Re: Vragen die opkomen nav preken
Geplaatst: 30 nov 2020, 14:14
DDD schreef:In dit geval zie ik ook bij teruglezen geen enkele bijdrage waar ik op terug zou moeten komen. Ik vind dit dus een suggestieve bijdrage.

DDD schreef:In dit geval zie ik ook bij teruglezen geen enkele bijdrage waar ik op terug zou moeten komen. Ik vind dit dus een suggestieve bijdrage.
Ik ben heel diep aan het nadenken hoe ik déze reactie nou moet opvatten. Ik krijg er alleen geen helder licht over.Erasmiaan schreef:DDD schreef:In dit geval zie ik ook bij teruglezen geen enkele bijdrage waar ik op terug zou moeten komen. Ik vind dit dus een suggestieve bijdrage.
Jantje schreef:Neen.
Dat is een reactie op de vermeende eenzijdigheid van mensen die een overwinningsleven aanhangen en waarvan je soms op het forum ook al trekken proeft. Ik kan @huisman volledig volgen en snap ook waarom hij de citaten van Kohlbrugge aandraagt. De reactie van @Forummer op de citaten van Kohlburgge zijn wat mij betreft een sprekend voorbeeld van het elkaar niet begrijpen. En dat betreur ik ten zeerste.
Ad Anker schreef: Is dat zo? De reactie van Forummer op dat citaat vond ik wel inhoudelijk. Wat mis je erin? Waarin begrijpen ze elkaar niet? Het gaat om een sprekend voorbeeld zelfs, dus je kunt het vast duidelijk maken.
Jantje schreef: Ja. @huisman benoemt een gevaar en @Forummer kwalificeert het stuk van Kohlbrugge gelijk als iets 'van de mens', terwijl het voorbeeld wat hij zélf noemt 'van God' is.
Hij gaat volledig voorbij aan het gevaar wat @huisman (en ik met hem!) signaleert.
Forummer schreef:
Jantje, kun je mij uitleggen waar ik dat doe volgens jou? Zelf vind ik dat ik dat helemaal niet doe.
Ook ga ik helemaal niet voorbij aan het gevaar.
Wellicht is dit ook een heel goed voorbeeld van niet goed lezen?
In het eerste voorbeeld ligt de nadruk helemaal niet op 'ik', het gaat daar juist om de praktijk van het steeds maar weer ervaren dat ook een kind des Heeren ná ontvangen genade een arm en bedelend zondaar blijft, wat alléén van genade kán leven, maar wat ook leert zien dat die genade niet verdiend is. Het zijn vaak uurtjes van korte duurtjes die even genoten en zo weer toegesloten zijn.Forummer schreef: Jantje, kun je dit misschien nog uitleggen?
Voor het gemak zet ik de post waar je waarschijnlijk op doelt er even bij:
Forummer schreef:Huisman, dank voor het delen. Mooi citaat.huisman schreef:Toch maar een reactie. Het gaat tussen het verschil van een wettische heiligmaking (die leidt tot de dood) en een evangelische heiligmaking (die leidt tot het leven). Dit verschil komt scherp openbaar bij bijna alle puriteinen en natuurlijk bij Kohlbrugge.DDD schreef:Ik las 15 pagina's. Ik vind het een treurig gesprek, vol wantrouwen. Helaas is het draadje daarover gesloten, al heb ik geen idee waarom, maar ik zie het van beide kanten. Met wantrouwen bedoel ik in dit geval dat ik een aaneenrijging van misverstanden zie, vanwege een erg standplaatsgebonden interpretatie van wat de ander zegt.
Wat ik nog wil aanvullen, is dat in de prediking Gods geopenbaarde wil naar voren moet komen, en die is dat moordenaars en weet ik wie, zolang ze zich niet bekeren, het Koninkrijk van God niet zullen ingaan. Ondertussen weten we ook van David en van andere gelovigen, die wel vernieuwd maar ver van hun plaats waren. Maar dat zijn zeker geen normen voor de verkondiging of de toetsing van het persoonlijk leven.
Het kan misschien tot troost zijn dat de bijbelheiligen ook zondigden, maar de hoofdlijn is toch dat het onmogelijk is dat een goede boom slechte vruchten voortbrengt en een slechte boom goede vruchten.
En wat een bijeenkomst betreft: ik dacht dat ik wel positief had gereageerd.
Een zondaar wordt zalig door Jezus offer en daar kan en mag niets bij. Niets voor je bekering en niets na je bekering.
.......en Hij maakt vuile zondaren zalig en geen vrome zondaren.
