Gereformeerde Gemeenten

[OutOfTheBox]

Vecht ik iets aan? Ik stel alleen vragen.

[OutOfTheBox]

En idd, helemaal eens: geef elkaar de ruimte.

[Zeeuw]

Nuchter en helder. @outofthebox, juist het buiten de doos denken geeft een ander de ruimte zonder alles aan te vechten. Dit lijkt mij toch helder genoeg!!

Ik wil niet weer beticht worden van invullen van andermans gedachten, dus: bedoel je met je laatste zin nu dat alle gegeven voorbeelden van Huisman exact kloppen en niemand er iets anders van mag vinden?

[Thuisvrouw]

Nee, nee absoluut niet. Maar de kwestie ging over gezag. En wat andere bijzaken. Ik vind dat huisman wel nuchter verwoorden. Mooi toch? Dan hoeft het niet eindeloos door te gaan. We zijn er toch allemaal over eens dat gezagsverhoudingen bijbels onbetwist zijn? In het kader daarvan verwoord huisman dan prima hoe je met zaken zoals zwarte kleren, wandelingen op zondag etc kan omgaan. Prima toch?

[OutOfTheBox]

Daar denk ik toch echt anders over. Huisman haalt Voetius aan en dan met name vraag 4. Daar gaat het over mensen die zich in leer en leven ontgaan.

Stel, je wilt als gemeentelid een bijbelkring beginnen omdat het echt de behoefte van je hart is om met gemeenteleden in klein(er) verband je geloofsleven te bespreken en delen uit de Bijbel te behandelen. Dan bega je je toch niet in leer en leven??

[Thuisvrouw]

Daar denk ik toch echt anders over. Huisman haalt Voetius aan en dan met name vraag 4. Daar gaat het over mensen die zich in leer en leven ontgaan.

Stel, je wilt als gemeentelid een bijbelkring beginnen omdat het echt de behoefte van je hart is om met gemeenteleden in klein(er) verband je geloofsleven te bespreken en delen uit de Bijbel te behandelen. Dan bega je je toch niet in leer en leven??

Ik begrijp je punt wel. Wij hadden zo'n 20 jaar geleden ook zo'n bijbel kring. Ik geloof 10 mensen, kan iets meer of minder zijn. De kerkenraad wist hier vanaf. Ze waren er zelf niet bij. Overigens ook nooit geen negatieve geluiden gehoord van de kerkenraad. Ik was er zelf ook lid van. Ik was jong en vurig enz. Na een avond kwam de kritiek los. Op de leer, op het leven etc. Etc. Al die mensen waren binnen een jaar bij de kerk weg. Ik bleef als enigste achter, samen met een andere man die nu ouderling bij ons is. Op die leeftijd maakte dat zwaar indruk op mij. Ik was toen 16. Ik had nooit gedacht dat een bijbel kring zo zou eindigen.

Dus ervaringen kleuren je mening ook in. Ik zie overigens geen bezwaar tegen bijbel kring. Maar zou daar wel de kerkenraad van in kennis stellen. Alhoewel dit ook geen garantie is voor goede ontwikkeling, gezien mijn ervaring.

[Ambtenaar]

1. In het maatschappelijke leven moeten we ook vaak genoeg "man en paard" kunnen scheiden. Ik zie niet in waarom dat in dit geval opeens niet meer kan. Ik begrijp dat dit in bepaalde situaties, als het gaat om zaken tegen jou 'persoonlijk' begaan, met alle gevoeligheden van dien, wellicht heel lastig kan zijn, maar dan nog moet je bij het benaderen van de betreffende persoon en het spreken daarover blijven beseffen dat hij ambtsdrager is, een ambt door God gegeven.

2. Met die opmerking ben ik het natuurlijk eens maar dat is geen vrijbrief om dan zelf ook maar te handelen alsof die man geen ambtsdrager meer is, nogmaals lees zie 1 Tim. 5: 19.

Een ambtsdrager moet aan eisen voldoen, die staan ook in de Bijbel. Zie Exodus 18:17-23, 1 Tim. 3:1-7, Titus 1:5-9, 1 Petrus 5:1-7, 3 Joh. 1:5-11.

[Zeeuw]

Daar denk ik toch echt anders over. Huisman haalt Voetius aan en dan met name vraag 4. Daar gaat het over mensen die zich in leer en leven ontgaan.

