• Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

HHR schreef: ↑27 okt 2025, 12:07Podcast ook beluisterd, voor mij weer een bewijs dat het wel erg ingewikkeld is geworden.
Ik ben zover dat ik qua H Doop niet meer weet wat de meest bijbelse uitleg is.

Heeft die laatste vraag betrekking op de doop op zichzelf of ook over het vraagstuk rondom herdoop/overdoop (al noemen grootdopers dit niet zo)?

Groepscirkel schreef: ↑27 okt 2025, 13:07
HHR schreef: ↑27 okt 2025, 12:07Podcast ook beluisterd, voor mij weer een bewijs dat het wel erg ingewikkeld is geworden.
Ik ben zover dat ik qua H Doop niet meer weet wat de meest bijbelse uitleg is.
Heeft die laatste vraag betrekking op de doop op zichzelf of ook over het vraagstuk rondom herdoop/overdoop (al noemen grootdopers dit niet zo)?

Nee dit gaat over de inhoud van de doop. Voor mij is het wel helder dat er bijbelse gronden zijn voor kinderdoop. Al wil ik geloofsdoop nu niet direct een dwaling noemen, binnen een gemeente zal voor één vorm gekozen moeten worden.
Overdoop is mi echt een brug te ver. Al leert de geschiedenis ons dat ook Gods kinderen verwarring ervaren rond die standpunten zodat ze zich toch overlaten dopen ( Spurgeon, Corrie ten Boom)

HHR schreef: ↑27 okt 2025, 12:07Podcast ook beluisterd, voor mij weer een bewijs dat het wel erg ingewikkeld is geworden.
Ik ben zover dat ik qua H Doop niet meer weet wat de meest bijbelse uitleg is.

HHR schreef: ↑27 okt 2025, 13:28Nee dit gaat over de inhoud van de doop. Voor mij is het wel helder dat er bijbelse gronden zijn voor kinderdoop. Al wil ik geloofsdoop nu niet direct een dwaling noemen, binnen een gemeente zal voor één vorm gekozen moeten worden.
Overdoop is mi echt een brug te ver. Al leert de geschiedenis ons dat ook Gods kinderen verwarring ervaren rond die standpunten zodat ze zich toch overlaten dopen ( Spurgeon, Corrie ten Boom)

Ik sta er hetzelfde in. Ik ben overtuigd voorstander van de kinderdoop. Maar de gedetailleerde (verbonds)theologie daarachter, en hoe dat precies zit, is voor mij onduidelijk.

Ik ben dankbaar voor hen die in de doopgrond echt een pleitgrond hebben gevonden. Maar voor mij persoonlijk, leef ik vooral uit de beloften die direct in het Woord tot mij komen.

HHR schreef: ↑27 okt 2025, 13:28
Groepscirkel schreef: ↑27 okt 2025, 13:07
HHR schreef: ↑27 okt 2025, 12:07Podcast ook beluisterd, voor mij weer een bewijs dat het wel erg ingewikkeld is geworden.
Ik ben zover dat ik qua H Doop niet meer weet wat de meest bijbelse uitleg is.
Heeft die laatste vraag betrekking op de doop op zichzelf of ook over het vraagstuk rondom herdoop/overdoop (al noemen grootdopers dit niet zo)?
Al leert de geschiedenis ons dat ook Gods kinderen verwarring ervaren rond die standpunten zodat ze zich toch overlaten dopen ( Spurgeon, Corrie ten Boom)

Zij zelf ervoeren geen verwarring rond die standpunten toch?

Ik vul het lijstje aan met: Andrew Fuller, Anne Dutton, Mary Winslow en haar zoon Octavius (die werd later predikant in de Anglikaans kerk). Ze waren bevindelijk, niet oppervlakkig. Ze kenden de diepten van eigen onmacht en de hoogte van genade. Ze kwamen uit (of stonden dicht bij) de reformatorische lijn, maar zagen uit het Schriftbewijs dat doop na geloof de bijbelse volgorde is.

