Weer een krachtige prediking van ds Latzel beluisterd. Ditmaal over: ‘Want het woord van het kruis is voor hen die verloren gaan wel dwaasheid, maar voor ons die behouden worden, is het een kracht van God.’
‭‭
https://youtu.be/MoQOZY_7XdM

Twee aangrijpende voorbeelden in de preek; van een SS-er en over Hemmingway. Viel me verder op dat Latzel de Heidelbergse Catechismus citeerde.

Charles schreef:Weer een krachtige prediking van ds Latzel beluisterd. Ditmaal over: ‘Want het woord van het kruis is voor hen die verloren gaan wel dwaasheid, maar voor ons die behouden worden, is het een kracht van God.’
‭‭
https://youtu.be/MoQOZY_7XdM

Twee aangrijpende voorbeelden in de preek; van een SS-er en over Hemmingway. Viel me verder op dat Latzel de Heidelbergse Catechismus citeerde.

Het votum word met de ogen open gebeden. Wie weet welke traditie hier achter zit?
Apart. In de Hervormde eigenlijk moet ik zeggen in de PKN word dit ook wel is gedaan.
Jammer dat mijn Duits niet zo goed is.

Ora et labora schreef:

Charles schreef:Weer een krachtige prediking van ds Latzel beluisterd. Ditmaal over: ‘Want het woord van het kruis is voor hen die verloren gaan wel dwaasheid, maar voor ons die behouden worden, is het een kracht van God.’
‭‭
https://youtu.be/MoQOZY_7XdM

Twee aangrijpende voorbeelden in de preek; van een SS-er en over Hemmingway. Viel me verder op dat Latzel de Heidelbergse Catechismus citeerde.

Het votum word met de ogen open gebeden. Wie weet welke traditie hier achter zit?
Apart. In de Hervormde eigenlijk moet ik zeggen in de PKN word dit ook wel is gedaan.
Jammer dat mijn Duits niet zo goed is.

Dit is toch niet het votum maar de groet?

Bij de groet heb ik ook altijd mijn ogen open. De dominee steekt zijn hand of beide handen op. Dat doet hij toch niet voor nites?

Het komt beide voor en valt beide te verdedigen: votum en groet, met open of gesloten ogen; en inderdaad ook wat John noemt: de afwisseling (votum met ogen dicht en groet met ogen open).
Zie hier voor een (wat ouder) artikel hierover op Digibron: https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... dbed9f2dee

Tiberius schreef:Het komt beide voor en valt beide te verdedigen: votum en groet, met open of gesloten ogen; en inderdaad ook wat John noemt: de afwisseling (votum met ogen dicht en groet met ogen open).
Zie hier voor een (wat ouder) artikel hierover op Digibron: https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... dbed9f2dee

Dat artikel kende ik niet, dank! Is wel een mooi evenwichtig artikel.

De eerbied in het uitspreken van votum en groet is ook iets.
Ik hoor soms dat het wordt afgeraffeld.
Dan lijkt zo'n prediker niet te beseffen dat hij tussen een heilig God en de gemeente staat.
Wij zijn gewend dat het votum en groet plechtig wordt uitgesproken.
Ik denk even terug aan wijlen ds. A. Bregman.
Met hoe meer ernst hij het votum en groet uitsprak, daar kon je zijn
zielsgesteldheid als het ware al aan horen.
Als het een heel ernstige preek was, dan wat dat van meet aan te horen, al in het uitspreken van votum en groet.
Dan was er toch besef, dat was hoorbaar, dat deze dominee was gesteld van Godswege tussen Hem en de gemeente.
Dat besef lijkt soms niet zo aanwezig te zijn, en dan verwordt het tot een droge forumule.

Terwijl ik het juist vaak onbegrijpelijk vind als het votum erruug laaangzaaaam en op een bijzondere toon wordt uitgesproken. Een ander zal dit plechtig vinden. Bij sommige predikanten is de overgang van de groet naar de aankondiging van de Psalm lachwekkend, wat mij betreft. Van langzaam en vreemde toon naar snel en normaal praten.

Daar kan ik het niet helemaal mee eens zijn. Het votum en de groet is inderdaad een eerbiedig gebeuren. Maar het staat niet boven de schriftlezing, de prediking of het gebed. De gehele eredienst is een eerbiedig gebeuren. De prediker dient dus dezelfde stem te gebruiken als de rest van de dienst. Een eredienst is geen musical en een prediker is geen toneelspeler. Helaas komen gemaakte beef- of zangstemmen bij het votum en de groet nog wel voor.

