Marnix schreef:Van welk geloof?

Nogmaals, er staan genoeg voorbeelden van mensen in de Bijbel die geloofden... en dat later kwijtraakten.

Je kan dan hoogstens stellen dat die niet de wortel van waar geloof in zich hadden... maar niet dat ze geen geloof hadden.

Of welk geloof heb jij het dan?
Ik heb al vaak genoeg aangegeven dat ik het over het ware zaligmakende geloof heb.

Laten we het eenvoudig houden. Het ware zaligmakend geloof is geloof en al het andere is in principe ongeloof. Laten we alleen onszelf onderzoeken bij welke groep we horen, gelovigen of ongelovigen en niet over anderen oordelen.

2 Kor. 13:5 k19; Want wie in Christus gelooft, die is welverzekerd dat hij uitverkoren is.

Het zaligmakend geloof is, de krachtige toestemming uit zékere kennis der goddelijke openbaring, door de Heilige Geest door het woord van het Evangelie in onze harten ingeplant, aan alles wat God ons in Zijn Woord geopenbaard heeft, maar voornamelijk aan de heilaanbrengende beloften in Christus gedaan, waardoor ieder gelovige met vast vertrouwen in God rustende, zeker vaststelt dat er niet slechts aan gelovigen in het algemeen vergeving der zonden beloofd is, maar hemzelf in het bijzonder ten deel gevallen, en eeuwige gerechtigheid, en daaruit het leven, uit Gods barmhartigheid wegens de verdienste van Jezus christus alleen geschonken is.

Wie dit ten deel is gevallen, is begiftigd met de Geest der aanneming tot kinderen Gods. Deze Geest van Christus zal nimmermeer wijken. Het is eerst nu een inwoning des Geestes Christi. Het is eerst nu een "welkom in de strijd". Het oude deel zal strijden met het nieuwe deel. Echter, wanneer men nu valt in de zonde(n), zal gelden: "een droefheid naaar God , werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid." Men is niet meer gebonden aan de heerschappij der zonden des duivels. Zie Paulus: Ïk dank God": Namelijk dat Hij mij alrede zover door Christus verlost heeft van de heerschappij der zonde, dat ik nu, hoewel de zonde mij nog aankleeft, nochtans geen gewillige slaaf derzelve meer ben, maar daartegen strijd, en die door Christus' Geest kan overwinnen; gelijk het besluit dan volgt, en het begin van het Rom. 8 medebrengt. Zie 1 Cor. 15:55,56,57

MBE schreef:

Marnix schreef:Van welk geloof?

Nogmaals, er staan genoeg voorbeelden van mensen in de Bijbel die geloofden... en dat later kwijtraakten.

Je kan dan hoogstens stellen dat die niet de wortel van waar geloof in zich hadden... maar niet dat ze geen geloof hadden.

Of welk geloof heb jij het dan?
Ik heb al vaak genoeg aangegeven dat ik het over het ware zaligmakende geloof heb.

Weet ik. Alleen kan je dat alleen achteraf zo definieren. Daar gaat het me om. Dus we moeten als we het over geloof hebben, gewoon over geloof hebben. Want wie zegt dat je geloof zaligmakend is? Iemand kan het kwijtraken, dan is het dus geen zaligmakend geloof geweest.

Dan zou het dus tot op het laatst nog twijfelachtig zijn of het 'waar' is?

Of, anders benaderd, hoe weet een mens zeker dat wat hij heeft 'echt' is?

refo schreef:Of, anders benaderd, hoe weet een mens zeker dat wat hij heeft 'echt' is?

Volgens mij kom je hier niet uit door met bijbelteksten, Leerregels of citaten van oudvaders te goochelen. De aanwezigheid van een relatie kun je immers niet bewijzen. Hoe je dan weet of die relatie er is? Misschien beter geformuleerd: hoe weet ik dat die relatie er is?

