‘De Lof is niet van de lucht!’
https://www.facebook.com/13896889949045 ... =e&sfns=mo

Vond mbt vorige week erg mooi samen vallen.

BJD schreef:Sterker nog, ik vind de refo orgelcultuur meer gericht op persoonlijke eer en glorie dan Sela. Ik denk dat Sela meer muziek maakt uit overtuiging. De vorm kan je niet van houden, dat is wat anders.

Ik vrees dat hier wel een kern van waarheid in zit. En dat maakt dat we ons toch heel voorzichtig en vooral ook bescheiden mogen opstellen in deze discussie. Onze gezindte heeft op dit punt best wel wat boter op het hoofd. Er is een behoorlijke commerciële entertainment cultuur ontstaan in onze refozuil in de achterliggende jaren.

GJdeBruijn schreef:

BJD schreef:Sterker nog, ik vind de refo orgelcultuur meer gericht op persoonlijke eer en glorie dan Sela. Ik denk dat Sela meer muziek maakt uit overtuiging. De vorm kan je niet van houden, dat is wat anders.

Ik vrees dat hier wel een kern van waarheid in zit. En dat maakt dat we ons toch heel voorzichtig en vooral ook bescheiden mogen opstellen in deze discussie. Onze gezindte heeft op dit punt best wel wat boter op het hoofd. Er is een behoorlijke commerciële entertainment cultuur ontstaan in onze refozuil in de achterliggende jaren.

Mooi dat er opeens een heel andere discussie uit ontstaat.
Maar zeggen jullie hiermee dat er de volgende conclusies kunnen zijn?

- De orgelconcerten en die bepaalde refo ritme genre is principieel niets op tegen, en staat qua uitvoering principieel gelijk aan de muzikale omlijsting van groepen als Sela, en dus zou zo'n Sela uitvoering ook principieel te verantwoorden zijn.
- We keuren uitvoeringen af zoals Sela dat doet, maar daarmee ook de onder ons bekende uitvoeringen van stevig orgelspel.
- We keuren de refo entertainment af en hebben begrip voor de meer inhoudsvolle uitvoeringen van groepen als Sela etc?

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe Valcke , Erasmiaan en Jantje hierover denken.

Bezorgd schreef:

GJdeBruijn schreef:

BJD schreef:Sterker nog, ik vind de refo orgelcultuur meer gericht op persoonlijke eer en glorie dan Sela. Ik denk dat Sela meer muziek maakt uit overtuiging. De vorm kan je niet van houden, dat is wat anders.

Ik vrees dat hier wel een kern van waarheid in zit. En dat maakt dat we ons toch heel voorzichtig en vooral ook bescheiden mogen opstellen in deze discussie. Onze gezindte heeft op dit punt best wel wat boter op het hoofd. Er is een behoorlijke commerciële entertainment cultuur ontstaan in onze refozuil in de achterliggende jaren.

Mooi dat er opeens een heel andere discussie uit ontstaat.
Maar zeggen jullie hiermee dat er de volgende conclusies kunnen zijn?

- De orgelconcerten en die bepaalde refo ritme genre is principieel niets op tegen, en staat qua uitvoering principieel gelijk aan de muzikale omlijsting van groepen als Sela, en dus zou zo'n Sela uitvoering ook principieel te verantwoorden zijn.
- We keuren uitvoeringen af zoals Sela dat doet, maar daarmee ook de onder ons bekende uitvoeringen van stevig orgelspel.
- We keuren de refo entertainment af en hebben begrip voor de meer inhoudsvolle uitvoeringen van groepen als Sela etc?

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe Valcke , Erasmiaan en Jantje hierover denken.

Wat is jouw conclusie?

Laat maar ook...

Bezorgd schreef:- De orgelconcerten en die bepaalde refo ritme genre is principieel niets op tegen, en staat qua uitvoering principieel gelijk aan de muzikale omlijsting van groepen als Sela, en dus zou zo'n Sela uitvoering ook principieel te verantwoorden zijn.