Hier een citaat van Dr.H.F. Kohlbrugge over Romeinen 7
Hier sta ik voor en dat kan en mag ik niet veranderen.De Wet is geestelijk. Zij verdoemt elke quasi-kerk als een hoer; iedere slavendienst als
huichelarij; iederen Jezus, dien ik u niet gepredikt heb, als stof; iederen geest, dien u
niet ontvangen hebt, met al zijn werkingen als sterken drank, en die zich daarmede vol
maken als wijnzuipers; ieder offer, dat God niet geboden heeft, als het slachten van
een hond. En dergelijke gebeden, gezangversjes, preken en vrome werken, als lijklucht en vuilnis. Zij verdoemt allen, die zich daarmede bezighouden, als adderengebroedsels, en zulke samenkomsten als een raad van de goddelozen, snel om bloed te
vergieten en raadslagen te maken tegen de onschuldige; zij scheldt al dezulken samen
als dieven, rovers en moordenaars, hoereerders, echtbrekers en giftmengers, - juist
terwijl ze schreeuwen: „Wij zijn des Heeren tempel! Hier is Christus! Wij hebben de
Geest; wij hebben de echte werken!"
O, mijn broeders, ziet, dat zal ook uw gericht zijn, voorzover u de Wet niet erkent,
gelijk zij is. Dan zult ge uzelf heel wat aanmatigen, menende wat te zijn, en zult
leeraars van de Wet wezen, zonder te weten wat u leert, zegt en doet. Leert van mij de
Wet hoogschatten, en haar erkennen, gelijk wij haar kennen, opdat u, door Jezus
Christus tot God gebracht, daarin uw vrucht hebt, in God te dienen in Geestesnieuwheid.
De Wet is geestelijk en heeft juist dit ten doel. En u wilt haar onderhouden, om
daardoor vroom en zalig te zijn? De Wet zegt tot hen, die zich onder de Wet bevinden,
dat zij het niet zijn. Wilt u het bij de Wet zoeken? Zij kan u haar geestelijkheid niet
deelachtig maken - want de zonde is daar, en de Wet duldt deze niet; maar het vlees is
haar een gruwel. Wilt u, die van Christus bent, de Wet aan de hand houden, dan zal dit
door de Wet als de gruwelijkste hoererij en boelering worden gestraft; want zij bedoelt
haar eigen eer niet, maar de Heere van de heerlijkheid. Wee echter de tovenaar, die het
waagt, de gave en kracht Gods voor zich af te smeken of te verwachten, opdat hij
daarmee wonderen zou doen.
Zo is het mij uit mijn werken openbaar, dat ik vleselijk ben, verkocht onder de zonde,
en terwijl ik bepaald word bij de geestelijkheid der Wet, roep ik uit: „Ga niet in het
gericht met uw knecht; want niemand die leeft, zal voor Uw aangezicht rechtvaardig
zijn. „Wie zou de afdwalingen verstaan? Reinig mij van de verborgen afdwalingen."
Hoe staat het dan toch met de eigenwijze aanmatiging van het doen en laten? De
aanmatiging, alsof het de mens in zijn hand had het doen, te bepalen; de aanmatiging,
waarbij men niet elke minuut blijft in het geloof, blijft onder de Heere, Hem het doen
overlatend; Hem, die de Zijnen steeds bestuurt en leidt, waar en zoals zij niet willen,
die hun geeft, wat ze niet willen, en ze houdt, zoals ze het niet willen. Ofschoon zij
willen, wat Hij wil. Want de wijze, waarop God de Zijnen leidt, is steeds met het
vlees, met het zichtbare in strijd. De Wet is geestelijk; maar ik weet niet, wat recht is,
of het goed is en zijn zal - of kwaad, wat ik doe, of beide tegelijk. Meen ik, dat het
kwaad is, dan noemt God het goed: en ook heeft God nog niets bij mij geprezen, dan
wat ik eerst als kwaad verwierp. En Hij heeft niets zozeer bij mij bestraft, dan juist
datgene, waarvan ik meende, dat het volstrekt moest volvoerd worden, omdat de Wet
het eiste. Het gaat bij de Wet niet slechts om het volvoeren, maar veel meer om het
„wat " en het „hoe”.
Hoe staat het dus met het hooggeroemde doen, met het: „men moet dan toch iets
doen?" Men moet iets doen, en men doet het niet recht, omdat men het geloof naast
het doen plaatst, en dus het doen naast de genade laat gelden. Ach, overal, waar het
doen, al was het in nog zo geringe mate, bij u geldt, daar bent u onvruchtbaar ten
opzichte van de genade.
Denk je dat iemand die zijn/haar hulp van God, en voor het dagelijks leven bijzonder van de Heilige Geest verwacht, om te strijden tegen de oude mens, dat zo iemand dit niet kent? Ik zou zeggen, het sluit elkaar niet uit. Ik stem dit persoonlijk ook van harte toe. Maar persoonlijk heb ik óók de Heilige Geest zo nodig, die vruchten in mij wil werken die ik vanuit mijzelf niet bezit. Ik wil het zo graag, maar het lukt me zo vaak niet. Wat dat betreft kan ik Paulus zo goed begrijpen als hij zegt dat hij het goede, dat hij wel wil, niet doet. En het kwade, dat hij niet wil, wel doet. Dat is de praktijk ervaring (of bevinding als je dat zo noemen wilt) van ieder kind van God. Maar daarom moeten we nog niet tevreden zijn met het niet kunnen. We moeten er naar staan heilig te leven. Met hulp van God, en van de Heilige Geest in het bijzonder. En dat is niet iets toedoen of naast het werk van God zetten, alsof Jezus een halve Zaligmaker is. Nee, dat is uit dankbaarheid voor wat Hij voor ons gedaan heeft. Dat is toch ook zoals de HC en DL het leren?
