ZWP schreef: ↑Gisteren, 13:47 In onze gemeente dragen slechts een klein percentage vrouwen een hoed. Het is verder geen issue en ik hoor er geen discussies over.

Een paar overwegingen over de tekst. Volgens mij zijn er grofweg drie richtingen in de uitleg:

1. Letterlijk: een doek of sluier of andere hoofdbedekking.
Veel uitleggers lezen "bedekking" als een fysieke sluier of doek, zoals gebruikelijk was in de Grieks-Romeinse en Joodse cultuur. In die tijd gold onbedekt zijn als teken van losbandigheid of gebrek aan eerbied.
Paulus zou dus de vrouwen oproepen om zich te kleden naar de normen van fatsoen en eer in die cultuur.
Vertaald naar deze tijd zijn de normen van fatsoen en eer (speelt haast niet meer?) lastig te duiden. Geen bedekking als vrouw is in ieder geval geen schande.

2. Symbolisch: het lange haar als natuurlijke sluier.
In vers 15 zegt Paulus dat het lange haar aan de vrouw “tot een bedekking gegeven is”. Sommige uitleggers zien hierin dat Paulus niet per se een extra doek bedoelde, maar dat het lange haar zelf de bedoelde “bedekking” is. Ik weet niet of deze uitleg wijd verspreid is?

3. blijvend gebod versus cultureel bepaald versus.
Sommigen zeggen dat dit voorschrift alleen voor de 1e-eeuwse Korinthische cultuur gold, omdat daar sociale conventies over eer/schaamte en rollen van man en vrouw heel sterk waren.
Anderen zien het als een tijdloos gebod dat ook nu letterlijk toegepast moet worden (dus een doek of hoed tijdens samenkomsten).

Er zijn ook andere zaken waar de Bijbel duidelijke aanwijzingen geeft, die wij ook niet meer letterlijk opvolgen:

a. De heilige kus
Tekst: Romeinen 16:16; 1 Korinthe 16:20; 2 Korinthe 13:12; 1 Tessalonicenzen 5:26.
Paulus geeft meerdere keren de opdracht om elkaar te begroeten met “de heilige kus”. In de meeste kerken wordt dit niet gedaan. Men vertaalt dit naar een hedendaagse vorm van begroeting (handdruk, hug, knik, etc.), omdat de kern de broederlijke/zusterlijke liefde is, niet de kus zelf.

b. Voetwassing
Tekst: Johannes 13:14-15 – Jezus zegt: “Als Ik dan, de Heere en Meester, uw voeten gewassen heb, zo behoort ook gij elkanders voeten te wassen.”
In sommige tradities (bijv. in kloosters) doen dit nog. De meeste kerken vatten het op als een voorbeeld van nederigheid en dienen, niet als een verplicht ritueel.

c. Vlechten, sieraden, kleding
Tekst: 1 Timotheüs 2:9 en 1 Petrus 3:3–4 verbieden vrouwen zich te tooien met “vlechten, goud, parels of kostbare kleding”.
Vrijwel geen christelijke vrouw wordt vandaag daarop aangesproken. Men ziet dit als een oproep tot eenvoud en innerlijke schoonheid, niet als een absoluut verbod.

helma schreef: ↑Gisteren, 09:00

GG links schreef:

helma schreef: ↑Gisteren, 08:39 Vrouwen met dure opzichtige hoofdbedekking zijn wel gehoorzaam aan de opdracht hun hoofd te bedekken maar niet gehoorzaam aan de oproep zichzelf met matigheid te versieren.

Het zijn m.i. twee verschillende dingen.

Je kunt niet een gebod half doen. Hoe zit het met de discussie of dat ook thuis moet als je bid of profeteerd ? Wat houdt profeteren eigenlijk in. Dat staat in hetzelfde tekstgedeelte. Hoe gaan we daarmee om ? Dat zijn relevante vragen die voornamelijk Bertiel gesteld heeft.