Of: beide zijn principieel niet te verantwoorden. Dat lijkt me een consequentere gedachtegang.
We willen toch het eenzijdig najagen van (onbeheerste) emoties niet legitimeren als het gaat om bijbels-verantwoorde muziek?

Bezorgd schreef:

GJdeBruijn schreef:

BJD schreef:Sterker nog, ik vind de refo orgelcultuur meer gericht op persoonlijke eer en glorie dan Sela. Ik denk dat Sela meer muziek maakt uit overtuiging. De vorm kan je niet van houden, dat is wat anders.

Ik vrees dat hier wel een kern van waarheid in zit. En dat maakt dat we ons toch heel voorzichtig en vooral ook bescheiden mogen opstellen in deze discussie. Onze gezindte heeft op dit punt best wel wat boter op het hoofd. Er is een behoorlijke commerciële entertainment cultuur ontstaan in onze refozuil in de achterliggende jaren.

Mooi dat er opeens een heel andere discussie uit ontstaat.
Maar zeggen jullie hiermee dat er de volgende conclusies kunnen zijn?

- De orgelconcerten en die bepaalde refo ritme genre is principieel niets op tegen, en staat qua uitvoering principieel gelijk aan de muzikale omlijsting van groepen als Sela, en dus zou zo'n Sela uitvoering ook principieel te verantwoorden zijn.
- We keuren uitvoeringen af zoals Sela dat doet, maar daarmee ook de onder ons bekende uitvoeringen van stevig orgelspel.
- We keuren de refo entertainment af en hebben begrip voor de meer inhoudsvolle uitvoeringen van groepen als Sela etc?

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe Valcke , Erasmiaan en Jantje hierover denken.

1. Onzin. Psalmen worden gewoon gezongen met 1500 man, intrede is er vrijwel niet en bovendien is er nog een collecte voor een goed doel ook. Daarnaast is het een groot verschil of je Psalmen (van Datheen) zingt of liederen van Sela. En vergeet ook niet dat er dominees ter (uiterst!) rechterzijde van de GG een meditatie verzorgen. Ik zie daar niets verkeerd in. Deze conclusie van jou is echt de zotheid gekroond.
2. Een orgelspel á la Pieter Heykoop of á la André Nieuwkoop is niet te vergelijken met een wereldgelijkvormige (lees: gelijk aan popmuziekomlijsting) uitvoering van een bepaald Opwekkingslied. Wederom jouw conclusie de zotheid gekroond.
3. Onzin. De inhoud van sommige liederen (van Sela) is dusdanig ongereformeerd dat de inhoud van de eeuwenoude Psalmen (van Datheen), veel meer inhoud heeft. Ten derde male is jouw conclusie de zotheid gekroond.

Ik heb werkelijk waar geen enkel begrip voor deze conclusie. Men breekt het gereformeerde af en bouwt het remonstrantse op.

Jantje schreef:

Bezorgd schreef:

GJdeBruijn schreef:

BJD schreef:Sterker nog, ik vind de refo orgelcultuur meer gericht op persoonlijke eer en glorie dan Sela. Ik denk dat Sela meer muziek maakt uit overtuiging. De vorm kan je niet van houden, dat is wat anders.

Ik vrees dat hier wel een kern van waarheid in zit. En dat maakt dat we ons toch heel voorzichtig en vooral ook bescheiden mogen opstellen in deze discussie. Onze gezindte heeft op dit punt best wel wat boter op het hoofd. Er is een behoorlijke commerciële entertainment cultuur ontstaan in onze refozuil in de achterliggende jaren.

Mooi dat er opeens een heel andere discussie uit ontstaat.
Maar zeggen jullie hiermee dat er de volgende conclusies kunnen zijn?

- De orgelconcerten en die bepaalde refo ritme genre is principieel niets op tegen, en staat qua uitvoering principieel gelijk aan de muzikale omlijsting van groepen als Sela, en dus zou zo'n Sela uitvoering ook principieel te verantwoorden zijn.
- We keuren uitvoeringen af zoals Sela dat doet, maar daarmee ook de onder ons bekende uitvoeringen van stevig orgelspel.
- We keuren de refo entertainment af en hebben begrip voor de meer inhoudsvolle uitvoeringen van groepen als Sela etc?

