Doopvisie n.a.v. meditatie Daniël

[helma]

De Heilige Doop

Hieronder enkele stukjes die wij overgenomen hebben uit een toespraak van ds. J.W.Kersten aan ouders, na de bediening van de Heilige Doop aan hun kinderen.

Wij hebben zulke heel kleine en oppervlakkige, en misschien wel zeer strak gereformeerde gedachten omtrent de Heilige Doop. Want we zijn zo overtuigd dat wij onbekeerde mensen zijn en dat de bekering Gods werk is, en dat alleen de uitverkorenen worden toegebracht en we zijn zo doordrongen van de absolute vrijmacht Gods dat we ons eigenlijk helemaal niet druk maken om de Heilige Doop en de consequenties die daaraan verbonden zijn.
Er wordt gezegd: 'O, die Doop, wat zal die eenmaal in de dag der dagen tegen ze getuigen!' Dan wordt vooral de negatieve zijde van de Doop, het goddelijk oordeel en de verdoemenis die daarop volgen zal, voorgesteld en dan wordt de Heilige Doop zo'n beetje een stuk van afschrikking.

Dan mag ik het misschien nu wel eens een beetje anders proberen te zeggen, in alle voorzichtigheid.
De Heere komt en zegt: 'Die kindertjes die daar aan de Heilige Doop worden overgegeven, daar leg Ik beslag op'. En nu is dit een onwaardeerbaar goed, dat God, die vreselijke Majesteit, zo nederbuigend goed is, zo barmhartig is, dat Hij nederdaalt, als het ware, in het sacrament van de Heilige Doop, en dat Hij Zijn goddelijke hand naar die kinderen en naar ons heeft uitgestoken en gezworen heeft: 'Ik zoek uw ondergang niet, Ik heb geen lust in uw dood, maar Ik heb lust dat u leeft en u tot Mij bekeert en dat u de eeuwige zaligheid verkrijgt, om het bloed des eeuwigen verbonds'. Dat is de andere zijde van de Doop!
Dat God nu alles doet wat Hij doen kan aan Zijn wijngaard: Hij komt in uw jonge jaren als zuigeling al van de hemel af en lijft u in, in het verbond der genade en maakt u al Zijn weldaden bekend en Hij biedt Christus aan als Zaligmaker en dringt u, uit liefde, om in Hem te geloven. Als u dan op zo'n grote zaligheid geen acht geeft, dat zal heel erg zijn.
Maar aan de andere kant, wat is dat niet moedgevend voor onbekeerde mensen. U moet de Doop niet voorstellen als een stuk van verschrikking, maar als een stuk, zo vol van blijdschap en moedgeving, dat u pleiten mag. Mag?? Moet! Dat u pleiten moet als u onbekeerd bent, op wat God gedaan heeft in uw Heilige Doop. En dat u zegt: 'Heere, nu hebt U mij uit het heidendom afgezonderd en U hebt mij zo dicht bij het Koninkrijk Gods gebracht, dat hebt U gedaan. En U was de Eerste. Voor ik het nog wist en voor ik er nog bewustzijn van had, hebt U al naar mij omgezien'.

