Ik heb uitvoerig de verschillen aangegeven tussen jouw benadering en die van ds. Moerkerken:Luther schreef:Ja hoor. Ik lees in dit topic (bijna) alles.Afgewezen schreef:Heb je alle tussenliggende posts gelezen?
Hoezo?
De hoorder kan en mag met deze theologische waarheid niets. Die moet vooral veel van Christus horen uit en door het Woord. Want dát is het middel dat de Heere wil gebruiken om Hem toe te eigenen. Echt waar: De Schrift is zo vol van Christus. Stal Hem maar uit, in alle facetten van Zijn ambten, naturen, staten, weldaden... Dát zal de ziel gaande maken. Dát is ook hetgeen het meeste nodig is. Ik wil Comrie nog wel een keer citeren: (Preek 8)GJdeBruijn schreef:Hoe moet een hoorder dit voor zichzelf toepassen in het pastoraat?Luther schreef:Van theologische zijde bezien kan iemand die van dood levend is gemaakt wellicht nog zeer weinig zeggen over Christus, maar hij of zij is wel behouden.
Wie kan zich überhaupt aangesproken weten in zulk een toestand? Behouden op basis van theologie, maar in eigen waarneming niet. Wat is dan de grond waaraan een mens zich moet vastklemmen?
Deze vraag kom ik zelf niet uit. Ook al zie ik deze vraag ook bij de nadere reformatoren gaandeweg wel ontstaan.
dr. A. Comrie schreef:Hoe weinigen zijn er, mijne geliefden! die uit 's harten grond Jezus met hun gehele ziel begeren om voor hen tot Profeet, Priester en Koning te zijn! Hoe gemakkelijk kan men het gemis van zulk een Jezus dragen, en evenwel vrolijk en weltevreden zijn! De allereerste en kleinste werkzaamheden van het geloof ontdekken zich in dat begeren en hongeren naar Jezus, uit een waarachtig gezicht van zijn verloren staat, en uit een gezicht van Jezus' volstrekte noodzakelijkheid, om met God door Hem verzoend te worden; zo gij dat mist, zo moet gij billijk besluiten, dat gij geen gelovigen zijt.
Hoe velen zijn er niet, die in hun eigen werkelijkheid blijven, zonder ooit verder te komen; zij hebben begeerten, reikhalzen en uitzien, maar het blijft er bij. En ofschoon zij niets meer hebben, blijven zij rusten op de begeerten en werkzaamheden, die zij hebben zonder Christus. Mijne geliefden! Ik geloof wel, dat begeren, hongeren en dorsten naar Jezus de allereerste beginselen van het geloof zijn, maar waar deze in waarheid bevonden worden, daar stelt de mens ze niet tot een grond, om daarop te rusten, maar hij wordt er hoe langer hoe armer door, en moet tot Jezus Zelf kunnen komen, en Hem omhelzen voor tijd en eeuwigheid.
Sja... het heeft denk ik geen zin dat ik mezelf ga herhalen. Mijns inziens klopt jouw analyse niet, of is deze op z'n minst eenzijdig.Afgewezen schreef:Ik heb uitvoerig de verschillen aangegeven tussen jouw benadering en die van ds. Moerkerken:Luther schreef:Ja hoor. Ik lees in dit topic (bijna) alles.Afgewezen schreef:Heb je alle tussenliggende posts gelezen?
Hoezo?
1. Ds. Moerkerken beschrijft de kenmerken van het 'beginnende leven', ter toetsing! Is het niet eens met de uitdrukking dat het vóór Christus 'nog alle kanten op kan'.
2. Ds. Moerkerken leert meer en duidelijker standen.
Verder ga ik niet herhalen wat ik heb gezegd.
Ergens schrijft Afgewezen "Ds Moerkerken is uit" dit naar aanleiding van diverse mensen(waaronder jij) die zeggen dat zij de "leer" van Ds Moerkerken zondags nooit op de kansel horen. Met de leer van Ds Moerkerken bedoel ik wat in de gekleurde citaten eerder in dit topic naar voren is gebracht, wat deze predikant in twee boekjes heeft geschreven ("Bethel en Pniël" en "Genadeleven en Genadeverbond".) en in vele artikelen in de SB. Ik heb altijd begrepen dat Ds Moerkerken dat juist het "eigene" van de GG vindt. Toch hoor ik nu van GG'ers van diverse pluimage dat ze dit nooit terug horen in de prediking. Is de GG dan bezig het "eigene" kwijt te raken?Luther schreef:Ja hoor. Ik lees in dit topic (bijna) alles.Afgewezen schreef:Heb je alle tussenliggende posts gelezen?
