Mara schreef:

RefoCalvinist schreef:

Mara schreef:

samanthi schreef: Wat een vreugde dit in je kind te zien.

Zeker! Al moeten we ervoor waken om iemand niet te snel de handen op te leggen.
Zo is ons dat altijd geleerd.

Wij hoeven ook niemand de handen op te leggen, dat doet God wel.
Als daar tekenen van te zien zijn, mag je vreugde koesteren.
We hoeven met ons mens-zijn niet te klein te denken van wie God wil zijn voor arme zondaarskinderen.

Een vriend van onze kinderen heeft besloten om van zijn openbare belijdenis af te zien (voorlopig). Hij worstelt met zijn homoseksuele gevoelens.
Hij heeft momenteel geen relatie, wel gehad.
In hoeverre mag je daar de handen dan opleggen?

Niet, zoals ik al zei mogen wij dat nooit! We moeten het aan de Heere overlaten.
En als het van de Heere afkomstig is zal het vrucht dragen.
Wij kunnen alleen maar zuchters voor zo'n iemand zijn aan de Genadetroon.

Mara schreef: Je kunt Hem pas Meester noemen, als je leerling bent geworden.
De Heere Jezus is naar ons toe gekomen. Maar als iemand nu worstelt met die persoonlijke toeëigening?

Een stukje van Spurgeon:

Waarom, arme, ellendige zondaar, zegt u: “Ik ben geen heilige. Ik kan niet behouden worden”? Wie vertelde u dat u een heilige moest zijn? Het is Chrístus' werk om van u een heilige te maken. U zegt: “O, maar ik heb niet zoveel berouw als ik zou moeten hebben.” Het is Chrístus' werk om u zo berouwvol te maken als u behoort te zijn, en naar Hem moet u toe gaan om berouw te krijgen. U zegt: “O, maar ik heb geen verbroken hart”. Het is Chrístus die uw hart moet verbreken. Het is niet zo dat u zelf uw hart moet verbreken, om vervolgens naar Christus te kunnen gaan met een voldoende verbroken hart. Kom tot Jezus precies zoals u bent, met uw harde, stenen, ongevoelige hart, en vertrouw dat hart, en al het andere, toe aan Zijn reddende kracht. “Ik schijn zelfs geen sterk verlangen te hebben”, zegt iemand. Christus zélf schenkt elk geestelijk verlangen, door Zijn Heilige Geest. Hij is een Zaligmaker die het alfabet van de genade bij de letter A begint. Hij vraagt niet van u dat u zelf eerst tot de letter B, C of D komt,
en dat Hij u dan pas wil ontmoeten. Nee, Hij begint bij het begin."
"Dáár gaat het om. Kunt u op Jezus vertrouwen? Dat is immers wat Hij u beveelt te doen. Hoe vreemd is het dat iemand een vraag opwerpt over het vertrouwen op Hém! Wat is het toch dwaas en beledigend om wel op onze gevoelens te vertrouwen, maar niet op de Zaligmaker! "

"Het eerste onmiskenbare bewijs van geestelijk leven is namelijk vertrouwen op Jezus alleen. Het beste bewijs is niet het vertrouwen op kenmerken, tekenen, bewijzen, gevoelens, indrukken en wat al niet meer. Het beste bewijs van geestelijk leven is juist dat men daar lós van raakt en op Jezus vertrouwt. Dit is het wezen van de zalige verandering, namelijk dat iemand zichzelf verliest en de Heere God in Jezus Christus vindt"

Als je je geloof belijd, dus je persoonlijk geloof, belijdenis van de leer heeft geen grond, dan is het vreemd als je vervolgens bij bediening van het Heilig Avondmaal blijft zitten en daarmee betuigd dat je het leven nog in jezelf zoekt.
En ja er kan schroom zijn, en worstelingen en nog veel meer, maar mijden is iets anders dan schroom.

Christus geeft een opdracht: Doet dat tot Mijn gedachtenis, dat is een sterke oproep dat is geen als je het goeddunkt of uitkomt of wat ook.

De Meester is daar en Hij roept, en laten we vooral waken om mensen die het Heilig Avondmaal zo hoog hebben en daarom blijven zitten, terwijl ze wel geloven te gaan verheerlijken, omdat die tenminste nog het rechte zicht hebben op het Heilig Avondmaal.

Zo is er van vroeger een voorbeeld bekend, een christen zat al aan de tafel, en schotel/het bord met brood kwam eraan, de persoon naast hem/haar wilde het doorgeven maar het werd niet aangepakt, en diegene zei: Neem toch, het is voor zondaren! en dat maakte dat die christen het aanpakte en het Heilig Avondmaal kon vieren.