Buig uw knieën en doe een stormloop op het Koninkrijk Gods! De geweldenaars nemen het. Waarom hebt u zulke enge en nauwe en lelijke gedachten van de Heere? U doet net of God op uw ondergang uit is. Of God met een zwaard achter u aan loopt om u straks dodelijk te treffen. Dat doet de Heere niet! Hij brengt u onder het verbond der genade. Hij wandelt u na, niet met een zwaard, maar met Zijn liefde in Christus en zegt: 'Dit is Mijn eniggeboren Zoon, hoort Hem!'. En: 'Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven'. Ouders, u hebt beloofd om uw kinderen in deze leer breder te onderwijzen. Dat is een goed werk. U moet maar zo groot mogelijk en zo goed mogelijk van God spreken, ook al ligt het in uw hart soms anders. Want het kan in ons hart soms helemaal verkeerd liggen. Dat er geen gunning of wat ook in onze ziel is.
Als u goed van God mag spreken, dan zult u eens zien wat de vrucht is. Want de Heere werkt middellijk. Ouders, maakt uw kinderen jaloers, ook al bent u zelf onbekeerd, maakt uw kinderen jaloers op het grote geluk van Gods volk en op de rijkdommen, die daar in Christus zijn: vrede voor hun hart, vergeving van zonden, het eeuwig zalig leven tegemoet. Een vriendelijk God, Die Zijn aangezicht doet lichten, Die ze door dit leven heen helpt. Die als een Vader ze verzorgen wil, van alle goed, en alle kwaad van ons weren of ten onzen beste keren wil.
Mocht uw hart verbreken en werpt u dan met die zuigelingen die God u heeft gegeven, werpt uzelf met uw kinderen in Zijn vriendelijke armen. Hij nodigt, Hij lokt en Hij vraagt het: 'Zondaar, zondares, waarom? Geef mij nu uw hart maar en laat Mij nu uw God zijn'. Het Evangelie is zo ruim.
Laat dat in onze opvoeding, God geve het, een beetje naar voren komen: dat God geen lust heeft in de dood van een zondaar en dat we het maar aan gaan prijzen. Zeg maar tegen de kinderen dat ze een nieuw hart moeten hebben, dat ze dan pas gelukkig zijn, waarachtig gelukkig. Hier in de wereld, en straks in het eeuwig zalig leven. Dat er zonder God van waarachtig geluk en vrede en blijdschap geen sprake is. De Heere zal het gebruiken. Want Hij belooft: Ik wil uw God zijn en de God van uw zaad.

Auteur: ds.J.W.Kersten (1915-1960).
Titel: Wat is uw enige troost? (pg. 346-349)
Uitgever: De Banier

[Posthoorn]

Ik heb mijn standpunt duidelijk gemaakt. Kennelijk zien jullie het niet zoals ik het zie. Maar dan heeft het weinig om allemaal van dit soort stukjes te plaatsen. Kort en goed: een onbekeerde heeft maar één ding te doen met zijn doop, en dat is niet pleiten en wijzen op zijn voorhoofd, maar zich bekeren en te geloven in Christus.
Zolang er geen nieuwe gezichtspunten naar voren komen, wil ik het wat mij betreft hierbij laten.

[Wilhelm]

De Heilige Doop

Hieronder enkele stukjes die wij overgenomen hebben uit een toespraak van ds. J.W.Kersten aan ouders, na de bediening van de Heilige Doop aan hun kinderen.

Wij hebben zulke heel kleine en oppervlakkige, en misschien wel zeer strak gereformeerde gedachten omtrent de Heilige Doop. Want we zijn zo overtuigd dat wij onbekeerde mensen zijn en dat de bekering Gods werk is, en dat alleen de uitverkorenen worden toegebracht en we zijn zo doordrongen van de absolute vrijmacht Gods dat we ons eigenlijk helemaal niet druk maken om de Heilige Doop en de consequenties die daaraan verbonden zijn.
Er wordt gezegd: 'O, die Doop, wat zal die eenmaal in de dag der dagen tegen ze getuigen!' Dan wordt vooral de negatieve zijde van de Doop, het goddelijk oordeel en de verdoemenis die daarop volgen zal, voorgesteld en dan wordt de Heilige Doop zo'n beetje een stuk van afschrikking.