Omdat ik a) merk dat mijn wil veranderd is, ten diepste en door alle zonde heen, wil ik God dienen en leven zoals Jezus, b) groei zie in mijn geloofsleven, c) ik zie dat God Zich met mij bezighoudt: mij corrigeert, leidt, steunt d) ik een diepe vrede ervaar als ik tot Hem bidt, in de bijbel lees, het goede doe en de zonde nalaat, e) ik, omgekeerd, mij leeg en ellendig voel als ik het goede nalaat en de zonde doe.

rekcor schreef:

refo schreef:Of, anders benaderd, hoe weet een mens zeker dat wat hij heeft 'echt' is?

Volgens mij kom je hier niet uit door met bijbelteksten, Leerregels of citaten van oudvaders te goochelen. De aanwezigheid van een relatie kun je immers niet bewijzen. Hoe je dan weet of die relatie er is? Misschien beter geformuleerd: hoe weet ik dat die relatie er is?

Omdat ik a) merk dat mijn wil veranderd is, ten diepste en door alle zonde heen, wil ik God dienen en leven zoals Jezus, b) groei zie in mijn geloofsleven, c) ik zie dat God Zich met mij bezighoudt: mij corrigeert, leidt, steunt d) ik een diepe vrede ervaar als ik tot Hem bidt, in de bijbel lees, het goede doe en de zonde nalaat, e) ik, omgekeerd, mij leeg en ellendig voel als ik het goede nalaat en de zonde doe.

Door te volharden in je geloof weet je dat het echt is. Zoals eerder al genoemd werd is geloof en zekerheid aan elkaar gekoppeld. Wie gelooft mag zekerheid hebben, wie niet gelooft niet.

Marnix schreef:Zoals eerder al genoemd werd is geloof en zekerheid aan elkaar gekoppeld. Wie gelooft mag zekerheid hebben, wie niet gelooft niet.

Mmmz... volgens mij zijn er best mensen die wel geloven maar - dankzij verkeerde prediking - geen zekerheid hebben (op enkele uurtjes van korte duurtjes na dan).

rekcor schreef:

Marnix schreef:Zoals eerder al genoemd werd is geloof en zekerheid aan elkaar gekoppeld. Wie gelooft mag zekerheid hebben, wie niet gelooft niet.

Mmmz... volgens mij zijn er best mensen die wel geloven maar - dankzij verkeerde prediking - geen zekerheid hebben (op enkele uurtjes van korte duurtjes na dan).

Klopt... Ik zeg dat je dan zekerheid mag hebben... maar tegelijk weet ik dat veel mensen die niet hebben, en dat dat ook best vaak komt door slechte prediking en door de houding in de gemeente tov bijv. het avondmaal...

Een waar geloof is niet alleen een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, wat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft a, maar ook een vast vertrouwen b, hetwelk de Heilige Geest c door het Evangelie in mijn hart werkt d, dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid e van God geschonken is, uit louter genade, alleen om der verdienste van Christus wil f

Volgens kantt. 19 bij 2 Kor. 13:5: Want wie in Christus oprecht gelooft, die is verzekerd, dat hij uitverkoren is.

Als men dit niet krachtiglijk in zich gevoelt, ontbreken nog geloof en wedergeboorte. Want ook een zwakgelovige voelt krachtiglijk het levend geloof in zich (volgens Calvijn)

Dort, het valt me op dat jij alleen mbv van citaten lijkt te discussieren. Waardevol! Maar wat vind je nu zelf?

Geloofszekerheid heb je niet altijd even sterk.. Soms verlies je die, door eigen fout. Ik denk dat je het best kunt vergelijken met een golfbeweging, tenminste so ervaar ik dat. Maar dwars door alles heen weet ik dat Jezus mij vasthoud en dat is mijn enige zekerheid. Vraag me niet hoe ik dat weet of hoe dat komt, ik weet alleen dat ik het weet, omdat Hij het mij heeft verteld.

rekcor schreef:Dort, het valt me op dat jij alleen mbv van citaten lijkt te discussieren. Waardevol! Maar wat vind je nu zelf?

Doet dat terzake?

Dort schreef:Doet dat terzake?

C-ker! Daarom zijn we hier toch, om met elkaar van gedachten te wisselen? Nogmaals: de citaten die je aanhaalt voegen ook iets toe aan de discussie, maar we zijn gewoon benieuwd naar wat jij vindt.