In de ogen van veel mensen dwaalden ze toen ze zich lieten dopen. Maar zelf ervoeren ze hier geen verwarring over.

Die ik dan graag toe voeg is John Bunyan.
In de gereformeerde reformatorische gezinde zeer bekent door zijn christelijke allegorie: “pelgrimsreis van deze wereld naar de toekomstige”. Hij was een Baptist met een geweldige positieve verklaring zowel over de geloofsdoop als ook over de kinderdoop.
https://theologienet.nl/bestanden/bunya ... orstel.pdf

Goddelijke instellingen

Doop en Avondmaal zijn voor hem symbolische instellingen van de hoogste
betekenis, zinnebeelden van de dood en de opstanding van Christus en als zodanig
hulpmiddelen in Gods hand. Ze zijn echter geen grondpilaren van het christendom,
noch vereisten voor het toetreden tot een gemeente of bindende voorschriften voor de
beleving van de geloofsgemeenschap. Wie dat voorstaat, geeft ze een grotere plaats
dan God ze heeft toegekend. Men moet ervoor oppassen, dat men met Gods
hulpmiddelen geen afgoderij bedrijft!
In het Oude Testament was de besnijdenis wel een inwijdingsritueel, maar Mozes en
Jozua lieten honderdduizenden onbesnedenen toe.
In het Nieuwe Testament is de doop echter niet zo'n ritueel, gelovigen kunnen al
zichtbare heiligen zijn, vóórdat ze gedoopt zijn.
Als de doop op zich al geen fundamenteel vereiste is tot zaligheid, heeft dat tot
gevolg, dat verschil in opvatting over kinder- of volwassendoop van nog minder
belang is. Overdoop als gelovige voor wie als kind was gedoopt, is bij toetreding tot
Bunyans gemeente geen noodzaak. Zowel wie als kind als wie als volwassene is
gedoopt, kan behoren tot de zichtbare heiligen en aan het Avondmaal deelnemen.

Michaels schreef: ↑27 okt 2025, 17:08 Die ik dan graag toe voeg is John Bunyan.
In de gereformeerde reformatorische gezinde zeer bekent door zijn christelijke allegorie: “pelgrimsreis van deze wereld naar de toekomstige”. Hij was een Baptist met een geweldige positieve verklaring zowel over de geloofsdoop als ook over de kinderdoop.
https://theologienet.nl/bestanden/bunya ... orstel.pdf

Goddelijke instellingen

Doop en Avondmaal zijn voor hem symbolische instellingen van de hoogste
betekenis, zinnebeelden van de dood en de opstanding van Christus en als zodanig
hulpmiddelen in Gods hand. Ze zijn echter geen grondpilaren van het christendom,
noch vereisten voor het toetreden tot een gemeente of bindende voorschriften voor de
beleving van de geloofsgemeenschap. Wie dat voorstaat, geeft ze een grotere plaats
dan God ze heeft toegekend. Men moet ervoor oppassen, dat men met Gods
hulpmiddelen geen afgoderij bedrijft!
In het Oude Testament was de besnijdenis wel een inwijdingsritueel, maar Mozes en
Jozua lieten honderdduizenden onbesnedenen toe.
In het Nieuwe Testament is de doop echter niet zo'n ritueel, gelovigen kunnen al
zichtbare heiligen zijn, vóórdat ze gedoopt zijn.
Als de doop op zich al geen fundamenteel vereiste is tot zaligheid, heeft dat tot
gevolg, dat verschil in opvatting over kinder- of volwassendoop van nog minder
belang is. Overdoop als gelovige voor wie als kind was gedoopt, is bij toetreding tot
Bunyans gemeente geen noodzaak. Zowel wie als kind als wie als volwassene is
gedoopt, kan behoren tot de zichtbare heiligen en aan het Avondmaal deelnemen.

