Dit is de gevaarlijke onderwaardering van de kinderdoop die de roep om geloofsdoop in onze kring zo groot heeft gemaakt.WimA schreef:Vraag 74 kan natuurlijk de eerdere vragen niet tegenspreken. Vraag 74 staat binnen de kadering dat een sacrament een teken en zegel is tot versterking van het geloof, binnen deze afbakening moet vraag en antwoord 74 gelezen worden. Dan zegt vraag 74 niets meer of minder dan dat de kinderen van de gelovigen ook tot de gemeente Gods behoren. Evenals de kinderen in het OT besneden werden.refo schreef:Het laatste woord van vraag 67 ontbreekt.
Zijn dan beide, het Woord en de Sacramenten, daarheen gericht of daartoe verordend, dat zij ons geloof op de offerande van Jezus Christus aan het kruis, als op den enigen grond onzer zaligheid wijzen?
De doop is van betekenis vooral voor de gedoopte.
Dat er teveel vanuit de individualistische invalshoek gekeken wordt is waar, maar dan moet je niet vervallen in het andere uiterste dat er vooral betekenis is voor de waarnemers en niet zozeer voor het kind. Nee, primair is de doop die aan het kind bediend wordt voor dat kind (HC vr en antw 74), daarnaast is die natuurlijk altijd iets van en voor de gemeente en daarom niet individualistisch. Als lid van de gemeente hoort dit kind gedoopt te worden.
Primair is de bediening van de doop dus niet voor het kind maar voor de gelovige gemeente. Een sacrament is namelijk een zichtbaar teken en zegel tot versterking van het geloof. Dat kan nooit voor het gedoopte kind bedoeld zijn op dat moment.
In jouw visie is het kindje niet meer dan een attribuut net zoals de schaal en beker bij het Avondmaal.
Gelukkig spreekt onze confessie en de Schrift en ons doopformulier andere taal.
vraag 74 zegt natuurlijk veel meer o.a. dit : dat hun door Christus' bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, Die het geloof werkt, niet minder dan den volwassenen toegezegd wordt
Maar eens gezonde lectuur lezen die het verschil tussen toezegging en vervulling uitlegt.