Mistig schreef:Terwijl ik het juist vaak onbegrijpelijk vind als het votum erruug laaangzaaaam en op een bijzondere toon wordt uitgesproken. Een ander zal dit plechtig vinden. Bij sommige predikanten is de overgang van de groet naar de aankondiging van de Psalm lachwekkend, wat mij betreft. Van langzaam en vreemde toon naar snel en normaal praten.

U denk misschien aan hoe het bij sommige Oud Gereformeerde predikanten gebeurt? Dat bedoel ik vanzelf ook niet.

-DIA- schreef:

Mistig schreef:Terwijl ik het juist vaak onbegrijpelijk vind als het votum erruug laaangzaaaam en op een bijzondere toon wordt uitgesproken. Een ander zal dit plechtig vinden. Bij sommige predikanten is de overgang van de groet naar de aankondiging van de Psalm lachwekkend, wat mij betreft. Van langzaam en vreemde toon naar snel en normaal praten.

U denk misschien aan hoe het bij sommige Oud Gereformeerde predikanten gebeurt? Dat bedoel ik vanzelf ook niet.

Ik begrijp wat je bedoeld DIA. Als vanaf het begin de ernst al duidelijk is, vind ik dat zelf ook goed. Niet een soort snelle inleiding tot de preek, maar ieder onderdeel van de dienst dezelfde aandacht.
Dat ook bijvoorbeeld bij het lezen van de wet bij ons door de dominee. Dat wordt duidelijk en met nadruk uitgesproken.

-DIA- schreef:

Mistig schreef:Terwijl ik het juist vaak onbegrijpelijk vind als het votum erruug laaangzaaaam en op een bijzondere toon wordt uitgesproken. Een ander zal dit plechtig vinden. Bij sommige predikanten is de overgang van de groet naar de aankondiging van de Psalm lachwekkend, wat mij betreft. Van langzaam en vreemde toon naar snel en normaal praten.

U denk misschien aan hoe het bij sommige Oud Gereformeerde predikanten gebeurt? Dat bedoel ik vanzelf ook niet.

Ja zoiets ja. En een enkele GG-predikant heeft er ook last van. Daarbuiten hoor ik het eigenlijk nooit.

Zeeuw schreef:

-DIA- schreef:

Mistig schreef:Terwijl ik het juist vaak onbegrijpelijk vind als het votum erruug laaangzaaaam en op een bijzondere toon wordt uitgesproken. Een ander zal dit plechtig vinden. Bij sommige predikanten is de overgang van de groet naar de aankondiging van de Psalm lachwekkend, wat mij betreft. Van langzaam en vreemde toon naar snel en normaal praten.

U denk misschien aan hoe het bij sommige Oud Gereformeerde predikanten gebeurt? Dat bedoel ik vanzelf ook niet.

Ik begrijp wat je bedoeld DIA. Als vanaf het begin de ernst al duidelijk is, vind ik dat zelf ook goed. Niet een soort snelle inleiding tot de preek, maar ieder onderdeel van de dienst dezelfde aandacht.
Dat ook bijvoorbeeld bij het lezen van de wet bij ons door de dominee. Dat wordt duidelijk en met nadruk uitgesproken.

Dat geldt vanzelf ook voor het lezen van de decaloog. Dat zijn ook de woorden Gods, en toen Hij die sprak rookte de berg, en was Zijn bliksem in het rond, en de gemeente kon het niet aanhoren vanwege de majesteit van God. En zouden wij dan de Wet afraffelen? Dat lijkt me niet goed.

John Galt schreef:Bij de groet heb ik ook altijd mijn ogen open. De dominee steekt zijn hand of beide handen op. Dat doet hij toch niet voor nites?

Er was ooit een overgang van twee handen naar 1 hand.
Het was zelfs een item dat behandeld werd in de kerkenraad.
Toen het werd afgedaan als bijzaak, persoonlijke keuze van de predikant en groet wordt genoemd, begrijp ik niet waarom je dan je ogen dicht moet doen.
Er zijn ook predikanten die zich aanpassen aan de gewoonte van de gemeente waarin ze voorgaan.

Zeeuw schreef:Dat ook bijvoorbeeld bij het lezen van de wet bij ons door de dominee. Dat wordt duidelijk en met nadruk uitgesproken.

Er zijn predikanten die de Geloofsbelijdenis volledig uit hun hoofd opzeggen.

Volgens mijn godsdienstdocent was vroeger een hand gebruikelijk. In de Tweede Wereldoorlog werd dit, om bepaalde associaties te vermijden, veranderd in twee handen.