Beste Michaels,

Behoren tot de kerk, deelnemen aan het Avondmaal, gedoopt zijn, bekend zijn met de leer van de verkiezing, wedergeboorte, zondagsheiliging zijn allemaal geen vereisten voor de zaligheid. Kijk maar naar de moordenaar aan het kruis.

Dan kunnen we dit forum net zo goed sluiten.

Gods kinderen begeren in alles God recht te dienen. In alles. Ze redeneren niet van: als het niet strikt nodig is tot zaligheid, dan is eenheid hierop niet nodig.

Een lied zingt: "Wordt Uw wil gedaan, dan bindt het ons saam".

J.C. Philpot schreef: ↑27 okt 2025, 14:01
HHR schreef: ↑27 okt 2025, 12:07Podcast ook beluisterd, voor mij weer een bewijs dat het wel erg ingewikkeld is geworden.
Ik ben zover dat ik qua H Doop niet meer weet wat de meest bijbelse uitleg is.

HHR schreef: ↑27 okt 2025, 13:28Nee dit gaat over de inhoud van de doop. Voor mij is het wel helder dat er bijbelse gronden zijn voor kinderdoop. Al wil ik geloofsdoop nu niet direct een dwaling noemen, binnen een gemeente zal voor één vorm gekozen moeten worden.
Overdoop is mi echt een brug te ver. Al leert de geschiedenis ons dat ook Gods kinderen verwarring ervaren rond die standpunten zodat ze zich toch overlaten dopen ( Spurgeon, Corrie ten Boom)
Ik sta er hetzelfde in. Ik ben overtuigd voorstander van de kinderdoop. Maar de gedetailleerde (verbonds)theologie daarachter, en hoe dat precies zit, is voor mij onduidelijk.

Ik ben dankbaar voor hen die in de doopgrond echt een pleitgrond hebben gevonden. Maar voor mij persoonlijk, leef ik vooral uit de beloften die direct in het Woord tot mij komen.

Ik ben nog steeds zoekende en vind beide gedachten Bijbels. Daarom steiger ik wel een beetje als er soms zo cru gesteld wordt dat volwassendoop een dwaling is, terwijl daar juist zoveel voorbeelden van in de Bijbel staan.

Terri schreef: ↑27 okt 2025, 19:31
J.C. Philpot schreef: ↑27 okt 2025, 14:01
HHR schreef: ↑27 okt 2025, 12:07Podcast ook beluisterd, voor mij weer een bewijs dat het wel erg ingewikkeld is geworden.
Ik ben zover dat ik qua H Doop niet meer weet wat de meest bijbelse uitleg is.

HHR schreef: ↑27 okt 2025, 13:28Nee dit gaat over de inhoud van de doop. Voor mij is het wel helder dat er bijbelse gronden zijn voor kinderdoop. Al wil ik geloofsdoop nu niet direct een dwaling noemen, binnen een gemeente zal voor één vorm gekozen moeten worden.
Overdoop is mi echt een brug te ver. Al leert de geschiedenis ons dat ook Gods kinderen verwarring ervaren rond die standpunten zodat ze zich toch overlaten dopen ( Spurgeon, Corrie ten Boom)
Ik sta er hetzelfde in. Ik ben overtuigd voorstander van de kinderdoop. Maar de gedetailleerde (verbonds)theologie daarachter, en hoe dat precies zit, is voor mij onduidelijk.

Ik ben dankbaar voor hen die in de doopgrond echt een pleitgrond hebben gevonden. Maar voor mij persoonlijk, leef ik vooral uit de beloften die direct in het Woord tot mij komen.
Ik ben nog steeds zoekende en vind beide gedachten Bijbels. Daarom steiger ik wel een beetje als er soms zo cru gesteld wordt dat volwassendoop een dwaling is, terwijl daar juist zoveel voorbeelden van in de Bijbel staan.

