Jongere schreef:memento schreef:Daarbij: Het raakt de identiteit van de Afgescheiden kerken. Wanneer een afgescheiden kerk sterk staat op een bepaalde "kerkelijke weg" bij kritiek, komt dat nogal hypocriet over als ze zelf het ontstaan danken aan kritiek waarbij de kerkelijke weg niet gevolgd is. Wanneer een kerkverband waarschuwt tegen het verlaten van haar kerkverband, komt dat nogal hypocriet over als ze zelf wél de Vaderlandse Kerk hebben verlaten.
Mijn punt is: Heel veel dingen die hier in deze topic gezegd worden (zoals: "mensen tot bekering komen en zeer gevoed worden onder die prediking"), zouden in het geval van de Afscheiding betekend hebben dat men bij de Hervormde Kerk was gebleven.
Wat hebben al de mensen, vandaag de dag, in een afgescheiden kerkverband er nu aan dat hun voor-voor-voor-voor-voorvaderen wellicht de kerkelijke weg niet hebben gevolgd?
Ik ben lid van een 'afgescheiden kerk'. Ik voel geen enkele noodzaak om die Afscheiding te gaan verdedigen (evenmin om die aan te vallen). Maar het is voor mij wel gegeven dat ik nu lid ben van dit kerkverband. Kun je dan begrijpen dat ik het vervelend vind om hypocrisie voor mijn voeten geworpen te krijgen als ik voor de kerkelijke weg zou pleiten?
'Niet zeuren over enige regel want je voorvaders hebben ooit zelf een regel overtreden.' Stel dat dat inderdaad het geval was rond de Afscheiding, dan lijkt me toch nóg duidelijk dat dit niet de manier van redeneren moet zijn in de kerk.
Juist omgedraaid. Omdat die stemmen nu gelijk hebben over het volgen van de kerkelijke weg, en over het niet zomaar een kerk mogen verlaten, past een heroverweging van de Afscheiding. Het past een christen immers, om fouten uit het verleden te erkennen, daar schuld voor te belijden, en de fout - indien en voor zover mogelijk - te herstellen. Kortom, juist het instemmen met wat hier gezegd wordt, raakt het hart van het bestaansrecht van de Afgescheiden kerken. Eerlijkheid op dit punt, zou een middel kunnen zijn om de verdeeldheid - waarvan we allen belijden dat die niet tot Gods eer is - te beslechten.
Ik vind het jammer dat de "voorlopigheid" van de afscheiding, en het besef dat het een "noodoplossing" is, niet meer leeft (met uitzondering van in enkele oud ger gems). Wie de Acte van Afscheiding en Wederkeer leest, komt toch een andere geest tegen, die verlangde naar terugkeer.
Auto schreef:memento schreef:Auto schreef:Tja, en nu bestaat de al oude Hervormde kerk niet meer.
Daarover kan je van mening verschillen
Als je dat wilt ontkennen dan ben je een knappe jongen als je dat lukt
Wie het wezen van een kerkgenootschap ziet in haar belijdenis, heeft daar niet zulke problemen mee hoor.
Maargoed, over die zaken zullen we denk ik van mening verschillen.
