"Tale Kanaans"

[Brbndr]

Ja dat is zo maar we moeten wel voorzichtig zijn dat we niet denken dat de beleving van deze zaken veranderen.

De beleving verandert niet, maar wel de taal om de beleving uit te drukken.

Inderdaad!

@Brbndr,
Hoe ziet u dit dan t.o.v. het buitenland, denk aan de zendingsvelden in Albanië, Bolivia, Ecuador, Guinea, Nigeria, en Papua en straks ook Cambodja? Daar wordt de tale Kanaäns, zoals wij die kennen, door Gods kinderen toch ook niet letterlijk gesproken?

ik denk van wel. het is geen woorden taal maar een geestelijke taal. Daar zal natuurlijk wel een woorden barrier zijn maar ik denk als een zendeling (die allebei de talen wat kent) spreekt met een veranderde Papuan dan zal er herkenning van belevenissen zijn.

[eilander]

Ja dat is zo maar we moeten wel voorzichtig zijn dat we niet denken dat de beleving van deze zaken veranderen.

De beleving verandert niet, maar wel de taal om de beleving uit te drukken.

Inderdaad!

@Brbndr,
Hoe ziet u dit dan t.o.v. het buitenland, denk aan de zendingsvelden in Albanië, Bolivia, Ecuador, Guinea, Nigeria, en Papua en straks ook Cambodja? Daar wordt de tale Kanaäns, zoals wij die kennen, door Gods kinderen toch ook niet letterlijk gesproken?

Natuurlijk wel, als je tenminste een iets bredere definitie gebruikt dan 'de onder ons bekende woorden', of gezelschapstaal. Als een kind van God in Cambodja bijvoorbeeld (daar vindt nu ook al zending plaats, hoor.... iets breder kijken) spreekt over Gods werk in zijn hart, dan klinkt daar een taal die door elk kind van God begrepen wordt, even los van de taalbarrière.

[Ambtenaar]

Natuurlijk wel, als je tenminste een iets bredere definitie gebruikt dan 'de onder ons bekende woorden', of gezelschapstaal. Als een kind van God in Cambodja bijvoorbeeld (daar vindt nu ook al zending plaats, hoor.... iets breder kijken) spreekt over Gods werk in zijn hart, dan klinkt daar een taal die door elk kind van God begrepen wordt, even los van de taalbarrière.

Laat dan het begrip tale kanaäns los en spreek dan gewoon over geloofstaal. Tale kanaäns heeft toch een negatieve connotatie.

[Jantje]

Ja dat is zo maar we moeten wel voorzichtig zijn dat we niet denken dat de beleving van deze zaken veranderen.

De beleving verandert niet, maar wel de taal om de beleving uit te drukken.

Inderdaad!

@Brbndr,
Hoe ziet u dit dan t.o.v. het buitenland, denk aan de zendingsvelden in Albanië, Bolivia, Ecuador, Guinea, Nigeria, en Papua en straks ook Cambodja? Daar wordt de tale Kanaäns, zoals wij die kennen, door Gods kinderen toch ook niet letterlijk gesproken?

Natuurlijk wel, als je tenminste een iets bredere definitie gebruikt dan 'de onder ons bekende woorden', of gezelschapstaal. Als een kind van God in Cambodja bijvoorbeeld (daar vindt nu ook al zending plaats, hoor.... iets breder kijken) spreekt over Gods werk in zijn hart, dan klinkt daar een taal die door elk kind van God begrepen wordt, even los van de taalbarrière.

Jawel, maar sommigen doen hier voorkomen dat er uitdrukkingen uit de tale Kanaäns in een preek gehoord moeten worden om bekeerd te worden. Met andere woorden: het is een voorwaarde voor in de preek. En als men de tale Kanaäns mist in een preek dan is het Evangelie niet gebracht.
Dit is natuurlijk niet waar. Ik bedoelde dat men zo'n uitdrukking op het zendingsveld ook niet (gelijk) gebruikt.

[Mannetje]

Misschien heb ik het al eerder een keer op het forum gezet, maar ik weet van een Russische voorganger die een "gesprek" had met Nederlandse ambtsdragers. De tolk was nog niet ver in het Russisch en kon niet meer dan in de Russische Bijbel opzoeken welke tekst de Nederlanders opzochten en omgekeerd.
Zo werd er gesproken. De een zocht een tekst op, de ander antwoordde door een tekst. Van een aanwezige heb ik gehoord dat het werkelijk een gesprek van hart tot hart was.

