Open gesprek met kind of ook met haar/zijn partner?

merel schreef:En als het meerderjarige kind met een ongelovige thuiskomt?

Kennen ze elkaar nog maar kort of is er al sprake van een komende verbintenis?

J.C. Philpot schreef: Het van belang dat je van jongst af aan uit de bijbel onderwijst, en niet pas als de situatie daar is (en dat geld voor heel veel zaken). En voor het kind blijft bidden.

Maar op meerderjarige leeftijd is het kind inderdaad zelf verantwoordelijk voor zijn of haar keuzes, hoe moeilijk dat voor je als ouder ook kan zijn. Open gesprek, gebed en liefde betonen blijven dan over.

Een kerkelijke achtergrond blijkt ook geen "verzekering" voor het leven, helaas.

merel schreef:Open gesprek met kind of ook met haar/zijn partner?

Allereerst met het kind, maar mogelijk ook met de partner. Om aan te bevelen de Heere te zoeken, en zo het huwelijk met Hem in te gaan.

Mijn dochter is nog jonger dan 10 jaar, dus kan ik er verder niet over meepraten. De leiding en wijsheid van de Heere, en de liefde, zijn in ieder geval nodig, en elke situatie is verschillend.

Ik weet dat hier ook veel verdriet ligt voor ouders. We mogen ook niet vergeten dat de Heere toch wonderen heeft willen doen in het verleden, en dat onkerkelijke partners tot beschaming van de kerkelijke partij de Heere mochten leren kennen.

J.C. Philpot schreef:Ik vind het een lastige kwestie als het gaat om iemand die de Heere zoekt, maar nog geen zekerheid heeft. Maar het onderstaande bijbelgedeelte is voor mij een aanwijzing dat je niet met iedereen kunt trouwen:

1 Korinthe 7:39 schreef:Een vrouw is door de wet verbonden zo langen tijd haar man leeft; maar indien haar man ontslapen is, zo is zij vrij om te trouwen dien zij wil, alleenlijk in den Heere.

Kanttekening schreef:Dat is, alleenlijk dat zulks geschiede in de vreze des Heeren; waartoe ook inzonderheid dient, dat zij nu vrij zijnde, geen juk aantrekke met de ongelovigen, 2 Kor. 6:14.

Ik zie het huwelijk als 1 van de belangrijkste beslissingen in het leven. Deze beslissing heeft ook gevolgen voor de kinderen, zo God die geeft. Hoe zul je die in de vreze des Heeren kunnen opvoeden, als je hier niet 1 in bent?

Niet ieder kind van God is per definitie een goede opvoeder in de vreze van de Heere denk ik. Als je echt op zoek gaat naar een vrouw die God al kent, gaat dat best ver. Iemand kan toch ook op latere leeftijd tot de Heere komen?
We zijn toch ook geen hartenkenners?

Zeeuw schreef: Niet ieder kind van God is per definitie een goede opvoeder in de vreze van de Heere denk ik. Als je echt op zoek gaat naar een vrouw die God al kent, gaat dat best ver. Iemand kan toch ook op latere leeftijd tot de Heere komen?
We zijn toch ook geen hartenkenners?

Wat bedoelt Paulus dan volgens jou te zeggen, en wat voor betekenis heeft dit voor ons?

En natuurlijk kan iemand ook op latere leeftijd zich bekeren. Maar het nu onbekeerd doorleven is wel een zonde. Bekering mag nooit uitgesteld worden. Wat is het mooi als jongelui samen de Heere zoeken, om op die manier het huwelijk in gaan.

Verder: natuurlijk zijn wij geen hartekennis. Dat is volgens mij ook niet waar het in dit gesprek om gaat. We mogen elkaar bevragen, en als de vruchten het niet tegenspreken aanvaarden we elkaar in het oordeel der liefde.

Verder veroordeel ik niemand, ik hoop niet dat mensen zich hierdoor gekwetst voelen. Dat is absoluut niet mijn bedoeling. En natuurlijk is de praktijk weerbarstig, en is er veel gebrokenheid. Ik wil echter alleen aan mijn kinderen doorgeven wat een zegen het is om met de Heere een huwelijk te sluiten en in te gaan.

Wat Ds W Pieters hierover zegt:

Ook het boek Hooglied is hier een voorbeeld van. Het is goed als jongeren beseffen dat het huwelijk een heilige instelling is, aldus de Garderense predikant. „Eerst bekering, dan pas verkering. Je moet je hart eerst aan de Heere geven, dan pas aan elkaar.” Hij wijst ook nadrukkelijk op de dagelijkse bekering. „Je moet Hem dagelijks vrezen.” De nauwe omgang met God moet al jong beginnen. „Hoe ouder, hoe kouder. Je wordt bij het klimmen van de jaren niet ernstiger, maar harder. Op hoge leeftijd bekeerd worden, is mogelijk. Maar het is een uitzondering.”