Wie vat, die vatte het voorbeeld.

Automatisme is fout, maar avondmaalsmijding is niet goed.

In het Nederlands Dagblad van vandaag wordt aan prof. W.J. op 't Hof gevraagd naar zijn visie op de geloofsbelijdenis bij de bevindelijk gereformeerden. Hij geeft het volgende antwoord: (ik citeer beperkt i.v.m. de 50-woordenregel):

prof. dr. W.J. op 't Hof in ND 08-04-2015 schreef:'Het grootste gedeelte van conservatief-orthodoxe gemeenten laat jongeren belijdenis van de leer van de kerk afleggen in plaats van geloofsbelijdenis. Dat betreur ik, want dit is absoluut niet in overeenstemming met de Bijbel. Je moet kunnen zeggen: "Mijn Heere en mijn God".

Hij geeft vervolgens aan dat na zijn vertrek in een gemeente zich tientallen jongeren opeens aanmeldden als belijdenis-catechisant. Iets verderop in het antwoord plaatst hij nog wel een kanttekening:

prof. dr. W.J. op 't Hof in ND 08-04-2015 schreef:Met kerken waar wel belijdenis van het geloof wordt afgelegd, heb ik trouwens ook moeite. Ik zet grote vraagtekens bij de levenswijze van die jongeren.'

Luther schreef:In het Nederlands Dagblad van vandaag wordt aan prof. W.J. op 't Hof gevraagd naar zijn visie op de geloofsbelijdenis bij de bevindelijk gereformeerden. Hij geeft het volgende antwoord: (ik citeer beperkt i.v.m. de 50-woordenregel):

prof. dr. W.J. op 't Hof in ND 08-04-2015 schreef:'Het grootste gedeelte van conservatief-orthodoxe gemeenten laat jongeren belijdenis van de leer van de kerk afleggen in plaats van geloofsbelijdenis. Dat betreur ik, want dit is absoluut niet in overeenstemming met de Bijbel. Je moet kunnen zeggen: "Mijn Heere en mijn God".

Hij geeft vervolgens aan dat na zijn vertrek in een gemeente zich tientallen jongeren opeens aanmeldden als belijdenis-catechisant. Iets verderop in het antwoord plaatst hij nog wel een kanttekening:

prof. dr. W.J. op 't Hof in ND 08-04-2015 schreef:Met kerken waar wel belijdenis van het geloof wordt afgelegd, heb ik trouwens ook moeite. Ik zet grote vraagtekens bij de levenswijze van die jongeren.'

@Luther

Wordt in het artikel ook duidelijk wat verschilt met belijdenis van het geloof en geloofsbelijdenis (niet van de leer?) Want kennelijk zit daar een verschil tussen?
Hij zegt enerzijds het moet zijn mijn Heere en mijn God. Maar bij belijdenis van het geloof zet hij vraagtekens?
Los van het feit dat er moeite kan zijn met de leefwijzen. (en uiteraard hoort leefwijzen ermee in overeenstemming te zijn.)

Sheba schreef:

Luther schreef:In het Nederlands Dagblad van vandaag wordt aan prof. W.J. op 't Hof gevraagd naar zijn visie op de geloofsbelijdenis bij de bevindelijk gereformeerden. Hij geeft het volgende antwoord: (ik citeer beperkt i.v.m. de 50-woordenregel):

prof. dr. W.J. op 't Hof in ND 08-04-2015 schreef:'Het grootste gedeelte van conservatief-orthodoxe gemeenten laat jongeren belijdenis van de leer van de kerk afleggen in plaats van geloofsbelijdenis. Dat betreur ik, want dit is absoluut niet in overeenstemming met de Bijbel. Je moet kunnen zeggen: "Mijn Heere en mijn God".

Hij geeft vervolgens aan dat na zijn vertrek in een gemeente zich tientallen jongeren opeens aanmeldden als belijdenis-catechisant. Iets verderop in het antwoord plaatst hij nog wel een kanttekening:

prof. dr. W.J. op 't Hof in ND 08-04-2015 schreef:Met kerken waar wel belijdenis van het geloof wordt afgelegd, heb ik trouwens ook moeite. Ik zet grote vraagtekens bij de levenswijze van die jongeren.'

@Luther

Wordt in het artikel ook duidelijk wat verschilt met belijdenis van het geloof en geloofsbelijdenis (niet van de leer?) Want kennelijk zit daar een verschil tussen?
Hij zegt enerzijds het moet zijn mijn Heere en mijn God. Maar bij belijdenis van het geloof zet hij vraagtekens?
Los van het feit dat er moeite kan zijn met de leefwijzen. (en uiteraard hoort leefwijzen ermee in overeenstemming te zijn.)

