Heartcry - Niet arminiaans?

[Kaw]

De drempel daarvoor kan echter wel hoog (gemaakt) zijn. Niet elk kerkverband is even happig op vragenstellers, zeker niet als die vragen ook een kritische ondertoon bevatten. Het nemen van deze stap kan dus een zeker risico inhouden.

Wie kritiek levert zou dan bevestigen dat de doelstelling van de stichting noodzakelijk is? Is dat geen circelredenatie?

Ik mis het verband tussen het gevaar dat je positie in de gemeente ongewenst kan raken, omdat je kritiek levert (zie ook de redenatie van Bert die min of meer zegt: "als je het niet zint, dan zoek je maar een andere kerk", een redenatie wat je in de praktijk bij een kerkenraad vaker tegen komt) en een circelredenatie omtrent HC.

[Josephus]

De drempel daarvoor kan echter wel hoog (gemaakt) zijn. Niet elk kerkverband is even happig op vragenstellers, zeker niet als die vragen ook een kritische ondertoon bevatten. Het nemen van deze stap kan dus een zeker risico inhouden.

Wie kritiek levert zou dan bevestigen dat de doelstelling van de stichting noodzakelijk is? Is dat geen circelredenatie?

Ik gaf bovenstaande reactie op de uitspraak van Bert Mulder dat je in principe met vragen of kritiek eerst naar je kerkenraad moet. Daar was ik het dus op zich mee eens, met daarbij dus bovenstaande kanttekening. Feitelijk is dat ook gewoon zo, we kennen allemaal bekende en minder bekende voorbeelden daarvan.
Dat zegt echter weinig over de eventuele noodzakelijkheid van de stichting HeartCry, want als jij je niet (meer) thuis voelt in jouw gemeente zullen die 2 zondagen HeartCry per jaar die andere 50 echt niet compenseren.

[Klavier]

Ik ben geen vertegenwoordiger van HC, ik ben Kaw en ik verkondig mijn mening.

Dat geldt voor mij evenzeer. Dat is ook niet mijn punt. Ik denk echter dat je nu iets beweert dat de stichting niet erg leuk zal vinden. Je legt de stichting een doelstelling tot taak die gericht is op de kerken waarvanuit de kritiek komt. Ik kan me niet voorstellen dat het zo bedoelt wordt en dat het een positieve uitwerking zou kunnen hebben. Anders gezegd: Je geeft met deze mening allen die kritisch ten aanzien van HC staan een enorme stok in handen om mee te slaan. Ik zal deze niet gebruiken omdat ik denk dat jij het hier mis hebt. En daarom ga ik er in houdelijk niet verder op in. Dan gaat de diskussie een eigen leven leiden zonder enige waarheid, gebaseerd op feiten, te kunnen bevatten.

Maar ik vind dat de zaken nu omgedraait worden. De traditionele kerken verwijten de HC ondermijning van hun macht en gaan daar zo ver dat de HC beschuldigd mogen worden van arminianisme en revolutiedrang.

Dat hoor je mij niet zeggen.
De aanduiding macht vindt ik overigens ook weer zo'n stok. Macht is wat anders dan de verantwoordelijkheid gekregen hebben. Dit ontlenen alle kerken aan de Bijbel en is als ordening vast gelegd in de kerkorde. Als de de 'macht' van de kerk bestijdt, zul je dit via het kerkrecht moeten doen met een uitkomst op het oog die de Koning van de kerk dient. Het is nu vooral een onderling uitkafferen aan het worden. Daar komen we niet verder mee.

Als er dan vervolgens een reden gezocht wordt om die felheid te verklaren, dan kom ik niet anders dan tot de mening dat er schijnbaar geen lust is tot opwekking en zelfreflectie, want anders is Heardcry helemaal niet zo bedreigend voor de traditionele kerken en zou de organisatie zelfs in de kerkelijkge gebeden opgenomen moeten worden.