[DDD]

Het hele idee dat zoiets beleefd moet worden is mijns inziens een misvatting. De bijbel spreekt er nergens over.

Kijk, dit is tenminste eerlijk. Het gaat niet om de term, maar om de zaak! En ik ben er vast van overtuigd dat dit wél beleefd moet worden. Dat is immers wat er gebeurt als iemand tot geloof komt. Dan wordt hij vrijgesproken 'in de rechtbank van het geweten' of hoe je het ook noemen wilt. Dan staat hij rein voor God, in Christus.

O, maar daar heb ik helemaal geen probleem mee. En ik vermoed dat ik ook geen probleem heb met wat Boston daarmee bedoelt. Maar wel met het idee dat je eerst advent, kerstfeest en zovoorts moet hebben beleefd voordat je een bewuste rechtvaardigmaking meemaakt.

[Jantje]

Het hele idee dat zoiets beleefd moet worden is mijns inziens een misvatting. De bijbel spreekt er nergens over.

Kijk, dit is tenminste eerlijk. Het gaat niet om de term, maar om de zaak! En ik ben er vast van overtuigd dat dit wél beleefd moet worden. Dat is immers wat er gebeurt als iemand tot geloof komt. Dan wordt hij vrijgesproken 'in de rechtbank van het geweten' of hoe je het ook noemen wilt. Dan staat hij rein voor God, in Christus.

O, maar daar heb ik helemaal geen probleem mee. En ik vermoed dat ik ook geen probleem heb met wat Boston daarmee bedoelt. Maar wel met het idee dat je eerst advent, kerstfeest en zovoorts moet hebben beleefd voordat je een bewuste rechtvaardigmaking meemaakt.

Waarom moet je dat er nou weer bijhalen? Dit (de stukjes van ds. Schot) hebben hier toch niks mee te maken?

[Brbndr]

Tale kanaäns heeft toch een negatieve connotatie.

?? Ik zou graag willen dat we het allemaal wisten.

[DDD]

Het hele idee dat zoiets beleefd moet worden is mijns inziens een misvatting. De bijbel spreekt er nergens over.

Kijk, dit is tenminste eerlijk. Het gaat niet om de term, maar om de zaak! En ik ben er vast van overtuigd dat dit wél beleefd moet worden. Dat is immers wat er gebeurt als iemand tot geloof komt. Dan wordt hij vrijgesproken 'in de rechtbank van het geweten' of hoe je het ook noemen wilt. Dan staat hij rein voor God, in Christus.

O, maar daar heb ik helemaal geen probleem mee. En ik vermoed dat ik ook geen probleem heb met wat Boston daarmee bedoelt. Maar wel met het idee dat je eerst advent, kerstfeest en zovoorts moet hebben beleefd voordat je een bewuste rechtvaardigmaking meemaakt.

Waarom moet je dat er nou weer bijhalen? Dit (de stukjes van ds. Schot) hebben hier toch niks mee te maken?

Natuurlijk wel!

De rechtvaardiging in de vierschaar der consciëntie is een begrip dat buiten de oorspronkelijke context waarin het als een beeldspraak is gebruikt, een geheel eigen leven is gaan leiden als een soort eindstadium in het geloofsleven als een van de hoogste trappen van de rechtvaardigmaking.

En daar zie ik geen enkele bijbelse grond voor.

En het is heus niet alleen ds. Schot hoor. Het wordt wel met iedere generatie verder uitgesponnen, vandaar ook dat ik eerder schreef dat ik wacht op een onderscheid tussen eerste en tweede Kerstdag, maar dit soort ideeën zijn in embryovorm ook al vóór de tweede wereldoorlog te vinden.

[Jantje]

Kijk, dit is tenminste eerlijk. Het gaat niet om de term, maar om de zaak! En ik ben er vast van overtuigd dat dit wél beleefd moet worden. Dat is immers wat er gebeurt als iemand tot geloof komt. Dan wordt hij vrijgesproken 'in de rechtbank van het geweten' of hoe je het ook noemen wilt. Dan staat hij rein voor God, in Christus.

O, maar daar heb ik helemaal geen probleem mee. En ik vermoed dat ik ook geen probleem heb met wat Boston daarmee bedoelt. Maar wel met het idee dat je eerst advent, kerstfeest en zovoorts moet hebben beleefd voordat je een bewuste rechtvaardigmaking meemaakt.

Waarom moet je dat er nou weer bijhalen? Dit (de stukjes van ds. Schot) hebben hier toch niks mee te maken?