Volwassendoop is geen dwaling. Het verwerpen van de kinderdoop wel. Zie ook Ned. Geloofsbelijdenis art. 34. Daar zegt dr. Van Vlastuin dus niets bijzonders.

Wel stelt hij duidelijk:
1. Gedoopten zijn in het verbond. Daarom behoren ze gedoopt te wezen. Zie vraag en antwoord 74. Ondubbelzinnig in het verbond. Niet het erf, niet uitwendig. Nee, in het verbond. Daarom ook geen twijfel aan dat gedoopte kinderen zalig worden als ze voor de jaren des onderscheids sterven.

2. Verbondskinderen worden kinderen van God genoemd.

3. Kinderen van het Koninkrijk, van het verbond kunnen afvallen. Vandaar de oproep Bekeert u gij afkerige kinderen (Jer. 3:14), Ik heb u getrouwd en Ik zal u aannemen. Gedoopte kinderen horen tot de Bruidsgemeente.

4. We worden niet gedoopt op grond van de wedergeboorte. Tot besnedenen klonk vroeger ook: besnijdt uw hart, anders heeft de besnijdenis geen nut.

Ik denk dat dit volkomen bijbels en gereformeerd is. Zonder geloof heeft de doop geen nut.

En ja, dan zijn er twee soorten kinderen des verbonds. Maar dan moeten we oppassen. Dat is niet om het zijn van verbondskind te ontkrachten, te bagatelliseren. Iemand die tobt of God wel van hem of haar houdt en hem of haar wil ontvangen mag je herinneren en zijn of haar doop. De doop werkt in de aanvechting.
Iemand die redeneert: ik ben gedoopt, het komt wel goed, ik leef mijn leven. Tegen zulke mensen zegt Jezus dat Hij uit stenen Abrahams kinderen kan verwekken. Het gaat om het geloof van Abraham.

Wie worden Gods kinderen genoemd? Wie zijn bondelingen? Het gaat om het inwendige; en dan: (Rom. 9:) "Niet de kinderen des vleses, die zijn kinderen Gods; maar de kinderen der beloftenis worden voor het zaad gerekend." "Dat is, die, gelijk Izak uit kracht der belofte Gods tegen den loop der natuur geboren is, alzo ook door kracht van Gods verkiezing en belofte tot het geloof zouden gebracht worden." "Maar ook Rebekka is daarvan een bewijs, als zij uit één bevrucht was, namelijk Izak, onzen vader. Want als de kinderen nog niet geboren waren, noch iets goeds of kwaads gedaan hadden" "Omdat in het voorgaande voorbeeld enige ongelijkheid scheen te zijn waarom God Izak boven Ismaël verkoren had, als die een zoon was van een dienstmaagd, en nu tot enige jaren gekomen, waarin hij enige tekenen van verkeerdheid getoond had, zo komt hij nu tot het tweede voorbeeld van Ezau en Jakob".

De kanttekenaars noemen de doop het middel dat God heeft geordineerd. Dopen gebeurt dus op Gods bevel! Dat verachten, is grote zonde. Zo staat in Lukas 7, dat Christus getuigt over de farizeeën die bij Johannes de Doper kwamen: "Maar de farizeeën en de wetgeleerden hebben den raad Gods tegen zichzelven verworpen, van hem niet gedoopt zijnde", "Dat is, de middelen die God naar Zijn wijze raad verordineerd heeft in het nieuwe verbond, om daardoor de mensen ter zaligheid te brengen. Zie Spr. 1:25, 30. Hand. 20:27. Hebr. 12:25. Anderszins blijft altijd vast de raad, dat is, het besluit Gods over de zaligheid Zijner uitverkorenen, Matth. 24:24. Rom. 8:28, 29. Hebr. 6:13, enz. Deze middelen hebben zij tot hun eigen schade en verderf tenietgedaan. Of: krachteloos gemaakt; namelijk door het moedwillig verachten van de middelen die God tot zaligheid der mensen heeft geordineerd."