Stel, je wilt als gemeentelid een bijbelkring beginnen omdat het echt de behoefte van je hart is om met gemeenteleden in klein(er) verband je geloofsleven te bespreken en delen uit de Bijbel te behandelen. Dan bega je je toch niet in leer en leven??

Ik begrijp je punt wel. Wij hadden zo'n 20 jaar geleden ook zo'n bijbel kring. Ik geloof 10 mensen, kan iets meer of minder zijn. De kerkenraad wist hier vanaf. Ze waren er zelf niet bij. Overigens ook nooit geen negatieve geluiden gehoord van de kerkenraad. Ik was er zelf ook lid van. Ik was jong en vurig enz. Na een avond kwam de kritiek los. Op de leer, op het leven etc. Etc. Al die mensen waren binnen een jaar bij de kerk weg. Ik bleef als enigste achter, samen met een andere man die nu ouderling bij ons is. Op die leeftijd maakte dat zwaar indruk op mij. Ik was toen 16. Ik had nooit gedacht dat een bijbel kring zo zou eindigen.

Dus ervaringen kleuren je mening ook in. Ik zie overigens geen bezwaar tegen bijbel kring. Maar zou daar wel de kerkenraad van in kennis stellen. Alhoewel dit ook geen garantie is voor goede ontwikkeling, gezien mijn ervaring.

Maar die kritiek komt toch niet vanuit een bijbelkring? Die was waarschijnlijk al sluimerend aanwezig? Ik begrijp heel goed dat dat een stevige indruk maakt.

[Thuisvrouw]

Daar denk ik toch echt anders over. Huisman haalt Voetius aan en dan met name vraag 4. Daar gaat het over mensen die zich in leer en leven ontgaan.

Stel, je wilt als gemeentelid een bijbelkring beginnen omdat het echt de behoefte van je hart is om met gemeenteleden in klein(er) verband je geloofsleven te bespreken en delen uit de Bijbel te behandelen. Dan bega je je toch niet in leer en leven??

Ik begrijp je punt wel. Wij hadden zo'n 20 jaar geleden ook zo'n bijbel kring. Ik geloof 10 mensen, kan iets meer of minder zijn. De kerkenraad wist hier vanaf. Ze waren er zelf niet bij. Overigens ook nooit geen negatieve geluiden gehoord van de kerkenraad. Ik was er zelf ook lid van. Ik was jong en vurig enz. Na een avond kwam de kritiek los. Op de leer, op het leven etc. Etc. Al die mensen waren binnen een jaar bij de kerk weg. Ik bleef als enigste achter, samen met een andere man die nu ouderling bij ons is. Op die leeftijd maakte dat zwaar indruk op mij. Ik was toen 16. Ik had nooit gedacht dat een bijbel kring zo zou eindigen.

Dus ervaringen kleuren je mening ook in. Ik zie overigens geen bezwaar tegen bijbel kring. Maar zou daar wel de kerkenraad van in kennis stellen. Alhoewel dit ook geen garantie is voor goede ontwikkeling, gezien mijn ervaring.

Maar die kritiek komt toch niet vanuit een bijbelkring? Die was waarschijnlijk al sluimerend aanwezig? Ik begrijp heel goed dat dat een stevige indruk maakt.

Ja ik denk dat het al aanwezig was. Moet haast wel. Maar ik was jong en naïef. Ik dacht er wat op te steken. Dat gemeente gevoel was er ook heel sterk op de eerste avond. Daarna veranderde het. Nu ja, de rest schreef ik al.

[Zeeuw]

Daar denk ik toch echt anders over. Huisman haalt Voetius aan en dan met name vraag 4. Daar gaat het over mensen die zich in leer en leven ontgaan.

Stel, je wilt als gemeentelid een bijbelkring beginnen omdat het echt de behoefte van je hart is om met gemeenteleden in klein(er) verband je geloofsleven te bespreken en delen uit de Bijbel te behandelen. Dan bega je je toch niet in leer en leven??