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe Valcke , Erasmiaan en Jantje hierover denken.

1. Onzin. Psalmen worden gewoon gezongen met 1500 man, intrede is er vrijwel niet en bovendien is er nog een collecte voor een goed doel ook. Daarnaast is het een groot verschil of je Psalmen (van Datheen) zingt of liederen van Sela. En vergeet ook niet dat er dominees ter (uiterst!) rechterzijde van de GG een meditatie verzorgen. Ik zie daar niets verkeerd in. Deze conclusie van jou is echt de zotheid gekroond.
2. Een orgelspel á la Pieter Heykoop of á la André Nieuwkoop is niet te vergelijken met een wereldgelijkvormige (lees: gelijk aan popmuziekomlijsting) uitvoering van een bepaald Opwekkingslied. Wederom jouw conclusie de zotheid gekroond.
3. Onzin. De inhoud van sommige liederen (van Sela) is dusdanig ongereformeerd dat de inhoud van de eeuwenoude Psalmen (van Datheen), veel meer inhoud heeft. Ten derde male is jouw conclusie de zotheid gekroond.

Ik heb werkelijk waar geen enkel begrip voor deze conclusie. Men breekt het gereformeerde af en bouwt het remonstrantse op.

Bij het sausjes op een commerciële muziekavond “meditatie en opening door... en dan een klinkende naam” Nee, dan haak ik helemaal af..

Ik zie tegenwoordig zelfs refo muziekavonden met “hapje en drankjes” . Zijn ze er al avonden met een meet and Greet. Het zal me niet verbazen

@ jantje ad 1.
Dus als er tijdens een dienst een collecte gehouden wordt en men de liederen zingt met 1500 man en er een ds een meditatie houdt, is het goed. Dan moeten ze dat ook maar eens invoeren bij sela

Jantje schreef:

Bezorgd schreef:

GJdeBruijn schreef:

BJD schreef:Sterker nog, ik vind de refo orgelcultuur meer gericht op persoonlijke eer en glorie dan Sela. Ik denk dat Sela meer muziek maakt uit overtuiging. De vorm kan je niet van houden, dat is wat anders.

Ik vrees dat hier wel een kern van waarheid in zit. En dat maakt dat we ons toch heel voorzichtig en vooral ook bescheiden mogen opstellen in deze discussie. Onze gezindte heeft op dit punt best wel wat boter op het hoofd. Er is een behoorlijke commerciële entertainment cultuur ontstaan in onze refozuil in de achterliggende jaren.

Mooi dat er opeens een heel andere discussie uit ontstaat.
Maar zeggen jullie hiermee dat er de volgende conclusies kunnen zijn?

- De orgelconcerten en die bepaalde refo ritme genre is principieel niets op tegen, en staat qua uitvoering principieel gelijk aan de muzikale omlijsting van groepen als Sela, en dus zou zo'n Sela uitvoering ook principieel te verantwoorden zijn.
- We keuren uitvoeringen af zoals Sela dat doet, maar daarmee ook de onder ons bekende uitvoeringen van stevig orgelspel.
- We keuren de refo entertainment af en hebben begrip voor de meer inhoudsvolle uitvoeringen van groepen als Sela etc?

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe Valcke , Erasmiaan en Jantje hierover denken.