Hoezo?
Er is een verschil in het theologisch benoemen van zaken enerzijds. (Je zou zelfs oneerbiedig kunnen spreken van 'de waarheid uit de studeerkamer'. ) En anderzijds de praktijk van de prediking, waarin het naar één zaak toe moet: Wat dunkt u van de Christus? Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?huisman schreef:Ergens schrijft Afgewezen "Ds Moerkerken is uit" dit naar aanleiding van diverse mensen(waaronder jij) die zeggen dat zij de "leer" van Ds Moerkerken zondags nooit op de kansel horen. Met de leer van Ds Moerkerken bedoel ik wat in de gekleurde citaten eerder in dit topic naar voren is gebracht, wat deze predikant in twee boekjes heeft geschreven ("Bethel en Pniël" en "Genadeleven en Genadeverbond".) en in vele artikelen in de SB. Ik heb altijd begrepen dat Ds Moerkerken dat juist het "eigene" van de GG vindt. Toch hoor ik nu van GG'ers van diverse pluimage dat ze dit nooit terug horen in de prediking. Is de GG dan bezig het "eigene" kwijt te raken?Luther schreef:Ja hoor. Ik lees in dit topic (bijna) alles.Afgewezen schreef:Heb je alle tussenliggende posts gelezen?
Hoezo?
Hij bedoelt hier: de heldere, duidelijke kennis van Christus als persoonlijke Borg en Zaligmaker, waarbij er ook qua zekerheid een vastere gang in het geestelijk leven komt.ds. A. Schot schreef:In de eerste plaats: ‘Het begint niet met Jezus’. Deze uitdrukking behoeft wel enige uitleg. Ten diepste begint het natuurlijk wel met Jezus. De genezing van de blindgeborene gaat immers geheel van Jezus uit. Maar het begint niet met de geloofskennis of de geloofsomhelzing van Christus. Velen laten daar het geestelijk leven beginnen en ontkennen min of meer de toeleidende weg.
Luther schreef:En dat ben ik dus niet met je eens: Als je door de Heilige Geest een geloofsgezicht mag ontvangen op wat de naam Jezus, dat is Zaligmaker, voor jou persoonlijk betekent, dat IS dat het ware zaligmakende geloof. Misschien is de uitdrukking 'waarde krijgen' ongelukkig gekozen, maar ik ben er wel van overtuigd, dat niemand iets van Jezus leert kennen, tenzij de Heilige Geest dat zaligmakend leert en dan zal de zondaar dat mogen mijnen. Als dat voor het eerst gebeurt, is dat zo'n onnoemelijk wonder en zo'n radicale gebeurtenis. Zo'n zondaar is rechtvaardig voor God.Afgewezen schreef:Dit is dus precies waar ik bezwaar tegen aanteken. Want tot geloof komen is niet dat 'de naam van Jezus... waarde krijgt' of iets van die strekking. Dat vind ik veel te zwakke uitdrukkingen voor wat er gebeurt wanneer Christus aan de ziel geopenbaard wordt. Wat ds. Van Ruitenburg hier beschrijft, is m.i. nog helemaal geen geloof.Luther schreef:Misschien mag ik proberen door te geven wat ds. P. van Ruitenburg daarover in een preek eens gezegd heeft. Hij zei samengevat dit:
Johannes de Doper riep uit: "Hij moet wassen (=groeien), maar ik minder worden." Wat betekent dat, dat Hij, Christus, moet wassen? Ja, wat is dat, de kennis van Christus?
Wel, in het oude vragenboekje van Hellenbroek werd gevraagd hoe de Middelaar gekend kan worden. Het antwoord daarop luidde: In Zijn namen, ambten, staten, naturen en weldaden.
Wat is nu kennis van Christus? Dat kan heel klein en heel beperkt, maar wel echt zijn, als we door de Heilige Geest, Die Zich paarde aan het Woord, zaligmakend onderwezen zijn in één van Zijn namen, of misschien in één van Zijn weldaden. Dat bijvoorbeeld de naam Jezus, dat is Zaligmaker, zoveel waarde kreeg en daarin zoveel gezien mocht worden, dat het u geheel vervulde.
En die kennis van Hem moet nu wassen, groeien, bijvoorbeeld dat u iets leert van een andere Naam van Christus, of iets leert van een ambt van Hem, of onderwezen wordt in Zijn menselijke natuur. En daar raken we nooit in uitgeleerd. Dat is ook wat de apostel Petrus bedoelt, als hij schrijft: Wast dan op in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus. (2 Petrus 3:18)
Afgewezen, ik hou het bij mijn eigen formuleringen.Afgewezen schreef:Luther, je bent voor mij echt een exponent van de nieuwe stroming. Ik mis bij jou een duidelijke standenleer met 'kruispunten' die beleefd moeten worden. Heel anders dan bij bij ds. Moerkerken.