Ik zit zelf ook nog met de vraag of het alleen beperkt is tot de eredienst en heb dat eerder ook aangegeven. Ik kom daar nav 1 Korinthe 11 niet uit, omdat het daar over de samenkomst gaat.
In dat verband stelde ik ook de vraag over het bidden van vrouwen in gebedsgroep of leiding geven aan bijbelstudiegroepje. En is er dan verschil of er alleen vrouwen zijn of ook mannen.

ZWP schreef: ↑Gisteren, 13:47 In onze gemeente dragen slechts een klein percentage vrouwen een hoed. Het is verder geen issue en ik hoor er geen discussies over.

Een paar overwegingen over de tekst. Volgens mij zijn er grofweg drie richtingen in de uitleg:

1. Letterlijk: een doek of sluier of andere hoofdbedekking.
Veel uitleggers lezen "bedekking" als een fysieke sluier of doek, zoals gebruikelijk was in de Grieks-Romeinse en Joodse cultuur. In die tijd gold onbedekt zijn als teken van losbandigheid of gebrek aan eerbied.
Paulus zou dus de vrouwen oproepen om zich te kleden naar de normen van fatsoen en eer in die cultuur.
Vertaald naar deze tijd zijn de normen van fatsoen en eer (speelt haast niet meer?) lastig te duiden. Geen bedekking als vrouw is in ieder geval geen schande.

2. Symbolisch: het lange haar als natuurlijke sluier.
In vers 15 zegt Paulus dat het lange haar aan de vrouw “tot een bedekking gegeven is”. Sommige uitleggers zien hierin dat Paulus niet per se een extra doek bedoelde, maar dat het lange haar zelf de bedoelde “bedekking” is. Ik weet niet of deze uitleg wijd verspreid is?

3. blijvend gebod versus cultureel bepaald versus.
Sommigen zeggen dat dit voorschrift alleen voor de 1e-eeuwse Korinthische cultuur gold, omdat daar sociale conventies over eer/schaamte en rollen van man en vrouw heel sterk waren.
Anderen zien het als een tijdloos gebod dat ook nu letterlijk toegepast moet worden (dus een doek of hoed tijdens samenkomsten).

Er zijn ook andere zaken waar de Bijbel duidelijke aanwijzingen geeft, die wij ook niet meer letterlijk opvolgen:

a. De heilige kus
Tekst: Romeinen 16:16; 1 Korinthe 16:20; 2 Korinthe 13:12; 1 Tessalonicenzen 5:26.
Paulus geeft meerdere keren de opdracht om elkaar te begroeten met “de heilige kus”. In de meeste kerken wordt dit niet gedaan. Men vertaalt dit naar een hedendaagse vorm van begroeting (handdruk, hug, knik, etc.), omdat de kern de broederlijke/zusterlijke liefde is, niet de kus zelf.

b. Voetwassing
Tekst: Johannes 13:14-15 – Jezus zegt: “Als Ik dan, de Heere en Meester, uw voeten gewassen heb, zo behoort ook gij elkanders voeten te wassen.”
In sommige tradities (bijv. in kloosters) doen dit nog. De meeste kerken vatten het op als een voorbeeld van nederigheid en dienen, niet als een verplicht ritueel.

c. Vlechten, sieraden, kleding
Tekst: 1 Timotheüs 2:9 en 1 Petrus 3:3–4 verbieden vrouwen zich te tooien met “vlechten, goud, parels of kostbare kleding”.
Vrijwel geen christelijke vrouw wordt vandaag daarop aangesproken. Men ziet dit als een oproep tot eenvoud en innerlijke schoonheid, niet als een absoluut verbod.

Terri schreef: ↑Gisteren, 14:20 Even dit stukje gekopieerd van ZWP.
Symbolisch: het lange haar als natuurlijke sluier.
In vers 15 zegt Paulus dat het lange haar aan de vrouw “tot een bedekking gegeven is”. Sommige uitleggers zien hierin dat Paulus niet per se een extra doek bedoelde, maar dat het lange haar zelf de bedoelde “bedekking” is. Ik weet niet of deze uitleg wijd verspreid is?