1. Onzin. Psalmen worden gewoon gezongen met 1500 man, intrede is er vrijwel niet en bovendien is er nog een collecte voor een goed doel ook. Daarnaast is het een groot verschil of je Psalmen (van Datheen) zingt of liederen van Sela. En vergeet ook niet dat er dominees ter (uiterst!) rechterzijde van de GG een meditatie verzorgen. Ik zie daar niets verkeerd in. Deze conclusie van jou is echt de zotheid gekroond.
2. Een orgelspel á la Pieter Heykoop of á la André Nieuwkoop is niet te vergelijken met een wereldgelijkvormige (lees: gelijk aan popmuziekomlijsting) uitvoering van een bepaald Opwekkingslied. Wederom jouw conclusie de zotheid gekroond.
3. Onzin. De inhoud van sommige liederen (van Sela) is dusdanig ongereformeerd dat de inhoud van de eeuwenoude Psalmen (van Datheen), veel meer inhoud heeft. Ten derde male is jouw conclusie de zotheid gekroond.

Ik heb werkelijk waar geen enkel begrip voor deze conclusie. Men breekt het gereformeerde af en bouwt het remonstrantse op.

Jantje, ik denk dat je niet goed leest.
Ik heb het over orgelavonden in het genre Martin Mans en Peter Wildeman

BJD schreef:

Bezorgd schreef:

GJdeBruijn schreef:

BJD schreef:Sterker nog, ik vind de refo orgelcultuur meer gericht op persoonlijke eer en glorie dan Sela. Ik denk dat Sela meer muziek maakt uit overtuiging. De vorm kan je niet van houden, dat is wat anders.

Ik vrees dat hier wel een kern van waarheid in zit. En dat maakt dat we ons toch heel voorzichtig en vooral ook bescheiden mogen opstellen in deze discussie. Onze gezindte heeft op dit punt best wel wat boter op het hoofd. Er is een behoorlijke commerciële entertainment cultuur ontstaan in onze refozuil in de achterliggende jaren.

Mooi dat er opeens een heel andere discussie uit ontstaat.
Maar zeggen jullie hiermee dat er de volgende conclusies kunnen zijn?

- De orgelconcerten en die bepaalde refo ritme genre is principieel niets op tegen, en staat qua uitvoering principieel gelijk aan de muzikale omlijsting van groepen als Sela, en dus zou zo'n Sela uitvoering ook principieel te verantwoorden zijn.
- We keuren uitvoeringen af zoals Sela dat doet, maar daarmee ook de onder ons bekende uitvoeringen van stevig orgelspel.
- We keuren de refo entertainment af en hebben begrip voor de meer inhoudsvolle uitvoeringen van groepen als Sela etc?

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe Valcke , Erasmiaan en Jantje hierover denken.

Wat is jouw conclusie?

Ik neig er naar om het genre orgelmuziek als gezonde ontspanning te zien, en muzikale omlijsting zoal in dat Youtube filmpje als een stap te ver. Maar goed, ik realiseer me dat heel veel ook met cultuur en hoe je opgevoed bent te maken heeft, en dus heel subjectief is, en iedereen de lijn weer ergens anders legt. Soms misschien wel met dezelfde opvoeding, bakering in de geref gezindte. Maar ik wordt hierdoor wel aan het denken gezet.

Jantje, ik denk dat je de essentie van de vraag van Bezorgd gemist hebt. Het gaat niet om orgel tegenover Sela maar om de moderne oppervlakigheid gericht op het sentiment dat ook in onze kringen aanwezig is. Als wij bepaalde argumenten gebruiken om zaken elders af te wijzen moeten we diezelfde argumenten ook voor onszelf laten gelden. En dan is vervolgens de vraag waar we dat aantreffen in onze eigen zuil en waar we voor onszelf de grenzen leggen als het gaat om de muziek die we maken.

Ik kan me in de column ook wel vinden. Al gaat men daar ook voorbij aan mijn zwaarste kritiekpunt "een oproep tot het verlaten van een gemeente om de liedkeuze".

Bezorgd schreef:

GJdeBruijn schreef:

BJD schreef:Sterker nog, ik vind de refo orgelcultuur meer gericht op persoonlijke eer en glorie dan Sela. Ik denk dat Sela meer muziek maakt uit overtuiging. De vorm kan je niet van houden, dat is wat anders.

