Passen jullie wel op van Gomarus geen afgod te maken?
Gomarus maakte een GROTE fout door Theologisch 10 punten tegenover 10 Punten van Arminius te plaatsen.
Op een dergelijke wijze bedrijft met natuurlijk geen correctie Schriftstudie, maar zaait met twist.
Gomarus heeft net zo min absoluut gelijk, als dat Arminus absoluut ongelijk heeft.
Als men werkelijk wilt weten hoe het zit, argenmenteer dan toch de bijbel, en scherm niet met dergelijke theologen of andere kerkelijke grootheden hun uitspraken!
En mocht je er zelfs dan niet uitkomen, doe zoals de Schrift zegt "ïs er onder U enig geschil, zoekt elkander op, haal er enkelen bij en bid onophoudelijk en Gods Geest zal eenheid geven"
En om dan de Remonstranten gelijk te geven in een ding (ze worden steeds aangehaald immers;) :
De remonstranten waren (en zijn) tegen bindende belijdenisgeschriften, waarin wordt vastgelegd hoe je de Bijbel moet interpreteren. Daarmee kregen deze door mensen opgestelde belijdenisgeschriften een status vergelijkbaar met de Bijbel, het Woord van God. Dit was voor de in de Erasmiaanse traditie geschoolde predikanten niet aanvaardbaar.

en daar hadden ze dus ook nog gelijk in/goede reden voor, zoals we vandaag de dag kunnen zien.
Ook worden dingen onjuist aangehaald :
Ga je hiermee niet 'onbewust' in het spoor van Arminius? Ik bedoel: hij leerde een verkiezing op het voorgezien geloof.
Arminius leerde dat het geloof NIET was voorzien, (niet als je daarmee bedoeld dat zijn redding al vast stond voor God, zonder inbreng van de mens), natuurlijk weet God wel wat er in alle tijd plaats zal vinden.
De redding van een mens stond in zijn visie niet zeker, integendeel het is een mens zelf die KIEST uit eigen vrije wil Christus aan te nemen, waarmee Hij deelachtig word in Christus. Ook kon Hij deze weer verliezen.
Nu het beeld dat Het Geloof voorwaarde is om deelachtig te worden aan Christus is bijbels.
Maar wij weten dat de mens dat alleen KAN doen omdat God hem daartoe de wil GEEFT.
(dus hoewel het een voorwaarde is die stelt een mens MOET dit en dat doen om dit en dat te verkrijgen, is het uiteindelijk God die zowel de Toetsnorm en dit handelen doet plaatsvinden.
De ruzie Tussen Gomarus en zijn Leidse collega Jacobus Arminius, voorman van de remonstranten, draaide vooral om de vragen in hoeverre sprake is van predestinatie en of Gods besluiten afhankelijk zijn van het doen en laten van de mens - Gomarus geloofde van niet, Arminius van wel.
En het probleem is dat :
Er afhankelijkheid van ons handelen IS, maar dit handelen zelf Geleid woord door Predestinatie.
BEIDE dus.
God beslist alles, EN ons handelen beslist alles.