Tiberius schreef:Luther schreef:Tiberius schreef:
Doorslaggevend is dat zijn voorbeelden door iedereen met een beetje kennis van de grondtalen te verifiëren is.
Wat ik gewoon niet begrijp, is het volgende:
Aan de HSV werken ook een aantal vertalers mee (o.a. dr. M.J. Paul) (...) Ik vraag me steeds af: Zouden die mensen dan echt zulk broddelwerk afleveren, of zit er toch meer gevoelswaarde in de discussie dan we met elkaar willen toegeven?
Wat begrijp je daar niet aan?
Het is toch altijd veel moeilijker om iets te bouwen dan controleren of het goed is/werkt?
Neem bijvoorbeeld een auto. Ik ben absoluut niet in staat om een moderne auto te bouwen. Maar ik hoef maar even een rondje te rijden om te weten hoe de motor loopt.
Met software hetzelfde verhaal. Hoeveel mensen zijn in staat om een complex besturingssysteem als Microsoft Windows te bouwen? Niet veel, denk ik. Toch worden er nogal wat fouten uitgehaald door leken.
OK, inderdaad. Overtuigend!
Zonderling schreef:* Behalve fouten speelt nadrukkelijk ook de vertaalmethode. De Statenvertalers kozen voor een sterk brontaalgerichte vertaling waarbij als het mogelijk was ook de individuele woorden letterlijk werden vertaald. Dat levert niet altijd gebruikelijk Nederlands op. De HSV is vrijer in de weergave en heeft dus concessies gedaan aan de vertaalmethode (een beetje vergelijkbaar met de NBG-vertaling van 1951). De keuze voor een iets vrijere methode heeft niet zozeer met de kwaliteiten van de hertalers te maken, maar het geeft wel aanzienlijk meer afstand tot de Statenvertaling dan op grond van een herziening zou mogen worden verwacht.
OK, helder. Maar dat lijkt me nu uitvoerig genoeg uitbediscussieert, dat de HSV niet een herzieing, maar een nieuwe vertaling is. Maar dan nog. Vertalen is altijd consessies doen; dat hebben de statenvertalers ook gedaan, en dat veelal uitvoerig toegelicht in de kanttekeningen; maar daaruit blijkt ook, dat een andere keuze op grond van andere argumenten nog niet altijd een foute vertaling oplevert. Of, nog een spade dieper, het staat voor mij nog niet voor 100% als een paal boven water dat de vertaalmethode van de SV de enige methode is, waardoor de boodschap van Gods Woord helder en betrouwbaar tot ons komt. Dat wordt wel veronderstelt door te zeggen dat ze brontekstgetrouw zijn, maar je kunt de argumentatie ook omdraaien. Misschien is die brontekstgetrouwheid nu wel een vertaalmethode, die ervoor zorgt dat de boodschap van Gods Woord niet meer helder en betrouwbaar bij de lezers komt. Stel dat dat zo is, dan moeten we toch een vertaalmethode kiezen die de boodschap wel meer helder en betrouwbaar naar de lezer brengt.
Zonderling schreef:* In dit verband ook nog dit: Veel vertalers hebben ook nogal wat eigen interpretaties die zij graag hanteren. Daarvoor hebben ze in deze herziening veel ruimte gekregen. B.v. dr. Paul deed aanvankelijk niet mee in het HSV-project, omdat hij geen herziening wilde, maar een nieuwe vertaling. Naderhand is hij alsnog mee gaan doen, kennelijk kreeg hij genoeg ruimte om inderdaad eigen vertaalkeuzes te maken, ook wanneer die afwijken van de SV.
Heb je hier een specifiek voorbeeld van? (Of een verwijzing naar een eerdere post?)
Zonderling schreef:* Ten slotte wil ik nog eens refereren aan het feit dat zeker 3 medewerkers van de HSV ook medewerker zijn geweest aan de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). Al zijn zij het misschien niet met alle keuzes eens geweest, hun namen prijken wel in de uitgaven van de NBV. Alleen dit feit al geeft weinig waarborgen dat de Statenvertaling in deze herziening qua inhoud bewaard wordt. Ik vind het persoonlijk erg 'dubbel' om in korte tijd aan twee geheel verschillende vertalingen mee te werken.
Dit vind ik een drogreden, want die medewerkers hebben bij de NBV geprobeerd om te redden wat er te redden viel, maar hebben nu de gelegenheid om hun vakkennis op een wat positievere wijze in te zetten.
Voorbeeld van een wat andere orde:
Een SGP-burgemeester in een niet zo kerkelijk dorp kan daar proberen te redden wat er te redden valt en bijvoorbeeld door slim onderhandelen de coalitie zover krijgen dat ze het aantal toegestane bordelen terugbrengen van 5 naar 2.
Deze burgemeester wordt enkele jaren later benoemt in een ander dorp, waar de christelijke minderheid zo groot is, dat door effectief bestuurlijk laveren het aantal bordelen in die gemeente op 0 gehandhaafd kan blijven, ondanks een voorstel om ruimte te geven voor 2 bordelen.
Is deze burgemeester dan ongeloofwaardig? Nee, hij maakt gebruik van de mogelijkheden die hij heeft, en de marges daarvan zijn smal.