Bron: https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 82bac2c1a5

J.C. Philpot schreef:

Zeeuw schreef: Niet ieder kind van God is per definitie een goede opvoeder in de vreze van de Heere denk ik. Als je echt op zoek gaat naar een vrouw die God al kent, gaat dat best ver. Iemand kan toch ook op latere leeftijd tot de Heere komen?
We zijn toch ook geen hartenkenners?

Wat bedoelt Paulus dan volgens jou te zeggen, en wat voor betekenis heeft dit voor ons?

En natuurlijk kan iemand ook op latere leeftijd zich bekeren. Maar het nu onbekeerd doorleven is wel een zonde. Bekering mag nooit uitgesteld worden. Wat is het mooi als jongelui samen de Heere zoeken, om op die manier het huwelijk in gaan.

Verder: natuurlijk zijn wij geen hartekennis. Dat is volgens mij ook niet waar het in dit gesprek om gaat. We mogen elkaar bevragen, en als de vruchten het niet tegenspreken aanvaarden we elkaar in het oordeel der liefde.

Verder veroordeel ik niemand, ik hoop niet dat mensen zich hierdoor gekwetst voelen. Dat is absoluut niet mijn bedoeling. En natuurlijk is de praktijk weerbarstig, en is er veel gebrokenheid. Ik wil echter alleen aan mijn kinderen doorgeven wat een zegen het is om met de Heere een huwelijk te sluiten en in te gaan.

Ik begrijp je laatste alinea volledig. En dat is m.i. een wens uit liefde, tot je kinderen en tot de Heere.

Ik denk dat Paulus met de ongelovigen hen bedoelt die geen kinderen van God zijn. En dat wij vooreerst het koninkrijk van Hem moeten zoeken. Dan kom je dus op de vraag of iemand pas kan trouwen als hij/zij een kind van de Heere is. En daarop kan ik geen ja zeggen.

Mara schreef:
Een kerkelijke achtergrond blijkt ook geen "verzekering" voor het leven, helaas.

Nee, klopt. Mijn 'vriendjes' voor mijn man hadden een kerkelijke achtergrond en allen belijdenis gedaan. Zij gaan niet meer naar de kerk. Mijn man had een onkerkelijke achtergrond en heeft 8 jaar nadat ik hem had leren kennen en wij al lang en breed getrouwd waren belijdenis gedaan.

Er een wonder is gebeurd in ons gezin......
Echt ongelofelijk (menselijk gesproken)
Wij (als mens) moeten ook dit ook nog wel even "verwerken" en "een plek geven"!
Maar nu zijn we verwonderd, blij en dankbaar!
Wat de toekomst brengt weten we niet, we hopen dat het wonder blijft

Orchidee schreef:Er een wonder is gebeurd in ons gezin......
Echt ongelofelijk (menselijk gesproken)
Wij (als mens) moeten ook dit ook nog wel even "verwerken" en "een plek geven"!
Maar nu zijn we verwonderd, blij en dankbaar!
Wat de toekomst brengt weten we niet, we hopen dat het wonder blijft

Nou Orchidee, dat is heel bijzonder. Ik stuurde je net een pb, maar dat komt dan vervolgens naar mij terug.
Dus ik weet niet wat er op jouw telefoon zit, automatisch retour of zo?

Heb je géén bericht gekregen dan

Orchidee schreef:Heb je géén bericht gekregen dan

Nee sterker nog, ik kreeg inmiddels 3 x mijn eigen pb terug.

Orchidee schreef:Er een wonder is gebeurd in ons gezin......
Echt ongelofelijk (menselijk gesproken)
Wij (als mens) moeten ook dit ook nog wel even "verwerken" en "een plek geven"!
Maar nu zijn we verwonderd, blij en dankbaar!
Wat de toekomst brengt weten we niet, we hopen dat het wonder blijft

Kan je aangeven wat het wonder is ?

Zeeuw schreef:

ejvl schreef:

J.C. Philpot schreef:

Bonny schreef: Gewoon even nieuwsgierig, maar wat wordt tegenwoordig gezien als de huwbare leeftijd? Vroeger gingen ze met 20 al het bootje in. Tegenwoordig ligt de gemiddelde leeftijd een stukje hoger denk ik. Of niet?

Ik was zelf 28 toen ik trouwde. Maar als mijn dochter met haar 18e of 20e trouwt met een Godvrezend man, is het mij ook goed.

Maar velen hebben al "verkering" rond hun 14-16e.
Dat zou ik ook prima vinden als het een partner betreft die ook de Heere vreest.

Maar is dat voor jullie dan een keiharde eis? Ik begrijp de wens, maar als eis vind ik het best ver gaan.

Nee geen eis. Onze kinderen zullen altijd welkom zijn, ook met een ongelovige partner. Ik sta er hetzelfde in als @J. C. Philpot. Altijd in liefde het gesprek aangaan.