Wilhelm schreef:Toch sta ik eigenlijk wel te kijken van dit artikel:
Die leren: Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is. Want deze dingen strijden tegen de klare getuigenissen der Schrift: Gij waart dood door de misdaden en de zonden en: Het gedichtsel van des mensen hart is alleenlijk boos, te allen dage. Daarenboven, hongeren en dorsten naar de verlossing uit de ellende, en naar het leven, en Gode een offerande van een gebroken geest opofferen, geldt eigenlijk van de wedergeborenen, en van degenen die zalig genaamd worden.
Ik kan begrijpen dat de 'GG theologie' hierin een bevestiging vindt. Want als je dit stuk letterlijk leest , zegt het wel dat het hongeren en dorsten zaligmakende werkzaamheden zijn. er staat niets bij dat het dan verbonden is aan een omhelzen van Christus, aan een toeeigenend geloof.
Maar daarom ook mijn vraag, welke theologen voor Comrie leren dit ook?
Om dit te kunnen plaatsen moet je andere geschriften uit die tijd raadplegen, zoals de Synopsis (het leerboek van de Leidse theologen) en de Acta. Uit de Acta blijkt dat men onder 'hongeren en dorsten' iets anders verstond dan wat men er nu doorgaan door verstaat. En had men zich aan de uitleg van Calvijn gehouden, dan hadden deze teksten al helemaal geen probleem hoeven op te leveren.