De gedachte bekruipt soms, dat er 'gehamerd' wordt op het inzijn in Gods verbond, omdat het kennelijk kan dat vele gedoopten (die men kinderen Gods noemt), de kerk de rug toekeren c.q. toegekeerd hebben. En dat lees je immers ook van het oude bondsvolk Israël, waarvan zovelen in de woestijn stierven.

Gods Woord (en de D.L.) leren een volharding der heiligen - om het dan voor anderen in te vullen: wordt er daarom vermeden om te spreken over de verkorenen Gods (wat de apostelen wel onbekommerd deden), en liever gesproken over bondelingen?

Of is het een ontwijken van het woord 'voorwaardelijk'? De verkondiging van het Evangelie met het onmisbare bevel van D.L. II, 5? Een benadrukken van wat de Nadere Reformatoren nodig achten, nádat de Reformatie door Gods goedheid was gekomen? "Betert u dan en bekeert u, opdat uw zonden mogen uitgewist worden"? "Opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve"? "die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten"? "En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd"?

Goed - als we liever spreken over bondelingen, waarbij elk persoonlijk een kind Gods is - geldt dan ook niet: Zou Hij het zeggen en niet doen, spreken en niet bestendig maken? Zou Hij Zijn heilige Naam strikt persoonlijk aan iemand verbinden en dat werk toch kunnen laten varen? Waarom zou dat een troostelijke leer zijn? Er is maar één Enige Troost, beide in leven en sterven.

Adagio schreef: ↑Gisteren, 08:31 Wie worden Gods kinderen genoemd? Wie zijn bondelingen? Het gaat om het inwendige; en dan: (Rom. 9:) "Niet de kinderen des vleses, die zijn kinderen Gods; maar de kinderen der beloftenis worden voor het zaad gerekend." "Dat is, die, gelijk Izak uit kracht der belofte Gods tegen den loop der natuur geboren is, alzo ook door kracht van Gods verkiezing en belofte tot het geloof zouden gebracht worden." "Maar ook Rebekka is daarvan een bewijs, als zij uit één bevrucht was, namelijk Izak, onzen vader. Want als de kinderen nog niet geboren waren, noch iets goeds of kwaads gedaan hadden" "Omdat in het voorgaande voorbeeld enige ongelijkheid scheen te zijn waarom God Izak boven Ismaël verkoren had, als die een zoon was van een dienstmaagd, en nu tot enige jaren gekomen, waarin hij enige tekenen van verkeerdheid getoond had, zo komt hij nu tot het tweede voorbeeld van Ezau en Jakob".

De kanttekenaars noemen de doop het middel dat God heeft geordineerd. Dopen gebeurt dus op Gods bevel! Dat verachten, is grote zonde. Zo staat in Lukas 7, dat Christus getuigt over de farizeeën die bij Johannes de Doper kwamen: "Maar de farizeeën en de wetgeleerden hebben den raad Gods tegen zichzelven verworpen, van hem niet gedoopt zijnde", "Dat is, de middelen die God naar Zijn wijze raad verordineerd heeft in het nieuwe verbond, om daardoor de mensen ter zaligheid te brengen. Zie Spr. 1:25, 30. Hand. 20:27. Hebr. 12:25. Anderszins blijft altijd vast de raad, dat is, het besluit Gods over de zaligheid Zijner uitverkorenen, Matth. 24:24. Rom. 8:28, 29. Hebr. 6:13, enz. Deze middelen hebben zij tot hun eigen schade en verderf tenietgedaan. Of: krachteloos gemaakt; namelijk door het moedwillig verachten van de middelen die God tot zaligheid der mensen heeft geordineerd."

De gedachte bekruipt soms, dat er 'gehamerd' wordt op het inzijn in Gods verbond, omdat het kennelijk kan dat vele gedoopten (die men kinderen Gods noemt), de kerk de rug toekeren c.q. toegekeerd hebben. En dat lees je immers ook van het oude bondsvolk Israël, waarvan zovelen in de woestijn stierven.

