huisman schreef:
Of iemand laat mij zien dat de exegese van Ds van Aalst wel mogelijk is of deze exegese is dwangmatig om een zaak te bewijzen. Voor de duidelijkheid het citaat van Ds van Aalst . Ik heb zijn conclusies genummerd. Nummer 1 en 2 is waar nummer 3 kun en mag je in ieder geval niet uit deze tekst halen ook al is de zaak op zich vaak wel waar.
Wanneer de Voorbidder van Sion bidt tot Zijn Vader, zegt Hij in Zijn gebed hoe dit gaat: ‘en dit is het eeuwige leven, dat ze U kennen, de enige, waarachtige God en Jezus Christus Dien Gij gezonden hebt.’
Hieruit kunnen we een paar dingen leren. 1.Dat het eeuwige leven iets is dat hierin dit leven begint en niet pas straks bij het sterven van Gods kinderen.
2.Dat het eeuwige leven bestaat uit kennen, kennen met het hart, met heel je zijn, zielsbevindelijk. 3.Dit eeuwige leven begint met de kennis van God. En dus niet met de kennis van Jezus.
Als je de tekst opdeelt dan staat er:
En dit is het eeuwige leven...
a. ...dat zij U kennen, de enige en waarachtige God
en
b. (...dat zij) Jezus Christus (kennen), Die Gij gezonden hebt.
Volgens mij bedoelt ds. Van Aalst dat het hier niet gaat om een willekeurige volgorde, maar dat er eerst sprake is van het kennen van God en pas daarna van het kennen van Jezus Christus.
Dat begrijp ik maar dat staat er niet! Hier een citaat van Luther over deze tekst uit zijn boek over het hogepriestelijke gebed. (blz 53)
De reformator Luther schreef:Intussen, vergeet niet dat Christus, wat ik hierboven al heb aangetoond, in deze tekstwoorden de kennis van Hem en die van de Vader ineengevlochten heeft. Daaruit blijkt dat men alleen in en door Christus de Vader kan kennen
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Maarten Luther (Reformator) schreef:Daaruit blijkt dat men alleen in en door Christus de Vader kan kennen.
Dan zegt Luther toch hetzelfde als ds. Van Aalst? Namelijk dat het kennen van God weliswaar in en door Christus is, maar dat dat wat anders is dan de persoonskennis van Christus?
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Maarten Luther (Reformator) schreef:Daaruit blijkt dat men alleen in en door Christus de Vader kan kennen.
Dan zegt Luther toch hetzelfde als ds. Van Aalst? Namelijk dat het kennen van God weliswaar in en door Christus is, maar dat dat wat anders is dan de persoonskennis van Christus?
Nee, Ds van Aalst denkt uit deze tekst te mogen halen dat wij eerst God leren kennen en daarna Christus. Hij wil deze tekst gebruiken om de toeleidende weg naar Christus te bewijzen. En dat kan met een juiste exegese van Joh 17:3 niet.
Laat hij daar maar andere teksten voor gebruiken. Als jij de preek van Luther over deze tekst zul je zien dat Luther volkomen andere lijnen trekt.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Fjodor schreef:
Iemand als Calvijn spreekt zo niet.
En Bert, hier wordt een onderscheid gemaakt tussen levendmaking en geloof, niet alleen in de orde maar ook in de tijd. Ik meen dat jij het daar niet mee eens bent...
(Indien ik gelijk heb met met conclusie van hierboven over jouw positie) dan maak jij hiermee het 'onder overtuiging komen' tot de werkzame kracht van de wedergeboorte.
Want als het in hetzelfde moment gebeurt (1) en als het onder overtuiging komen ons tot Christus brengt (2), dan moet een niet-wedergeboren mens tot de overtuiging geleid worden, meer dan dat hij tot Christus gebracht moet worden (3).
Fjodor, dat is inlegkunde van wat ik schreef. Jij moet niet willen scheiden en uitpluizen wat de Schrift, de vaderen, inclusief Calvijn, en ik niet scheid.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Fjodor schreef:
Het punt waar ik het altijd zo mee oneens ben, is dat er zo'n nadruk op de levendmaking wordt gelegd (in de zin zoals ds. Van Aalst die beschrijft) dat er in de praktijk vaak een bijzonder werk van de Heilige Geest geschied moet zijn wil een mens in Christus kunnen geloven. Er moet dan een ervaring van een bijzonder krachtdadig werk zijn, namelijk het 'onder overtuiging brengen'.