Hier klinkt weer die beschuldiging door: Iedereen die kritiek levert is verdacht. En de stichting is zo volmaakt dat die geen fouten maakt. Want elke vorm van kritiek wordt op deze wijze wel even flink verdacht gemaakt. Wat moet ik hier verder op zeggen?
Zelfreflectie kan evengoed binnen uit de kerkverbanden gedaan worden. Waarom is daar een stichting voor nodig? Wie zegt jou dat het daar niet aanwezig is? Waarom forceren via een stichting? Moet je eens zien wat het teweeg brengt! Over omdraaien gesproken!!!

Pff, als iets nog maar eens waar moet blijken te zijn, dan is dat wel de beschuldiging van arminianisme en een vermeende drang tot kerkelijke revolutie en ondermijning.

Dat lees je verkeerd, Kaw! inhoudelijk heb ik geen oordeel gegeven. Alleen over de wijze waarop. De rest is door jezelf ingebracht in de diskussie.

[Klavier]

De drempel daarvoor kan echter wel hoog (gemaakt) zijn. Niet elk kerkverband is even happig op vragenstellers, zeker niet als die vragen ook een kritische ondertoon bevatten. Het nemen van deze stap kan dus een zeker risico inhouden.

Wie kritiek levert zou dan bevestigen dat de doelstelling van de stichting noodzakelijk is? Is dat geen circelredenatie?

Ik gaf bovenstaande reactie op de uitspraak van Bert Mulder dat je in principe met vragen of kritiek eerst naar je kerkenraad moet. Daar was ik het dus op zich mee eens, met daarbij dus bovenstaande kanttekening. Feitelijk is dat ook gewoon zo, we kennen allemaal bekende en minder bekende voorbeelden daarvan.

Ik doelde op de drempels die zouden kunnen worden opgeworpen. Daar leg je toch geen enkele link mee naar de stichting?
Want dan zou je kunnen lezen in jouw post dat omwille van die drempels in eigen kerkverband de stichting er maar aan te pas moet komen. Als het niet zo bedoeld is, dan mijn excuses.

[Klavier]

een redenatie wat je in de praktijk bij een kerkenraad vaker tegen komt .

Zucht. Kijk, als dit soort punten mede onze uitgangsposities in een diskussie bepalen, houd het helemaal op voor mij.
Deze negatieve inzet is niet te weerleggen. Dit is een gevoel, een beeldvorming, die zich niet even laat rechtzetten.
De vraag is of we met zulke uitgangspunten wel recht doen aan een kerkenraad in het algemeen. En waar blijft dan de kerkorde? En het formulier ter bevestiging van de ambstdragers? De liefde tot hen die over ons gesteld zijn, de opzieners der gemeente? Wat schrijft Paulus daarover aan Timotheüs?

[Josephus]

Ik doelde op de drempels die zouden kunnen worden opgeworpen. Daar leg je toch geen enkele link mee naar de stichting?
Want dan zou je kunnen lezen in jouw post dat omwille van die drempels in eigen kerkverband de stichting er maar aan te pas moet komen. Als het niet zo bedoeld is, dan mijn excuses.

Oké. Die post was meer een uitstapje over de vraag wat je kunt doen als je onvrede hebt met de situatie in jouw kerk(verband). De stichting had daar even niets mee van doen, omdat ik net al aangaf dat die structurele onvrede en onbehagen niet weg kan nemen. Dat bereik je niet met 1 of 2 van dergelijke conferenties per jaar.

[Kaw]

Ik ben geen vertegenwoordiger van HC, ik ben Kaw en ik verkondig mijn mening.

Dat geldt voor mij evenzeer. Dat is ook niet mijn punt. Ik denk echter dat je nu iets beweert dat de stichting niet erg leuk zal vinden. Je legt de stichting een doelstelling tot taak die gericht is op de kerken waarvanuit de kritiek komt. Ik kan me niet voorstellen dat het zo bedoelt wordt en dat het een positieve uitwerking zou kunnen hebben. Anders gezegd: Je geeft met deze mening allen die kritisch ten aanzien van HC staan een enorme stok in handen om mee te slaan. Ik zal deze niet gebruiken omdat ik denk dat jij het hier mis hebt. En daarom ga ik er in houdelijk niet verder op in. Dan gaat de diskussie een eigen leven leiden zonder enige waarheid, gebaseerd op feiten, te kunnen bevatten.