Natuurlijk wel!

De rechtvaardiging in de vierschaar der consciëntie is een begrip dat buiten de oorspronkelijke context waarin het als een beeldspraak is gebruikt, een geheel eigen leven is gaan leiden als een soort eindstadium in het geloofsleven als een van de hoogste trappen van de rechtvaardigmaking.

En daar zie ik geen enkele bijbelse grond voor.

En het is heus niet alleen ds. Schot hoor. Het wordt wel met iedere generatie verder uitgesponnen, vandaar ook dat ik eerder schreef dat ik wacht op een onderscheid tussen eerste en tweede Kerstdag, maar dit soort ideeën zijn in embryovorm ook al vóór de tweede wereldoorlog te vinden.

Ik heb eens een Catechismuspreek door ds. Schot gehoord (Ik weer niet meer welke zondagsafdeling.), waarin hij beaamde wat jij schrijft.

[Brbndr]

De rechtvaardiging in de vierschaar der consciëntie is een begrip dat buiten de oorspronkelijke context waarin het als een beeldspraak is gebruikt, een geheel eigen leven is gaan leiden als een soort eindstadium in het geloofsleven als een van de hoogste trappen van de rechtvaardigmaking.

En daar zie ik geen enkele bijbelse grond voor.

Ik wil hier wel heel voorzichtig zijn maar ik geloof dat dit een weldaad is dat God aan sommige van zijn kinderen schenkt. Ik heb het maar een keer duidelijk gehoord in onze gemeente. Dat was toen een ouderling dit wel beleefd hebt in de laatste week van zijn leven. Ik vind dat we in deze tere zaken voorzichtig moeten zijn. Wij zijn van gisteren ....

[Ditbenik]

De rechtvaardiging in de vierschaar der consciëntie is een begrip dat buiten de oorspronkelijke context waarin het als een beeldspraak is gebruikt, een geheel eigen leven is gaan leiden als een soort eindstadium in het geloofsleven als een van de hoogste trappen van de rechtvaardigmaking.

En daar zie ik geen enkele bijbelse grond voor.

Ik wil hier wel heel voorzichtig zijn maar ik geloof dat dit een weldaad is dat God aan sommige van zijn kinderen schenkt. Ik heb het maar een keer duidelijk gehoord in onze gemeente. Dat was toen een ouderling dit wel beleefd hebt in de laatste week van zijn leven. Ik vind dat we in deze tere zaken voorzichtig moeten zijn. Wij zijn van gisteren ....

We moeten inderdaad zeer voorzichtig zijn met dit soort zaken en daarom vast houden aan het Woord alleen. In het Woord van God komt de zogenaamde vierschaarbeleving niet voor. In de Schrift is duidelijk dat mensen wel hun zonden leren kennen, maar dat Christus het oordeel heeft gedragen voor Wie in Hem gelooft. Het is Pinksteren geweest. De Heilige Geest is uitgestort en die leidt tot Christus.

[Brbndr]

De rechtvaardiging in de vierschaar der consciëntie is een begrip dat buiten de oorspronkelijke context waarin het als een beeldspraak is gebruikt, een geheel eigen leven is gaan leiden als een soort eindstadium in het geloofsleven als een van de hoogste trappen van de rechtvaardigmaking.

En daar zie ik geen enkele bijbelse grond voor.

Ik wil hier wel heel voorzichtig zijn maar ik geloof dat dit een weldaad is dat God aan sommige van zijn kinderen schenkt. Ik heb het maar een keer duidelijk gehoord in onze gemeente. Dat was toen een ouderling dit wel beleefd hebt in de laatste week van zijn leven. Ik vind dat we in deze tere zaken voorzichtig moeten zijn. Wij zijn van gisteren ....

We moeten inderdaad zeer voorzichtig zijn met dit soort zaken en daarom vast houden aan het Woord alleen. In het Woord van God komt de zogenaamde vierschaarbeleving niet voor. In de Schrift is duidelijk dat mensen wel hun zonden leren kennen, maar dat Christus het oordeel heeft gedragen voor Wie in Hem gelooft. Het is Pinksteren geweest. De Heilige Geest is uitgestort en die leidt tot Christus.

Zou de bekering van Paulus zoiets niet zijn?

[Brbndr]

De rechtvaardiging in de vierschaar der consciëntie is een begrip dat buiten de oorspronkelijke context waarin het als een beeldspraak is gebruikt, een geheel eigen leven is gaan leiden als een soort eindstadium in het geloofsleven als een van de hoogste trappen van de rechtvaardigmaking.