Volgens mij is de overtuiging van zonden iets wat elk mens die het woord hoort bezit. Daarom noemt men het ten tijde van de reformatie ook zo vaak de overtuiging van de consciëntie.
Het onder overtuiging gebracht worden is ook niet het breekpunt als het gaat om het onderscheid tussen de wereld en de Kerk. Het breekpunt is het ontvangen van het geloof.
Een nadruk op levendmaking is juist, omdat het HET bijzondere werk van de Heilige Geest is, waar Hij Gods Woord in onze harten werkt, en we van DOOD LEVEND gemaakt worden. Het is een zeer krachtdadig werk, en houdt onze hele zaligheid is. Rom. 8:30: En die Hij te voren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Maarten Luther (Reformator) schreef:Daaruit blijkt dat men alleen in en door Christus de Vader kan kennen.
Dan zegt Luther toch hetzelfde als ds. Van Aalst? Namelijk dat het kennen van God weliswaar in en door Christus is, maar dat dat wat anders is dan de persoonskennis van Christus?
Nee, Ds van Aalst denkt uit deze tekst te mogen halen dat wij eerst God leren kennen en daarna Christus. Hij wil deze tekst gebruiken om de toeleidende weg naar Christus te bewijzen. En dat kan met een juiste exegese van Joh 17:3 niet.
Laat hij daar maar andere teksten voor gebruiken. Als jij de preek van Luther over deze tekst zul je zien dat Luther volkomen andere lijnen trekt.
Huisman, hij haalt 2 dingen uit deze tekst. Dat het eeuwige leven iets is wat hier in dit leven begint en als tweede dat het eeuwige leven bestaat uit KENNEN. Daarna gaat hij dat kennen toelichten. Je maakt je vreselijk druk om iets wat je er zelf in legt.
Maarten Luther (Reformator) schreef:Daaruit blijkt dat men alleen in en door Christus de Vader kan kennen.
Dan zegt Luther toch hetzelfde als ds. Van Aalst? Namelijk dat het kennen van God weliswaar in en door Christus is, maar dat dat wat anders is dan de persoonskennis van Christus?
Nee, Ds van Aalst denkt uit deze tekst te mogen halen dat wij eerst God leren kennen en daarna Christus. Hij wil deze tekst gebruiken om de toeleidende weg naar Christus te bewijzen. En dat kan met een juiste exegese van Joh 17:3 niet.
Laat hij daar maar andere teksten voor gebruiken. Als jij de preek van Luther over deze tekst zul je zien dat Luther volkomen andere lijnen trekt.
Dat wil ik geloven, maar desondanks is dit niet echt het springende punt als het gaat om zorgen over de prediking.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
De wedergeboorte is een enorm wonder van God.
Wat ik nu zie, is dat de wedergeboorte in sommige kringen ontleed wordt tot een aantal leerstellige punten. Vervolgens moet je die punten niet alleen belijden maar ook ziels-bevindelijkheid kennen. Zodra het niet klopt met de leer is je geloof niet echt en wordt je onder de ongelovigen of naamchristenen geschaard.
Dat is toch triest? Sinds wanneer moet een ander -die boven deze dingen staat- 'leerstellig en zielsbevindelijk' bepalen of jou geloof waar is?
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Fjodor schreef:
Het punt waar ik het altijd zo mee oneens ben, is dat er zo'n nadruk op de levendmaking wordt gelegd (in de zin zoals ds. Van Aalst die beschrijft) dat er in de praktijk vaak een bijzonder werk van de Heilige Geest geschied moet zijn wil een mens in Christus kunnen geloven. Er moet dan een ervaring van een bijzonder krachtdadig werk zijn, namelijk het 'onder overtuiging brengen'.
Volgens mij is de overtuiging van zonden iets wat elk mens die het woord hoort bezit. Daarom noemt men het ten tijde van de reformatie ook zo vaak de overtuiging van de consciëntie.
Het onder overtuiging gebracht worden is ook niet het breekpunt als het gaat om het onderscheid tussen de wereld en de Kerk. Het breekpunt is het ontvangen van het geloof.