Maar ik vind dat de zaken nu omgedraait worden. De traditionele kerken verwijten de HC ondermijning van hun macht en gaan daar zo ver dat de HC beschuldigd mogen worden van arminianisme en revolutiedrang.

Dat hoor je mij niet zeggen.
De aanduiding macht vindt ik overigens ook weer zo'n stok. Macht is wat anders dan de verantwoordelijkheid gekregen hebben. Dit ontlenen alle kerken aan de Bijbel en is als ordening vast gelegd in de kerkorde. Als de de 'macht' van de kerk bestijdt, zul je dit via het kerkrecht moeten doen met een uitkomst op het oog die de Koning van de kerk dient. Het is nu vooral een onderling uitkafferen aan het worden. Daar komen we niet verder mee.

Als er dan vervolgens een reden gezocht wordt om die felheid te verklaren, dan kom ik niet anders dan tot de mening dat er schijnbaar geen lust is tot opwekking en zelfreflectie, want anders is Heardcry helemaal niet zo bedreigend voor de traditionele kerken en zou de organisatie zelfs in de kerkelijkge gebeden opgenomen moeten worden.

Hier klinkt weer die beschuldiging door: Iedereen die kritiek levert is verdacht. En de stichting is zo volmaakt dat die geen fouten maakt. Want elke vorm van kritiek wordt op deze wijze wel even flink verdacht gemaakt. Wat moet ik hier verder op zeggen?
Zelfreflectie kan evengoed binnen uit de kerkverbanden gedaan worden. Waarom is daar een stichting voor nodig? Wie zegt jou dat het daar niet aanwezig is? Waarom forceren via een stichting? Moet je eens zien wat het teweeg brengt! Over omdraaien gesproken!!!

Pff, als iets nog maar eens waar moet blijken te zijn, dan is dat wel de beschuldiging van arminianisme en een vermeende drang tot kerkelijke revolutie en ondermijning.

Dat lees je verkeerd, Kaw! inhoudelijk heb ik geen oordeel gegeven. Alleen over de wijze waarop. De rest is door jezelf ingebracht in de diskussie.

Pff, nu snap ik er niets meer van.
Ik beweer dat het niet aangetoont is dat de HC aan arminianisme doet of de kerk wil vervangen.

Er is toch inmiddels al 20 pagina's drang om mensen te overtuigen van de verkeerdheid van de HC. Dan kom ik tot de conclusie op persoonlijke naam en niet als vertegenwoordiger van de HC dat de HC schijnbaar wel als bedreiging wordt gezien. Vervolgens concludeer ik dat de HC er enkel is om groei en versterking te geven van het geloof. Waarom zijn ze dan een bedreiging van de traditionele kerken? Ik mag niet zeggen dat de kerken dat schijnbaar zien als een bedreiging van hun macht? Dat die kerken schijnbaar de doelstelling van de HC niet delen? Wat is het dan wel? Waarom is de HC dan wel een bedreiging?

[Kaw]

Doelstellingen van de stichting
A. Geestelijke verdieping
B. Bewustwording van de noodzaak van opwekking

ad. A. Geestelijke verdieping
Als stichting willen wij, in biddend opzien en in afhankelijkheid van de Heilige Geest, ons dienstbaar inzetten in Gods wijngaard omdat gelovigen, juist in deze tijd waarin de satan rondgaat als een briesende leeuw, gezond ‘voedsel’ nodig hebben. Het is ons doel om gelovigen erop te wijzen dat er zonder het verstaan van het diepere leven met Christus lauwheid, oppervlakkigheid, onverschilligheid en gezapigheid op de loer liggen. De vernieuwende kracht van de Heilige Geest is noodzakelijk voor een gezonde groei van het persoonlijk, geestelijk leven.

ad. B Bewustwording van de noodzaak van opwekking
Vanuit onze diepe bezorgdheid over de situatie van de kerk in Nederland willen wij de noodzaak van zowel een persoonlijke als een nationale herleving (opwekking) onder de aandacht brengen. Opwekking is allereerst zondebesef en reformatie van lauwe christenen. Daarnaast is het de buitengewoon krachtige genadewerking van de Heilige Geest, waardoor een geestelijke vernieuwing, toewijding en vervulling in het leven van gelovigen teweeggebracht wordt zodat door hen de stroom van levend water naar de ongelovigen kan vloeien en zij uit de macht van de zonden worden verlost. Nationale herleving begint altijd persoonlijk.