Dan mag ik het misschien nu wel eens een beetje anders proberen te zeggen, in alle voorzichtigheid.
De Heere komt en zegt: 'Die kindertjes die daar aan de Heilige Doop worden overgegeven, daar leg Ik beslag op'. En nu is dit een onwaardeerbaar goed, dat God, die vreselijke Majesteit, zo nederbuigend goed is, zo barmhartig is, dat Hij nederdaalt, als het ware, in het sacrament van de Heilige Doop, en dat Hij Zijn goddelijke hand naar die kinderen en naar ons heeft uitgestoken en gezworen heeft: 'Ik zoek uw ondergang niet, Ik heb geen lust in uw dood, maar Ik heb lust dat u leeft en u tot Mij bekeert en dat u de eeuwige zaligheid verkrijgt, om het bloed des eeuwigen verbonds'. Dat is de andere zijde van de Doop!
Dat God nu alles doet wat Hij doen kan aan Zijn wijngaard: Hij komt in uw jonge jaren als zuigeling al van de hemel af en lijft u in, in het verbond der genade en maakt u al Zijn weldaden bekend en Hij biedt Christus aan als Zaligmaker en dringt u, uit liefde, om in Hem te geloven. Als u dan op zo'n grote zaligheid geen acht geeft, dat zal heel erg zijn.
Maar aan de andere kant, wat is dat niet moedgevend voor onbekeerde mensen. U moet de Doop niet voorstellen als een stuk van verschrikking, maar als een stuk, zo vol van blijdschap en moedgeving, dat u pleiten mag. Mag?? Moet! Dat u pleiten moet als u onbekeerd bent, op wat God gedaan heeft in uw Heilige Doop. En dat u zegt: 'Heere, nu hebt U mij uit het heidendom afgezonderd en U hebt mij zo dicht bij het Koninkrijk Gods gebracht, dat hebt U gedaan. En U was de Eerste. Voor ik het nog wist en voor ik er nog bewustzijn van had, hebt U al naar mij omgezien'.

Buig uw knieën en doe een stormloop op het Koninkrijk Gods! De geweldenaars nemen het. Waarom hebt u zulke enge en nauwe en lelijke gedachten van de Heere? U doet net of God op uw ondergang uit is. Of God met een zwaard achter u aan loopt om u straks dodelijk te treffen. Dat doet de Heere niet! Hij brengt u onder het verbond der genade. Hij wandelt u na, niet met een zwaard, maar met Zijn liefde in Christus en zegt: 'Dit is Mijn eniggeboren Zoon, hoort Hem!'. En: 'Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven'. Ouders, u hebt beloofd om uw kinderen in deze leer breder te onderwijzen. Dat is een goed werk. U moet maar zo groot mogelijk en zo goed mogelijk van God spreken, ook al ligt het in uw hart soms anders. Want het kan in ons hart soms helemaal verkeerd liggen. Dat er geen gunning of wat ook in onze ziel is.
Als u goed van God mag spreken, dan zult u eens zien wat de vrucht is. Want de Heere werkt middellijk. Ouders, maakt uw kinderen jaloers, ook al bent u zelf onbekeerd, maakt uw kinderen jaloers op het grote geluk van Gods volk en op de rijkdommen, die daar in Christus zijn: vrede voor hun hart, vergeving van zonden, het eeuwig zalig leven tegemoet. Een vriendelijk God, Die Zijn aangezicht doet lichten, Die ze door dit leven heen helpt. Die als een Vader ze verzorgen wil, van alle goed, en alle kwaad van ons weren of ten onzen beste keren wil.
Mocht uw hart verbreken en werpt u dan met die zuigelingen die God u heeft gegeven, werpt uzelf met uw kinderen in Zijn vriendelijke armen. Hij nodigt, Hij lokt en Hij vraagt het: 'Zondaar, zondares, waarom? Geef mij nu uw hart maar en laat Mij nu uw God zijn'. Het Evangelie is zo ruim.
Laat dat in onze opvoeding, God geve het, een beetje naar voren komen: dat God geen lust heeft in de dood van een zondaar en dat we het maar aan gaan prijzen. Zeg maar tegen de kinderen dat ze een nieuw hart moeten hebben, dat ze dan pas gelukkig zijn, waarachtig gelukkig. Hier in de wereld, en straks in het eeuwig zalig leven. Dat er zonder God van waarachtig geluk en vrede en blijdschap geen sprake is. De Heere zal het gebruiken. Want Hij belooft: Ik wil uw God zijn en de God van uw zaad.

Auteur: ds.J.W.Kersten (1915-1960).
Titel: Wat is uw enige troost? (pg. 346-349)
Uitgever: De Banier

Wat mooi zeg!
Hier de bron: http://www.gergemterneuzen.nl/schatgrav ... sage&id=82

[DDD]

Nee. Het gaat naar ik mag hopen om de evangeliebelofte die in de doop gedaan wordt. Al is het inderdaad in dit geval wel een wat onduidelijke formulering.

