wordt dan opgemerkt (wantrouwen, of je het in een verkeerd daglicht wilt stellen). Op die manier (is het wonder?) gaan mensen zich steeds meer onbegrepen voelen, en wordt alles meteen in een kwaad of verkeerd daglicht geplaatst. Waarschijnlijk is het toch beter om te zwijgen, want we begrijpen elkaar niet meer. We zoeken er wat negatiefs achter, of we voelen ons aangevallen. Dat is niet de bedoeling.

Ik deel, algemeen genomen, zeker je zorg. Wordt er nog wel ervaren dat het een wonder is, als de Heere in je leven is gekomen? Of denken we met een tekstje en een versje en wat gemoedelijkheid het wel aan te kunnen en stappen we over de zonde heen?
Echter is, zonder dat je anderen kent, het op één specifieke reactie reageren, niet handig. Daarmee wek je in ieder geval de indruk dat je deze specifieke reactie van @helma bedoelt. En ik zou over @helma's reactie toch geen twijfel durven schrijven. Verder verwijs ik ook naar hetgeen wat @bezorgd schrijft.