Wat is hier nu fout aan? Of wordt er getwijfeld of deze intentie werkelijk wel zo is? Zeg het dan eens hardop dat er getwijfeld wordt aan de zuiverheid van die intentie?

[Josephus]

"als je het niet zint, dan zoek je maar een andere kerk", een redenatie wat je in de praktijk bij een kerkenraad vaker tegen komt .

Zucht. Kijk, als dit soort punten mede onze uitgangsposities in een diskussie bepalen, houd het helemaal op voor mij.
Deze negatieve inzet is niet te weerleggen. Dit is een gevoel, een beeldvorming, die zich niet even laat rechtzetten.

Daarmee doe je toch nogal wat mensen tekort. Voor velen (met name jongeren) is dit echt meer dan een gevoel of een beeldvorming, namelijk een letterlijke ervaring.

Zelfreflectie kan evengoed binnen uit de kerkverbanden gedaan worden.

Het kan, het kan. En is het ook de ideale situatie. Maar er zijn ook kerkverbanden waarin omgaan met (oprechte) kritiek niet het sterkste punt is. Ik ken te veel oprechte gelovigen die uiteindelijk (dus niet lichtvaardig!) maar besluiten naar een ander kerkverband te gaan. Kort door de bocht: voor je het weet sta je onder censuur. Je krijgt op zijn minst de indruk dat sommige kerken(raden) zulke mensen veel te makkelijk laten gaan. Eigenlijk zou het je het zelfs een vorm van kapitaalvernietiging kunnen noemen.

[Kaw]

Vraag:
We hebben steeds meer opwekking nodig in deze lauwe tijd! In zekere zin is dit ook zo, alleen moet dat op de manier van (Heart Cry) conferenties? Het lijkt wel als of dat een alternatief moet worden voor de zondagse kerkdienst bij veel jongeren. Ook is de vrucht van zo'n conferentie naar horen zeggen met veel meer resultaat als een standaard kerkdienst. Hoe kan dit? Gaat God de kerken voorbij of proberen de Heart Cry-mensen God een handje te helpen, want m.i. werkt God op Zijn tijd door Woord en Geest! Wat zijn concreet noodzakelijke bezigheden/activiteiten voor een opwekking (indien deze echt nodig is)?!


Antwoord:
Beste vraagsteller,

In de eerste zin geef je aan dat opwekking nodig is in deze laatste tijd, maar in de laatste opmerking tussen haakjes lijk je daar toch aan te twijfelen. Wat mij betreft: het is gelukkig zo dat de Heere ook op gewone wijze wil werken, maar in tijden van geestelijke opwekking doet Hij dat veel krachtiger en grootschaliger. De vele verslagen over zulke opwekkingen doen mij verlangen naar zulk werk van God in onze omgeving. Met name omdat er bij ons veel vormendienst is en de kerken veel te weinig in staat zijn ongelovige buitenstaanders te bereiken.

Op welke manier moet dit gedaan moet worden? Hier past ons grote bescheidenheid. De ervaringen elders ter wereld leren dat God het steeds weer op Zijn manier doet en niet op onze wijze. We mogen het Hem niet voorschrijven! Soms gebruikt Hij een bijbelstudiegroep, dan weer een gezin en een volgende keer een conferentie. Dat mogen we aan Hem overlaten.

Je schept blijkbaar een tegenstelling tussen de gewone kerkdiensten en conferenties over dit onderwerp. Is dat nodig? In kerkdiensten komt het onderwerp geestelijke opwekking over het algemeen weinig naar voren; als het gebeurt meer in de wensende zin. Het lijkt mij heel goed dat op een conferentie (maar ook in kerkdiensten!) predikanten uitgenodigd worden vanuit andere werelddelen waar men zulke geestelijke opwekkingen heeft meegemaakt, zodat wij daarover leren. Onze eigen predikanten kunnen daar in veel gevallen te weinig over meepraten.