Het is de omgekeerde wereld. Als jij de verbondsbreker bent, of in elk geval degene die Gods verbond verwerpt, waar haal je dan het lef vandaan om het verbondsteken aan God te tonen!
Ik weet wel, het is allemaal goed bedoeld, maar het klopt niet. De doop ís niet voor onbekeerden om mee 'werkzaam' te zijn.

Zeker wel. Want je bent juist gedoopt als verbondsbreker. Niet om enige verdienste van onze kant, maar uit louter genade.

[Luther]

Ik heb mijn standpunt duidelijk gemaakt. Kennelijk zien jullie het niet zoals ik het zie. Maar dan heeft het weinig om allemaal van dit soort stukjes te plaatsen. Kort en goed: een onbekeerde heeft maar één ding te doen met zijn doop, en dat is niet pleiten en wijzen op zijn voorhoofd, maar zich bekeren en te geloven in Christus.
Zolang er geen nieuwe gezichtspunten naar voren komen, wil ik het wat mij betreft hierbij laten.

Dat is een duidelijk standpunt. Het is niet de lijn van de Reformatie, maar dat mag. Het is eerder baptistisch.
Ik zou tegen jou ook kunnen zeggen: een onbekeerde kan zich helemaal niet bekeren en niet geloven in Christus. Dus die oproep van jou klopt niet.

Gelukkig is het Evangelie geen wiskunde...

[DDD]

Ik heb mijn standpunt duidelijk gemaakt. Kennelijk zien jullie het niet zoals ik het zie. Maar dan heeft het weinig om allemaal van dit soort stukjes te plaatsen. Kort en goed: een onbekeerde heeft maar één ding te doen met zijn doop, en dat is niet pleiten en wijzen op zijn voorhoofd, maar zich bekeren en te geloven in Christus.
Zolang er geen nieuwe gezichtspunten naar voren komen, wil ik het wat mij betreft hierbij laten.

Maar als je dan als onbekeerde er achter komt dat dat uit jezelf niet gaat, dan mag je toch op het zichtbaar evangelie van God vertrouwen. Dat is nu precies waar de doop voor dient.

[JolandaOudshoorn]

De Heilige Doop

Hieronder enkele stukjes die wij overgenomen hebben uit een toespraak van ds. J.W.Kersten aan ouders, na de bediening van de Heilige Doop aan hun kinderen.

Wij hebben zulke heel kleine en oppervlakkige, en misschien wel zeer strak gereformeerde gedachten omtrent de Heilige Doop. Want we zijn zo overtuigd dat wij onbekeerde mensen zijn en dat de bekering Gods werk is, en dat alleen de uitverkorenen worden toegebracht en we zijn zo doordrongen van de absolute vrijmacht Gods dat we ons eigenlijk helemaal niet druk maken om de Heilige Doop en de consequenties die daaraan verbonden zijn.
Er wordt gezegd: 'O, die Doop, wat zal die eenmaal in de dag der dagen tegen ze getuigen!' Dan wordt vooral de negatieve zijde van de Doop, het goddelijk oordeel en de verdoemenis die daarop volgen zal, voorgesteld en dan wordt de Heilige Doop zo'n beetje een stuk van afschrikking.

