Zoals ik een paar posts eerder al schreef, denk ik toch echt dat we een duidelijkere scheiding dienen te gaan zien tussen OT en NT, Joden en heidenen, en verbondsvolk en gemeente, anders blijven we twisten over bekering, wedergeboorte en Heilige Geest.MarthaMartha schreef:schokkende reactie wel...Tiberius schreef:Je gaat nu van een uitzonderingssituatie een algemene regel maken. Vergelijkbaar alsof je de bekering van de moordenaar aan het kruis wilt misbruiken om de bekering zo lang mogelijk uit te stellen.Ronald schreef:
'van zijner moeders lijf aan' was Johannes vervuld met de Heilige Geest. Hoezo bewust? De omschrijving die Jezus geeft, wederom geboren worden'', wijst juist op iets onbewust. Geboren worden doe je niet bewust en je weet ook niet het moment van geboren worden.
Geloof en bekering daarentegen wijzen veel meer op een actieve en bewuste daad (gewerkt door de Geest).
De DL noemen ook de kinderen van gelovige ouders die jong sterven. Ook die kinderen weten niet van een bewuste wedergeboorte.
Als je de wedergeboorte koppelt aan een bewust meegemaakt moment, zoek je de grond al snel in jezelf en wordt je afhankelijk van je gevoel. Het ligt echter niet vast in mij, maar in Christus. Ook als ik het niet voel, mag ik het toch weten.
Overigens zou ik Johannes de Doper maar niet al te snel voor je onbewuste-wedergeboorte-karretje spannen, daar de wijze van zijn bekering niet compleet beschreven staat, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Paulus en de vele voorbeelden die Jezus geeft in de gelijkenissen.
En nogmaals (lezen is kennelijk ook een kunst): noch de DL noch ik spreken van een bewust aan te wijzen moment, maar wel dat je in je leven een periode aan kan wijzen dat je blind was. Als dat niet het geval is, zou ik het nog maar eens goed nakijken. Velen babbelen wel van Jezus, zonder Hem in hun diepe verlorenheid nodig te hebben gekregen; zonder te hebben ingeleefd, dat Hij gekomen is om zondaren en niet rechtvaardigen te verlossen.
"babbelen over Jezus" vind ik géén uitdrukking die gebruikt zou mogen worden willen we respectvol omgaan met Hem en met deze zaken en met onze medeforummers.
Johannes bekering staat niet volledig beschreven. Er zijn er meer waarvan een bekering niet beschreven wordt (Timotheüs, David, en anderen), dat maakt dat we voorzichtig moeten zijn. Van Johannes weten we dat hij vervuld was met de Heilige Geest toen hij nog niet geboren was. Vervulling met de Heilige Geest, dan mogen we aannemen dat hij vanaf de baarmoeder God toebehoorde. Of Johannes van een tijd weet dat hij blind was is dus de vraag.....
Van een uitzonderingssituatie maken we geen algemene regel, maar we kunnen op zijn minst ruimte laten voor de mogelijkheid dat mensen die van hun kindse dagen af de Heere vrezen, niet weten van zo'n tijd.
Hij is een oprechte Israëliet, geboren als zoon van een kinderloos, hoogbejaard echtpaar, de priester Zacharias en zijn vrouw Elisabeth.
Reeds vanaf de moederschoot is hij vervuld met de Heilige Geest: 'Want hij zal groot zijn voor de Here en wijn en sterke drank zal hij niet drinken en met de Heilige Geest zal hij vervuld worden, reeds van de schoot zijner moeder aan,' spreekt de engel Gabriël, die zijn wonderlijke geboorte aankondigt. (Luc.l:15). Hij groeit op, wordt gesterkt door de Heilige Geest; leeft uiterst sober en ver verwijderd van de Joodse samenleving: 'in de woestijnen tot op de dag, dat hij zich aan Israël vertoonde,' lezen we in Luc.l:80.
Vervuld met de Heilige Geest betekent op zich dus niet dat er voortdurend goddelijke inspraak plaatsvindt en men zou moeten profeteren.
Het betekent echter wel dat deze goddelijke gave mensen de toerusting geeft te wandelen door de Geest en niet te voldoen aan de begeerten van het vlees: 'Want het begeren van het vlees gaat in tegen de Geest ...' (Gal.5:17).
Vanaf de dag dat Johannes zich vertoont aan het volk, gaat hij optreden als een ware profeet. Hij is de beloofde wegbereider, de heraut, die de komst van de Heer aankondigd (Jes.40:3; Mal.4:5)-. Hij zegt het ook van zichzelf: “Ik ben de stem van één die roept in de woestijn; wát zegt die stem?. Wel, hij wijst op de Christus.
Johannes, gekleed in het boetekleed van de oud-testamentische profeten, roept op tot bekering want, in de komst van de Christus is het koninkrijk der hemelen nabij gekomen.
Van Hem getuigt Johannes: “Ik doop u met water tot bekering, maar Hij, die ná mij komt, is sterker dan ik; ik ben niet waardig om Hem Zijn schoenen ná te dragen, Die zal u dopen met de Heilige Geest en met vuur” (Matth.3:11).
0fschoon nu de doop van Johannes nog niet de christelijke waterdoop is—maar hiervan duidelijk is te onderscheiden--, toch ontvangen allen die door Johannes worden gedoopt, een werkelijke reiniging als voorbereiding tot intrede van het Koninkrijk van de Hemel.
De toegang tot dit rijk wordt echter eerst mogelijk nadat de Heer door kruisdood en opstanding Zijn werk heeft volbracht.
Mat 11:11 Voorwaar zeg Ik u: onder degenen, die van vrouwen geboren zijn, is niemand opgestaan meerder dan Johannes de Doper; doch die de minste is in het Koninkrijk der hemelen, is meerder dan hij.
Johannes was de wegvoorbereider van Jezus, de Messias, de Gezalfde,
De andere profeten mochten getuigen van Christus, het koninkrijk, Zijn werk, Zijn bediening en Zijn offerande, maar Johannes mocht zijn wegvoorbereider zijn en mocht Hem zelfs zien.
Hij was de laatste profeet die voor Jezus op het toneel kwam. Hij was werkelijk een heel groot profeet.
Maar waarom was de minste in het koninkrijk groter dan Johannes de Doper?
Een aantal redenen:
1. Johannes was niet in het koninkrijk.
2. Niemand was nog in het koninkrijk.
3. Het koninkrijk was er nog niet.
4. Een ieder in het koninkrijk, hoe klein ook was groter dan de grootste profeet.
Deze dingen laten de grootheid van het koninkrijk zien. Het koninkrijk dat Johannes de Doper verkondigde, het koninkrijk dat Christus verkondigde en wat nu ook de Apostelen aan het verkondigen waren. (Matt. 3: 2; 4: 17, 23; 10: 7)
.