Als ik hem goed versta, bepleit hij het doen van geloofsbelijdenis, als je werkelijk met je hart kunt zeggen: Mijn Heere en mijn God!
Tegelijk ziet hij dat er vele kerken zijn waar gezegd wordt dat men belijdenis doet van het persoonlijk geloof, maar met die geloofsbelijdenis heeft hij ook moeite. Dat is vaak in kerken waar een soort verondersteld geloof voor waar zaligmakend geloof wordt aangezien. Daar voelt hij zich ook niet bij thuis.

Luther schreef:

Sheba schreef:

Luther schreef:In het Nederlands Dagblad van vandaag wordt aan prof. W.J. op 't Hof gevraagd naar zijn visie op de geloofsbelijdenis bij de bevindelijk gereformeerden. Hij geeft het volgende antwoord: (ik citeer beperkt i.v.m. de 50-woordenregel):

prof. dr. W.J. op 't Hof in ND 08-04-2015 schreef:'Het grootste gedeelte van conservatief-orthodoxe gemeenten laat jongeren belijdenis van de leer van de kerk afleggen in plaats van geloofsbelijdenis. Dat betreur ik, want dit is absoluut niet in overeenstemming met de Bijbel. Je moet kunnen zeggen: "Mijn Heere en mijn God".

Hij geeft vervolgens aan dat na zijn vertrek in een gemeente zich tientallen jongeren opeens aanmeldden als belijdenis-catechisant. Iets verderop in het antwoord plaatst hij nog wel een kanttekening:

prof. dr. W.J. op 't Hof in ND 08-04-2015 schreef:Met kerken waar wel belijdenis van het geloof wordt afgelegd, heb ik trouwens ook moeite. Ik zet grote vraagtekens bij de levenswijze van die jongeren.'

@Luther



Wordt in het artikel ook duidelijk wat verschilt met belijdenis van het geloof en geloofsbelijdenis (niet van de leer?) Want kennelijk zit daar een verschil tussen?
Hij zegt enerzijds het moet zijn mijn Heere en mijn God. Maar bij belijdenis van het geloof zet hij vraagtekens?
Los van het feit dat er moeite kan zijn met de leefwijzen. (en uiteraard hoort leefwijzen ermee in overeenstemming te zijn.)

Als ik hem goed versta, bepleit hij het doen van geloofsbelijdenis, als je werkelijk met je hart kunt zeggen: Mijn Heere en mijn God!
Tegelijk ziet hij dat er vele kerken zijn waar gezegd wordt dat men belijdenis doet van het persoonlijk geloof, maar met die geloofsbelijdenis heeft hij ook moeite. Dat is vaak in kerken waar een soort verondersteld geloof voor waar zaligmakend geloof wordt aangezien. Daar voelt hij zich ook niet bij thuis.

Toch kan je dat niet helemaal zo zwart wit stellen... ( voor mijn gevoel doet hij dat nu, maar ik weet uiteraard niet wat er in het hele artikel staat...) Er wordt als het goed is belijdenis afgelegd van het persoonlijk geloof. En daar hoeft helemaal niet altijd sprake te zijn van een verondersteld geloof wat voor waar geloof wordt aangezien. Hij lijkt dat nu een beetje te stellen.
Want toch heeft hij er moeite mee als er belijdenis van het persoonlijk geloof wordt afgelegd. ( Zoals in veel hhk gemeenten).

En wat ( ik hoop dat ik hem goed versta) schaart hij dan onder verondersteld geloof wat voor waar geloof wordt aangezien?

Ik kan mij bijvoorbeeld nog de discussies over de leggings etc herinneren. Schaart hij dat soort zaken onder leefwijzen wat in tegenspraak is met een waar geloof? En is dus een drager van een legging bij voorbaat niet waar gelovig? En is het dan dus een verondersteld geloof wat voor waar geloof wordt aangezien?

Ook in de Hhk wordt belijdenis afgelegd niet van de leer maar van een persoonlijk geloof ( als het goed is). Maar dan zou hij moeite hebben met het eigen kerkverband.

Maakt hij in het artikel expliciet duidelijk wat het betekent mijn Heere en mijn God? Dat dat is Hem tot je persoonlijke Zaligmaker te mogen kennen?

Mara schreef:

RefoCalvinist schreef:

Mara schreef:

samanthi schreef: Wat een vreugde dit in je kind te zien.