Gods Woord (en de D.L.) leren een volharding der heiligen - om het dan voor anderen in te vullen: wordt er daarom vermeden om te spreken over de verkorenen Gods (wat de apostelen wel onbekommerd deden), en liever gesproken over bondelingen?

Of is het een ontwijken van het woord 'voorwaardelijk'? De verkondiging van het Evangelie met het onmisbare bevel van D.L. II, 5? Een benadrukken van wat de Nadere Reformatoren nodig achten, nádat de Reformatie door Gods goedheid was gekomen? "Betert u dan en bekeert u, opdat uw zonden mogen uitgewist worden"? "Opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve"? "die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten"? "En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd"?

Goed - als we liever spreken over bondelingen, waarbij elk persoonlijk een kind Gods is - geldt dan ook niet: Zou Hij het zeggen en niet doen, spreken en niet bestendig maken? Zou Hij Zijn heilige Naam strikt persoonlijk aan iemand verbinden en dat werk toch kunnen laten varen? Waarom zou dat een troostelijke leer zijn? Er is maar één Enige Troost, beide in leven en sterven.

Dank, Adagi, je raakt hier een lijn die niet iedereen binnen de gereformeerde traditie hetzelfde legt. Het roept wel vragen op over hoe we vandaag spreken over wie werkelijk in de belofte delen.

Arja schreef: ↑Gisteren, 13:23 Dank, Adagi, je raakt hier een lijn die niet iedereen binnen de gereformeerde traditie hetzelfde legt. Het roept wel vragen op over hoe we vandaag spreken over wie werkelijk in de belofte delen.

De belofte is in Christus vervuld.
Alle beloften van God zijn samengevat in één Persoon: Jezus Christus.
2 Korinthe 1:20 “Want zovelen als er beloften Gods zijn, die zijn in Hem ja, en in Hem amen.”

Daarmee zegt Paulus: Wie in Christus is, deelt in alle beloften van God.
Buiten Hem zijn de beloften wel te horen, maar ze worden niet persoonlijk eigendom.

De Bijbel maakt dat heel concreet: Galaten 3:26 “Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.” Galaten 3:29“ En indien gij van Christus zijt, dan zijt gij Abrahams zaad, en naar de belofte erfgenamen.”

Dat betekent: Niet afkomst, kerk, of uiterlijke vorm, maar persoonlijk geloof in Christus bepaalt of iemand werkelijk deelt in de belofte. Dat geloof is geen menselijke prestatie, maar het gevolg van Gods genadige roeping en vernieuwend werk van de Heilige Geest.

Toch geldt: ook wie onder de belofte leeft, zonder te geloven, blijft niet buiten verantwoordelijkheid.
“Tot u is de belofte, en uw kinderen.” Handelingen 2:39
Maar ook: “Indien zij niet blijven in het geloof, zullen zij worden uitgebroken.” Romeinen 11:20

Dus: God biedt Zijn belofte aan in Christus, de mens verwerpt of aanvaardt haar in geloof.
Alleen wie Christus omhelst door het geloof, deelt werkelijk in wat God beloofd heeft.

Ik krijg informatie van het Dutch Biblebelt Netwerk https://www.driestar-hogeschool.nl/agen ... lt-network:

"We nodigen u van harte uit voor onze jaarlijkse studie- en netwerkdag die op zaterdag 29 november 2025 zal worden gehouden. Het thema van dit jaar is ‘Onbekeerd en toch gedoopt: De bevindelijk-gereformeerde worsteling met de kinderdoop’.