En daar zie ik geen enkele bijbelse grond voor.

Ik wil hier wel heel voorzichtig zijn maar ik geloof dat dit een weldaad is dat God aan sommige van zijn kinderen schenkt. Ik heb het maar een keer duidelijk gehoord in onze gemeente. Dat was toen een ouderling dit wel beleefd hebt in de laatste week van zijn leven. Ik vind dat we in deze tere zaken voorzichtig moeten zijn. Wij zijn van gisteren ....

We moeten inderdaad zeer voorzichtig zijn met dit soort zaken en daarom vast houden aan het Woord alleen. In het Woord van God komt de zogenaamde vierschaarbeleving niet voor. In de Schrift is duidelijk dat mensen wel hun zonden leren kennen, maar dat Christus het oordeel heeft gedragen voor Wie in Hem gelooft. Het is Pinksteren geweest. De Heilige Geest is uitgestort en die leidt tot Christus.

Zou de bekering van Paulus zoiets niet zijn?

Ik denk dat het kort gezegd is 'een diepere belevenis van de drie stukken'. De verder op de weg de meer dat er geleerd wordt van de drie stukken, en de Heere is daarin vrij om te geven wat Hij wil.

[-DIA-]

https://www.rd.nl/opinie/gebruik-niet-d ... -1.1489401

Ik ben het grotendeels met de auteur eens. Geestelijke zaken vereisen wel een geestelijk taalgebruik, maar geen archaïsch taalgebruik en al helemaal geen onbijbelse uitdrukkingen.

Maar het voorbeeld dat hij geeft met de uitdrukking "Het behaagde de Heere..." is niet goed. Dit kan wel degelijk geestelijk en Bijbels taalgebruik zijn, en zulke taal mag/moet zeker wel gebezigd worden, ook richting de jeugd (vanzelfsprekend alleen wanneer dit werkelijkheid is voor de spreker). Dat geldt ook voor "schuld", "gemis". Dergelijke begrippen, evenals zonde, vergeving, verlossing, Middelaar, enzovoort, zijn onopgeefbaar. Juist DAT behoort tot de tale Kanaäns, al gaat het bij dit begrip niet om specifieke woorden, maar om de inhoud van wat iemand zegt en de vraag of daarin het ware geloof en bekering tot uitdrukking komt.

Anders is het met woorden als "vierschaar", "statelijk" en dergelijke: het is zeker niet nodig en ook niet wenselijk zulke woorden te gebruiken in het gesprek met de jeugd. Diverse uitdrukkingen die in dit verband gebruikt worden zijn ook nog eens onbijbels en we vinden veel van zulke uitdrukkingen ook helemaal niet in de oude schrijvers of puriteinen (waarvan de auteur meent dat dit wel zo is).

Wat de laatste opmerking betreft: Deze laat zich ook niet buiten de bevinding om omschrijven of te verklaren. Dat kan enkel bevonden worden, en dan zijn mensenwoorden in feite te kort. Ik heb trouwens nooit iemand horen vragen zoals in het artikel de vraag gesteld wordt naar de vierschaar. Dit hoeft niet gevraagd te worden, want als dat gebeurt, dan geschied dat niet in een hoek, en dan weten ook we waarover we spreken.
Wat anders is dat het doorbrekend werk veel gemist wordt. Velen gaan 'met de nachtschuit' weg. Niet allemaal, maar wel zo dat we soms denken: Haalt God Zijn volk thuis voor de dag van het kwaad? De uitdrukking 'met de nachtschuit' wil zeggen dat er geen helder en klaar getuigenis is gegeven. Maar dan past ons zwijgen, hoewel er wel eens gesproken wordt over de rechtvaardigmaking in de poort. D.w.z. dat de mens in het gericht wordt betrokken vlak voor hij of zij sterft. We hebben zelf van nabij zulke zaken meer meegemaakt. Hier past ons zwijgen, ook al mag er enige hoop zijn. De verborgen dingen zijn immers voor de Heere. Daar mogen wij niet in gaan wroeten.

Heb je ook gelezen dat de Dordse auteur het hier over jongeren heeft? 16-jarigen begrijpen niks van de 'vierschaar der consciëntie'.

Een serieuze vraag: Zouden er nog veel volwassenen zijn die werkelijk weten, laten we het dan verstandelijk noemen, die het begrijpt? Nog verder: Zou er een stokoude zijn die het verstaat? Denk er eens over.