Zeker! Al moeten we ervoor waken om iemand niet te snel de handen op te leggen.
Zo is ons dat altijd geleerd.

Wij hoeven ook niemand de handen op te leggen, dat doet God wel.
Als daar tekenen van te zien zijn, mag je vreugde koesteren.
We hoeven met ons mens-zijn niet te klein te denken van wie God wil zijn voor arme zondaarskinderen.

Een vriend van onze kinderen heeft besloten om van zijn openbare belijdenis af te zien (voorlopig). Hij worstelt met zijn homoseksuele gevoelens.
Hij heeft momenteel geen relatie, wel gehad.
In hoeverre mag je daar de handen dan opleggen?

Ik denk dat je daar best begrip voor mag hebben. Het belijdenis doen kan in sommige gemeenten meebrengen dat je in zo'n geval onder de tucht wordt gesteld. Ik kan me goed voorstellen dat dat voor deze jongen een belemmering is om geloofsbelijdenis te doen. Er wordt immers ook gevraagd je te onderwerpen aan de kerkelijke tucht, en als je bij voorbaat weet dat je het met een onderdeel van de tuchtpraktijk niet eens bent, is het nogal een stap om dan toch belijdenis af te leggen. Ik neem tenminste aan dat de jongen zelf geen bezwaar heeft tegen een relatie.

Ik zou maar veel voor hem bidden. Het lijkt me niet eenvoudig om voor deze keuze te staan.

Wat ik niet zo goed begrijp dat er in veel HHK gemeentes gevraagd wordt het geloof te belijden (en niet alleen de leer) maar waar dezelfde gemeentes wel kinderen laten dopen van doopleden.
Hoe kan je wél laten dopen?

helma schreef:Wat ik niet zo goed begrijp dat er in veel HHK gemeentes gevraagd wordt het geloof te belijden (en niet alleen de leer) maar waar dezelfde gemeentes wel kinderen laten dopen van doopleden.
Hoe kan je wél laten dopen?

Bij ons geeft alleen de belijdende ouder antwoord.

Sheba schreef:Wordt in het artikel ook duidelijk wat verschilt met belijdenis van het geloof en geloofsbelijdenis (niet van de leer?) Want kennelijk zit daar een verschil tussen?
Hij zegt enerzijds het moet zijn mijn Heere en mijn God. Maar bij belijdenis van het geloof zet hij vraagtekens?
Los van het feit dat er moeite kan zijn met de leefwijzen. (en uiteraard hoort leefwijzen ermee in overeenstemming te zijn.)

Hij zet niet vraagtekens bij een belijdenis van het geloof. Hij zet alleen vraagtekens als dat ineens een grote groep jongeren blijkt te zijn. Dan vraagt hij zich af of het wel 'echt' is. Zo heb ik dat artikel gelezen (voor 50 ct op www.nd.nl).

Sheba schreef:

helma schreef:Wat ik niet zo goed begrijp dat er in veel HHK gemeentes gevraagd wordt het geloof te belijden (en niet alleen de leer) maar waar dezelfde gemeentes wel kinderen laten dopen van doopleden.
Hoe kan je wél laten dopen?

Bij ons geeft alleen de belijdende ouder antwoord.

En bij twee ouders die nog doopleden zijn?

Bij ons word er niet gedoopt, als je geen belijdenis van het geloof kan doen.
Pas nog een jong stel; wilde hun kind ten doop houden maar konden de vragen niet beantwoorden, zij zijn ook van belijdeniscatechesatie gegaan.

Posthoorn schreef:

Sheba schreef:Wordt in het artikel ook duidelijk wat verschilt met belijdenis van het geloof en geloofsbelijdenis (niet van de leer?) Want kennelijk zit daar een verschil tussen?
Hij zegt enerzijds het moet zijn mijn Heere en mijn God. Maar bij belijdenis van het geloof zet hij vraagtekens?
Los van het feit dat er moeite kan zijn met de leefwijzen. (en uiteraard hoort leefwijzen ermee in overeenstemming te zijn.)

Hij zet niet vraagtekens bij een belijdenis van het geloof. Hij zet alleen vraagtekens als dat ineens een grote groep jongeren blijkt te zijn. Dan vraagt hij zich af of het wel 'echt' is. Zo heb ik dat artikel gelezen (voor 50 ct op http://www.nd.nl).

Tja...
Op de eerste pinksterdag werden er ineens meer dan twee toegevoegd...
M.a.w. Zolang belijdenis en leven niet met elkaar in tegenspraak zijn...

Sheba schreef: Maar dan zou hij moeite hebben met het eigen kerkverband.

In veel gevallen heeft hij dat ook!