Dan mag ik het misschien nu wel eens een beetje anders proberen te zeggen, in alle voorzichtigheid.
De Heere komt en zegt: 'Die kindertjes die daar aan de Heilige Doop worden overgegeven, daar leg Ik beslag op'. En nu is dit een onwaardeerbaar goed, dat God, die vreselijke Majesteit, zo nederbuigend goed is, zo barmhartig is, dat Hij nederdaalt, als het ware, in het sacrament van de Heilige Doop, en dat Hij Zijn goddelijke hand naar die kinderen en naar ons heeft uitgestoken en gezworen heeft: 'Ik zoek uw ondergang niet, Ik heb geen lust in uw dood, maar Ik heb lust dat u leeft en u tot Mij bekeert en dat u de eeuwige zaligheid verkrijgt, om het bloed des eeuwigen verbonds'. Dat is de andere zijde van de Doop!
Dat God nu alles doet wat Hij doen kan aan Zijn wijngaard: Hij komt in uw jonge jaren als zuigeling al van de hemel af en lijft u in, in het verbond der genade en maakt u al Zijn weldaden bekend en Hij biedt Christus aan als Zaligmaker en dringt u, uit liefde, om in Hem te geloven. Als u dan op zo'n grote zaligheid geen acht geeft, dat zal heel erg zijn.
Maar aan de andere kant, wat is dat niet moedgevend voor onbekeerde mensen. U moet de Doop niet voorstellen als een stuk van verschrikking, maar als een stuk, zo vol van blijdschap en moedgeving, dat u pleiten mag. Mag?? Moet! Dat u pleiten moet als u onbekeerd bent, op wat God gedaan heeft in uw Heilige Doop. En dat u zegt: 'Heere, nu hebt U mij uit het heidendom afgezonderd en U hebt mij zo dicht bij het Koninkrijk Gods gebracht, dat hebt U gedaan. En U was de Eerste. Voor ik het nog wist en voor ik er nog bewustzijn van had, hebt U al naar mij omgezien'.

Buig uw knieën en doe een stormloop op het Koninkrijk Gods! De geweldenaars nemen het. Waarom hebt u zulke enge en nauwe en lelijke gedachten van de Heere? U doet net of God op uw ondergang uit is. Of God met een zwaard achter u aan loopt om u straks dodelijk te treffen. Dat doet de Heere niet! Hij brengt u onder het verbond der genade. Hij wandelt u na, niet met een zwaard, maar met Zijn liefde in Christus en zegt: 'Dit is Mijn eniggeboren Zoon, hoort Hem!'. En: 'Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven'. Ouders, u hebt beloofd om uw kinderen in deze leer breder te onderwijzen. Dat is een goed werk. U moet maar zo groot mogelijk en zo goed mogelijk van God spreken, ook al ligt het in uw hart soms anders. Want het kan in ons hart soms helemaal verkeerd liggen. Dat er geen gunning of wat ook in onze ziel is.
Als u goed van God mag spreken, dan zult u eens zien wat de vrucht is. Want de Heere werkt middellijk. Ouders, maakt uw kinderen jaloers, ook al bent u zelf onbekeerd, maakt uw kinderen jaloers op het grote geluk van Gods volk en op de rijkdommen, die daar in Christus zijn: vrede voor hun hart, vergeving van zonden, het eeuwig zalig leven tegemoet. Een vriendelijk God, Die Zijn aangezicht doet lichten, Die ze door dit leven heen helpt. Die als een Vader ze verzorgen wil, van alle goed, en alle kwaad van ons weren of ten onzen beste keren wil.
Mocht uw hart verbreken en werpt u dan met die zuigelingen die God u heeft gegeven, werpt uzelf met uw kinderen in Zijn vriendelijke armen. Hij nodigt, Hij lokt en Hij vraagt het: 'Zondaar, zondares, waarom? Geef mij nu uw hart maar en laat Mij nu uw God zijn'. Het Evangelie is zo ruim.
Laat dat in onze opvoeding, God geve het, een beetje naar voren komen: dat God geen lust heeft in de dood van een zondaar en dat we het maar aan gaan prijzen. Zeg maar tegen de kinderen dat ze een nieuw hart moeten hebben, dat ze dan pas gelukkig zijn, waarachtig gelukkig. Hier in de wereld, en straks in het eeuwig zalig leven. Dat er zonder God van waarachtig geluk en vrede en blijdschap geen sprake is. De Heere zal het gebruiken. Want Hij belooft: Ik wil uw God zijn en de God van uw zaad.

Auteur: ds.J.W.Kersten (1915-1960).
Titel: Wat is uw enige troost? (pg. 346-349)
Uitgever: De Banier

Wat een mooi stuk! Hier kan ik nu helemaal achter staan. Dank je voor het delen.

[Tiberius]

Anker, ik heb geen zin om eventuele accentverschillen uit te vergroten. Evenmin veel tijd om me intensief in de discussie te mengen.
Maar het volgende citaat wil ik toch graag in antwoord op je eerdere vraag geven. Het is uit zondag 27 van de catechismusverklaring van ds. Van Aalst ("Nodig te weten").