Verder, ds. Moerkerken schreef zijn boekjes niet voor de studeerkamer, maar voor de gemeente. Het was geen collegestof, maar het waren artikelenseries in De Saambinder! Het gaat dus niet aan om te zeggen dat ds. M. dat nu allemaal wel leerde, maar dat daar practikaal gezien geen gebruik van mocht worden gemaakt. Waarom zegt hij dan: leg uw hart er eens bij? In jouw visie is dat alleen maar onverstandig. Niet je hart erbij leggen, maar geen rust buiten Christus, dát is jouw adagium.
En versta mij goed, ook ds. M. stelde dat er geen rust moet zijn buiten Christus, maar hij wijst wél op de kenmerken van het zgn. beginnende leven, zonder te zeggen 'dat je daar niets mee kunt'.
Van harte mee eens!jvdg schreef:Tot op heden ben ik niet ingegaan op allerlei stellingen die van alle kanten zijn geponeerd.
In de gerelateerde topics heb ik alle postings met meer dan gewone belangstelling meegelezen.
Van links, midden, rechts en de daarop gevarieerde stellingnames heb ik met grote interesse deelgenomen.
Bewust heb ik niet aan de discussies deelgenomen, aaangezien alle disputanten wel een punt hebben kunnen maken, waar ik niets aan kon toe of afdoen.
Maar, in alle oprechtheid, heb ik getreurd, en was verdrietig over diegenen welke afdongen op het bevindelijke tegenover het schtiftuurlijke.
Weinigen echter hebben het evenwicht tussen het schriftuurlijke en bevindelijke aangetoond.
De stellingen waren betrokken en ik heb bij niemand bespeurd om de opponenten tegemoet te komen en hun standpunten te relativeren.
Wel heb ik gemerkt dat voor- en tegenstanders op eieren zijn gaan lopen, en daarmede hun geharnaste standpunten hebben bijgesteld.
Hoewel de opponenten zich min of meer hebben verzoend over hun radicale standpunten, kan ik niet geloven dat deze meningsverschillen zich hebben verkleind tot een "kleintje bier".
De kloof is en blijft groot.
Samengevat is dit het verdriet wat ik heb over de gereformeerde gezindte.
De Heere Jezus heeft gebeden: Opdat dezen allen één mochten zijn.
Er is toch maar één Kerk?
Ik weet niet hoe de Kerk samengevat kan worden.
Maar de Koning van die Kerk weet het wel.
Hoe lieflijk is't dat broeders samenwonen.....
In die zin zou ik die oecumene van harte toejuichen.
Om met een andere forummer te zeggen: Wie het vatte kan......
Ik ben het er ook mee eens......ZWP schreef:Van harte mee eens!jvdg schreef:Tot op heden ben ik niet ingegaan op allerlei stellingen die van alle kanten zijn geponeerd.
In de gerelateerde topics heb ik alle postings met meer dan gewone belangstelling meegelezen.
Van links, midden, rechts en de daarop gevarieerde stellingnames heb ik met grote interesse deelgenomen.
Bewust heb ik niet aan de discussies deelgenomen, aaangezien alle disputanten wel een punt hebben kunnen maken, waar ik niets aan kon toe of afdoen.
Maar, in alle oprechtheid, heb ik getreurd, en was verdrietig over diegenen welke afdongen op het bevindelijke tegenover het schtiftuurlijke.
Weinigen echter hebben het evenwicht tussen het schriftuurlijke en bevindelijke aangetoond.
De stellingen waren betrokken en ik heb bij niemand bespeurd om de opponenten tegemoet te komen en hun standpunten te relativeren.
Wel heb ik gemerkt dat voor- en tegenstanders op eieren zijn gaan lopen, en daarmede hun geharnaste standpunten hebben bijgesteld.
Hoewel de opponenten zich min of meer hebben verzoend over hun radicale standpunten, kan ik niet geloven dat deze meningsverschillen zich hebben verkleind tot een "kleintje bier".
De kloof is en blijft groot.
Samengevat is dit het verdriet wat ik heb over de gereformeerde gezindte.
De Heere Jezus heeft gebeden: Opdat dezen allen één mochten zijn.
Er is toch maar één Kerk?