Het programma opent met de Biblebelt-lezing, die verzorgd wordt door Willem Ouweneel, emeritus-hoogleraar systematische theologie en een kenner van dooptheologie. Vervolgens gaat Teun van der Leer, predikant en theoloog verbonden aan de Unie van Baptistengemeenten, in op de doop vanuit baptistisch perspectief. Ten slotte reflecteert Jaco de Heer, predikant en docent binnen de Gereformeerde Gemeenten, op de eerdere bijdragen en brengt hij de thematiek in gesprek met de bevindelijk-gereformeerde praktijk."

Wellicht interessant voor deelnemers en meelezer van deze discussie.

Refojongere schreef: ↑27 okt 2025, 21:16
Terri schreef: ↑27 okt 2025, 19:31
J.C. Philpot schreef: ↑27 okt 2025, 14:01
HHR schreef: ↑27 okt 2025, 12:07Podcast ook beluisterd, voor mij weer een bewijs dat het wel erg ingewikkeld is geworden.
Ik ben zover dat ik qua H Doop niet meer weet wat de meest bijbelse uitleg is.

HHR schreef: ↑27 okt 2025, 13:28Nee dit gaat over de inhoud van de doop. Voor mij is het wel helder dat er bijbelse gronden zijn voor kinderdoop. Al wil ik geloofsdoop nu niet direct een dwaling noemen, binnen een gemeente zal voor één vorm gekozen moeten worden.
Overdoop is mi echt een brug te ver. Al leert de geschiedenis ons dat ook Gods kinderen verwarring ervaren rond die standpunten zodat ze zich toch overlaten dopen ( Spurgeon, Corrie ten Boom)
Ik sta er hetzelfde in. Ik ben overtuigd voorstander van de kinderdoop. Maar de gedetailleerde (verbonds)theologie daarachter, en hoe dat precies zit, is voor mij onduidelijk.

Ik ben dankbaar voor hen die in de doopgrond echt een pleitgrond hebben gevonden. Maar voor mij persoonlijk, leef ik vooral uit de beloften die direct in het Woord tot mij komen.
Ik ben nog steeds zoekende en vind beide gedachten Bijbels. Daarom steiger ik wel een beetje als er soms zo cru gesteld wordt dat volwassendoop een dwaling is, terwijl daar juist zoveel voorbeelden van in de Bijbel staan.
Volwassendoop is geen dwaling. Het verwerpen van de kinderdoop wel. Zie ook Ned. Geloofsbelijdenis art. 34. Daar zegt dr. Van Vlastuin dus niets bijzonders.

Wel stelt hij duidelijk:
2. Verbondskinderen worden kinderen van God genoemd.
3. Kinderen van het Koninkrijk, van het verbond kunnen afvallen. Vandaar de oproep Bekeert u gij afkerige kinderen (Jer. 3:14), Ik heb u getrouwd en Ik zal u aannemen. Gedoopte kinderen horen tot de Bruidsgemeente.

Hoi @refojongere, als ik dat zo lees, blijf ik bij één ding hangen. Er wordt gezegd dat verbondskinderen kinderen van God genoemd worden. Dat ken ik natuurlijk wel uit de Catechismus. Maar als ik het Nieuwe Testament lees, hoor ik telkens dit: kinderen van God, dat wordt gezegd bij wie Christus aannemen, geloven en door de Geest geleid worden (Joh. 1:12; Gal. 3:26; Rom. 8:14). Ik leerde dat ook in de Gereformeerde Gemeente en ik denk dat dat bijbels is.

En dan komt bij mij de vraag: hoe leg je die twee manier van spreken naast elkaar? Aan de ene kant de verbondstaal, en aan de andere kant hoe de apostelen dat woord gebruiken. Daar worstelde ik mee. Vooral ook omdat ik bij John Owen en andere puriteinen las, dat iemand die nog niet vernieuwd is in/door Christus, eigenlijk wandelt door een bos waar een leeuw brult ook al leeft hij op het erf van het verbond. Dit laatste zei mijn vader dan, over dat erf van het verbond. Dat raakte me destijds.