Ik vrees dat hier wel een kern van waarheid in zit. En dat maakt dat we ons toch heel voorzichtig en vooral ook bescheiden mogen opstellen in deze discussie. Onze gezindte heeft op dit punt best wel wat boter op het hoofd. Er is een behoorlijke commerciële entertainment cultuur ontstaan in onze refozuil in de achterliggende jaren.

Mooi dat er opeens een heel andere discussie uit ontstaat.
Maar zeggen jullie hiermee dat er de volgende conclusies kunnen zijn?

- De orgelconcerten en die bepaalde refo ritme genre is principieel niets op tegen, en staat qua uitvoering principieel gelijk aan de muzikale omlijsting van groepen als Sela, en dus zou zo'n Sela uitvoering ook principieel te verantwoorden zijn.
- We keuren uitvoeringen af zoals Sela dat doet, maar daarmee ook de onder ons bekende uitvoeringen van stevig orgelspel.
- We keuren de refo entertainment af en hebben begrip voor de meer inhoudsvolle uitvoeringen van groepen als Sela etc?

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe Valcke , Erasmiaan en Jantje hierover denken.

Ik kan mijn beurt beter voorbij laten gaan omdat ik eigenlijk niet heel veel heb met orgelconcerten en zangavonden. Al ben ik al wel een aantal jaar op rij naar De Doelen geweest voor het eindejaarsconcert en ben ik een keer bij een avond van André Nieuwkoop geweest. Dus toch maar een poging tot een antwoord.

Beide avonden die ik bezocht heb, heb ik mogen genieten van de zang en de muziek. Wel moet ik zeggen dat ik in het showelement bij het eindejaarsconcert een bepaalde wereldgelijkvormigheid zag die mij niet aansprak. Dat ook gevoegd bij wat dubieuze gezangen maakt dat ik nog niet weet of ik er weer naar toe wil (maar ik ben niet alleen de baas ). Bij zo'n avond van Nieuwkoop ervaar ik dat veel minder en ik heb gelukkig geen verfijnde oren, want voor sommigen schijnt het de meest vreselijke en ondeskundige orgelmuziek te zijn die je maar kunt luisteren.

Maar nogmaals, orgelconcerten trekken me ook niet zo en ik ga er bijna nooit heen.

Moraal van dit verhaal en antwoord op de vragen van Bezorgd:
- als bij orgelconcerten dezelfde wereldgelijkvormigheid heerst als bij populaire "christelijke" artiesten/bands, dan zou je dat ook moeten mijden. Bij orgelconcerten zal het dan vooral in het showelement en in de inhoud van de liederen zitten. Als dat niet goed is, kun je er eigenlijk ook niet zijn.
- het verschil is natuurlijk wel dat orgelconcerten geen jankende gitaren en drums hebben en zangers die welhaast de microfoon lijken te aanbidden, wat voor mij teveel associatie en vereenzelviging met gewone popmuziek oplevert en daarmee wereldgelijkvormigheid.
- we moeten inderdaad oppassen om van muziekavonden/concerten/enz., geen verantwoorde avondjes uit te maken, waarin het zingen van psalmen als entertainment wordt ingezet. Maar de scheidslijn is dun. Want moet dan alles maar verboden worden? Dat is toch ook een harde boodschap naar onze jeugd toe.
- Het mooiste is als orgelconcerten en zangavonden vanuit een oprechte begeerte worden georganiseerd en dat er ook vanuit een oprechte begeerte aan wordt deelgenomen. Maar dat kunnen wij niet beoordelen en mag ook weer geen criterium zijn.

Samengevat: voor mezelf ben ik wat terughoudend, maar ik geloof wel dat ik op een verantwoorde manier mag genieten van de kunst die God zelf in de schepping heeft gelegd.

Ook bij orgelconcerten en zangavonden moeten we kritisch zijn op een te grote wereldgelijkvormigheid. Maar het lijkt me geen reden om ze niet meer te organiseren.

Ik blijf echter een grens trekken bij de populair christelijke bands en artiesten. Zij gaan een grens over richting popmuziek en hebben daarmee een bepaalde wereldgelijkvormigheid waarin ik niet meekan.