Teruglezend is het een wonderlijk verloop van de discussie. Daarom ben ik het met Valcke eens dat het nog helemaal niet zo duidelijk is. Ik waag me aan (een aanzet van) een analyse:
Allereerst hier op het forum:
1) mensen die vooral ageren over de toon van Dr vd Brink, hoe hij opponenten benaderd en generaliseert;
2) mensen die zijn inhoudelijke opmerkingen duiden.
De laatsten zijn vaak wat milder over de toon en herkennen dat de prediking een belemmering kan zijn voor geloofszekerheid of het komen tot Christus. De eersten zijn vooral geraakt doordat (vaak het eigen kerkverband) in de verdachtenhoek staat. Daarbij wordt soms (delen van de) inhoud en toon aan elkaar gekoppeld, maar beiden uitvergroot en onvolledig.
Om het tweede punt wat uit te diepen, (met daarbij mijn mening):
1)Ik denk dat de zorg van Dr. Vd Brink van terecht is. Er is niet veel doorbrekend werk en groei van geestelijk leven in de kerken (bron: een veelgehoorde klacht op kansels). Zijn stelling dat de prediking daar een bijdrage aan levert is juist. Mensen die actief zijn in pastoraat zullen dat waarschijnlijk kunnen bevestigen. Zijn toon waarmee hij dit verwijt overdraagt en de woordkeuze is mijns inziens te hard. Maar zijn zorgpunt is valide.
2) In het middel wat Dr. Vd Brink aandraagt zorgt hij voor veel verwarring. Wat hij mijns inziens niet duidelijk maakt:
A): Dr. Vd Brink roept op tot geloof, activistisch. Daarbij is kennis van zonden, de werking van de wet en de schuldbeleving onderbelicht.
B): Hij maakt niet duidelijk voor wie zijn activistische oproep is bedoeld. Is dat voor onbekeerden (wedergeboren) of juist voor hen die Christus kennen. Ik meen dat geloof en Christuskennis wordt geschonken in de wedergeboorte. Geloofszekerheid (of het ontbreken daarvan) vindt plaats in de heiligmaking. Dr. Vd Brink brengt geen onderscheid aan in de adressering van zijn boodschap.
C) Hij maakt niet duidelijk dat er een orde is in de bekering. Hij ageert tegen bekeringsschema’s (mijns inziens terecht) maar mist in veel bijdragen wel het punt dat bekering ook inhoud dat er kennis is aan schuld. Hiermee wekt Dr. Vd Brink de indruk dat er voorbij gegaan kan worden aan beleving van schuld.
Mijn indruk is dat:
*Dr. Vd Brik valide punten van zorg in discussie brengt;
*Dat hij dat op een verwarrende en hoge toon doet;
*Dat hij daarmee een dogmatische discussie oproept die er (preken van hem en zijn opponenten beluisterend) niet is of binnen het kader van het gereformeerde belijden past;
*Dat sommige (mensen in) kerkverbanden zich aangesproken voelen en dat vervelend vinden;
*Zijn (en mijn) kerkgenootschap hierin de route heeft om niet rollebollend de pers te zoeken;
*Zelfreflectie aan beide zijden van het spectrum (en op dit forum) vaak ontbreekt;
* Dat de suggestie van DDD om een goed gesprek onder leiding van een gespreksleider veel kan verhelderen.
*Dat bovenstaande waarschijnlijk niet veel toevoegt aan de discussie

;
* Dat bovenstaand slechts de mening is van een leek

;
En boven alles
Dat ons menselijk gekrakeel Gods Geest op geen enkele wijze in de weg staat en er dagelijks toegebracht die de Heere God eeuwig zullen groot maken.