Wijd verspreid weet ik niet. Maar zo heb ik het altijd begrepen, alhoewel deze uitleg er in de praktijk juist niet was. Want lang haar voor een vrouw is een 'must' en daarbij absoluut ook, al dan niet, een majestueuze hoed.
Dus mijn conclusie is; we zijn de betekenis met de daarbij corresponderende praktijk kwijt.

Terri schreef: ↑Gisteren, 12:33

MGG schreef: ↑19 aug 2025, 23:52 Ik vind het bijzonder dat sommige goed lijken te weten waarom andere een bepaalde hoed dragen. Ik ben benieuwd of die mensen met dezelfde redenen bepaalde schoenen dragen.

Ik heb gezocht en de GBS bekeken, maar ik kan de vrouw-hoed-functie in vergelijk met schoenen niet vinden.
Waar staat in de Bijbel dat schoenen een teken van nederigheid en onderworpenheid zijn t.o.v. God en je eventuele echtgenoot?
Of bedoel je wat anders?
Wellicht wil je me helpen?

vriend-en-metgezel schreef: ↑Gisteren, 13:52

ZWP schreef: ↑Gisteren, 13:47 In onze gemeente dragen slechts een klein percentage vrouwen een hoed. Het is verder geen issue en ik hoor er geen discussies over.

Een paar overwegingen over de tekst. Volgens mij zijn er grofweg drie richtingen in de uitleg:

1. Letterlijk: een doek of sluier of andere hoofdbedekking.
Veel uitleggers lezen "bedekking" als een fysieke sluier of doek, zoals gebruikelijk was in de Grieks-Romeinse en Joodse cultuur. In die tijd gold onbedekt zijn als teken van losbandigheid of gebrek aan eerbied.
Paulus zou dus de vrouwen oproepen om zich te kleden naar de normen van fatsoen en eer in die cultuur.
Vertaald naar deze tijd zijn de normen van fatsoen en eer (speelt haast niet meer?) lastig te duiden. Geen bedekking als vrouw is in ieder geval geen schande.

2. Symbolisch: het lange haar als natuurlijke sluier.
In vers 15 zegt Paulus dat het lange haar aan de vrouw “tot een bedekking gegeven is”. Sommige uitleggers zien hierin dat Paulus niet per se een extra doek bedoelde, maar dat het lange haar zelf de bedoelde “bedekking” is. Ik weet niet of deze uitleg wijd verspreid is?

3. blijvend gebod versus cultureel bepaald versus.
Sommigen zeggen dat dit voorschrift alleen voor de 1e-eeuwse Korinthische cultuur gold, omdat daar sociale conventies over eer/schaamte en rollen van man en vrouw heel sterk waren.
Anderen zien het als een tijdloos gebod dat ook nu letterlijk toegepast moet worden (dus een doek of hoed tijdens samenkomsten).

Er zijn ook andere zaken waar de Bijbel duidelijke aanwijzingen geeft, die wij ook niet meer letterlijk opvolgen:

a. De heilige kus
Tekst: Romeinen 16:16; 1 Korinthe 16:20; 2 Korinthe 13:12; 1 Tessalonicenzen 5:26.
Paulus geeft meerdere keren de opdracht om elkaar te begroeten met “de heilige kus”. In de meeste kerken wordt dit niet gedaan. Men vertaalt dit naar een hedendaagse vorm van begroeting (handdruk, hug, knik, etc.), omdat de kern de broederlijke/zusterlijke liefde is, niet de kus zelf.

b. Voetwassing
Tekst: Johannes 13:14-15 – Jezus zegt: “Als Ik dan, de Heere en Meester, uw voeten gewassen heb, zo behoort ook gij elkanders voeten te wassen.”
In sommige tradities (bijv. in kloosters) doen dit nog. De meeste kerken vatten het op als een voorbeeld van nederigheid en dienen, niet als een verplicht ritueel.

c. Vlechten, sieraden, kleding
Tekst: 1 Timotheüs 2:9 en 1 Petrus 3:3–4 verbieden vrouwen zich te tooien met “vlechten, goud, parels of kostbare kleding”.
Vrijwel geen christelijke vrouw wordt vandaag daarop aangesproken. Men ziet dit als een oproep tot eenvoud en innerlijke schoonheid, niet als een absoluut verbod.