Owen zegt eigenlijk: Iemand die nog niet in Christus is, denkt misschien dat alles veilig is maar geestelijk loopt diegene rond in een gebied waar Gods heilig oordeel klaarstaat. En dat gebied noemt men "het erf van het verbond" in Nederland, in sommige kerken. John Owen gebruikte dat beeld in zijn boekje niet om angst te zaaien, maar om echt de realiteit van Gods heiligheid te laten voelen. Hij zegt het letterlijk zo: “Wandelen met God wanneer er geen vrede is met Hem is als wandelen in een bos, waar een leeuw brult: elke gedachte wordt gevuld met het vooruitzicht gescheurd te worden en opgegeten. Zij ontbreken aan overeenkomst met Hem; hun wandel is zonder verbintenis of vrede.” (Ps. 50:22; Rom. 8:7; Joh. 3:36; Ef. 2:3).

Hoe zie jij dus wat dr. Vlastuin zegt vergeleken met hoe de apostelen zelf over “kinderen van God” spreken?
(Los van welke doopvisie dan ook)

Michaels schreef: ↑Gisteren, 13:38
Arja schreef: ↑Gisteren, 13:23 Dank, Adagi, je raakt hier een lijn die niet iedereen binnen de gereformeerde traditie hetzelfde legt. Het roept wel vragen op over hoe we vandaag spreken over wie werkelijk in de belofte delen.
De belofte is in Christus vervuld.
Alle beloften van God zijn samengevat in één Persoon: Jezus Christus.
2 Korinthe 1:20 “Want zovelen als er beloften Gods zijn, die zijn in Hem ja, en in Hem amen.”

Daarmee zegt Paulus: Wie in Christus is, deelt in alle beloften van God.
Buiten Hem zijn de beloften wel te horen, maar ze worden niet persoonlijk eigendom.

De Bijbel maakt dat heel concreet: Galaten 3:26 “Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.” Galaten 3:29“ En indien gij van Christus zijt, dan zijt gij Abrahams zaad, en naar de belofte erfgenamen.”

Dat betekent: Niet afkomst, kerk, of uiterlijke vorm, maar persoonlijk geloof in Christus bepaalt of iemand werkelijk deelt in de belofte. Dat geloof is geen menselijke prestatie, maar het gevolg van Gods genadige roeping en vernieuwend werk van de Heilige Geest.

Toch geldt: ook wie onder de belofte leeft, zonder te geloven, blijft niet buiten verantwoordelijkheid.
“Tot u is de belofte, en uw kinderen.” Handelingen 2:39
Maar ook: “Indien zij niet blijven in het geloof, zullen zij worden uitgebroken.” Romeinen 11:20

Dus: God biedt Zijn belofte aan in Christus, de mens verwerpt of aanvaardt haar in geloof.
Alleen wie Christus omhelst door het geloof, deelt werkelijk in wat God beloofd heeft.

Dank je voor je uitleg.
Maar het punt waar ik op wees, waren de verschillende accenten binnen de gereformeerde traditie:

1. sommigen noemen gedoopte kinderen “in het verbond” en spreken dan van “kinderen van God” in een verbondsmatige zin
2. anderen (denk aan Owen) leggen dat woord “kinderen van God” uitsluitend bij geloof en nieuw leven

Verde rniet.

Arja schreef: ↑Gisteren, 14:11Maar het punt waar ik op wees, waren de verschillende accenten binnen de gereformeerde traditie:

1. sommigen noemen gedoopte kinderen “in het verbond” en spreken dan van “kinderen van God” in een verbondsmatige zin
2. anderen (denk aan Owen) leggen dat woord “kinderen van God” uitsluitend bij geloof en nieuw leven

Verde rniet.

Het woord “gereformeerd” wordt op heel wat manieren gebruikt.
Als iemand zegt “ik ben gereformeerd”, kan dat tien (en meer) verschillende betekenissen hebben, afhankelijk van de richting, geschiedenis of nadruk.

Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

Re: Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!