Een nadruk op levendmaking is juist, omdat het HET bijzondere werk van de Heilige Geest is, waar Hij Gods Woord in onze harten werkt, en we van DOOD LEVEND gemaakt worden. Het is een zeer krachtdadig werk, en houdt onze hele zaligheid is. Rom. 8:30: En die Hij te voren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt.
Ok, eens!
Maar wat leert een mens volgens jou in de levendmaking? Dat is volgens mij de discussie.
In de levendmaking leert een mens niet zijn zonden kennen, maar in de levendmaking leert een mens Christus kennen.
Het leren kennen van de zonden (als voorwaarde voor het Christus kunnen leren kennen) vindt voor de levendmaking plaats.
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Maarten Luther (Reformator) schreef:Daaruit blijkt dat men alleen in en door Christus de Vader kan kennen.
Dan zegt Luther toch hetzelfde als ds. Van Aalst? Namelijk dat het kennen van God weliswaar in en door Christus is, maar dat dat wat anders is dan de persoonskennis van Christus?
Nee, Ds van Aalst denkt uit deze tekst te mogen halen dat wij eerst God leren kennen en daarna Christus. Hij wil deze tekst gebruiken om de toeleidende weg naar Christus te bewijzen. En dat kan met een juiste exegese van Joh 17:3 niet.
Laat hij daar maar andere teksten voor gebruiken. Als jij de preek van Luther over deze tekst zul je zien dat Luther volkomen andere lijnen trekt.
Dat wil ik geloven, maar desondanks is dit niet echt het springende punt als het gaat om zorgen over de prediking.
Vind jij dat echt?..dat je een tekst iets mag laten zeggen wat er niet staat? Dan is de reformatie toch voor niets geweest.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Maarten Luther (Reformator) schreef:Daaruit blijkt dat men alleen in en door Christus de Vader kan kennen.
Dan zegt Luther toch hetzelfde als ds. Van Aalst? Namelijk dat het kennen van God weliswaar in en door Christus is, maar dat dat wat anders is dan de persoonskennis van Christus?
Nee, Ds van Aalst denkt uit deze tekst te mogen halen dat wij eerst God leren kennen en daarna Christus. Hij wil deze tekst gebruiken om de toeleidende weg naar Christus te bewijzen. En dat kan met een juiste exegese van Joh 17:3 niet.
Laat hij daar maar andere teksten voor gebruiken. Als jij de preek van Luther over deze tekst zul je zien dat Luther volkomen andere lijnen trekt.
Huisman, hij haalt 2 dingen uit deze tekst. Dat het eeuwige leven iets is wat hier in dit leven begint en als tweede dat het eeuwige leven bestaat uit KENNEN. Daarna gaat hij dat kennen toelichten. Je maakt je vreselijk druk om iets wat je er zelf in legt.
@Marieke even verder lezen. Hij haalt nog een derde punt uit deze tekst.
Dit eeuwige leven begint met de kennis van God. En dus niet met de kennis van Jezus.
En dat staat absoluut niet in Joh 17:3 en daar maak ik mij idd vreselijk druk om omdat Gods Woord niet naar onze zin en mening uitgelegd mag worden.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Fjodor schreef:
Het leren kennen van de zonden (als voorwaarde voor het Christus kunnen leren kennen) vindt voor de levendmaking plaats.
En dat mijn vriend, is een remonstrantse stelling. Alsof een mens voor de levendmaking iets goeds kunnen zou...
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Maarten Luther (Reformator) schreef:Daaruit blijkt dat men alleen in en door Christus de Vader kan kennen.
Dan zegt Luther toch hetzelfde als ds. Van Aalst? Namelijk dat het kennen van God weliswaar in en door Christus is, maar dat dat wat anders is dan de persoonskennis van Christus?
Wij mogen de Goddelijke Drie-eenheid niet op die wijze scheiden. Dat is onschriftuurlijk.
Mat 11: 27 Alle dingen zijn Mij overgegeven van Mijn Vader; en niemand kent den Zoon dan de Vader, noch iemand kent den Vader dan de Zoon, en dien het de Zoon wil openbaren.
28 Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.
29 Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen.
30 Want Mijn juk is zacht, en Mijn last is licht.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