Ik ben geen Anker, maar hier heb ik dus moeite mee. Hoezo je gedoopte voorhoofd laten zien? Wie is degene die van zijn plek is? Gód toch niet!

Dat jij het er niet mee eens bent, weet ik, Posthoorn. Jij zit denk ik meer op de lijn Verschuure.
Ik plaatste dit citaat niet om jou te overtuigen, maar om Anker te laten zien, dat er wel degelijk verschil in accent is tussen Verschuure en Van Aalst.
Overigens, zoals gezegd, wil ik die verschillen zeker niet uitvergroten. Maar ze zijn er wel degelijk.

M.i. zie je in dit topic 3 standpunten in de doopdiscussie. Of liever gezegd: 2 uitersten, maar daartussen wat variaties.
Het ene uiterste wordt gevormd door het standpunt van Huisman; dat bijna naar drie-verbonden neigt.
Het andere uiterste wordt gevormd door het standpunt van jou (Posthoorn); dat naar het baptisme neigt.

[Marco]

Anker, ik heb geen zin om eventuele accentverschillen uit te vergroten. Evenmin veel tijd om me intensief in de discussie te mengen.
Maar het volgende citaat wil ik toch graag in antwoord op je eerdere vraag geven. Het is uit zondag 27 van de catechismusverklaring van ds. Van Aalst ("Nodig te weten").

Ik ben geen Anker, maar hier heb ik dus moeite mee. Hoezo je gedoopte voorhoofd laten zien? Wie is degene die van zijn plek is? Gód toch niet!

Dat jij het er niet mee eens bent, weet ik, Posthoorn. Jij zit denk ik meer op de lijn Verschuure.
Ik plaatste dit citaat niet om jou te overtuigen, maar om Anker te laten zien, dat er wel degelijk verschil in accent is tussen Verschuure en Van Aalst.
Overigens, zoals gezegd, wil ik die verschillen zeker niet uitvergroten. Maar ze zijn er wel degelijk.

M.i. zie je in dit topic 3 standpunten in de doopdiscussie. Of liever gezegd: 2 uitersten, maar daartussen wat variaties.
Het ene uiterste wordt gevormd door het standpunt van Huisman; dat bijna naar drie-verbonden neigt.
Het andere uiterste wordt gevormd door het standpunt van jou (Posthoorn); dat naar het baptisme neigt.

Volgens mij is het standpunt, dat gedoopt moet worden aan de kinderen van de gelovigen niet zonder meer in deze hokjes te schuiven, ook niet in een tussenin hokje.

[Ad Anker]

@Tiberius: in het begin van deze topic waren dit jouw woorden:

Ik zit zelf meer op de lijn van Van Aalst/Driessen. Persoonlijk ben ik het niet helemaal met ds. Verschuure eens. Met name niet met dat deel waarin hij zegt, dat de beloften niet tot alle gedoopten komen. Dat is denk ik niet Bijbels. Hieronder wordt dat baptistisch genoemd. Terecht, m.i.

Ik heb je aangetoond uit het boek over de doop van ds. Van Aalst dat hij op dit punt niet verschilt van ds. Verschuure. De beloften zijn voor de uitverkorenen. Ds. Van Aalst is daar erg duidelijk in. Je neemt even de tijd om dat te onderzoeken en nu kom je met een toepassing uit een preek waar dit punt in het geheel niet aan de orde komt. Ik vind dat wat vreemd. Ik krijg ook van jou daarom tot nu toe geen antwoord op mijn vraag.

Of zie ik iets over het hoofd? Daarom maar weer de concrete vraag: leert ds. Van Aalst dat de beloften tot alle gedoopten komen?

Inderdaad, je moet accentverschillen niet uitvergroten. Ik heb gepoogd dat ook niet te doen in deze topic. De toonzetting van ds. Tuinier, ds. Vreugdenhil en ds. Huisman (ik noem deze namen omdat deze voorbeelden zijn langsgekomen) is anders dan die van ds. Verschuure, al kan ik geen wezenlijk verschil ontdekken. Wordt er dus geleerd dat er beloften komen tot alle gedoopten?