Gaan er bij jullie ook vrouwelijke predikanten voor?

DDD schreef: ↑Gisteren, 08:17 Orthodox Joodse vrouwen dragen overigens nog steeds een pruik in het openbaar.

2e Hans schreef: ↑Gisteren, 14:02 Bijzonder dat in de gemeentes met de hoogste hoeddichtheid, het avondmaal gemeden wordt.

Terwijl de opdracht heel erg duidelijk is:
“Doet dit tot Mijn gedachtenis.”

merel schreef: ↑Gisteren, 14:23

Terri schreef: ↑Gisteren, 14:20 Even dit stukje gekopieerd van ZWP.
Symbolisch: het lange haar als natuurlijke sluier.
In vers 15 zegt Paulus dat het lange haar aan de vrouw “tot een bedekking gegeven is”. Sommige uitleggers zien hierin dat Paulus niet per se een extra doek bedoelde, maar dat het lange haar zelf de bedoelde “bedekking” is. Ik weet niet of deze uitleg wijd verspreid is?

Wijd verspreid weet ik niet. Maar zo heb ik het altijd begrepen, alhoewel deze uitleg er in de praktijk juist niet was. Want lang haar voor een vrouw is een 'must' en daarbij absoluut ook, al dan niet, een majestueuze hoed.
Dus mijn conclusie is; we zijn de betekenis met de daarbij corresponderende praktijk kwijt.

Wat ik in dat kader altijd wel bijzonder vind is dat zoveel kerkelijke vrouwen kort haar hebben terwijl dit in mijn seculiere (werk)omgeving nauwelijks voorkomt.

Terri schreef: ↑Gisteren, 15:20

merel schreef: ↑Gisteren, 14:23

Terri schreef: ↑Gisteren, 14:20 Even dit stukje gekopieerd van ZWP.
Symbolisch: het lange haar als natuurlijke sluier.
In vers 15 zegt Paulus dat het lange haar aan de vrouw “tot een bedekking gegeven is”. Sommige uitleggers zien hierin dat Paulus niet per se een extra doek bedoelde, maar dat het lange haar zelf de bedoelde “bedekking” is. Ik weet niet of deze uitleg wijd verspreid is?

Wijd verspreid weet ik niet. Maar zo heb ik het altijd begrepen, alhoewel deze uitleg er in de praktijk juist niet was. Want lang haar voor een vrouw is een 'must' en daarbij absoluut ook, al dan niet, een majestueuze hoed.
Dus mijn conclusie is; we zijn de betekenis met de daarbij corresponderende praktijk kwijt.

Wat ik in dat kader altijd wel bijzonder vind is dat zoveel kerkelijke vrouwen kort haar hebben terwijl dit in mijn seculiere (werk)omgeving nauwelijks voorkomt.

Inderdaad en dat vind ik opvallend. Want het is nu absoluut niet oubollig om lang haar te hebben.
Hoewel het ook tijdgebonden is, want in mijn jeugd hadden de seculiere/modernere vrouwen/meisjes kort haar en de kerkelijke vrouwen/meisjes lang haar, tenminste in de rechts gereformeerde gezindte. Als je mijn oude schoolfoto zie, pik je de refo's er zo uit
Later kwam ik in de Ger.Gem. en daar waren er al velen met kort haar.
Regels/voorschriften vanuit de Bijbel zijn blijkbaar niet eensluidend.