Ik begrijp je punt wel. Wij hadden zo'n 20 jaar geleden ook zo'n bijbel kring. Ik geloof 10 mensen, kan iets meer of minder zijn. De kerkenraad wist hier vanaf. Ze waren er zelf niet bij. Overigens ook nooit geen negatieve geluiden gehoord van de kerkenraad. Ik was er zelf ook lid van. Ik was jong en vurig enz. Na een avond kwam de kritiek los. Op de leer, op het leven etc. Etc. Al die mensen waren binnen een jaar bij de kerk weg. Ik bleef als enigste achter, samen met een andere man die nu ouderling bij ons is. Op die leeftijd maakte dat zwaar indruk op mij. Ik was toen 16. Ik had nooit gedacht dat een bijbel kring zo zou eindigen.

Dus ervaringen kleuren je mening ook in. Ik zie overigens geen bezwaar tegen bijbel kring. Maar zou daar wel de kerkenraad van in kennis stellen. Alhoewel dit ook geen garantie is voor goede ontwikkeling, gezien mijn ervaring.

Maar die kritiek komt toch niet vanuit een bijbelkring? Die was waarschijnlijk al sluimerend aanwezig? Ik begrijp heel goed dat dat een stevige indruk maakt.

Ja ik denk dat het al aanwezig was. Moet haast wel. Maar ik was jong en naïef. Ik dacht er wat op te steken. Dat gemeente gevoel was er ook heel sterk op de eerste avond. Daarna veranderde het. Nu ja, de rest schreef ik al.

Jep. Ik denk dat openheid om bepaalde geluiden te kunnen uiten erg belangrijk is. Anders ontstaan dit soort zaken gemakkelijk.

[Thuisvrouw]

Tja openheid. Het was echt opgezet als bijbelstudie groep. Met medeweten kerkenraad. Om de beurt moest men een bijbelgedeelte onderzoeken en uitleggen aan de groep. Maar daar kwam het niet echt van zeg maar.

Er later op terugkijkend denk ik dat inderdaad iemand de leiding had moeten nemen die er voor gezorgd had dat het bijbelstudie bleef.

Jaren daarna heeft de kerkenraad een bijbellidmatenkring opgericht waar men ook om de beurt een spreekbeurt vervulde. Was ook mooi. Helaas bij gebrek aan belangstellenden na ong 4 jaar weer opgeheven

Voor nu :Allen een goede nachtrust toegewenst!!

[huisman]

Nuchter en helder. @outofthebox, juist het buiten de doos denken geeft een ander de ruimte zonder alles aan te vechten. Dit lijkt mij toch helder genoeg!!

Ik wil niet weer beticht worden van invullen van andermans gedachten, dus: bedoel je met je laatste zin nu dat alle gegeven voorbeelden van Huisman exact kloppen en niemand er iets anders van mag vinden?

Erg eens met het vetgedrukte

[DDD]

Ik zie werkelijk niet in waarom je ouderlingen of dominees niet met hun voornaam zou kunnen aanspreken. Als mensen maar zelf mogen bepalen hoe ze worden aangesproken. Het is nooit bij me opgekomen dat je een ouderling niet bij zijn voornaam zou noemen, ik ben niet anders gewend dan dat volwassenen dat zo doen. Als kind spraken wij de ouderlingen natuurlijk aan met meneer, maar nu ik ouder ben, zou dat toch een beetje gek zijn, mijns inziens, enkele zeer oude ouderlingen uitgezonderd. Dominees werden in mijn jeugd meestal met de achternaam aangesproken, behalve wanneer je ze al jaren kende. Waarom zou je een dominee ineens meneer gaan noemen omdat hij dominee is geworden? Tegenwoordig is het mijns inziens raar als mensen zich niet bij de voornaam voorstellen, maar goed, dat is een discussie die we al eens in een ander draadje hebben gevoerd. Ik vind het wat zielig overkomen, dus langzamerhand zullen vast steeds meer mensen dat gaan vinden, want zo werkt dat nu eenmaal, in de refozuil duren alle ontwikkelingen net wat langer dan gewoon, ook als ze moreel neutraal zijn.

En bij de voorbede kan wat mij betreft ook de voornaam worden gebruikt. Al vind ik broeder en zuster ook wel kunnen. De heer en/of mevrouw vind ik erg afstandelijk, dat zou ik niet op prijs stellen.