[DDD]

Het lijkt wel een Babylonische spraakverwarring.

Hoe definieer jij beloften? Als ik de teksten hierboven lees lijkt het me duidelijk dat er allerlei beloften zijn voor gedoopten.

[Luther]

Het ene uiterste wordt gevormd door het standpunt van Huisman; dat bijna naar drie-verbonden neigt.

Het standpunt zoals huisman dat verwoord staat gewoon in de Heidelbergse Catechismus, is bij Calvijn te vinden en staat bijvoorbeeld ook in het Schatboek. (Overigens zal huisman het niet leuk vinden als je de woorden 'bijna' en 'neigt' gebruikt... )

Het punt dat hieronder ligt, is de vraag: Wat is het genadeverbond? En wat zijn beloften? En is het terecht dat er een onderscheid wordt gemaakt tussen beloften van het genadeverbond en evangeliebeloften? E.e.a. houdt ook verband met de vraag of je een rechtvaardiging van eeuwigheid leert, of niet.

[refo]

Misschien moeten we eerst eens helemaal terug naar de basis: wat is een sacrament?

[Wilhelm]

Wordt er dus geleerd dat er beloften komen tot alle gedoopten?

Waar ben je toch zo bang voor?
Ik heb deze week al een preek gepost waarin dat naar voren komt. Al beluisterd?
En luister ook deze preek eens, (iig de eerste vijf minuten): http://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/14294
Er is een citaat gepost van ds JW Kersten die dat onomwonden zegt.


Zelfs de grondlegger van de GG, ds G.H. Kersten heeft er op het laatst van zijn leven nog op gewezen toen hij het boekje van Erskine/Fisher uitgaf met de vraag (weliswaar niet specifiek over de Doop, maar wel over de aanbieding in het algemeen):

vr. 93 Hoe bedient Hij het Verbond aan zondaren uit het mensdom, zonder enige beperking?
antw. In het algemene aanbod van het Evangelie, hetwelk is een ‘verkondiging van grote blijdschap die al den volke wezen zal’, Lukas 2:10, en waarin allen, zonder onderscheid, verklaard worden welkom te zijn, Spr. 8:4, Mark. 16:15. “

En toch lijkt het wel of je het maar wil blijven ontkennen dat Gods genade zo rijk is dat Hij in de beloften zo laag neerdaalt. Wat is nu je punt?

[Ad Anker]

Wordt er dus geleerd dat er beloften komen tot alle gedoopten?

Waar ben je toch zo bang voor?
Ik heb deze week al een preek gepost waarin dat naar voren komt. Al beluisterd?
En luister ook deze preek eens, (iig de eerste vijf minuten): http://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/14294
Er is een citaat gepost van ds JW Kersten die dat onomwonden zegt.


Zelfs de grondlegger van de GG, ds G.H. Kersten heeft er op het laatst van zijn leven nog op gewezen toen hij het boekje van Erskine/Fisher uitgaf met de vraag (weliswaar niet specifiek over de Doop, maar wel over de aanbieding in het algemeen):

vr. 93 Hoe bedient Hij het Verbond aan zondaren uit het mensdom, zonder enige beperking?
antw. In het algemene aanbod van het Evangelie, hetwelk is een ‘verkondiging van grote blijdschap die al den volke wezen zal’, Lukas 2:10, en waarin allen, zonder onderscheid, verklaard worden welkom te zijn, Spr. 8:4, Mark. 16:15. “

En toch lijkt het wel of je het maar wil blijven ontkennen dat Gods genade zo rijk is dat Hij in de beloften zo laag neerdaalt. Wat is nu je punt?

Precies, ds. Baan zegt dat de beloften van het Evangelie tot ons komen met bevel van bekering en geloof. Ik heb verder niets ontkent. Ds. Verschuure zegt dat de beloften niet tot alle gedoopten komen maar tot de uitverkorenen. Ds. Van Aalst zegt dat ook en ik heb nog steeds geen citaat gezien die dat ontkent. Waar zegt ds. J.W. Kersten het dan? Waar zegt hij dat alle gedoopten het eeuwige leven en de zaligheid belooft wordt?