elbert schreef: ↑19 mar 2025, 11:08
Wat is daar precies mis mee? Het is een goede zaak als waarden als democratie, mensenrechten, vrijheid enzovoorts wereldwijd verspreid worden. Het is in elk geval alleszins beter dan dictatuur en onderdrukking.
Je doet het bijna lijken alsof we ons moeten schamen voor de waarden waar we in de westerse wereld voor staan en dan ook nog voor het feit dat we zeggen dat we die meestal beter vinden dan die van dictaturen.
Omdat bijna alles onder het mom van democratie, mensenrechten en vrijheid geduwd wordt terwijl andere motieven vaak veelvuldig aanwezig zijn.
Er is niets mis met democratie, mensenrechten en vrijheid maar wel als dat (mede) als argument wordt gebruikt voor strategische, economische en politieke redenen. En ik denk dat de westerse bemoeienis met o.a Oekraine hier wel debet aan is. Amerika wilde economisch, politiek en strategisch invloed, macht, e.d hebben en gebruikten democratie e.d. als argument.
Dan had Oekraïne er mogelijk uitgezien zoals Wit-Rusland nu. Wat vind je beter? Oekraïne als dictatuur zoals het Wit-Rusland van Loekasjenko (waar politieke opponenten massaal gefolterd worden in de gevangenis) of Oekraïne als vrij land? Je vraagt het je af. Voor mij is dat geen moeilijke vraag.
Voor mij wel. Ik vraag mij serieus af of we onze westerse normen en waarden en cultuur moeten opleggen aan de hele wereld als zijnde, dit is het beste, of het minst slechte. Ik denk dat dat simpelweg niet werkt.
Kun je uitleggen wat je onder neutrale bemiddeling verstaat? Misschien dat de Zwitsers dat met hun strikte neutraliteit zouden kunnen (hoewel, daar valt ook wel wat op af te dingen), maar verder zie ik geen neutrale krachten in de wereld. Elke bemiddeling is nu eenmaal gekleurd.
Een bemiddeling zonder hier zelf sterke voordelen uit te halen maar om het land, in dit geval Oekraine, op nummer 1 te zetten zonder hier zelf veel economisch, strategische en politieke invloed op te willen hebben.
Het feit dat Janoekovitsj het
compromisvoorstel ondertekende op 21 februari 2014 geeft aan dat hij deze bemiddeling waarbij o.a. de EU betrokken was goedkeurde. Waarom anders iets ondertekenen als je tegen bemiddeling bent? Misschien vond hij dat hij op dat moment weinig anders kon doen, maar hij had zichzelf in de nesten gewerkt door tegen de wil van de meerderheid van zijn bevolking in te gaan. Die protesten waren toen immers al 4 maanden aan de gang. Als hij zichzelf niet in deze positie had gemanoeuvreerd, dan was bemiddeling niet eens nodig geweest.
Ik zie inderdaad dat hij formeel ingestemd heeft met oplossing via bemiddeling.
Het ondertekenen van het akkoord door Janoekovitsj betekent niet automatisch dat hij vrijwillig instemde met de bemiddeling denk ik. Hij stond inderdaad onder enorme druk (ook deels eigen schuld natuurlijk) en zag het akkoord waarschijnlijk als laatste poging om de situatie onder controle te krijgen. Binnen 24 uur na ondertekening werd hij echter alsnog afgezet, wat er wellicht op wijst dat de oppositie en de demonstranten niet van plan waren het akkoord te respecteren. Daarnaast was Oekraïne verdeeld: een aanzienlijk deel van de bevolking steunde Janoekovitsj of was niet per se voor de EU. De situatie is dus complexer dan simpelweg stellen dat hij ‘tegen de meerderheid inging’ en bemiddeling accepteerde. Er was wel een meerderheid die het EU-associatieverdrag steunde maar dat betekent niet dat de meerderheid pro-Euromaidan of anti-Janoekovitsj was natuurlijk.
Er is geen analyst die die conclusie deelt. Dit was een "njet" van Poetin richting Trump en hij heeft met succes de boel op de lange baan geschoven. Het voorstel van Trump was 30 dagen onvoorwaardelijk staakt het vuren. Poetin heeft daar dusdanig veel voorwaarden aan verbonden, waaronder het stoppen van hulp aan Oekraine, het stoppen van inlichtingen doorspelen aan Oekraine, het verbod op mobilisatie van Oekraine enz. dat hij feitelijk aangeeft er geen trek in te hebben. Het is vasthouden aan maximalistische eisen zonder enige compromisbereidheid.
Het enige waar hij toe bereid is, is 30 dagen stoppen met wederzijdse aanvallen op energieinfrastructuur. Dat betekent dat de Oekraïense aanvallen op olieraffinaderijen en dergelijke blijkbaar voor flinke economische pijn in Rusland zorgen. Voor de rest wil Poetin gewoon door met oorlogvoeren, ook op andere burgerdoelen.
Diplomatie is altijd een stap naar vrede. Diplomatie is geen kwestie van direct succes maar van onderhandeling en langzame vooruitgang. Überhaupt een gesprek hebben, is een opening toch? Ook al lig je ver uit elkaar, dat is niet het einde van diplomatie maar het begin ervan. Bijna elke vredesbespreking begint met extreme eisen, zie tussen de VS en Taliban of in het Midden-Oosten. Juist door te praten ontstaat er uiteindelijk beweging, hopelijk.
Als Poetin echt geen enkele bereidheid tot vrede heeft, waarom zou hij dan wel instemmen met een tijdelijk stoppen van aanvallen op energie-infrastructuur? Dat toont aan dat er op z'n minst toch onderhandelingsruimte is?
Dat is onjuist. Er zijn meerdere contactmomenten geweest tussen Europese leiders en Poetin. Het laatst nog op
15 november toen bondskanselier Scholz met Poetin belde. Het leverde niks op. Ook het gesprek van gisteren tussen Trump en Poetin was een nothingburger. Tenzij je natuurlijk ijshockeywedstrijden tussen Rusland en de VS als een belangrijke stap ziet. Dat hebben ze echt afgesproken en dat is eigenlijk lachwekkend. De auteur van "The art of the deal" werd feitelijk afgescheept met wat spiegeltjes en kraaltjes. Behoorlijk vernederend. Als de Amerikanen snel resultaat willen zien, dan zullen ze toch echt uit een ander vaatje moeten tappen.
Het klopt, lees ik, dat er sporadisch contact is geweest. Maar dat betekent niet dat er serieuze diplomatie heeft plaatsgevonden, een incidenteel gesprek, zoals dat van Scholz, is iets anders dan een volwaardige onderhandelingsstrategie. De strategie van Europa was een harde lijn en de diplomatieke kanalen zijn, volgens mij, nauwelijks gebruikt.
Diplomatie is meer dan een telefoontje.
Ik vind het gesprek tussen Trump en Poeting wel degelijk wat goeds, zie hierboven, diplomatie is het begin van de vrede.
Überhaupt het feit dat Poetin zich genoodzaakt zag om te reageren, dat gaat echt wel verder dan spiegeltjes en kraaltjes.