Maar als wij hier op aarde moeten leven tot eer van God, vermeerderen wij Gods eer dan door te focussen op het niet kunnen, is Gods kind goed bezig als hij aldoor roept: ik ben zo slecht? Of zouden wij meer tot Gods eer leven als we Zijn daden groot maken? (wat overigens ook veel te weinig lukt)
In het eerste voorbeeld ligt de nadruk op ik.
In het tweede voorbeeld ligt de nadruk op God.
Overigens wil ik niet beweren dat jij persoonlijk zo denkt hoor. Dat dit onder een quote van jou terecht komt wil niet zeggen dat dit alleen aan jou gericht is.
Het komt wellicht omdat het citaat maar 1 kant belicht.
Erasmiaan voelt zich verheven boven de gewone mores om het eigen standpunt zorgvuldig te onderbouwen. Vanwege het wantrouwen dat sommige mensen hier tentoonspreiden, zal een deel van de forumleden zich hier geheel in kunnen vinden. Anderen vinden het kinderachtig. Ik hoor meer tot de laatste categorie, maar dat te vermelden is feitelijk overbodig, zoals zoveel van mijn bijdragen.Jantje schreef:Ik ben heel diep aan het nadenken hoe ik déze reactie nou moet opvatten. Ik krijg er alleen geen helder licht over.Erasmiaan schreef:DDD schreef:In dit geval zie ik ook bij teruglezen geen enkele bijdrage waar ik op terug zou moeten komen. Ik vind dit dus een suggestieve bijdrage.
Ja klopt. Dat noemt men in sommige gevallen ook wel is in negatieve zin "pluimstrijkende woorden"Geytenbeekje schreef:Theologiseren lijkt wel synoniem aan langs elkaar heen praten.
We zeggen allemaal het anders maar uiteindelijk bedoelen we hetzelfde
Zo kan het inderdaad ook genoemd worden.Ora et labora schreef:Ja klopt. Dat noemt men in sommige gevallen ook wel is in negatieve zin "pluimstrijkende woorden"Geytenbeekje schreef:Theologiseren lijkt wel synoniem aan langs elkaar heen praten.
We zeggen allemaal het anders maar uiteindelijk bedoelen we hetzelfde
Zo ben je snel klaar. Ik voor mij vind het erg vervelend als anderen mij gaan vertellen met wie ik het eens ben.Geytenbeekje schreef:Theologiseren lijkt wel synoniem aan langs elkaar heen praten.
We zeggen allemaal het anders maar uiteindelijk bedoelen we hetzelfde
Iedereen van 'uiterst 'links tot uiterst rechts op dit forum zijn het er mee eens dat er een hemel en een hel is en dat God niet wilt dat enig mens verloren ga opdat we door de Heilige Geest gedreven ons zouden bekeren tot God.Posthoorn schreef:Zo ben je snel klaar. Ik voor mij vind het erg vervelend als anderen mij gaan vertellen met wie ik het eens ben.Geytenbeekje schreef:Theologiseren lijkt wel synoniem aan langs elkaar heen praten.
We zeggen allemaal het anders maar uiteindelijk bedoelen we hetzelfde
Juist ja. En dat is niet onbelangrijk.Geytenbeekje schreef:Hoe dat gaat, langs welke weg en hoe die rechtvaardigmaking in elkaar steekt daar verschilt men (helaas) van elkaar.
Dat zeg ik ook niet.Posthoorn schreef:Juist ja. En dat is niet onbelangrijk.Geytenbeekje schreef:Hoe dat gaat, langs welke weg en hoe die rechtvaardigmaking in elkaar steekt daar verschilt men (helaas) van elkaar.
Dan moet je ook niet zeggen dat we allemaal hetzelfde bedoelen.Geytenbeekje schreef:Dat zeg ik ook niet.Posthoorn schreef:Juist ja. En dat is niet onbelangrijk.Geytenbeekje schreef:Hoe dat gaat, langs welke weg en hoe die rechtvaardigmaking in elkaar steekt daar verschilt men (helaas) van elkaar.
Ik constateer dat er een behoorlijk verschil in zit. Uiteraard niet onbelangrijke vragen
Misschien zijn we in de kern wel één. Maar de verschillen zitten in aangeleerde dingen buiten de bijbel om. Zoals de Joden hun mondelingen wetten en overleveringen hebben, hebben ook veel bevindelijk gereformeerde mensen mondelinge (en opgeschreven) overleveringen die veel zeggingskracht hebben. Het is de bril waardoor de Bijbel gelezen wordt.Geytenbeekje schreef:Dat zeg ik ook niet.Posthoorn schreef:Juist ja. En dat is niet onbelangrijk.Geytenbeekje schreef:Hoe dat gaat, langs welke weg en hoe die rechtvaardigmaking in elkaar steekt daar verschilt men (helaas) van elkaar.
Ik constateer dat er een behoorlijk verschil in zit. Uiteraard niet onbelangrijke vragen