Tevens moeten we letten op de vormgeving van onze kerkdiensten: die bevatten veel ‘eenrichtingsverkeer’, terwijl Paulus ‘handelde’ in de school van Tyrannus (Hand. 19:9), dus discussies voerde. In een kerkdienst wordt de boodschap doorgegeven door de predikant en daarna gaat de gemeente weer naar huis. Het voordeel van gemeenteavonden of conferenties is dat mensen direct vragen kunnen stellen over het gehoorde en vervolgens ook in hun persoonlijke nood pastorale zorg kunnen vragen en ontvangen. Jonge mensen met zeer veel levensvragen krijgen gewoonlijk te weinig antwoord in de kerkdiensten.

Wat mij betreft: laten alle activiteiten aanvullend zijn. Als het goed is krijgen jongeren en andere gemeenteleden op conferenties en door boeken die men leest aanvullende inzichten en meer geestelijke toerusting dan in eigen gemeente gebeurt. Natuurlijk kunnen hier spanningen en tegenstellingen ontstaan, maar als ik de doelstellingen van de Stichting Heart Cry lees, merk ik juist het verlangen om de kerkelijke gemeenten te versterken. Daar is men immers dagelijks en wekelijks met het Woord bezig, terwijl conferenties slechts af en toe worden gehouden. De conferentiegangers verzuimen toch niet meer kerkdiensten in eigen gemeente dan in een vakantie gebeurt?

Volgens de website (http://www.heartcry.nl/) zijn de doelstellingen als volgt:

A. Geestelijke verdieping

“Als stichting willen wij, in biddend opzien en in afhankelijkheid van de Heilige Geest, ons dienstbaar inzetten in Gods wijngaard omdat gelovigen, juist in deze tijd waarin de satan rondgaat als een briesende leeuw, gezond ‘voedsel’ nodig hebben. Het is ons doel om gelovigen erop te wijzen dat er zonder het verstaan van het diepere leven met Christus lauwheid, oppervlakkigheid, onverschilligheid en gezapigheid op de loer liggen. De vernieuwende kracht van de Heilige Geest is noodzakelijk voor een gezonde groei van het persoonlijk, geestelijk leven.”

B. Bewustwording van de noodzaak van opwekking

“Vanuit onze diepe bezorgdheid over de situatie van de kerk in Nederland willen wij de noodzaak van zowel een persoonlijke als een nationale herleving (opwekking) onder de aandacht brengen. Opwekking is allereerst zondebesef en reformatie van lauwe christenen. Daarnaast is het de buitengewoon krachtige genadewerking van de Heilige Geest, waardoor een geestelijke vernieuwing, toewijding en vervulling in het leven van gelovigen teweeggebracht wordt zodat door hen de stroom van levend water naar de ongelovigen kan vloeien en zij uit de macht van de zonden worden verlost. Nationale herleving begint altijd persoonlijk.”

Deze doelstellingen zijn bijzonder waardevol. Ik wou dat de plaatselijke gemeenten deze bewogenheid en visie zouden hebben!

In het Reformatorisch Dagblad heeft onlangs op de Opiniepagina een artikel gestaan van de Stichting. Daaruit komen de volgende zinnen:

“Het is de intentie van de Stichting Heart Cry om door te geven wat voor grote dingen de Heere door middel van opwekkingen gedaan heeft en nog doet. Vandaar dat wij sprekers nodigen die bij dergelijke bewegingen betrokken zijn geweest.”

“Als Stichting willen we de noodzaak van heiliging in de zin van geestelijke verdieping benadrukken. We bemerken dat inzicht in de boodschap van Romeinen 6-8 veelal ontbreekt. Het gevolg is dat veel christenen voortdurend een leven leiden van vallen en opstaan. De Heere Jezus heeft echter een overvloedig leven beloofd (Joh. 7:37-38; 10:10).”

“Van harte wijzen wij arminianisme en perfectionisme af. Van harte belijden wij de leer van de totale verdorvenheid van de mens en van de vrije, soevereine genade. Maar hoe krijgt de gereformeerde leer handen en voeten in de praktijk van onze postmoderne tijd? Onze jongeren vervreemden van onze traditie, mede omdat deze niet concreet gemaakt wordt naar de praktijk van alledag.”