De discussie die aan de orde was, had betrekking op de vraag in hoeverre de kerkelijke verantwoordelijkheid gaat over prive-zaken zoals deelname aan een voetbalvereniging of bijbelkring. De vraag werd zelfs gesteld waarom een bijbelkring geen ambtelijke verantwoordelijkheid zou zijn. De omgekeerde wereld. Daar is niets over te lezen in de bijbel noch in het bevestigingsformulier, en evenmin in de kerkorde. De roeping van christenen om bijbel te lezen en te bidden kan nooit rechtmatig worden ingeperkt door ambtsdragers. Als zij dat wel doen, dan ontgaan zij zich zelf in leer en leven in plaats van andersom.

@Huisman: ik ben helemaal niet boos, integendeel. Ik vond het juist wel grappig. Ik merk alleen op dat jij een verongelijkte toon aanslaat, naar mijn idee omdat je vindt dat jouw ambtelijk gezag wordt miskend. En dat vind ik in deze discussie nergens op slaan.

[huisman]

@Huisman: ik ben helemaal niet boos, integendeel. Ik vond het juist wel grappig. Ik merk alleen op dat jij een verongelijkte toon aanslaat, naar mijn idee omdat je vindt dat jouw ambtelijk gezag wordt miskend. En dat vind ik in deze discussie nergens op slaan.

Dit is zover bezijden mijn waarheid dat ik niet wilde reageren maar dat laat mijn zwakke karakter weer niet toe. Maar beste DDD wat jij hier schrijft is zo onwaar maar dat kun jij alleen geloven als wij elkaar ooit irl ontmoeten......tot dan .

[liz boer]

Ik zie werkelijk niet in waarom je ouderlingen of dominees niet met hun voornaam zou kunnen aanspreken. Als mensen maar zelf mogen bepalen hoe ze worden aangesproken. Het is nooit bij me opgekomen dat je een ouderling niet bij zijn voornaam zou noemen, ik ben niet anders gewend dan dat volwassenen dat zo doen. Als kind spraken wij de ouderlingen natuurlijk aan met meneer, maar nu ik ouder ben, zou dat toch een beetje gek zijn, mijns inziens, enkele zeer oude ouderlingen uitgezonderd. Dominees werden in mijn jeugd meestal met de achternaam aangesproken, behalve wanneer je ze al jaren kende. Waarom zou je een dominee ineens meneer gaan noemen omdat hij dominee is geworden? Tegenwoordig is het mijns inziens raar als mensen zich niet bij de voornaam voorstellen, maar goed, dat is een discussie die we al eens in een ander draadje hebben gevoerd. Ik vind het wat zielig overkomen, dus langzamerhand zullen vast steeds meer mensen dat gaan vinden, want zo werkt dat nu eenmaal, in de refozuil duren alle ontwikkelingen net wat langer dan gewoon, ook als ze moreel neutraal zijn.

En bij de voorbede kan wat mij betreft ook de voornaam worden gebruikt. Al vind ik broeder en zuster ook wel kunnen. De heer en/of mevrouw vind ik erg afstandelijk, dat zou ik niet op prijs stellen.

De discussie die aan de orde was, had betrekking op de vraag in hoeverre de kerkelijke verantwoordelijkheid gaat over prive-zaken zoals deelname aan een voetbalvereniging of bijbelkring. De vraag werd zelfs gesteld waarom een bijbelkring geen ambtelijke verantwoordelijkheid zou zijn. De omgekeerde wereld. Daar is niets over te lezen in de bijbel noch in het bevestigingsformulier, en evenmin in de kerkorde. De roeping van christenen om bijbel te lezen en te bidden kan nooit rechtmatig worden ingeperkt door ambtsdragers. Als zij dat wel doen, dan ontgaan zij zich zelf in leer en leven in plaats van andersom.

@Huisman: ik ben helemaal niet boos, integendeel. Ik vond het juist wel grappig. Ik merk alleen op dat jij een verongelijkte toon aanslaat, naar mijn idee omdat je vindt dat jouw ambtelijk gezag wordt miskend. En dat vind ik in deze discussie nergens op slaan.

Ik zat er eens over na te denken, maar we hebben het ook over Petrus. Paulus. Johannes dan zeggen we soms de apostel Paulus of de apostel Johannes, maar meestal niet, als het nu echt zo belangrijk zou zijn dan zouden we het nooit meer over Petrus en Paulus moeten hebben.