Ik weet niet hoe de Kerk samengevat kan worden.
Maar de Koning van die Kerk weet het wel.
Hoe lieflijk is't dat broeders samenwonen.....
In die zin zou ik die oecumene van harte toejuichen.
Om met een andere forummer te zeggen: Wie het vatte kan......
De vaderen van Dordt wisten het wel!jvdg schreef:De Heere Jezus heeft gebeden: Opdat dezen allen één mochten zijn.
Er is toch maar één Kerk?
Ik weet niet hoe de Kerk samengevat kan worden.
Idd kijk maar wie zij onder de ware kerk rekenden, met minder kon het toen niet.PvS schreef:De vaderen van Dordt wisten het wel!jvdg schreef:De Heere Jezus heeft gebeden: Opdat dezen allen één mochten zijn.
Er is toch maar één Kerk?
Ik weet niet hoe de Kerk samengevat kan worden.
dewelke is een heilige vergadering der ware Christgelovigen, al hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door den Heiligen Geest.
Wat is je punt, jvdg?jvdg schreef:Tot op heden ben ik niet ingegaan op allerlei stellingen die van alle kanten zijn geponeerd.
In de gerelateerde topics heb ik alle postings met meer dan gewone belangstelling meegelezen.
Van links, midden, rechts en de daarop gevarieerde stellingnames heb ik met grote interesse deelgenomen.
Bewust heb ik niet aan de discussies deelgenomen, aaangezien alle disputanten wel een punt hebben kunnen maken, waar ik niets aan kon toe of afdoen.
Maar, in alle oprechtheid, heb ik getreurd, en was verdrietig over diegenen welke afdongen op het bevindelijke tegenover het schtiftuurlijke.
Weinigen echter hebben het evenwicht tussen het schriftuurlijke en bevindelijke aangetoond.
De stellingen waren betrokken en ik heb bij niemand bespeurd om de opponenten tegemoet te komen en hun standpunten te relativeren.
Wel heb ik gemerkt dat voor- en tegenstanders op eieren zijn gaan lopen, en daarmede hun geharnaste standpunten hebben bijgesteld.
Hoewel de opponenten zich min of meer hebben verzoend over hun radicale standpunten, kan ik niet geloven dat deze meningsverschillen zich hebben verkleind tot een "kleintje bier".
De kloof is en blijft groot.
Samengevat is dit het verdriet wat ik heb over de gereformeerde gezindte.
De Heere Jezus heeft gebeden: Opdat dezen allen één mochten zijn.
Er is toch maar één Kerk?
Ik weet niet hoe de Kerk samengevat kan worden.
Maar de Koning van die Kerk weet het wel.
Hoe lieflijk is't dat broeders samenwonen.....
In die zin zou ik die oecumene van harte toejuichen.
Om met een andere forummer te zeggen: Wie het vatte kan......
Géén.Afgewezen schreef:Wat is je punt, jvdg?jvdg schreef:Tot op heden ben ik niet ingegaan op allerlei stellingen die van alle kanten zijn geponeerd.
In de gerelateerde topics heb ik alle postings met meer dan gewone belangstelling meegelezen.
Van links, midden, rechts en de daarop gevarieerde stellingnames heb ik met grote interesse deelgenomen.
Bewust heb ik niet aan de discussies deelgenomen, aaangezien alle disputanten wel een punt hebben kunnen maken, waar ik niets aan kon toe of afdoen.
Het zou wel heel krom geformuleerd zijn als dit betekent dat er daarvoor al wel Christuskennis is. Ds. Schot zegt nu juist dat het geestelijke leven niet begint met de geloofskennis. En dat is gewoon fout.Luther schreef: Ik citeer toch nog maar een keer ds. Schot.Hij bedoelt hier: de heldere, duidelijke kennis van Christus als persoonlijke Borg en Zaligmaker, waarbij er ook qua zekerheid een vastere gang in het geestelijk leven komt.ds. A. Schot schreef:In de eerste plaats: ‘Het begint niet met Jezus’. Deze uitdrukking behoeft wel enige uitleg. Ten diepste begint het natuurlijk wel met Jezus. De genezing van de blindgeborene gaat immers geheel van Jezus uit. Maar het begint niet met de geloofskennis of de geloofsomhelzing van Christus. Velen laten daar het geestelijk leven beginnen en ontkennen min of meer de toeleidende weg.
Let wel: Dat betekent dus dat daarvoor al wel Christuskennis is, maar dan meer van verre, vanuit Zijn spreken, vanuit Zijn bestraffingen, vanuit Zijn beloften, vanuit Zijn handelen.