“We merkten op de conferentie hoe groot de honger is naar de boodschap van een levende relatie met God in Christus. Gods Geest heeft harten aangeraakt! We mogen zien dat jongeren en ouderen daadwerkelijk een droefheid krijgen over hun (boezem)zonden en genade ontvangen om deze te belijden en ermee te breken aan de voet van het kruis van Golgotha.”

Tot zover deze citaten. Tot slot: laten we ons verheugen in allerlei initiatieven als mensen zich voor God verootmoedigen, Zich verdiepen in Zijn Woord en Zijn wil proberen te verstaan. Wie dat echt doet, zal geen scheurmaker worden of zich hoogmoedig van de gewone gemeenten afkeren, maar met des te meer bewogenheid getuigen van de Heere. We behoeven Hem niet te helpen, maar moeten wel gehoorzaam zijn. Door gewoonten en tradities, of onze opvattingen dat iets per se ‘kerkelijk’ moet zijn, kunnen wij blokkades opwerpen. Wij, gemeenteleden, ambtsdragers en leidinggevenden aan conferenties, moeten onze rechten verliezen en ons richten op de Heere, met het gebed om Zijn leiding en ontferming. Dan mogen we grote dingen van Hem verwachten.

[Josephus]

(...)

Helder, evenwichtig en realistisch stuk. Nu maar hopen dat de integriteit van Dr. Paul niet in twijfel getrokken gaat worden... :|

[parsifal]

(...)

Helder, evenwichtig en realistisch stuk. Nu maar hopen dat de integriteit van Dr. Paul niet in twijfel getrokken gaat worden... :|

Het stuk komt van refoweb, dat zegt toch genoeg :|

[Bert Mulder]

Heb een reactie op mijn email ontvangen, die helaas helemaal niet op mijn vragen ingaat:

Geachte heer Mulder,

Hartelijk dank dat u mee wilt denken vanuit Canada ten aanzien van de Nederlandse situatie.
Die bewogenheid en meelevendheid van overzee waardeeren we zeer.
U vindt Heart Cry een parakerk, die allerlei emoties opwekt.
Misschien is dat niet goed overgekomen in Canada: we zijn geen kerkverband.
Misschien dat u dit verward met de Hersteld Hervormde Kerk die mei 2004 is onstaan?

Ik wil u hartelijk uitnodigen om komende zomer een bezoek te brengen in Nederland.
Dan kunt u de situatie in u opnemen en beoordelen hoe e.e.a. er aan toe gaat.

Één ding weet ik zeker: de Heere heeft in Zijn soevereine genade de sluizen van de hemel geopend.
Daarvan zijn wij van nabij getuigen geweest. U kunt er iets van lezen in de bijlage.
Er zijn getuigenissen die misschien anders verwoord hadden kunnen worden......maar goed.

Ik hoop dat u met ons bidt voor een opwekking in Canada en Nederland.
Met vriendelijke broedergroeten,

Arjan Baan
D.C. Kraaystraat 10
2959 AG - Nieuw Lekkerland
Telefoon: 0184-422448
E-mail: a.baan@filternet.nl

Getuigenissen en reacties n.a.v. de conferentie te “Kroeze Danne”
Thema: ‘God dieper leren kennen”


Lieve vrienden, beste lezers. Onderstaande getuigenissen, bemoedigingen en reacties zijn ons per e-mail of brief toegestuurd. Sinds de afloop van de conferentie hebben wij als organisatoren diverse getuigenissen en bemoedigingen van jongeren en ouderen ontvangen. Vooral de getuigenissen van wat God aan vele zielen heeft gedaan zijn indrukwekkend. We zijn erg verwonderd en willen de Heere Zelf daarvoor alle eer geven. “Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen”. We sturen deze getuigenissen en bemoedigingen door om drie redenen.

In de eerste plaats is het tot eer van God om dit soort ervaringen met elkaar te delen. We mogen doen als de psalmdichter, die zegt: ‘Komt, hoort toe, o alle gij, die God vreest, en ik zal vertellen, wat Hij aan mijn ziel gedaan heeft’ (Psalm 66:16).

In de tweede plaats tot bemoediging van hen, die de afgelopen tijd de genadetroon van de Heere hebben aangelopen als een waterstroom. Er is immers veel gebed geweest. En de Heere heeft deze gebeden verhoord. Daar mogen we Hem nu voor danken.

In de laatste plaats willen wij u deelgenoot maken van deze getuigenissen, opdat wij zouden weten dat God nog werkt in Nederland. Daarom is het toegestaan om deze getuigenissen en reacties biddend door te geven aan anderen. “Die God leeft nog!” Dat mag iedereen weten.

Lees de getuigenissen en bemoedigingen met een biddend hart. Ze mogen doorgegeven worden aan derden, omdat ze anoniem zijn. Het gaat om Zijn grote Naam!

Wij hopen dat de getuigenissen en bemoedigingen tevens een aansporing voor anderen zijn om D.V. september 2006 ook eens een verdiepingsconferentie bij te wonen. Voor meer informatie over deze conferentie in september, zie: http://www.heartcry.nl

Met vriendelijke herlevingsgroeten,
Het bestuur van Stichting Heart Cry


1. Waarschuwing
Dank je voor de mails waarin de getuigenissen doorgestuurd worden. Wat groot! Wat ik wel even wil zeggen: ik hoop niet dat hiermee de nadruk komt te liggen op 'bijzondere ervaringen'. Bij veel mensen zal God ook in de stilte hebben gewerkt. Deze mensen zouden kunnen gaan twijfelen aan de echtheid van het werk van God in zichzelf, als zij allemaal grootse verhalen horen. Het is goed hoor, deze dingen kenbaar te maken, maar misschien is het ook goed te zeggen dat alle andere - zogenaamde 'stille' - werken van God evengoed Halleluja zijn, en zeker niet minder zijn. Veel zegen, in Christus diepe liefde, verbonden.

2. Getuigenis
Nu ik dit schrijf drie dagen na de conferentie zit ik weer te huilen van heimwee. De HEERE was daar dat heeft iedereen gevoeld, er was liefde eensgezindheid het was een oase in deze hectische tijd. Ik was samen met mijn zoontje gekomen, mijn man is overleden, maar mijn dochters wilden niet mee. Bij thuiskomst was ik zo vol van alles dat ik niet kon stoppen met vertellen, Mijn jongste dochter werd er zo door aangestoken dat ze vreselijk spijt had dat ze niet mee was gegaan. Wat is de HEERE goed dat hij ons dit geeft terwijl er zoveel christenen worden vervolgd mogen wij zo bij elkaar komen, ik heb het daar niet naar gemaakt alleen mijn gedachten al, het is voor mij echt een wonder. GLORIE AAN GOD. De conferentie was echt heel bijzonder de Heilige Geest heeft ons geleid. Laten we veel bidden voor en met elkaar, want de satan probeert alles kapot te maken wat van Jezus en Zijn volgelingen is. Na de Heere wil ik jullie hartelijk danken voor het vele werk wat jullie hebben gedaan. Ik ben jullie echt heel dankbaar, aan alles was gedacht werkelijk alles ging goed. Ik wens jullie van harte Gods zegen in alles.

en dan volgen nog zo'n 30 bladzijden van getuigenissen

[Kaw]

Heb een reactie op mijn email ontvangen, die helaas helemaal niet op mijn vragen ingaat:

Ze reageren op wat je geschreven hebt. Je krijgt alleen niet het antwoord waar je op hoopt. Dat is volgens mij wat anders.

[Bert Mulder]

Interkerkelijke samenwerking en bevordering van eenheid is niet verkeerd, integendeel.

Je brief is subjectief, vol venijn, giftig en vol vooroordelen. Ga maar eens een nieuwe schrijven zou ik zeggen, en stel dan gewoon de vragen die je hebt, in plaats van je gal te spugen over iets waar je je duidelijk nog veel te weinig in verdiept hebt. Als je antwoorden op vragen wil hebben moet je niet zo gaan beginnen, lekker liefdeloos zeg.

De vruchten van de Geest zijn geduld, lankmoedigheid, liefde etc. Kritische vragen stellen, uitstekend... maar dit is gewoon een afkraakstuk.

Dus volgens jou is de Bijbel, en ook de belijdenis geschriften vol venijn, giftig en vol vooroordelen